Κύρια ζώνη αστεροειδών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 9625227 από τον 2A02:2149:8739:D600:20C0:5808:9D94:DE9B (Συζήτηση) (βανδαλισμός)
Ετικέτα: Αναίρεση
Πλήρης τεκμηρίωση του άρθρου, αναδόμησή του, προσθήκη περιεχομένου και ενδιαφέροντων εξωτερικών συνδέσμων για την υποβοήθηση της κατανόησης του θέματος
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:InnerSolarSystem-en.png|282x282px|thumb|Η κύρια ζώνη των αστεροειδών στο Ηλιακό σύστημα (με άσπρο χρώμα), μεταξύ των τροχιών Άρη και Δία]]
{{πηγές|19|07|2017}}
Η '''Κύρια Ζώνη των αστεροειδών''' είναι περιοχή σε σχήμα [[Τόρος|τόρου]] που εκτείνεται 2,1 έως 3,3 [[Αστρονομική μονάδα|Α.Μ.]] από τον [[Ήλιος|Ήλιο]], ευρισκόμενη ανάμεσα στις τροχιές των [[Πλανήτης|πλανητών]] [[Άρης (πλανήτης)|Άρη]] και [[Δίας (πλανήτης)|Δία]].<ref>{{Cite web|url=https://astronomy.swin.edu.au/cosmos/m/main+asteroid+belt|title=Main Asteroid Belt {{!}} COSMOS|website=astronomy.swin.edu.au|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref> Στην Κύρια Ζώνη εντοπίζονται οι περισσότεροι [[αστεροειδής|αστεροειδείς]] του [[Ηλιακό Σύστημα|Ηλιακού Συστήματος]]. Πρόκειται για πλήθος [[Στερεό|στερεών]] και ακανόνιστου σχήματος σώματα, που έχουν διάφορα μεγέθη, αλλά είναι αρκετά μικρότερα από πλανήτες.<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.eef.edu.gr/el/arthra/i-zoni-ton-asteroeidon/|title=Η Ζώνη των Αστεροειδών|website=www.eef.edu.gr|accessdate=2022-08-19}}</ref> Στην Ζώνη εντοπίζεται και ένας [[πλανήτης νάνος]], η [[Δήμητρα (πλανήτης νάνος)|Δήμητρα]].<ref>{{Cite web|url=https://solarsystem.nasa.gov/planets/dwarf-planets/ceres/overview|title=Ceres|website=NASA Solar System Exploration|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref> Ο χαρακτηρισμός της Ζώνης ως «κύρια» έγινε για τη διάκρισή της από άλλες συστάδες αστεροειδών, όπως τα [[Γεωπλήσια αντικείμενα|γεωπλήσια]] και τα [[Τρωικό αντικείμενο|τρωϊκά]] αντικείμενα, οι [[Κένταυρος (αστρονομία)|κένταυροι]] τα αντικείμενα της [[Ζώνη του Κάιπερ|Ζώνης του Κάιπερ]], τα [[Αντικείμενο διασκορπισμένου δίσκου|αντικείμενα του διασκορπισμένου δίσκου]] και εκείνα του [[Νέφος του Όορτ|Νέφους του Όορτ]].<ref>{{Cite web|url=https://ase.tufts.edu/cosmos/view_chapter.asp?id=13&page=1|title=Asteroids and meteorites|website=ase.tufts.edu|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref>
[[Αρχείο:InnerSolarSystem-en.png|280px|thumb|Η κύρια ζώνη των αστεροειδών στο Ηλιακό σύστημα (με άσπρο χρώμα) μεταξύ των τροχιών Άρη και Δία]]
Η '''Κύρια Ζώνη των αστεροειδών''' είναι περιοχή ανάμεσα στις τροχιές του [[Άρης (πλανήτης)|Άρη]] και του [[Δίας (πλανήτης)|Δία]] στην οποία εντοπίζονται οι περισσότεροι [[αστεροειδής|αστεροειδείς]] του [[Ηλιακό Σύστημα|ηλιακού συστήματος]]. Η ζώνη αυτή εκτείνεται από 2,1 έως 3,3 [[Αστρονομική μονάδα|Α.Μ.]] από τον [[Ήλιος|Ήλιο]] και περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες αστεροειδείς διαφόρων τύπων, των οποίων το μέγεθος ποικίλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό, δηλαδή από μερικές εκατοντάδες μέτρα (όπως ο [[Δάκτυλος (δορυφόρος)|Δάκτυλος]]) μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα (όπως η [[2 Παλλάς|Παλλάς]] και η [[4 Εστία|Εστία]]). Οι αστεροειδείς της δεν παρουσιάζουν ομοιόμορφη κατανομή αλλά σχηματίζουν ομάδες και συγκεντρώσεις αστεροειδών με ίδια [[στοιχεία τροχιάς]] καθώς και διεσπαρμένες ζώνες με ελάχιστα σώματα (γνωστές ως κενά Kirkwood). Το μεγαλύτερο σώμα της ζώνης των αστεροειδών, η [[Δήμητρα (πλανήτης νάνος)|Δήμητρα]], ανακηρύχθηκε [[πλανήτης νάνος]] το 2006 και περιέχει περίπου το 1/3 της συνολικής [[μάζα]]ς της ζώνης.


