Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ, Δαμιανός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σεβασμιώτατος
Δαμιανός
Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά
Από23 Δεκεμβρίου 1973
ΠροκάτοχοςΓρηγόριος Γ΄
Ιεροσύνη
Χειροτονία23 Δεκεμβρίου 1973
από Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο
Προσωπικά στοιχεία
Κοσμικό ΌνομαΔημήτριος Σαμαρτζής
Γέννηση4 Απριλίου 1935 (1935-04-04) (89 ετών)
Αθήνα, Ελλάδα
ΕθνικότηταΈλληνας
ΣπουδέςΘεολογική Σχολή Αθηνών (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
ΔόγμαΑνατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός

Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός (κατά κόσμον Δημήτριος Σαμαρτζής, Αθήνα, 4 Απριλίου 1935) είναι Έλληνας κληρικός, και θεολόγος, επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, προκαθήμενος της Αυτόνομης Εκκλησίας του Όρους Σινά με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Αικατερίνης Όρους Σινά.

Λόγω της θέσης του και βάση της διαθήκης των ευεργετών, Αδελφών Αμπέτ, είναι πρόεδρος του Εκπαιδευτικού, Πολιτιστικού και Φιλανθρωπικού Ιδρύματος της Αμπετείου Σχολής, στο Κάιρο.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1959. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παρακολούθησε διαλέξεις για την ιατρική.

Υπηρέτησε στον ελληνικό στρατό και μετά την αποφοίτησή του το 1961 έγινε δεκτός ως αρχάριος στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Το 1962 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Σινά Πορφύριο και το 1965 ιερομόναχος.

Από το 1970 έως το 1971 βρισκόταν στην Ανατολική Αφρική ως μέλος ορθόδοξης ιεραποστολής.

Αργότερα διετέλεσε γραμματέας του Καθεδρικού Ναού των πρεσβυτέρων της μονής, δίδαξε στη μοναστηριακή σχολή «Abetion» στο Κάιρο και στη συνέχεια άνοιξαν μια κλινική για ιατρική περίθαλψη για τους Βεδουίνους.

Αρχιεπίσκοπος Σινά, Φαράν και Ραϊθώ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1973 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σινά. Ο Αρχιμανδρίτης Δαμιανός χειροτονήθηκε επίσκοπος και ανυψώθηκε στο βαθμό του αρχιεπισκόπου στις 23 Δεκεμβρίου 1973 από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο.

Επισκέφτηκε επανειλημμένα τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία με ειρηνικές επισκέψεις (το 1987 επισκέφτηκε τη Μόσχα και αργότερα το Κίεβο).

Ένα από τα κύρια καθήκοντά του ως Αρχιεπίσκοπος Σινά ήταν να κάνει την πλούσια κληρονομιά της μονής προσιτή στους ευρύτερους κύκλους της επιστημονικής κοινότητας: τον Δεκέμβριο του 2001, στα μοναστήρια της Αρχιεπισκοπής Σινά διοργάνωσε εορτασμούς προς τιμή της 3300ης επετείου του Μωσαϊκού νόμου και της 2000ης επετείου του Χριστιανισμού, που τίμησαν με την παρουσία τους ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Βαρθολομαίος και ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β΄. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η πρωτοβουλία του για τις εν' εξέλιξη εργασίες σχετικά με την ψηφιακή επεξεργασία αρχαίων χειρογράφων της μοναστηριακής βιβλιοθήκης, την έκδοση καταλόγων μοναστηριακών αρχαιοτήτων κ.λπ.

Από τις 3 Οκτωβρίου 2012 είναι ο αρχαιότερος ιεράρχης της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ιερουσαλήμ με επισκοπικό χειρισμό.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου Δαμιανού γράφτηκαν πλήθος επιστημονικών και λαϊκών επιστημονικών δημοσιεύσεων για τον πολιτισμό της Μονής Σινά:

  • «Θησαυροί της Μονής Αγίας Αικατερίνης». 2006. ISBN 978-88-544-0142-6 ( ISBN 88-544-0142-0 )
  • «Μονή Αγίας Αικατερίνης, Σινά, Αίγυπτος»
  • «Εικόνες από το Σινά»

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]