Μεντιτσίνα (Ιταλία)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Συντεταγμένες: 44°29′0″N 11°38′0″E / 44.48333°N 11.63333°E
| Μεντιτσίνα | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Μεντιτσίνα | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Μητροπολιτική Πόλη της Μπολόνια | |
| Προστάτης | Αγία Λουκία | |
| Έκταση | 159,11 km²[1] | |
| Υψόμετρο | 25 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 16.625 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
| Ταχ. κωδ. | 40059 | |
| Τηλ. κωδ. | 051 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
-Stemma.svg)
Η Μεντιτσίνα (ιταλικά: Medicina) είναι ένας δήμος στη βορειοανατολική Ιταλία, στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μπολόνια και βρίσκεται ανατολικά της Μπολόνια, πρωτεύουσα της επαρχίας από την οποία απέχει 25 περίπου χιλιόμετρα, στα σύνορα με τη Ρομάνια και την επαρχία της Φερράρα.
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο δήμος εκτείνεται σε μία καθαρά πεδινή περιοχή, το μέσο υψόμετρο είναι 25 μέτρα με διακυμάνσεις που πάνε από τα 11 μέτρα μέχρι τα 34. διασχίζεται από ένα μεγάλο αριθμό ποταμών και καναλιών με τα σημαντικότερα από αυτά να είναι ο ποταμός Ίντιτσε (Idice), ο Κουαντέρνα (Quaderna) και ο χείμαρρος Σιλλάρο καθώς και το τεχνητό κανάλι της Μεντιτσίνα. Το νότιο κομμάτι του δήμου διασχίζεται από τον σημαντικό επαρχιακό δρόμο Σαν Βιτάλε (Ιταλικά via San Vitale) και είναι πιο πυκνοκατοικημένο. Η βόρεια πλευρά χαρακτηρίζεται από αγροκτήματα μεγάλων διαστάσεων που εκτείνονται σε αποξηραμένες εκτάσεις. Σε αυτό το κομμάτι έχουν μείνει κάποιοι υγρότοποι, μοναδικοί στην επαρχία της Μπολόνια, με ιστορική και περιβαλλοντολογική σημασία. Ο πιο σημαντικός είναι η φυσική όαση του Κουαντρόνε (Oasi naturale del Quadrone). Η συνολική έκταση του δήμου είναι 159,10 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°28'46"56 N γεωγραφικό πλάτος και 11°38'20"76 E γεωγραφικό μήκος.
Τον δήμο απαρτίζουν τα δημοτικά διαμερίσματα και οι οικισμοί της Άια Σκιάππα, Άια Τομπάτσα, Βία Νουόβα, Βίλλα Φοντάνα, Γκαντζάνιγκο, Κάζα Κατσατόρι, Κάζα Τρεβιζάν, Λα Βαλλέττα, Λα Βαλλόνα, Λα Κασινάτσα, Λα Κοοπερατίβα, Λα Παλάτσα, Λα Φάμπρικα, Λορέτο, Μεντιτσίνα (έδρα του δήμου), Μουτζάνιγκα, Μπιντόκιο, Μπόργκο Σαν Πάολο, Μποττέγκα Κοντάντο, Μπούντα, Πορτονόβο, Ροσλέ, Σαν Μαρτίνο, Σαντ’ Αντόνιο, Σαντ’ Απολλόνια, Τομπάτσα, Φαζανίνα, Φαντούτσα, Φιορεντίνα, Φόρνο ντελλα Γκαϊάνα και Φοσατόνε.
Η Μεντιτσίνα συνορεύει με τους δήμους της Αρτζέντα (δήμος της επαρχίας της Φερράρα, της Ίμολα, του Καστέλ Γκουέλφο ντι Μπολόνια, του Καστέλ σαν Πιέτρο Τέρμε, του Μπούτριο, της Μολινέλλα και του Οτσάνο ντελλ'Εμίλια.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα αρχαιότερα ευρήματα της περιοχής ανήκουν στον Βιλλανοβιάνο πολιτισμό και στους Ετρούσκους. Έχουν βρεθεί και κέλτικα ίχνη ενώ η οργάνωση της γεωργικής γης ανάγεται στους Ρωμαίους. Η πρώτη αναφορά στη Μεντιτσίνα, με τον όρο Μεντεζάνο, βρίσκεται σε ένα έγγραφο της Ραβέννα του 885. Σύμφωνα με τον μύθο το όνομα Μεντιτσίνα θα το δώσει ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα. Όπως αναφέρεται στον μύθο ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα, ενώ βρίσκεται στην περιοχή, θα αρρωστήσει βαριά και θα γιατρευτεί αφού φάει μία σούπα στην οποία είχε πέσει, τυχαία, ένα φίδι. Από τότε θα δώσει στον δήμο το όνομα Μεντιτσίνα, από το Λατινικό Medicina που σημαίνει μέρος ίασης και θα του δώσει πολλά προνόμια. Η περιοχή, τον μεσαίωνα, ανήκε στην εκκλησία και συγκεκριμένα, πολιτικά, στο εξαρχάτο της Ραβέννα και εκκλησιαστικά στην επισκοπή της Μπολόνια. Στη συνέχεια θα περάσει υπό γερμανικό έλεγχο ενώ αργότερα θα γίνει κτήση της Ματθίλδης της Κανόσα. Ανάγεται σε αυτή την εποχή η κοινοπρακτική ιδιοκτησία, μεγάλων γεωργικών εκτάσεων, από τους κατοίκους της Μεντιτσίνα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η