== Ιστορία σχηματισμού ==
Αρκετά ρομποτικά διαστημόπλοια, λεγόμενες διαστημομηχανές, έχουν περιπλανηθεί σε αυτήν την περιοχή του διαστήματος όπως το "Πρωτοπόρος 10" ή [[Πάιονηρ 10]] και το [[Dawn]] της [[NASA]], το [[Rosetta]] της [[ESA]] και πολλά άλλα.
Σύμφωνα με την κομβική «υπόθεση του νεφελώματος», η Ζώνη των αστεροειδών, όπως και το υπόλοιπο Ηλιακό Σύστημα, αναδύθηκε από το αρχέγονο ηλιακό [[νεφέλωμα]].<ref>{{Cite web|url=http://www.columbia.edu/~vjd1/solar_nebula.htm|title=Origin of the Universe and the Earth|website=www.columbia.edu|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref> Η βαρυτική έλξη του Δία απέτρεψε τη συγχώνευση των πρώιμων στοιχείων της Κύριας Ζώνης προς δημιουργία ενός πλανητικού σώματος.<ref>{{Cite web|url=http://www.space.com/16105-asteroid-belt.html|title=Asteroid Belt: Facts & Information|last=Nola Taylor Redd|ημερομηνία=2012-06-11|website=Space.com|language=en|accessdate=2016-01-30}}</ref> Έτσι, αντί της σύμφυσής τους, τα περισσότερο χονδροειδή ουράνια σώματα της πρώιμης εκείνης φάσης συνετρίβησαν έπειτα από αλλεπάλληλες συγκρούσεις, με αποτέλεσμα το 99,9% της αρχικής μάζας της Ζώνης να χαθεί στα πρώτα 100&nbsp;εκατομμύρια χρόνια ιστορίας του Ηλιακού Συστήματος.<ref>{{Cite web|url=http://www.skyandtelescope.com/astronomy-news/sculpting-the-asteroid-belt/|title=Sculpting the Asteroid Belt|last=Beatty|first=Kelly|ημερομηνία=March 10, 2009|publisher=Sky & Telescope|language=en|accessdate=2014-04-30}}</ref> Ορισμένα θραύσματα κινήθηκαν προς τα ενδότερα του Ηλιακού Συστήματος, προξενώντας πτώσεις [[Μετεωρίτης|μετεωριτών]] στους εσώτερους πλανήτες.<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20120229160619/http://webapps.utsc.utoronto.ca/ose/story.php?id=665|title=U of T researchers discover clues to early solar system|ημερομηνία=2012-02-29|website=web.archive.org|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref> Οι τροχιές των αστεροειδών συνεχίζουν ως και σήμερα να [[Πάρελξη|διαταράσσονται]] αισθητά κάθε φορά που η [[περίοδος περιφοράς]] τους γύρω από τον Ήλιο εμφανίζει τροχιακό [[Συντονισμός|συντονισμό]] με τον Δία.<ref>{{Cite web|url=https://solarsystem.nasa.gov/asteroids-comets-and-meteors/asteroids/in-depth|title=In Depth {{!}} Asteroids|website=NASA Solar System Exploration|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Delgrande|first=J. J.|last2=Soanes|first2=S. V.|title=Kirkwood's Gap in the Asteroid Orbits|journal=Journal of the Royal Astronomical Society of Canada|volume=37|date=1943|pages=187|bibcode=1943JRASC..37..187D}}</ref>

