Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βόρεια Βιρτζίνια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Ρέστον, μια διεθνώς γνωστή σχεδιασμένη κοινότητα,[1] όπως φαίνεται από τον Dulles Toll Road

Η Βόρεια Βιρτζίνια αποτελείται από αρκετές κομητείες και ανεξάρτητες πόλεις στην Κοινοπολιτεία της Βιρτζίνια, σε μια εκτεταμένη περιοχή γενικά εκτεινόμενη ακτινικά νότια και προς δυσμάς από την Ουάσινγκτον, Π.Κ. Με 2,6 εκατομμύρια κατοίκους (περίπου το ένα τρίτο της πολιτείας), είναι η πολυπληθέστερη περιοχή της Βιρτζίνια και της μητροπολιτικής περιοχής της Ουάσινγκτον.[2][3][4]

Οι κοινότητες στην περιοχή δημιουργούν το τμήμα της Βιρτζίνια που ανήκει στην Μητροπολιτική Περιοχή Ουάσινγκτον, την Μητροπολιτική Στατιστική Περιοχή και την μεγαλύτερη Μητροπολιτική Περιοχή Ουάσινγκτον-Βαλτιμόρης. Η Βόρεια Βιρτζίνια είναι η περιοχή με το υψηλότερο εισόδημα στο Βιρτζίνια, έχοντας επτά από τις είκοσι κομητείες με το υψηλότερο εισόδημα στο έθνος, περιλαμβανομένων των τριών υψηλότερων.[5]

Η υποδομή μεταφορών της Βόρειας Βιρτζίνια περιλαμβάνει τα μεγάλα αεροδρόμια Ronald Reagan Washington National Airport και Dulles International, αρκετές γραμμές του συστήματος υπόγειου σιδηροδρόμου της Washington Metro, το σύστημα σιδηροδρομικής μεταφοράς σε κοντινές πόλεις για εργασία, Virginia Railway Express, υπηρεσίες αστικού λεωφορείου, και ένα εκτεταμένο δίκτυο Διαπολιτειακών αυτοκινητοδρόμων και ταχειας κυκλοφορίας.

Αξιοσημείωτα σημεία στην περιοχή είναι το Πεντάγωνο και η Central Intelligence Agency, καθώς και πολλές εταιρείες που εξυπηρετούν τα προηγούμενα και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στα αξιοθέατα της περιοχής περιλαμβάνονται διάφορα μνημεία και αξιοθέατα της Αποικιοκρατίας και της περιόδου του Αμερικανικού Εμφυλίου, όπως το Όρος Βέρνον και το Εθνικό Νεκροταφείο του Άρλινγκτον. Αποτελεί την πλουσιότερη περιοχή εντός των ΗΠΑ.[6]

Αποικιακή περίοδος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιστορικά, στην Βρετανική Αποικία της Βιρτζίνια η οποία μόνιμα αρχικά εγκαθιδρύθηκε στο Τζέιμσταουν το 1607, η περιοχή που τώρα γενικά θεωρείται ως "Βόρεια Βιρτζίνια" βρισκόταν σε μια ευρύτερη περιοχή οριζόμενη από μια δωρεά γης από τον Βασιλιά Κάρολο Β' της Αγγλίας στις 18 Σεπτεμβρίου 1649, ενόσω ο μονάρχης ήταν εξόριστος στη Γαλλία κατά την διάρκεια του Αγγλικού Εμφυλίου Πολέμου. Οκτώ από τους πιστούς υποστηρικτές του were named, και μεταξύ τους ο Τόμας Καλπέπερ.[7]

Στις 25 Φεβρουαρίου 1673 ένας νέος καταστατικός χάρτης δόθηκε στον Τόμας Λόρδο Κόλπεπερ και τον Χένρι Κόμη του Άρλινγκτον. Ο Λόρδος Κόλπεπερ ονομάστηκε Βασιλικός Κυβερνήτης της Βιρτζίνια την περίοδο 1677–1683. Η Κομητεία Κάλπεπερ αργότερα ονομάστηκε από αυτόν όταν δημιουργήθηκε το 1749· όμως, η ιστορία δεν τον έχει καταγράψει ως έναν από τους καλύτερους αποικιακούς κυβερνήτες της Βιρτζίνια. Αν και έγινε κυβερνήτης της Βιρτζίνια τον Ιούλιο 1677,[8] δεν ήρθε στη Βιρτζίνια παρά το 1679, και ακόμη και τότε φαινόταν να ενδιαφέρεται περισσότερο για την διατήρηση των εκτάσεών του στον "Βόρειο Λαιμό της Βιρτζίνια" παρά για τη διακυβέρνηση. Επέστρεψε σύντομα στην Αγγλία.[9] Το 1682 ταραχές στην αποικία τον ανάγκασαν να επιστρέψει, αλλά την περίοδο που έφτασε, οι ταραχές είχαν ήδη καταπνιγεί. Αφότου φαινομενικά διασπάθισε £9.500 από το θησαυροφυλάκιο της αποικίας, επέστρεψε στην Αγγλία και ο Βασιλιάς αναγκάστηκε να τον αποπέμψει. Σε αυτή την ταραχώδη περίοδο, η ασταθής συμπεριφορά του Καλπέπερ σήμαινε ότι βασιζόταν όλο και περισσότερο στον εξάδελφό του και πράκτορα της Βιρτζίνια, Συνταγματάρχη Νίκολας Σπένσερ.[10][11] Ο Σπένσερ διαδέχτηκε τον Καλπέπερ ως ενεργών Κυβερνήτης μετά την αναχώρηση του Λόρδου Καλπέπερ από την αποικία. Για πολλά χρόνια, οι απόγονοι του Λόρδου Καλπέπερ επέτρεψαν σε άνδρες στη Βιρτζίνια (κυρίως στον Ρόμπερτ "King" Κάρτερ) να διαχειρίζονται τις ιδιοκτησίες.[12]

