Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σοφία του Ηνωμένου Βασιλείου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοφία
Πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου
Η πριγκίπισσα Σοφία σε πορτραίτο του σερ Τόμας Λώρενς (περ. 1825).
Γέννηση3 Νοεμβρίου 1777
Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Λονδίνο
Θάνατος27 Μαΐου 1848 (70 ετών)
Παλάτι του Κένσινγκτον, Λονδίνο
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Κένσαλ Γκρην, Λονδίνο
Πλήρες όνομα
   Σοφία Ματθίλδη
Αγγλικά: Sophia Matilda
ΟίκοςΑννοβέρου
ΠατέραςΓεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
ΜητέραΚαρλόττα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Σοφία του Ηνωμένου Βασιλείου (αγγλ. Sophia of the United Kingdom, 3 Νοεμβρίου 1777 - 27 Μαΐου 1848) ήταν πριγκίπισσα του Ηνωμένου Βασιλείου.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σοφία Ματθίλδη γεννήθηκε στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο στις 3 Νοεμβρίου 1777, το δωδέκατο παιδί και η πέμπτη κόρη του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Καρλόττας του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς.[1][2][3]Βαφτίστηκε την 1 Δεκεμβρίου στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου από τον Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερυ, Φρέντερικ Κορνουάλλις, με αναδόχους τον Αύγουστο της Σαξονίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ, τη Δούκισσα του Μπράουνσβαϊγκ-Βόλφενμπυττελ και τη Δούκισσα του Μεκλμεβούργου.[1][4][5][6]

Τα πρώτα χρόνια της ζωής της επικεντρώνονται στην εκπαίδευσή της, με την Σάρλοτ Φιντς να έχει το ρόλο της γκουβερνάντας της.[1][7] Η Σοφία έλαβε μαθήματα αγγλικών, γαλλικών, μουσικής, τεχνών και γεωγραφίας.[1]

Σ' αντίθεση με τους περισσότερους άντρες της εποχής, ο πατέρας της Σοφίας συμμετείχε στην πρώιμη ανατροφή των παιδιών του και προτιμούσε τις κόρες του από τους γιους του.[8] Όταν ήταν δυνατόν, παρακολούθησε τα πάρτυ γενεθλίων των πριγκιπισσών και άλλα ειδικά γεγονότα και ενημερωνόταν για τη σχολική πρόοδό τους. Ένας οικογενειακός φίλος κάποτε παρατήρησε ότι «δεν έχω δει ποτέ πιο όμορφα παιδιά ούτε μια πιο ευχάριστη θέα από την αγάπη του βασιλιά για τα παιδιά του».[9] Από την άλλη πλευρά, η βασίλισσα Καρλόττα προκαλούσε φόβο στις κόρες της και, σύμφωνα με τον βασιλικό ιστορικό A. W. Purdue , δεν ήταν «γεννημένη για μητέρα».[8]

Ενηλικίωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σοφία περίπου το 1792.

Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών, η Σοφία έκανε το ντεμπούτο της στην Αυλή για τα γενέθλια του πατέρα της στις 4 Ιουνίου 1792. Σύμφωνα με τον βιογράφο Κρίστοφερ Χίμπερτ, στα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης, η Σοφία ήταν ένα "ευχάριστο κορίτσι, όμορφο, λεπτό και παθιασμένο"[10]. Η Σοφία λάτρευε τον πατέρα της, παρόλο που περιστασιακά τον έβρισκε εκνευριστικό. Έγραψε ότι «ο αγαπητός Βασιλιάς είναι όλο καλοσύνη σε μένα και δεν μπορώ να πω πόσο ευγνώμων αισθάνομαι γι' αυτό».[10] Ήταν έντεκα ετών όταν ο πατέρας της υπέστη την πρώτη κρίση τρέλας.

Ο πατέρας της και η μητέρα της ήθελαν οι κόρες να μένουν ανύπαντρες και δίπλα τους.[1] Έτσι, η Σοφία, όπως και οι περισσότερες αδελφές της, υποχρεώθηκε να ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της δίπλα στη μητέρα της και τελικά δεν παντρεύτηκε ποτέ, όπως και η αδελφή της Αυγούστα Σοφία.[1] Οι πριγκίπισσες δεν είχαν τη δυνατότητα να αναμειγνύονται με κανέναν που δεν ήταν μέλος του βασιλικού οίκου και σπάνια έρχονταν σε επαφή με άνδρες, εκτός από άρχοντες, στρατιώτες ή συνοδούς. Οι ίδιες ανέφεραν ότι ένιωθαν σαν να ζούσαν σε "μοναστήρι".[11][12][13] Το 1811, με το διορισμό του αδελφού της, διαδόχου Γεωργίου, στην αντιβασιλεία έδωσε στη Σοφία και τις υπόλοιπες ανύπαντρες πριγκίπισσες αύξηση στο επίδομά τους και τις προέτρεψε να κοινωνικοποιηθούν. Αυτές οι προσπάθειες εξόργισαν την βασίλισσα Καρλόττα.[14]

Νόθο παιδί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πριγκίπισσα Σοφία τρία χρόνια πριν γεννήσει το υποτιθέμενο νόθο παιδί της (1797).