περιοχή θα επιστρέψει υπό τον γερμανικό έλεγχο κάτω από την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Εκείνη την περίοδο, ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα, θα της δώσει μεγάλη αυτονομία, για να την προστατέψει από της βλέψεις της Μπολόνια, φοροαπαλλαγές και θα επεκτείνει κατά πολύ τις εκτάσεις της. Όλη αυτή την περίοδο θα είναι στο επίκεντρο της διαμάχης μεταξύ του Πάπα και της Μπολόνια. Στα μέσα του 12ου αιώνα η τελευταία θα την καταστρέψει και ο Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα θα υποχρεώσει την Μπολόνια να την ξαναχτίσει. Οι διαμάχες θα συνεχιστούν μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα και εκτός από τον Πάπα και την Μπολόνια θα αναμιχθούν και η Φλωρεντία και το Μιλάνο. Στις αρχές του 16ου αιώνα θα ενσωματωθεί πλήρως στο Κράτος της εκκλησίας και από το 1507 θα αποκτήσει ξεκάθαρη πολιτική και διοικητική οντότητα. Η Μεντιτσίνα θα γνωρίσει τη μέγιστη οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της τον 17ο και 18ο αιώνα. Είναι εκείνης της εποχής η βασική δομή του οικισμού καθώς και το μεγαλύτερο μέρος των εκκλησιών και των μνημείων του δήμου.
Το 1746 ο Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄, κατά την αναδιοργάνωση του κράτους, θα παραχωρήσει τη Μεντιτσίνα υπό τον έλεγχο της Μπολόνια. Κατά τη Γαλλική κατοχή στον δήμο της Μεντιτσίνα θα ενσωματωθούν και το Καστέλ Γκουέλφο ντι Μπολόνια και η περιοχή του Σέστο Ιμολέζε. Μετά την απελευθέρωση αυτές οι περιοχές θα επιστρέψουν στην παλαιότερη κατάσταση τους. Μεγάλο μέρος των κατοίκων του δήμου θα συμμετάσχει ενεργά στην ενοποίηση της Ιταλίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού αιώνα η Μεντιτσίνα θα είναι θέατρο κοινωνικών αγώνων. Είναι σημαντικοί οι αγώνες που έδωσαν οι εργαζόμενες στους ορυζώνες της περιοχής που οδήγησαν στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους σε όλη τη χώρα.
Μνημεία και Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία που μπορεί να δει ο επισκέπτης είναι:
- Παλάτσο Κομουνάλε (Δημοτικό μέγαρο, Palazzo comunale). Είναι ένα κτήριο του 16ου αιώνα που αρχικά ήταν ένα μοναστήρι του τάγματος των Καρμελιτάνων (Ordine dei Carmelitani), θα γίνει έδρα του δήμου το 1804
- Τόρρε ντελλ’Ορολοτζιο (Πύργος του Ρολογιού, Torre dell’Orologio). Το κάτω μέρος του πύργου είναι του 16ου αιώνα ενώ το πάνω μέρος είναι του 17ου αίωνα.
- Παλάτσο ντελλα Κομουνιτά (Κτήριο της κοινότητας, Palazzo dell Comunità). Ήταν η κατοικία του διαχειριστή του δήμου από τον 16ο μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα. Σήμερα είναι βιβλιοθήκη, μουσείο και πινακοθήκη.
- Κιέζα ντελ Κάρμινε (Εκκλησία του Κάρμινε, Chiesa del Carmine). Η κατασκευή της εκκλησίας θα ξεκινήσει το 1696 και θα ολοκληρωθεί το 1724.
- Ραδιοτηλεσκόπιο Σταυρός του Βορά (Radiotelescopio Croce del Nord). Είναι ένα ραδιοαστρονομικό παρατηρητήριο.
Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανάμεσα στις πολιτιστικές εκδηλώσεις που προσφέρει ο δήμος έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον η γιορτή του Βαρβαρόσσα (Festa del Barbarossa), που γίνεται τον Σεπτέμβριο και η γιορτή της άνοιξης (Festa di primavera) τον Μάρτιο.
Κοινωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον δήμο, την 1η Ιανουαρίου 2013, κατοικούσαν μόνιμα 16833 άτομα. Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι ήταν 1359 με τους περισσότερους να προέρχονται από τη Ρουμανία με 367 άτομα, το Μαρόκο με 211 άτομα και από το Πακιστάν με 116 άτομα. Στη Μεντιτσίνα κατοικεί μόνιμα και ένας Έλληνας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Δήμος της Μεντιτσίνα (Ιταλικά)
- Δήμοι της Ιταλίας (Ιταλικά)
- Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ιταλίας Αρχειοθετήθηκε 2017-06-22 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)
- Γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια της Ιταλίας (Ιταλικά)
|