== Σημαντικοί αστεροειδείς ==
[[Αρχείο:Masses_of_asteroids_vs_main_belt.png|μικρογραφία|282x282εσ|Κατανομή της μάζας της Κύριας Ζώνης αστεροειδών]]
Το μέγεθος των αστεροειδών της Κύριας Ζώνης ποικίλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό, από μερικές εκατοντάδες μέτρα (π.χ. [[Δάκτυλος (δορυφόρος)|Δάκτυλος]]) μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα (π.χ. [[2 Παλλάς|Παλλάς]] και [[4 Εστία|Εστία]]).<ref name=":0" /> Η μισή, περίπου, μάζα της Ζώνης κατανέμεται στους τέσσερις μεγαλύτερους αστεροειδείς, τη [[Δήμητρα (πλανήτης νάνος)|Δήμητρα]], την Εστία, την Παλλάδα και την [[10 Υγιεία|Υγιεία]]. Η συνολική μάζα της Ζώνης των αστεροειδών αντιστοιχεί στο 4% της μάζας της [[Σελήνη|Σελήνης]], κατά προσέγγιση.<ref>{{Cite journal|title=Hidden Mass in the Asteroid Belt|url=https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0019103502968375|journal=Icarus|date=2002-07|pages=98–105|volume=158|issue=1|doi=10.1006/icar.2002.6837|language=en|first=G|last=Krasinsky}}</ref> Η Δήμητρα, το μόνο σώμα της Ζώνης των αστεροειδών που είναι αρκετά μεγάλο ώστε να θεωρηθεί [[πλανήτης νάνος]], έχει διάμετρο των 950 [[Χιλιόμετρο|χλμ]], ενώ οι Εστία, Παλλάς και Υγιεία έχουν μέση διάμετρο που εγγίζει τα 600 χλμ.<ref name="Krasinskyetal2002">{{Cite journal|first=G. A.|last=Krasinsky|last2=Pitjeva, E. V.|last3=Vasilyev, M. V.|last4=Yagudina, E. I.|bibcode=2002Icar..158...98K|title=Hidden Mass in the Asteroid Belt|journal=Icarus|volume=158|issue=1|pages=98–105|date=July 2002|doi=10.1006/icar.2002.6837|language=en}}</ref><ref name="Pitjeva2005">{{Cite journal|last=Pitjeva|first=E. V.|title=High-Precision Ephemerides of Planets—EPM and Determination of Some Astronomical Constants|journal=Solar System Research|date=2005|volume=39|issue=3|pages=176–186|url=http://iau-comm4.jpl.nasa.gov/EPM2004.pdf|doi=10.1007/s11208-005-0033-2|bibcode=2005SoSyR..39..176P|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140703074335/http://iau-comm4.jpl.nasa.gov/EPM2004.pdf|archivedate=July 3, 2014|language=en}}</ref><ref name="jplsbdb">{{Cite web|url=http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi|title=JPL Small-Body Database Browser|last=Yeomans|first=Donald K.|ημερομηνία=July 13, 2006|publisher=NASA JPL|language=en|archiveurl=https://web.archive.org/web/20100929043420/http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi|archivedate=29 September 2010|url-status=live|accessdate=2010-09-27}}</ref> Ενίοτε προκύπτουν συγκρούσεις μεταξύ των μεγαλύτερων αστεροειδών, από τις οποίες δημιουργούνται [[Οικογένεια σύγκρουσης|οικογένειες αστεροειδών]], τα μέλη των οποίων έχουν παρόμοια [[Τροχιακά στοιχεία|τροχιακά]] και δομικά χαρακτηριστικά με τους αρχικούς αστεροειδείς.<ref>{{Cite journal|title=The recent breakup of an asteroid in the main-belt region|url=https://www.boulder.swri.edu/~davidn/papers/nesvorny-etal-karin-nature-2002.pdf|journal=Nature|date=2002-06|issn=0028-0836|pages=720–721|volume=417|issue=6890|doi=10.1038/nature00789|language=en|first=David|last=Nesvorný|first2=William F.|last2=Bottke Jr|first3=Luke|last3=Dones|first4=Harold F.|last4=Levison}}</ref> Στις πιο διάσημες εξ αυτών συγκαταλέγεται η [[Οικογένεια της Κορωνίδος]], που έλαβε το όνομά της από τον αστεροειδή [[158 Κορωνίς]].<ref>{{Cite web|url=https://web.archive.org/web/20120324083246/http://ase.tufts.edu/cosmos/print_images.asp?id=15|title=NASA's Cosmos|ημερομηνία=2012-03-24|website=web.archive.org|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref>

