Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ιωάννης ΣΤ΄ (πορτογαλ. João VI de Portugal, 13 Μαΐου 1767 – 10 Μαρτίου 1826), ο λεγόμενος και ο Ήπιος από τον Οίκο της Μπραγκάνσα, ήταν βασιλιάς του ενωμένου βασιλείου Βραζιλίας και Πορτογαλίας από το 1815 μέχρι το 1825 με την ανεξαρτητοποίηση της Βραζιλίας υπό τον υιό του, Πέτρο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ιωάννης Μαρία Ιωσήφ Φραγκίσκος Ιαβέρης ντε Πάουλα Λουδοβίκος Δομίνικος Αντώνιος Ραφαήλ γεννήθηκε στο Κελούζ της Πορτογαλίας και ήταν ο δεύτερος γιος της Μαρίας Α΄ και του Πέτρου Γ΄, βασιλέων της Πορτογαλίας.
Ο μεγαλύτερος αδελφός του, Ιωσήφ της Βραζιλίας, πέθανε πρόωρα άτεκνος οπότε και έγινε ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου. Το 1792 ανέλαβε ουσιαστική διακυβέρνηση, αφού η μητέρα του ήταν ανίκανη να κυβερνήσει, κυριευμένη από θρησκευτικό ζήλο. Το 1799 ανέλαβε ουσιαστικά και την αντιβασιλεία, τίτλο που κράτησε ως τον θάνατο της μητέρας του το 1816. Η σύζυγος του Καρλόττα Ιωακείμη της Ισπανίας, είχε ισχυρή επιρροή πάνω του.
Εξορία στη Βραζιλία και επαναφορά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1807, με την κατάληψη της χώρας του από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, η βασιλική οικογένεια κατέφυγε στη Βραζιλία, όπου ο ίδιος παρέμεινε και μετά την πτώση του Ναπολέοντα το 1815. Η δυσαρέσκεια λόγω της διακυβέρνησής του προκάλεσε ειρηνική επανάσταση το 1820. Ο ίδιος ανταποκρίθηκε, παραχώρησε σύνταγμα και επέστρεψε στην Πορτογαλία, αφήνοντας στη Βραζιλία τον γιο του, Πέτρο.
Στην Πορτογαλία συνάντησε την ανταρσία του άλλου γιου του, δον Μιχαήλ, το 1821 και το 1823, που υποχρεώθηκε τελικά να τον εξορίσει. Νέα ανταρσία του Πέτρου στη Βραζιλία έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1825, κατά την οποία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητος αυτοκράτορας της Βραζιλίας ως Πέτρος Α΄, ιδρυτής της δυναστείας της Βραζιλίας. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ αρχικά δυσαρεστήθηκε, αλλά στη συνέχεια υποχώρησε κηρύσσοντας τον γιο του βασιλιά της Πορτογαλίας και της Βραζιλίας, τονίζοντας ότι δεν υπάρχει λόγος διαχωρισμού τους. Πέθανε στη Λισαβόνα στις 26 Μαρτίου 1826, ενώ σύγχρονες έρευνες έδειξαν ότι δηλητηριάστηκε με αρσενικό.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε την Καρλόττα Ιωακείμη των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρη του Καρόλου Δ΄ της Ισπανίας, και είχε τέκνα:
- Μαρία Θηρεσία (1793 – 1874), παντρεύτηκε πρώτα τον Πέτρο Κάρολο της Ισπανίας και μετά τον Κάρολο Μαρία, Δούκα της Μολίνα, χήρο της αδελφής της Μαρίας Φραγκίσκης.
- Φραγκίσκος Αντώνιος (1795 – 1801), Πρίγκιπας της Μπέιρα.
- Μαρία Ισαβέλλα (1797 – 1818), παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Ζ΄ της Ισπανίας.
- Πέτρος Α΄ (1798 – 1834), Αυτοκράτορας της Βραζιλίας και, ως Πέτρος Δ΄, Βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Μαρία Φραγκίσκη (1800 – 1834), παντρεύτηκε τον Κάρολο Μαρία, Δούκα της Μολίνα.
- Ισαβέλλα Μαρία (1801 – 1876), Αντιβασιλέας της Πορτογαλίας.
- Μιχαήλ Α΄ (1802 – 1866), Βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Μαρία της Κοιμήσεως (1805 – 1834).
- Άννα του Ιησού Μαρία (1806 – 1857), παντρεύτηκε τον Νούνο Ζοσέ Σεβέρο ντε Μενντόσα Ρολίμ ντε Μόουρα Μπαρρέτο, 1ο Δούκα του Λοουλέ.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]8. Πέτρος Β΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
4. Ιωάννης Ε΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
9. Μαρία Σοφία του Νόιμπουργκ | |||||||||||||
2. Πέτρος Γ΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
10. Λεοπόλδος Α΄ των Αψβούργων | |||||||||||||
5. Μαρία Άννα της Αυστρίας | |||||||||||||
11. Ελεονώρα Μαγδαληνή του Παλατινάτου-Νόιμπουργκ | |||||||||||||
1. Ιωάννης ΣΤ΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
12. Ιωάννης Ε΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
6. Ιωσήφ Α΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
13. Μαρία Άννα της Αυστρίας | |||||||||||||
3. Μαρία Α΄ της Πορτογαλίας | |||||||||||||
14. Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
7. Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων | |||||||||||||
15. Ελισάβετ Φαρνέζε | |||||||||||||
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-VI-king-of-Portugal. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10586.htm#i105860. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ sociedadehistoricadesterrense
.com /anakhros /?p=215. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2024. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2015.
- ↑ p10586.htm#i105860. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2022.