Σαέμπ Ερεκάτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαέμπ Ερεκάτ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		صائب محمد صالح عريقات (Αραβικά)
Γέννηση28  Απριλίου 1955[1]
Αμπού Ντέις
Θάνατος10  Νοεμβρίου 2020[2][3][4]
Hadassah Ein Karem Hospital
Αιτία θανάτουCOVID-19
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια[5]
Τόπος ταφήςΙεριχώ
Ψευδώνυμοأبو علي
Παρατσούκλιكبير المُفاوضين الفلسطينيين και شيطان أريحا
Χώρα πολιτογράφησηςΚράτος της Παλαιστίνης
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (Δεκαετία του 1980 – 2020)
ΘρησκείαΙσλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Αγγλικά
Εβραϊκά
ΣπουδέςΠολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο
Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
διπλωμάτης
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Ναμπλούς (1979–1990)
Al-Quds (1982–1994)
Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή (1994–2005)
PLO Negotiations Affairs Department (έως 2020)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΦατάχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMinister of Local Government (1994–2003)
Minister of Negotiations Affairs (2003–2005)
Minister of Information Palestine (2004–2005)
Head of Negotiations Affairs Department (2003–2020, Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης)
Secretary of the Executive Committee of the Palestine Liberation Organization (2015–2020)
ΒραβεύσειςOrder of the Star of Honour (Palestine) (2021)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σαέμπ Μουχάμαντ Σαλίχ Ερεκάτ (αραβ. صائب محمد صالح عريقات, αναφερόμενος και ως Ερικάτ, Ερακάτ και Αρεκάτ, 28 Απριλίου 1955 – 10 Νοεμβρίου 2020) ήταν Παλαιστίνιος πολιτικός και διπλωμάτης, που διετέλεσε γενικός γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της PLO[6][7] από το 2015 και κυρίως ήταν ο επικεφαλής διαπραγματευτής στις διαπραγματεύσεις των Παλαιστινίων με το κράτος του Ισραήλ από το 1995 μέχρι τον Μάιο του 2003, και πάλι από τον Σεπτέμβιο του 2003 μέχρι τον θάνατό του.

Οικογένεια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ερεκάτ γεννήθηκε στη μικρή πόλη Αμπού Ντις, σχεδόν προάστιο της Ιερουσαλήμ.[8][9][10][9], και ήταν μέλος του παλαιστινιακού κλάδου της οικογένειας Ερεκάτ, η οποία με τη σειρά της αποτελεί κλάδο του γένους των Χοουεϊτάτ.[11] Ο Σαέμπ είχε 6 αδέλφια, τα οποία ζούσαν εκτός Ισραήλ και παλαιστινιακών εδαφών.[12] Ο ίδιος ήταν δωδεκάχρονο παιδί όταν οι Ισραηλινοί κατέλαβαν τη Δυτική Όχθη και ένα έτος αργότερα κρατήθηκε από αυτούς γιατί έγραφε συνθήματα στους τοίχους κατά της κατοχής και πετούσε πέτρες.[13]

Το 1972 ο Ερεκάτ μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ για σπουδές.[14] Μετά από δύο χρόνια στο Κολέγιο της Πόλης του Σαν Φρανσίσκο[14], πήρε μετεγγραφή για το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο.[14] Από εκεί ο Ερεκάτ πήρε πτυχίο στις διεθνείς σχέσεις το 1977 και μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδικεύσεως («Master») στην πολιτική επιστήμη[10] το 1979. Τέλος, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Αγγλία, εκπονώντας διδακτορικό στις σπουδές ειρήνης και συγκρούσεων στο Πανεπιστήμιο του Μπράντφορντ.[10][15]

Ο Σαέμπ Ερεκάτ νυμφεύθηκε τη Νεαμέ(χ) και μαζί απέκτησαν τέσσερα τέκνα: τις δίδυμες θυγατέρες Νταλάλ και Σαλάμ, και δύο γιους, τον Αλή και τον Μουχάμαντ.[13]

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απόκτηση του διδακτορικού του το 1983, ο Ερεκάτ εγκαταστάθηκε στην πόλη Ναμπλούς της Παλαιστίνης, όπου δίδαξε πολιτική επιστήμη στο εκεί Εθνικό Πανεπιστήμιο Αν-Νατζάχ και συμμετείχε επί 12ετία στη στη συντακτική ομάδα της τοπικής εφημερίδας Αλ Κούντς.[10][16]