Νομική διεκδίκηση επί της γης τέθηκε τελικά από τον εγγονό του Λόρδου Καλπέπερ, τον Τόμας Φέρφαξ, 6ος Λόρδος Φέρφαξ του Κάμερον, ο οποίος έγινε γνωστός στην αποικία ως "Lord Fairfax", in a survey authorized by Governor William Gooch in 1736.[εκκρεμεί παραπομπή] The lands of Lord Fairfax (and Northern Virginia) were defined as that between the Rappahannock and Potomac rivers, and were officially called the "Northern Neck".[13] Το 1746 a back line was surveyed and established between the headwaters of the Potomac and Rappahannock rivers, defining the west end of the grants. According to documents held by the Handley Regional Library of the Winchester-Frederick County Historical Society, the grants contained 5,282,000 acres (21,380 km2). Περιελάμβαναν τις 22 σύγχρονες κομητείες: Νορθάμπερλαντ, Λάνκαστερ, Ουέστμορλαντ, Στάφορντ, Κινγκ Τζορτζ, Πρινς Ουίλλιαμ, Φέρφαξ, Λούντουν, Φόκιερ, Ραπαχάνοκ, Κάλπεπερ, Μάντισον, Κλαρκ, Ουόρεν, Πέιτζ, Σεναντόα, και Φρέντερικ στη Βιρτζίνια και τις Κομητείες Χάρντι, Χάμσαϊρ, Μόργκαν, Μπέρκλεϊ και Τζέφερσον στη Δυτική Βιρτζίνια.[14]

Ο Λόρδος Φέρφαξ ήταν ισόβιος εργένης και έγινε ένα από τα πιο γνωστά πρόσωπα της ύστερης αποικιακής εποχής. Το 1742 η νέα κομητεία που δημιουργήθηκε από την Κομητεία Πρινς Ουίλλιαμ ονομάστηκε Κομητεία Φέρφαξ προς τιμή του, ένα από τα πολυάριθμα ονόματα τοποθεσιών στη Βόρεια Βιρτζίνια και την Ανατολική Χερσόνησο της Δυτικής Βιρτζίνια που ονομάστηκαν από αυτόν.[15] Ο Λόρδος Φέρφαξ εγκαθίδρυσε την κατοικία του πρώτα στο σπίτι του αδελφού του στο "Belvoir" (τώρα στην περιοχή του Φορτ Μπελβουάρ στην Κομητεία Φέρφαξ).[12]

Όχι πολύ αργότερα, έχτισε ένα κυνηγετικό οίκημα κοντά στα Όρη Μπλου Ριτζ το οποίο ονόμασε "Greenway Court",[7] και βρισκόταν κοντά στο Ουάιτ Ποστ στην Κομητεία Κλαρκ, και μετακόμισε εκεί. Περίπου το 1748 ο Λόρδος Φέρφαξ έναν νεαρό 16 ετών ονόματι Τζορτζ Ουάσινγκτον, και, εντυπωσιασμένος με την ενέργεια και τα ταλέντα του, του ανέθεσε να εποπτεύει τις εκτάσεις του δυτικά του Μπλου Ριτζ.[7]

Ο Λόρδος Φέρφαξ έμεινε ουδέτερος κατά την Αμερικανική Επανάσταση. Μόλις μερικές εβδομάδες μετά την παράδοση των Βρετανικών στρατευμάτων υπό τον Στρατηγό Κορνουόλις στο Γιορκτάουν, πέθανε στο σπίτι του στο Γκρίνγουεϊ Κορτ στις 9 Δεκεμβρίου 1781, σε ηλικία 90 ετών. Ενταφιάστηκε στην ανατολική πλευρά της Εκκλησίας του Χριστού στο Ουίντσεστερ.[12] Ενώ τα σχέδια του για ένα μεγάλο σπίτι στο Γκρίνγουεϊ Κορτ ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, και η πέτρινη στοά του δεν υπάρχει πια, μια μικρή κατασκευή από ασβεστόλιθο που είχε χτίσει υπάρχει ακόμα στο σημείο.[7]