== Σύσταση ==
Οι αστεροειδείς της Ζώνης δεν παρουσιάζουν ομοιόμορφη κατανομή, παρά σχηματίζουν ομάδες και συγκεντρώσεις αστεροειδών με ίδια στοιχεία τροχιάς καθώς και διεσπαρμένες ζώνες με ελάχιστα σώματα, γνωστές ως [[κενά Κέρκγουντ]] (Kirkwood).<ref>{{cite journal|last1=Delgrande|first1=J. J.|last2=Soanes|first2=S. V.|title=Kirkwood's Gap in the Asteroid Orbits|journal=Journal of the Royal Astronomical Society of Canada|volume=37|date=1943|pages=187|bibcode=1943JRASC..37..187D|language=en}}</ref> Οι μεμονωμένοι αστεροειδείς της Ζώνης κατηγοριοποιούνται με βάση τα [[Φάσμα|φάσματα]] εκπομπής τους, με τους περισσότερους να εμπίπτουν σε τρεις βασικές ομάδες, τους [[Άνθρακας|ανθρακούχους]] ([[Αστεροειδής τύπου C|τύπου C]], εκ του ''carbon'', «άνθρακας»), τους πυριτικούς ([[Αστεροειδής τύπου S|τύπου S]], εκ του ''stony'', «πετρώδεις»)<ref>{{Cite journal|title=Evidence for a Color Dependence in the Size Distribution of Main-Belt Asteroids|url=https://physics.uwo.ca/~pwiegert/papers/2007AJ.133.1609.pdf|journal=The Astronomical Journal|date=2007-04|issn=0004-6256|pages=1609–1614|volume=133|issue=4|doi=10.1086/512128|language=en|first=Paul|last=Wiegert|first2=David|last2=Balam|first3=Andrea|last3=Moss|first4=Christian|last4=Veillet|first5=Martin|last5=Connors|first6=Ian|last6=Shelton}}</ref> και τους πλούσιους σε [[μέταλλα]] ([[Αστεροειδής τύπου M|τύπου M]], εκ του ''metallic'', «μεταλλικοί»).<ref>{{Cite journal|title=A Low-Density M-type Asteroid in the Main Belt|url=https://web.archive.org/web/20200226121156/https://pdfs.semanticscholar.org/d014/0c3feee1d41f01ff67e1637b4d367da520ef.pdf|journal=Science|date=2003-06-20|issn=0036-8075|pages=1939–1942|volume=300|issue=5627|doi=10.1126/science.1085844|language=en|first=J. L.|last=Margot|first2=M. E.|last2=Brown}}</ref>

