Λυκάων ο Τρώας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λυκάων ο Τρώας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΠρίαμος[1] και Λαοθόη[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία με στοιχεία από την Ιλιάδα που έγραψε ο Όμηρος ο Λυκάονας ήταν γιος του Πριάμου και της Λαοθόης κόρης του βασιλέως των Λελέγων Άλτη, αδελφός του Πολυδώρου.[2] Ο ετεροθαλής αδελφός του ήταν ο κορυφαίος ήρωας της Τροίας Έκτορας. Ο Λυκάονας έδωσε θάρρος στον ετεροθαλή αδελφό του Πάρι στην σύγκρουση που είχε με τον Μενέλαο, σύζυγο της Ωραίας Ελένης.[3] Σε μιά άλλη έκδοση του μύθου ο Λυκάων πήρε την μορφή του Απόλλωνα με στόχο να εμφανιστεί στον Αινεία.[4] Όταν ξέσπασε ο Τρωικός πόλεμος ο Λυκάων αιχμαλωτίσθηκε από τον Αχιλλέα καθώς έκοβε κλαδιά στο περιβόλι του Πριάμου. Ο Αχιλλέας τον πούλησε ως δούλο στον Εύνεο ή Ευναίο από τη Λήμνο, αλλά ο Ηετίων ο Ίμβριος τον εξαγόρασε και τον βοήθησε να επιστρέψει κρυφά στον πατέρα του στην Τροία.[5] Μόλις 12 μέρες αργότερα όμως αντιμετώπισε τον Αχιλλέα στη μάχη, κατά την οργή του μετά τον θάνατο του Πατρόκλου. Ο Λυκάων έπιασε τα γόνατα του οργισμένου Αχιλλέως και τον ικέτευσε για έλεος στη μνήμη της ευγενικής φύσεως του Πατρόκλου, είτε με αντάλλαγμα λύτρα. Ωστόσο, κανένα επιχείρημα δεν μετέπεισε τον Αχιλλέα, που έσφαξε τον Λυκάονα χωρίς έλεος (Ιλιάδα Φ 35-155).[6] Ο Λυκάονας είχε δύο γιους, τον Πάνδαρο και τον Ιάπυγα, αν και για τον δεύτερο υπάρχουν και άλλες γενεαλογίες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «MANTO» (Αγγλικά) 8189702. Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2022.
  2. Βιβλιοθήκη Απολλόδωρου, 3.12.5
  3. Όμηρος, Ιλιάδα, 3.333
  4. Όμηρος, Ιλιάδα, 20.81
  5. Όμηρος, Ιλιάδα, 21.34
  6. Όμηρος, Ιλιάδα, 21.85-114 και 21.35–155

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
  • Homer, The Iliad with an English Translation by A.T. Murray, Ph.D. in two volumes. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1924.
  • Homer, Homeri Opera in five volumes. Oxford, Oxford University Press. 1920.
  • Pseudo-Apollodorus, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921.