Η Βιρτζίνια ως Πολιτεία, Εμφύλιος Πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όρος Βέρνον, τοποθεσία της φυτείας του Τζορτζ Ουάσινγκτον

Μετά τον Αμερικανικό Επαναστατικό Πόλεμο, όταν οι Δεκατρείς Αποικίες δημιούργησαν την Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ο ήρωας πολέμου και καταγόμενος από τη Βιρτζίνια Τζορτζ Ουάσινγκτον ήταν η επιλογή για να γίνει πρώτος πρόεδρος. Ο Ουάσινγκτον είχε υπάρξει surveyor και δημιουργός canals for transportation earlier in the 18th century. He was also a great proponent of the bustling port city of Alexandria, which was located on the Potomac River below the fall line, not far from his plantation at Mount Vernon in Fairfax County.

ΜΕ την καθοδήγησή του, a new federal city (now known as the District of Columbia) was laid out straddling the Potomac River upon a square of territory which was ceded to the federal government by the new states of Maryland and Virginia. Alexandria was located at the eastern edge south of the river. On the outskirts on the northern side of the river, another port city, Georgetown, was located.

However, as the federal city grew, land in the portion contributed by Maryland proved best suited and adequate for early development, and the impracticality of being on both sides of the Potomac River became clearer. Not really part of the functioning federal city, many citizens of Alexandria were frustrated by the laws of the District government and lack of voting input. Slavery also arose as an issue. To mitigate these issues, and as part of a "deal" regarding abolishment of slave trading in the District, in 1846, the U.S. Congress passed a bill retro-ceding to Virginia the area south of the Potomac River, which was known as Alexandria County. That area now forms all of Arlington County (which was renamed from Alexandria County in 1922) and a portion of the independent city of Alexandria.

Η δουλεία, τα δικαιώματα των πολιτειών, και τα οικονομικά ζητήματα χώρισαν βαθμιαία τις νότιες και τις βόρειες πολιτείες κατά το πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα, οδηγώντας τελικά στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο από το 1861 μέχρι το 1865. Παρότι το Μέριλαντ ήταν δουλοκτητική πολιτεία, παρέμεινε στην Αμερικανικό Εμφύλιο, ενώ η Βιρτζίνια αποσχίστηκε και ενώθηκε με τη νεοσυσταθείσα Συνομοσπονδία, που η νέα της πρωτεύουσα ορίστηκε στο Ρίτσμοντ.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1880 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 τα πολιτικά της Βιρτζίνια κυριαρχούντο από Conservative Democrats. Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπό την ηγεσία του Harry Flood Byrd, ο οποίος έγινε Κυβερνήτης της Βιρτζίνια και αργότερα Γερουσιαστής των ΗΠΑ, αυτή η ομάδα έγινε γνωστή ως Οργάνωση Μπερντ.

  1. Rems, Janet (March 3, 2011). «City planners use Reston as a model». The Washington Post. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2011/03/01/AR2011030106539.html. Ανακτήθηκε στις March 4, 2011. 
  2. «N.Va. leads the way in growth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2012. 
  3. Demographics & Workforce Data and Research for Virginia
  4. «American FactFinder». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2012. 
  5. Matt Woolsey, America's Richest Counties, Forbes.com, 01.22.08, 6:00 PM ET Forbes.com website. Retrieved on 2008-02-08.
  6. Will Northern Virginia Become the 51st State?
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 «Thomas, Lord Fairfax». The Fort Edwards WebPage. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2010. 
  8. Grant of the Office of Lieutenant and Governor-General, June 21, 1675, Calendar of State Papers, Colonial Series, Great Britain Public Record Office, Her Majesty's Stationary Office, 1896
  9. Letter from Nicholas Spencer to Secretary Thomas Coventry, August 20, 1680, reporting news of Culpeper's departure from Virginia, Calendar of State Papers, Colonial Series, Great Britain Public Record Office, Whitehall, Her Majesty's Stationery Office, London, 1890
  10. History of the Colony and Ancient Dominion of Virginia, Charles Campbell, J. P. Lippincott & Co., Philadelphia, 1860
  11. Letters of William Fitzhugh, The Virginia Magazine of History and Biography, Vol. II, The Virginia Historical Society, Richmond, 1895
  12. 12,0 12,1 12,2 «The Fairfax Grant». Virginia Places. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2010. 
  13. Grymes, Charles A. «The Fairfax Grant». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2008. 
  14. «Lord Fairfax Land Records». Handley Regional Library: Winchester-Frederick County Historical Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2010. 
  15. «A Guide to the Lord Thomas Fairfax land grant to Robert Carter». Colonial Williamsburg Foundation's John D. Rockefeller, Jr. Library. 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]