Στις 22 Ιανουαρίου 2014, οι επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος ανακοίνωσαν την πρώτη βέβαιη ανίχνευση [[Υδρατμός|υδρατμών]] στη Δήμητρα, το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών.<ref name="KüppersO’Rourke2014">{{Cite journal|last=Küppers|first=Michael|last2=O’Rourke|first2=Laurence|last3=Bockelée-Morvan|first3=Dominique|last4=Zakharov|first4=Vladimir|last5=Lee|first5=Seungwon|last6=von Allmen|first6=Paul|last7=Carry|first7=Benoît|last8=Teyssier|first8=David|last9=Marston|first9=Anthony|title=Localized sources of water vapour on the dwarf planet (1) Ceres|journal=Nature|volume=505|issue=7484|date=2014|pages=525–527|issn=0028-0836|doi=10.1038/nature12918|bibcode=2014Natur.505..525K|pmid=24451541|language=en}}</ref> Η ανίχνευση έγινε με παρατηρησιακές τεχνικές [[Αστρονομία υπέρυθρης ακτινοβολίας|υπέρυθρης ακτινοβολίας]] του Διαστημικού Παρατηρητηρίου Χέρσελ (Herschel).<ref name="NASA-20140122">{{Cite web|url=http://www.nasa.gov/press/2014/january/herschel-telescope-detects-water-on-dwarf-planet|title=Herschel Telescope Detects Water on Dwarf Planet – Release 14-021|last=Harrington|first=J. D.|ημερομηνία=22 January 2014|website=[[NASA]]|language=en|accessdate=22 January 2014}}</ref> Το εύρημα ήταν απροσδόκητο, καθώς η γενικευμένη άποψη ήταν ότι συνήθως οι [[Κομήτης|κομήτες]] εμφανίζουν υδρατμούς και όχι οι αστεροειδείς, συνεπώς προέκυψε μια ανανεωμένη οπτική για τη σύσταση των αστεροειδών της Ζώνης.<ref name="NASA-20140122" />

== Αποστολές ==
Ως τώρα, η αραιή κατανομή των αστεροειδών βοήθησε την ευόδωση των περισσότερων αποστολών μη επανδρωμένων ερευνητικών [[Διαστημόπλοιο|διαστημόπλοιων]] στη Ζώνη.<ref>{{Cite news|url=http://www.universetoday.com/110276/why-the-asteroid-belt-doesnt-threaten-spacecraft/|title=Why the Asteroid Belt Doesn't Threaten Spacecraft|last=Brian Koberlein|work=Universe Today|date=2014-03-12|language=en|accessdate=2016-01-30}}</ref> Σε αυτά, συγκαταλέγονται τα [[Πάιονηρ 10]],<ref>{{Cite web|url=https://www.nasa.gov/centers/ames/missions/archive/pioneer10-11.html|title=NASA - Pioneer-10 and Pioneer-11|website=www.nasa.gov|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref> [[Διαστημική αποστολή Dawn|«Dawn»]] ([[NASA]])<ref>{{Cite web|url=https://www.jpl.nasa.gov/missions/dawn|title=Dawn - Asteroid & Comet Missions - NASA Jet Propulsion Laboratory|last=https://www.jpl.nasa.gov|website=NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL)|language=en-US|accessdate=2022-08-19}}</ref> και [[Ροζέττα (διαστημόπλοιο)|Ροζέττα]] ([[Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος|ESA]]).<ref>{{Cite web|url=https://www.esa.int/Enabling_Support/Operations/Rosetta|title=Rosetta|website=www.esa.int|language=en|accessdate=2022-08-19}}</ref>


== Δείτε επίσης ==
== Δείτε επίσης ==
Γραμμή 10: Γραμμή 22:
* [[Αντικείμενο διασκορπισμένου δίσκου|Διασκορπισμένος δίσκος]]
* [[Αντικείμενο διασκορπισμένου δίσκου|Διασκορπισμένος δίσκος]]
* [[Τρωικά αντικείμενα του Δία]]
* [[Τρωικά αντικείμενα του Δία]]

== Παραπομπές ==
<references />


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
{{commonscat}}
*[https://www.eef.edu.gr/el/arthra/i-zoni-ton-asteroeidon/ Η Ζώνη των αστεροειδών], [[Ίδρυμα Ευγενίδου]]
* [http://www.moira.gr/astronomia.php?gid=6 εξωτερική ιστοσελίδα με ανεπίσημες αλλά κατατοπιστικές πληροφορίες]
*[https://eyes.nasa.gov/apps/asteroids/#/asteroids Προσομοιωτική περιήγηση στους αστεροειδείς], NASA eyes



