Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νίκος Κωνσταντόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/06/2023.
Νίκος Κωνσταντόπουλος
Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου
Περίοδος
22 Σεπτεμβρίου 1996 – 18 Αυγούστου 2007
Περίοδος
8 Απριλίου 1990 – 11 Σεπτεμβρίου 1993
Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Περίοδος
15 Ιανουαρίου 2004 – 12 Δεκεμβρίου 2004
ΔιάδοχοςΑλέκος Αλαβάνος
Πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας
Περίοδος
19 Δεκεμβρίου 1993 – 12 Δεκεμβρίου 2004
ΠροκάτοχοςΜαρία Δαμανάκη
ΔιάδοχοςΑλέκος Αλαβάνος
Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας
Περίοδος
2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989
ΠρωθυπουργόςΤζαννής Τζαννετάκης
ΠροκάτοχοςΠαναγιώτης Μαρκόπουλος
ΔιάδοχοςΒασίλης Σκουρής
Ηγέτης της Σοσιαλιστικής Πορείας
Περίοδος
1975 – 1979
Προκάτοχοςη θέση δημιουργήθηκε
Διάδοχοςη θέση καταργήθηκε
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση8 Ιουνίου 1942 (1942-06-08) (82 ετών), Κρέστενα, Ελλάδα
ΕθνότηταΕλληνική
ΥπηκοότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΠΑΣΟΚ
(1974-1975)
Σοσιαλιστική Πορεία
(1975-1979)
Συνασπισμός
(1989-2004)
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
(2004)
ΣύζυγοςΛίνα Αλεξίου
(χώρισε)
Φωτεινή Τομαή
(χώρισε)
Χαρά Φράγκου
Παιδιά3
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
ΕπάγγελμαΔικηγόρος, Πολιτικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος (Κρέστενα, 8 Ιουνίου 1942) είναι Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος. Έχει διατελέσει πρόεδρος του Συνασπισμού (19 Δεκεμβρίου 1993 - 12 Δεκεμβρίου 2004) και επίσης πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (15 Ιανουαρίου 2004 - 12 Δεκεμβρίου 2004). Καθώς η θητεία του Κωστή Στεφανόπουλου πλησίαζε στο τέλος της, τον Φεβρουάριο του 2005, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος εμφανίστηκε ως ο επικρατέστερος για να τον αντικαταστήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας, χωρίς όμως να υπάρξει συνέχεια. Στις 13 Ιουλίου 2010, εξελέγη πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Είναι πατέρας της Ελληνίδας πολιτικού Ζωής Κωνσταντοπούλου.[1]

Βιογραφικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1942 στα Κρέστενα Ηλείας, και σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως φοιτητής της νομικής, συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα ως υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου και μέλος της Οργάνωση Νέων της Ένωσης Κέντρου. Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΔΕΣΠΑ) κατά το διάστημα 1963-1965, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ (1964-1965) και γραμματέας της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ) (1965-1966). Αν και στήριζε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο Κωνσταντόπουλος είχε διαφωνίες με τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο κατηγορούσε για προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της Νεολαίας για ιδιοτελείς σκοπούς, ενώ με τη σειρά του ο Ανδρέας έκρινε πως η δράση του Κωνσταντόπουλου ήταν ύποπτη και διασπαστική. Στη διάρκεια της χούντας του 1967-1974, οι ιδέες του έγιναν πιο ριζοσπαστικές, και ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, αντιστασιακή ομάδα κατά της χούντας, συνελήφθη το 1970, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών. Αποφυλακίστηκε το 1973.

Πολιτική διαδρομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, συντάχθηκε με το ΠΑΣΟΚ, διατελώντας μάλιστα μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, από το οποίο όμως διεγράφη το 1975 από τον Ανδρέα Παπανδρέου σε ότι απεκλήθη η μεγάλη σφαγή (ταυτόχρονη διαγραφή πολλών μελών της Δημοκρατικής Άμυνας που προσπαθούσαν να αμφισβητήσουν την ηγεμονία του Ανδρέα Παπανδρέου). Μαζί με τον καθηγητή Σάκη Καράγιωργα και άλλους ίδρυσαν τη Σοσιαλιστική Πορεία, της οποίας διετέλεσε εκπρόσωπος (1975-1979) και πήρε μέρος στη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1977. Έκτοτε, και μέχρι το 1989, ασχολήθηκε ενεργά με τη μάχιμη δικηγορία.

