Αριέλ Σαρόν

Αριέλ Σαρόν
אריאל שרון
Αριέλ Σαρόν ; אריאל שרון
	Ο Αριέλ Σαρόν το 2002
11ος Πρωθυπουργός του Ισραήλ
	Περίοδος; 7 Μαρτίου 2001 – 14 Απριλίου 2006
Πρόεδρος	Μοσέ Κατσάβ
Αντιπρόεδρος	Εχούντ Ολμέρτ
Προκάτοχος	Εχούντ Μπαράκ
Διάδοχος	Εχούντ Ολμέρτ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	26 Φεβρουαρίου 1928, Κφαρ Μαλάλ, Βρετανική Εντολή Παλαιστίνης
Θάνατος	11 Ιανουαρίου 2014 (85 ετών); Ραμάτ Γκαν, Ισραήλ
Εθνότητα	Εβραίος
Υπηκοότητα	Ισραήλ και Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή
Πολιτικό κόμμα	Καντίμα
Σύζυγος	Μάργκαλιτ Σαρόν (πέθανε το 1962),; Λίλυ Σαρόν (πέθανε το 2000)
Παιδιά	3
Σπουδές	Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ; Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ
Επάγγελμα	Στρατιωτικός; Πολιτικός
Βραβεύσεις	honorary doctor of the Bar-Ilan University
Θρήσκευμα	Ιουδαϊσμός
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αριέλ Σαρόν (εβραϊκά: אריאל שרון, γεννημένος ως Αριέλ Σάινερμαν, στις 26 Φεβρουαρίου 1928, πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2014) ήταν Ισραηλινός πολιτικός και πρώην στρατηγός, που χρημάτισε 11ος Πρωθυπουργός του Ισραήλ. Υπήρξε διοικητής στον ισραηλινό στρατό (Τζαχάλ) από τη σύστασή του το 1948. Συμμετείχε στον πόλεμο της Ανεξαρτησίας του 1948, τη σφαγή στην Κίμπια το 1953, στον πόλεμο του Σουέζ το 1956, τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.

Μετά τη συνταξιοδότησή του από το στρατό, εντάχθηκε στο δεξιό κόμμα Λικούντ, υπηρετώντας σε αρκετά υπουργικά πόστα στις κυβερνήσεις του κόμματος τις περιόδους 1977-1992 και 1996-1999. Κατά την περίοδο του Πολέμου του Λιβάνου του 1982, από την θέση του υπουργού Άμυνας της Κυβέρνησης Μπεγκίν, διέταξε την προώθηση του Ισραηλινού Στρατού μέχρι την Βηρυτό, ενώ κατηγορήθηκε επίσημα, με βάση την έκθεση της Επιτροπής Kahan, ως «προσωπικά υπεύθυνος» για τα γεγονότα της Σφαγής της Σάμπρα και της Σατίλα, καθώς δεν έλαβε υπόψιν την προοπτική αιματοχυσίας από τους φαλαγγίτες στα στρατόπεδα προσφύγων, ούτε παρεμπόδισε την εισβολή τους.

Το 2000, έγινε αρχηγός του Λικούντ, υπηρετώντας ως Πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 2001 έως τις αρχές Ιανουαρίου του 2006, όταν και υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία, η οποία τον άφησε σε κωματώδη κατάσταση μέχρι τον θάνατό του, στις 11 Ιανουαρίου 2014.^[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Bronner, Ethan (11 Ιανουαρίου 2014). «Ariel Sharon, Fierce Defender of a Strong Israel, Dies at 85». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2014.

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Bronner, Ethan (11 Ιανουαρίου 2014). «Ariel Sharon, Fierce Defender of a Strong Israel, Dies at 85». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2014.

[1]