{{Μικρά σώματα ηλιακού συστήματος}}
{{Μικρά σώματα ηλιακού συστήματος}}
Γραμμή 20: Γραμμή 35:
{{Portal bar|Αστρονομία|Ηλιακό Σύστημα}}
{{Portal bar|Αστρονομία|Ηλιακό Σύστημα}}
{{Αστρονομία-επέκταση}}
{{Αστρονομία-επέκταση}}

[[Κατηγορία:Αστεροειδείς Κύριας Ζώνης| ]]
[[Κατηγορία:Αστεροειδείς Κύριας Ζώνης| ]]

Έκδοση από την 13:11, 19 Αυγούστου 2022

Η κύρια ζώνη των αστεροειδών στο Ηλιακό σύστημα (με άσπρο χρώμα), μεταξύ των τροχιών Άρη και Δία

Η Κύρια Ζώνη των αστεροειδών είναι περιοχή σε σχήμα τόρου που εκτείνεται 2,1 έως 3,3 Α.Μ. από τον Ήλιο, ευρισκόμενη ανάμεσα στις τροχιές των πλανητών Άρη και Δία.[1] Στην Κύρια Ζώνη εντοπίζονται οι περισσότεροι αστεροειδείς του Ηλιακού Συστήματος. Πρόκειται για πλήθος στερεών και ακανόνιστου σχήματος σώματα, που έχουν διάφορα μεγέθη, αλλά είναι αρκετά μικρότερα από πλανήτες.[2] Στην Ζώνη εντοπίζεται και ένας πλανήτης νάνος, η Δήμητρα.[3] Ο χαρακτηρισμός της Ζώνης ως «κύρια» έγινε για τη διάκρισή της από άλλες συστάδες αστεροειδών, όπως τα γεωπλήσια και τα τρωϊκά αντικείμενα, οι κένταυροι τα αντικείμενα της Ζώνης του Κάιπερ, τα αντικείμενα του διασκορπισμένου δίσκου και εκείνα του Νέφους του Όορτ.[4]

Ιστορία σχηματισμού

Σύμφωνα με την κομβική «υπόθεση του νεφελώματος», η Ζώνη των αστεροειδών, όπως και το υπόλοιπο Ηλιακό Σύστημα, αναδύθηκε από το αρχέγονο ηλιακό νεφέλωμα.[5] Η βαρυτική έλξη του Δία απέτρεψε τη συγχώνευση των πρώιμων στοιχείων της Κύριας Ζώνης προς δημιουργία ενός πλανητικού σώματος.[6] Έτσι, αντί της σύμφυσής τους, τα περισσότερο χονδροειδή ουράνια σώματα της πρώιμης εκείνης φάσης συνετρίβησαν έπειτα από αλλεπάλληλες συγκρούσεις, με αποτέλεσμα το 99,9% της αρχικής μάζας της Ζώνης να χαθεί στα πρώτα 100 εκατομμύρια χρόνια ιστορίας του Ηλιακού Συστήματος.[7] Ορισμένα θραύσματα κινήθηκαν προς τα ενδότερα του Ηλιακού Συστήματος, προξενώντας πτώσεις μετεωριτών στους εσώτερους πλανήτες.[8] Οι τροχιές των αστεροειδών συνεχίζουν ως και σήμερα να διαταράσσονται αισθητά κάθε φορά που η περίοδος περιφοράς τους γύρω από τον Ήλιο εμφανίζει τροχιακό συντονισμό με τον Δία.[9][10]