Το 1991 ο Σαέμπ Ερεκάτ συμμετέσχε στην παλαιστινιακή αντιπροσωπεία στο Συνέδριο της Μαδρίτης και στις επακόλουθες συνομιλίες στην Ουάσινγκτον το 1992 και το 1993. Το 1994 διορίσθηκε «Υπουργός Εσωτερικών» στην Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή και επίσης πρόεδρος της παλαιστινιακής διαπραγματευτικής αντιπροσωπείας.[10] Το 1995 ήταν ο επικεφαλής διαπραγματευτής για τους Παλαιστινίους στην περίοδο του Όσλο και το 1996 εκλέχθηκε στο Νομοθετικό Συμβούλιο (το κοινοβούλιο των Παλαιστινίων), εκπροσωπώντας την Ιεριχώ.[10] Ως πολιτικός θεωρείτο πιστός στον Γιάσερ Αραφάτ, προωθώντας τις θέσεις εκείνου και στις συνομιλίες του Καμπ Ντέιβιντ το 2000 και τις διαπραγματεύσεις στην Τάμπα το 2001. Υπήρξε επίσης ένας από τους τρείς (μαζί με τον Αραφάτ και τον Φαϊζάλ Χουσεϊνί) υψηλόβαθμους Παλαιστινίους που ζήτησαν από τον Αριέλ Σαρόν να μην επισκεφθεί[17] το Τέμενος Αλ-Άκσα τον Σεπτέμβριο του 2000, ένα γεγονός που πυροδότησε τη Δεύτερη Παλαιστινιακή Εξέγερση. Ο Ερεκάτ εκτελούσε επίσης χρέη διερμηνέα της αγγλικής για τον Αραφάτ. Στις αρχές του 2003, όταν ο Μαχμούντ Αμπάς ορίσθηκε να ασκήσει χρέη πρωθυπουργού από το Νομοθετικό Συμβούλιο, ο Ερεκάτ προοριζόταν για «Υπουργός επί των διαπραγματεύσεων», αλλά παραιτήθηκε όταν τον απέκλεισαν από μια αντιπροσωπεία που επρόκειτο να συναντηθεί με τον ισραηλινό πρωθυπουργό. Αυτό ερμηνεύθηκε ως μέρος του εσωτερικού ανταγωνισμού για την παλαιστινιακή εξουσία ανάμεσα στον Αμπάς και στον Αραφάτ.[16][18] Λίγους μήνες αργότερα ωστόσο, τον Σεπτέμβιο του 2003, ο Ερεκάτ επανήλθε ως επικεφαλής διαπραγματευτής. Συμμετέσχε στο Συνέδριο της Αννάπολης το 2007, όπου βοήθησε να σφυρηλατηθεί ένα κοινό ανακοινωθέν.[19]

Παραιτήθηκε και πάλι από τη θέση του επικεφαλής διαπραγματευτή στις 12 Φεβρουαρίου 2011, προβάλλοντας ως λόγο τη δημοσιοποίηση των λεγόμενων «Εγγράφων της Παλαιστίνης».[20] Παρά το γεγονός αυτό, τον Ιούλιο του 2013, ανέλαβε και πάλι παρόμοιο καθήκον.[21] Το 2015 έγινε γενικός γραμματέας της Εκτελεστικής Επιτροπής της PLO

Υγεία και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Μαΐου 2012 ο Ερεκάτ νοσηλεύθηκε στη Ραμάλα μετά από μια καρδιακή προσβολή[22] και στις 12 Οκτωβρίου 2017 τού μεταμοσχεύθηκε πνεύμονας στο Νοσοκομείο Inova Fairfax, στη βόρεια Βιρτζίνια των ΗΠΑ.[23]