Αρχηγός του Συνασπισμού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγινε ιδρυτικό και ηγετικό μέλος του κόμματος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου το 1989 και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος (1989-1993). Στις εκλογές του 1990 εξελέγη μέλος του κοινοβουλίου ως βουλευτής Επικρατείας.[2] Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού του Τζαννή Τζαννετάκη μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. Αυτή η ασυνήθιστη αριστερά-συντηρητική συμμαχία, συν το γεγονός ότι ο Κωνσταντόπουλος ήταν ένας από τους κατηγόρους κατά τις δίκες του Ανδρέα Παπανδρέου, έκαναν τον Κωνσταντόπουλο στόχο έντονης κριτικής, κυρίως από την εφημερίδα Αυριανή. Όλα αυτά είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη δημόσια εικόνα του, ενώ ο χώρος της κεντροαριστεράς τον θεωρούσε προδότη και εχθρό του.

Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 η αποτυχία του Συνασπισμού να περάσει το ποσοστό του 3% και να εισέλθει στη Βουλή ήταν σχεδόν καταστροφική για το κόμμα. Η Μαρία Δαμανάκη, που ήταν τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, παραιτήθηκε από τη θέση της, και ο Κωνσταντόπουλος εξελέγη αρχηγός του κόμματος στο έκτακτο Συνέδριο του Συνασπισμού στις 19 Δεκεμβρίου 1993. Στις εκλογές του 1996, ο ΣΥΝ επανήλθε στο κοινοβούλιο με ποσοστό 5,2% πανελλαδικά, μία επιτυχία που πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό στον Κωνσταντόπουλο. Επανεξελέγη Πρόεδρος του Συνασπισμού τον Μάρτιο του 1996, από το 2ο Συνέδριο, και τον Ιούνιο του 2000 από το 3ο Συνέδριο του κόμματος. Εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1996, του 2000 και του 2004.[2] Τον Ιούνιο του 2004 ανακοίνωσε την απόφασή του να μη θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την εσωκομματική κριτική που δεχόταν. Ύστερα από το 4ο τακτικό συνέδριο του κόμματος (Δεκέμβριος 2004), νέος πρόεδρος του Συνασπισμού εκλέχτηκε ο Αλέκος Αλαβάνος.

Επαγγελματικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος έχει εργαστεί ως δικηγόρος, με εξειδίκευση σε διάφορα θέματα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, του εκσυγχρονισμού του νόμου, το ποινικό δίκαιο και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η επιλογή του ως προέδρου του Παναθηναϊκού τον βρήκε στην Άμφισσα όπου συμμετείχε, μαζί με την κόρη του Ζωή, στη δίκη της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ως δικηγόρος της οικογένειάς του. Ο Κωνσταντόπουλος έχει πολύ καλές σχέσεις τόσο με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, όσο και με την οικογένεια Γιαννακόπουλου. Αυτές οι σχέσεις του έχουν γίνει κατά καιρούς αντικείμενο κριτικής.

Κατά την περίοδο 1994-1996 ενώ ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, αλλά το κόμμα δεν ήταν στη Βουλή, ήταν νομικός σύμβουλος της Ερμής ΑΕ ιδιοκτήτριας της εφημερίδας Καθημερινή και του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ. Επίσης το 1998 ήταν δικηγόρος του Χρήστου Τεγόπουλου, εκδότη της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, σε διαμάχη που είχε με τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη.[3]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι παντρεμένος, σε τρίτο γάμο, με τη δημοσιογράφο Χαρά Φράγκου. Προηγούμενοι γάμοι του ήταν με τη Φωτεινή Τομαή και τη Λίνα Αλεξίου.

Είναι υποστηρικτής του Παναθηναϊκού.[4]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Lifo.gr». 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα - Κωνσταντόπουλος Ανδρέα Νικόλαος». www.hellenicparliament.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2016. 
  3. ↑ Κρουστάλλη, Δήμητρα (26 Νοεμβρίου 2006). «Οι «εισαγγελείς» που έγιναν «κατηγορούμενοι»». Το Βήμα. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2016. 
  4. ↑ «Πράσινοι και ερυθρόλευκοι επώνυμοι οπαδοί!». SPORT 24. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νίκος_Κωνσταντόπουλος&oldid=10792489"