Κατά τη διάρκεια της ζωής της υπήρχαν φήμες ότι η Σοφία είχε συνάψει αιμομικτικές σχέσεις με τον αδελφό της Ερνέστο Αύγουστο, χωρίς ωστόσο να είναι γνωστό αν αυτό αληθεύει ή ήταν απλώς φήμες από πολιτικούς του αντιπάλους.[1] Ο αδερφός της Γεώργιος συμβούλευε τις αδερφές του να μην μένουν μόνες μαζί του[15] . Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ερνέστος Αύγουστος δεν ήταν δημοφιλής στον βρετανικό λαό. Η Σοφία είχε, επίσης, σχέση με τον σταυλάρχη του πατέρα της, Τόμας Γκαρθ, ο οποίος ήταν κατά τριάντα τρία χρόνια μεγαλύτερός της.[1] Υπάρχουν, ακόμα, υπόνοιες ότι γέννησε ένα παιδί το 1800.[1][16] Η Φλόρα Φρέιζερ πίστευε τις φήμες ότι η Σοφία είχε ένα παιδί, αλλά δεν ήταν σίγουρη αν το παιδί ήταν του Γκαρθ, ή του αδερφού της Ερνέστου Αυγούστου.[17] Οι ιστορικοί γράφουν επίσης ότι το παιδί, που ονομάστηκε Τόμας Γκαρθ όπως ο πατέρας του, ανατράφηκε από τον πατέρα του στο Ουέυμουθ,[18] όπου η μητέρα του τον επισκεπτόταν περιστασιακά[19]. Το 1828 προφανώς προσπάθησε να εκβιάσει την βασιλική οικογένεια με ορισμένα ενοχοποιητικά έγγραφα του πατέρα του για τη σχέση των υποτιθέμενων γονιών του, αν και απέτυχε.[8][19][20]

Μετέπειτα ζωή και θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν πολύ κοντά στην ανιψιά της, Καρλόττα της Ουαλίας, η οποία περιφρονούσε τις υπόλοιπες θείες της.[21]Ο θάνατος της βασίλισσας Καρλόττας (1818) επέτρεψε στη Σοφία και την Αυγούστα λίγη περισσότερη ελευθερία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε στο Παλάτι του Κένσινγκτον και περνούσε το χρόνο της στον κύκλου της νύφης της Βικτωρίας, Δούκισσας του Κεντ, μητέρας της βασίλισσας Βικτωρίας. Όπως και η Δούκισσα του Κεντ, έπεσε θύμα της γοητείας του Τζον Κόνροϋ, συμβούλου της Δούκισσας, ο οποίος καταξόδεψε την περιουσία της και την χρησιμοποίησε ως κατάσκοπο της Αυλής.

Η Σοφία ήταν τυφλή για τουλάχιστον δέκα χρόνια πριν από το θάνατό της στις 27 Μαΐου 1848.[1] Ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο Κένσαλ Γκρην του Λονδίνου, σύμφωνα με δική της επιθυμία, ώστε να βρίσκεται κοντά στον αδελφό της, Αύγουστο Φρειδερίκο.[1] Μετά το θάνατό της αποκαλύφθηκε ότι ο Κόνροϋ είχε ξοδέψει ολόκληρη την περιουσία της και δεν είχε τίποτα να κληροδοτήσει. Ο Τσαρλς Γκρέβιλ έγραψε στο ημερολόγιό του στις 31 Μαΐου 1848:

Η Πριγκίπισσα Σοφία πέθανε πριν λίγες μέρες, ενώ η Βασίλισσα χρησιμοποιούσε το Μεγάλο Σαλόνι για τα γενέθλιά της. Ήταν τυφλή, ανήμπορη και έζησε μαρτυρική ζωή· μια έξυπνη, καλά πληροφορημένη γυναίκα, που δεν έζησε ωστόσο ποτέ στον πραγματικό κόσμο.[22]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 http://www.regencyhistory.net/2012/05/six-princesses-princess-sophia-1777.html
  2. ↑ http://www.encyclopedia.com/article-1G2-2591308669/sophia-matilda-17771848.html
  3. ↑ http://collections.vam.ac.uk/item/O97189/princess-sophia-1777-1848-relief-gosset-isaac/
  4. ↑ http://doles.org/webtrees/individual.php?pid=I137601&ged=Doles[νεκρός σύνδεσμος]
  5. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015. 
  6. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015. 
  7. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2015. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Purdue 2004.
  9. ↑ Hibbert 2000, pp. 98–99.
  10. ↑ 10,0 10,1 Hibbert 2000, p. 384.
  11. ↑ Black 2006, p. 156.
  12. ↑ Hibbert 2000, p. 378.
  13. ↑ Hibbert 2001, p. 26.
  14. ↑ Hall, Matthew (1858). The Royal Princesses of England: From the Reign of George the First. London: G. Routledge & Co. ISBN 1-146-51884-6
  15. ↑ Shaw 2001, pp. 213–214.
  16. ↑ http://www.britishmuseum.org/research/search_the_collection_database/term_details.aspx?bioId=456
  17. ↑ Burton, Sarah (25 September 2004). "Birds in a gilded cage". The Spectator. Archived from the original on 5 June 2011. Retrieved 27 August 2011.
  18. ↑ Purdue 2004
  19. ↑ 19,0 19,1 Beatty 2003, p. 229.
  20. ↑ Panton 2011, p. 429.
  21. ↑ Williams 2010, pp. 61, 68.
  22. ↑ Greville, Charles (1885). The Greville Memoirs (Second Part): A Journal of the Reign of Queen Victoria From 1837–1852, Volume 3. London: Longmans, Green, and Co. p. 184.

Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σοφία_του_Ηνωμένου_Βασιλείου&oldid=10808126"