Σημαντικοί αστεροειδείς

Κατανομή της μάζας της Κύριας Ζώνης αστεροειδών

Το μέγεθος των αστεροειδών της Κύριας Ζώνης ποικίλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό, από μερικές εκατοντάδες μέτρα (π.χ. Δάκτυλος) μέχρι εκατοντάδες χιλιόμετρα (π.χ. Παλλάς και Εστία).[2] Η μισή, περίπου, μάζα της Ζώνης κατανέμεται στους τέσσερις μεγαλύτερους αστεροειδείς, τη Δήμητρα, την Εστία, την Παλλάδα και την Υγιεία. Η συνολική μάζα της Ζώνης των αστεροειδών αντιστοιχεί στο 4% της μάζας της Σελήνης, κατά προσέγγιση.[11] Η Δήμητρα, το μόνο σώμα της Ζώνης των αστεροειδών που είναι αρκετά μεγάλο ώστε να θεωρηθεί πλανήτης νάνος, έχει διάμετρο των 950 χλμ, ενώ οι Εστία, Παλλάς και Υγιεία έχουν μέση διάμετρο που εγγίζει τα 600 χλμ.[12][13][14] Ενίοτε προκύπτουν συγκρούσεις μεταξύ των μεγαλύτερων αστεροειδών, από τις οποίες δημιουργούνται οικογένειες αστεροειδών, τα μέλη των οποίων έχουν παρόμοια τροχιακά και δομικά χαρακτηριστικά με τους αρχικούς αστεροειδείς.[15] Στις πιο διάσημες εξ αυτών συγκαταλέγεται η Οικογένεια της Κορωνίδος, που έλαβε το όνομά της από τον αστεροειδή 158 Κορωνίς.[16]

Σύσταση

Οι αστεροειδείς της Ζώνης δεν παρουσιάζουν ομοιόμορφη κατανομή, παρά σχηματίζουν ομάδες και συγκεντρώσεις αστεροειδών με ίδια στοιχεία τροχιάς καθώς και διεσπαρμένες ζώνες με ελάχιστα σώματα, γνωστές ως κενά Κέρκγουντ (Kirkwood).[17] Οι μεμονωμένοι αστεροειδείς της Ζώνης κατηγοριοποιούνται με βάση τα φάσματα εκπομπής τους, με τους περισσότερους να εμπίπτουν σε τρεις βασικές ομάδες, τους ανθρακούχους (τύπου C, εκ του carbon, «άνθρακας»), τους πυριτικούς (τύπου S, εκ του stony, «πετρώδεις»)[18] και τους πλούσιους σε μέταλλα (τύπου M, εκ του metallic, «μεταλλικοί»).[19]

Στις 22 Ιανουαρίου 2014, οι επιστήμονες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος ανακοίνωσαν την πρώτη βέβαιη ανίχνευση υδρατμών στη Δήμητρα, το μεγαλύτερο ουράνιο σώμα στη ζώνη των αστεροειδών.[20] Η ανίχνευση έγινε με παρατηρησιακές τεχνικές υπέρυθρης ακτινοβολίας του Διαστημικού Παρατηρητηρίου Χέρσελ (Herschel).[21] Το εύρημα ήταν απροσδόκητο, καθώς η γενικευμένη άποψη ήταν ότι συνήθως οι κομήτες εμφανίζουν υδρατμούς και όχι οι αστεροειδείς, συνεπώς προέκυψε μια ανανεωμένη οπτική για τη σύσταση των αστεροειδών της Ζώνης.[21]

Αποστολές

Ως τώρα, η αραιή κατανομή των αστεροειδών βοήθησε την ευόδωση των περισσότερων αποστολών μη επανδρωμένων ερευνητικών διαστημόπλοιων στη Ζώνη.[22] Σε αυτά, συγκαταλέγονται τα Πάιονηρ 10,[23] «Dawn» (NASA)[24] και Ροζέττα (ESA).[25]