Ο Ερεκάτ υπέφερε από πνευμονική ίνωση[24], οπότε υπήρξε εύκολη λεία για τον κορωνοϊό SARS-CoV-2 όταν μεταδόθηκε σε αυτόν στις αρχές Οκτωβρίου του 2020.[25] Στις 18 Οκτωβρίου στάλθηκε στο Νοσοκομείο Χαντασά στο Αΐν Καρέμ της Ιερουσαλήμ, σε κρίσιμη κατάσταση.[26] Ο Σαέμπ Ερεκάτ πέθανε από σχετικές επιπλοκές στις 10 Νοεμβρίου 2020, σε ηλικία 65 ετών.[27][28]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000030922. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ «وفاة أمين سر اللجنة التنفيذية لمنظمة التحرير الفلسطينية صائب عريقات». AlArabiya.net. 10  Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10  Νοεμβρίου 2020.
  3. ↑ «PLOs generalsekretær Saeb Erekat er død». Norwegian Broadcasting Corporation. 10  Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14  Νοεμβρίου 2020.
  4. ↑ «Saeb Erekat: Key Palestinian negotiator dies of Covid-19». BBC. 10  Νοεμβρίου 2020.
  5. ↑ www.bbc.com/news/world-middle-east-54604782.
  6. ↑ «Saeb Erekat (Secretary General)». ECFR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020. 
  7. ↑ «Saeb Erekat | The Guardian». the Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «Saeb Erekat» Αρχειοθετήθηκε 2014-02-22 στο Wayback Machine. στο Palestinian Biographies, lawrenceofcyberia.blogs.com. Retrieved 5 August 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 John Pike. «Saeb Erekat». Globalsecurity.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2017. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 'Politics in Palestine', Palestinian National Authority: The PA Ministerial Cabinet List Emergency Cabinet, October 2003 – November 2003 Αρχειοθετήθηκε 2007-08-15 στο Wayback Machine., Jerusalem Media and Communication Centre.
  11. ↑ «[1] Αρχειοθετήθηκε 2020-11-10 στο Wayback Machine.» [family Erekat] (στην αραβική), rabettah.net. Retrieved 5 August 2017.
  12. ↑ Chief Palestinian Negotiator Saeb Erekat: «Abu Mazen Rejected the Israeli Proposal in Annapolis Like Arafat Rejected the Camp David 2000 Proposal» Αρχειοθετήθηκε 2009-08-05 στο Wayback Machine." (video with transcript). MEMRI (Middle East Media Research Institute). 27 March 2009. «In my family, we are seven siblings. My six brothers and sisters are in the diaspora.» Retrieved 5 August 2017.
  13. ↑ 13,0 13,1 «Saeb Erekat, Longtime Palestinian Chief Negotiator, Dies at 65». The New York Times. 10 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 «SFSU Magazine Fall/Winter '03: Saeb Erekat, Forging a Path to Peace | SF State Magazine». magazine.sfsu.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2018. 
  15. ↑ Mattar, Philip (19 Νοεμβρίου 2005). Encyclopedia of the Palestinians. Infobase Publishing. ISBN 9780816069866. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020 – μέσω Google Books. 
  16. ↑ 16,0 16,1 'Profile: Saeb Erakat' Αρχειοθετήθηκε 2004-07-27 στο Wayback Machine., BBC News, 4 September 2003.
  17. ↑ Menachem Klein: The Jerusalem Problem: The Struggle for Permanent Status, University Press of Florida, 2003 σελ. 98
  18. ↑ 'Q & A with Saeb Erekat', The Jerusalem Post, 1 February 2005. Αρχειοθετήθηκε 2006-10-31 στο Wayback Machine.
  19. ↑ Issacharoff, Avi; Ravid, Barak (2007-11-28). «Annapolis joint statement was completed with just minutes to spare». Haaretz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-29. https://web.archive.org/web/20071129193325/http://www.haaretz.com/hasen/spages/928784.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-29. 
  20. ↑ «Erekat quits over Palestine Papers – Middle East». Al Jazeera English. 13 Φεβρουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2011. 
  21. ↑ PLO Negotiations Affairs Department, 28 July 2013, Press Release−Dr. Erekat: “We will continue working for the release of all our political prisoners.” Αρχειοθετήθηκε 2013-10-29 στο Wayback Machine.
  22. ↑ «Top Palestinian peace negotiator Saeb Erekat suffers heart attack». The Independent. 8 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2017. 
  23. ↑ «Palestinian negotiator Erekat undergoes successful lung transplant surgery – Arab Israeli Conflict – Jerusalem Post». www.jpost.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2019. 
  24. ↑ «His Health Crisis Made Public, Palestinian Envoy Pushes On». The New York Times. 2 Αυγούστου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  25. ↑ «Palestinian negotiator Erekat facing 'difficult' coronavirus symptoms». Reuters. 9 October 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-17. https://web.archive.org/web/20201017195617/https://www.reuters.com/article/health-coronavirus-palestinians-erekat-i-idUSKBN26U1C5. Ανακτήθηκε στις 2020-10-16. 
  26. ↑ «Senior PLO official Saeb Erekat taken to hospital as Covid-19 condition worsens». NBC News. 2020-10-18. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-10-18. https://web.archive.org/web/20201018171014/https://www.nbcnews.com/news/world/senior-plo-official-saeb-erekat-taken-hospital-covid-19-condition-n1243843. Ανακτήθηκε στις 2020-10-18. 
  27. ↑ «Saeb Erekat dies after coronavirus infection». DW. 10 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2020. 
  28. ↑ Black, Ian (2020-11-10). «Saeb Erekat obituary». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2020/nov/10/saeb-erekat-obituary. Ανακτήθηκε στις 2020-11-11. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαέμπ_Ερεκάτ&oldid=10231298"