Όνγκους Β΄ των Πίκτων
| Όνγκους Β΄ των Πίκτων | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8ος αιώνας[1] |
| Θάνατος | 834 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Εογκάναν μακ Οένγκουσα |
| Γονείς | Fergus mac Echdach |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | list of kings of Dál Riata (820–834) |
Ο Όνγκους Β΄ των Πίκτων (Hungus or Angus, πέθανε το 834) βασιλιάς των Πίκτων (820 - 834) ήταν αδελφός και διάδοχος του Κονσταντίν μακ Φέργκουσα, παραδόσεις τον συσχετίζουν με το Άγιο Ανδρέα και την σημαία της Σκωτίας. Η καταγωγή του πιθανότατα ήταν από την Νταλ Ριάτα, o πρώτος βασιλιάς από την οικογένεια του ήταν ο Όνγκους Α΄ των Πίκτων με καταγωγή από την Μερνς, η οικογένεια του είχε δεσμούς με τον Έογκαναχ του Μάνστερ στην Ιρλανδία.[2]
Ο Όνγκους Β΄, ο αδελφός του, ο γιος του Εογκάναν μακ Οένγκουσα και ο ανιψιός του Ντόναλντ μακ Κονσταντίν αναφέρθηκαν στο Ντουάν Αλμπανάχ' ένα ποίημα που χρονολογείται την εποχή του Μάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας για τους προκατόχους του βασιλείς της Άλπμα και της Νταλ Ριάτα από την εποχή του Φέργκους Μορ. Οι αναφορές οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι η Νταλ Ριάτα κυβερνήθηκε τότε από βασιλείς των Πίκτων και η δημιουργία του βασιλείου της Άλμπα έγινε χάρη στην κατάκτηση της χώρας των Πίκτων από τους Γαλάτες.[3] Ο πιο πιθανός στόχος ωστόσο ήταν να τονίσουν την σημασία των θρησκευτικών κοινοτήτων του Αγίου Ανδρέα και του Ντάνκελντ στις οποίες οι Σκωτσέζοι ήταν ιδρυτές και προστάτες.[4] Μια σύγχρονη ανακατασκευή των καταλόγων των βασιλέων της Νταλ Ριάτα αποδεικνύει ότι ο ανιψιός του Όνγκους Ντόναλντ ήταν βασιλιάς της Νταλ Ριάτα την περίοδο 811 - 835.[5]
Η ίδρυση του Αγίου Ανδρέα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σύνδεση του Όνγκους με τον Σταυρό του Αγίου Ανδρέα από χρονικογράφους όπως ο Ιωάννης του Φορντάν και ο Άντριου του Ουίντουν έγινε βάση του θρύλου της ίδρυσης του Αγίου Ανδρέα τον 12ο αιώνα.[6] Οι μετέπειτα χρονικογράφοι πρόσθεσαν παραπλανητικές πληροφορίες ότι ο "βασιλιάς Όνγκους" και ο στρατός του νίκησαν με την βοήθεια του Αγίου Ανδρέα με αποτέλεσμα ο βασιλιάς να αφιερώσει την μεγάλη νίκη στον Άγιο.[7] Το όνομα του αντιπάλου του ακούγεται ότι ήταν "Έθελσταν" αλλά μάλλον δεν συνδέεται με κανέναν από τους Άγγλους βασιλείς ή τους Βίκινγκ οπλαρχηγούς με το ίδιο όνομα. [8]
Η ίδρυση του Αγίου Ανδρέα στο Κένριγκμοναι προηγήθηκε πολύ πριν τον Όνγκους, ο πρώτος ηγούμενος Τουθολάν πέθανε το 747 και πιστεύεται ότι ιδρύθηκε από τον Όνγκους Α΄ ή τον Νέχταν μακ Ντερ-Ίλει, η σαρκοφάγος του Αγίου Ανδρέα πιστεύεται ότι περιείχε οστά των δυο βασιλέων.[9] Η μετέπειτα παράδοση συνδέει την ίδρυση του Αγίου Ανδρέα με την άφιξη του Αγίου Ρέγκουλους και λείψανα του Αγίου Ανδρέα τοποθετήθηκαν από τους τρεις γιους του Όνγκους : Ίγκάν, Νεχτάν και Φινγκουίν.[10] Ο Όνγκους Β΄ πέθανε το 834, το μοναδικό γεγονός που αναφέρεται στα Ιρλανδικά Χρονικά είναι ότι τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Ντρεστ Θ΄ των Πίκτων.[11] Ο γιος του Εογκάναν μακ Οένγκουσα έγινε αργότερα βασιλιάς και σκοτώθηκε με τον αδελφό του Μπραν σε μάχη εναντίον των Βίκινγκ (839).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Broun, "Pictish Kings", p. 82, table 67.
- ↑ See Bannerman, Smyth, for alternative views of this process; compare Foster.
- ↑ Broun, "Pictish Kings", pp.80–81; see also Broun, "Dunkeld", p. 105, note 40.
- ↑ Broun, "Pictish Kings", pp. 75–83.
- ↑ Fordun, IV, xiii–xiv.
- ↑ Broun, "St Andrews", p. 108.
- ↑ Skene, in his notes to Fordun, IV, xiii–xiv, states that the episode is placed in the 4th century, making the entire tale anachronistic in the extreme. The three kings whom the legend has been tied to are Athelstan of England and Athelstan of East Anglia, as well as Guthrum the Old, whose baptismal name it was.
- ↑ Henderson, pp. 155–156.
- ↑ Broun, "Pictish Kings", p. 81 and note 27. Broun notes that, apart from Eogán, the names may be fictitious. However, Nechtan mac Der-Ilei's paternal grandfather was named Finguine, so that some person of that name could have been linked with the earliest history of Cennrígmonaid.
- ↑ Annals of Ulster, s.a. 834.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Anderson, Alan Orr, Early Sources of Scottish History A.D 500–1286, volume 1. Reprinted with corrections, Stamford: Paul Watkins, 1990.
- Bannerman, John. "The Scottish Takeover of Pictland and the relics of Columba" in Dauvit Broun and Thomas Owen Clancy (eds.) Spes Scotorum: Saint Columba, Iona and Scotland. Edinburgh: T & T Clark, 1999.
- Dauvit Broun, "Dunkeld and the origins of Scottish Identity" in Dauvit Broun and Thomas Owen Clancy (eds), op. cit.
- Broun, Dauvit. "Pictish Kings 761-839: Integration with Dál Riata or Separate Development" in Sally Foster (ed.) The St Andrews Sarcophagus: A Pictish masterpiece and its international connections. Dublin: Four Courts Press, 1998.
- Broun, Dauvit, "The church of St Andrews and its foundation legend in the early twelfth century" in Simon Taylor (ed.) Kings, clerics and chronicles in Scotland, 500-1297: : essays in honour of Marjorie Ogilvie Anderson on the occasion of her ninetieth birthday. Dublin: Four Courts Press, 2000.
- Clancy, Thomas Owen. "Caustantín son of Fergus (Uurgust)" in M. Lynch (ed.) The Oxford Companion to Scottish History. Oxford & New York: Oxford UP, 2002.
- John of Fordun, Chronicle of the Scottish Nation, ed. William Forbes Skene, tr. Felix J.H. Skene, 2 vols. Reprinted, Lampeter: Llanerch Press, 1993.
- Foster, Sally M., Picts, Gaels and Scots: Early Historic Scotland. London: Batsford.
- Henderson, Isabel. "Primus inter Pares: the St Andrews Sarcophagus and Pictish Sculpture" in Simon Taylor (ed.) op. cit.
- Smyth, Alfred P. Warlords and Holy Men: Scotland AD 80-1000. Reprinted, Edinburgh: Edinburgh UP, 1998.