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. «Main Asteroid Belt | COSMOS». astronomy.swin.edu.au (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  2. 2,0 2,1 «Η Ζώνη των Αστεροειδών». www.eef.edu.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  3. «Ceres». NASA Solar System Exploration (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  4. «Asteroids and meteorites». ase.tufts.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  5. «Origin of the Universe and the Earth». www.columbia.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  6. Nola Taylor Redd (11 Ιουνίου 2012). «Asteroid Belt: Facts & Information». Space.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2016. 
  7. Beatty, Kelly (10 Μαρτίου 2009). «Sculpting the Asteroid Belt» (στα Αγγλικά). Sky & Telescope. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2014. 
  8. «U of T researchers discover clues to early solar system». web.archive.org (στα Αγγλικά). 29 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  9. «In Depth | Asteroids». NASA Solar System Exploration (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  10. Delgrande, J. J.; Soanes, S. V. (1943). «Kirkwood's Gap in the Asteroid Orbits». Journal of the Royal Astronomical Society of Canada 37: 187. Bibcode1943JRASC..37..187D. 
  11. Krasinsky, G (2002-07). «Hidden Mass in the Asteroid Belt» (στα αγγλικά). Icarus 158 (1): 98–105. doi:10.1006/icar.2002.6837. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0019103502968375. 
  12. Krasinsky, G. A.; Pitjeva, E. V.; Vasilyev, M. V.; Yagudina, E. I. (July 2002). «Hidden Mass in the Asteroid Belt» (στα αγγλικά). Icarus 158 (1): 98–105. doi:10.1006/icar.2002.6837. Bibcode2002Icar..158...98K. 
  13. Pitjeva, E. V. (2005). «High-Precision Ephemerides of Planets—EPM and Determination of Some Astronomical Constants» (στα αγγλικά). Solar System Research 39 (3): 176–186. doi:10.1007/s11208-005-0033-2. Bibcode2005SoSyR..39..176P. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 3, 2014. https://web.archive.org/web/20140703074335/http://iau-comm4.jpl.nasa.gov/EPM2004.pdf. 
  14. Yeomans, Donald K. (13 Ιουλίου 2006). «JPL Small-Body Database Browser» (στα Αγγλικά). NASA JPL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2010. 
  15. Nesvorný, David; Bottke Jr, William F.; Dones, Luke; Levison, Harold F. (2002-06). «The recent breakup of an asteroid in the main-belt region» (στα αγγλικά). Nature 417 (6890): 720–721. doi:10.1038/nature00789. ISSN 0028-0836. https://www.boulder.swri.edu/~davidn/papers/nesvorny-etal-karin-nature-2002.pdf. 
  16. «NASA's Cosmos». web.archive.org (στα Αγγλικά). 24 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  17. Delgrande, J. J.; Soanes, S. V. (1943). «Kirkwood's Gap in the Asteroid Orbits» (στα αγγλικά). Journal of the Royal Astronomical Society of Canada 37: 187. Bibcode1943JRASC..37..187D. 
  18. Wiegert, Paul; Balam, David; Moss, Andrea; Veillet, Christian; Connors, Martin; Shelton, Ian (2007-04). «Evidence for a Color Dependence in the Size Distribution of Main-Belt Asteroids» (στα αγγλικά). The Astronomical Journal 133 (4): 1609–1614. doi:10.1086/512128. ISSN 0004-6256. https://physics.uwo.ca/~pwiegert/papers/2007AJ.133.1609.pdf. 
  19. Margot, J. L.; Brown, M. E. (2003-06-20). «A Low-Density M-type Asteroid in the Main Belt» (στα αγγλικά). Science 300 (5627): 1939–1942. doi:10.1126/science.1085844. ISSN 0036-8075. https://web.archive.org/web/20200226121156/https://pdfs.semanticscholar.org/d014/0c3feee1d41f01ff67e1637b4d367da520ef.pdf. 
  20. Küppers, Michael; O’Rourke, Laurence; Bockelée-Morvan, Dominique; Zakharov, Vladimir; Lee, Seungwon; von Allmen, Paul; Carry, Benoît; Teyssier, David και άλλοι. (2014). «Localized sources of water vapour on the dwarf planet (1) Ceres» (στα αγγλικά). Nature 505 (7484): 525–527. doi:10.1038/nature12918. ISSN 0028-0836. PMID 24451541. Bibcode2014Natur.505..525K. 
  21. 21,0 21,1 Harrington, J. D. (22 Ιανουαρίου 2014). «Herschel Telescope Detects Water on Dwarf Planet – Release 14-021». NASA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2014. 
  22. Brian Koberlein (2014-03-12). «Why the Asteroid Belt Doesn't Threaten Spacecraft» (στα αγγλικά). Universe Today. http://www.universetoday.com/110276/why-the-asteroid-belt-doesnt-threaten-spacecraft/. Ανακτήθηκε στις 2016-01-30. 
  23. «NASA - Pioneer-10 and Pioneer-11». www.nasa.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  24. https://www.jpl.nasa.gov. «Dawn - Asteroid & Comet Missions - NASA Jet Propulsion Laboratory». NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  25. «Rosetta». www.esa.int (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι