Μιχάλης Παπακωνσταντίνου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μιχάλης Παπακωνσταντίνου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (Ελληνικά)
Γέννηση1  Νοεμβρίου 1919
Κοζάνη
Θάνατος17  Ιανουαρίου 2010[1]
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
νέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
δημοσιογράφος
διπλωμάτης
συγγραφέας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΈνωσις Κέντρου και Νέα Δημοκρατία
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Κοζάνης)[2]
Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (1992–1993)
Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας
Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας
Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας)
αναπληρωματικό μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1966–1967)[3]

Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (1 Νοεμβρίου 191917 Ιανουαρίου 2010)[4] ήταν Έλληνας δικηγόρος, πολιτικός και συγγραφέας. Διατέλεσε επί σειρά ετών βουλευτής Κοζάνης, προδικτατορικά με την Ένωση Κέντρου και μεταπολιτευτικά με τη Νέα Δημοκρατία και χρημάτισε υπουργός στις κυβερνήσεις του Γεωργίου Παπανδρέου (στον οποίο έμεινε πιστός κατά την Αποστασία του 1965) και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1919 στην Κοζάνη. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο στα πανεπιστήμια του του Μάντσεστερ και του Κέιμπριτζ (Ηνωμένο Βασίλειο) και της Χαϊδελβέργης (Δυτική Γερμανία).[5][6] Εργάστηκε ως δικηγόρος, αρχικά στην Θεσσαλονίκη και από το 1970 στην Αθήνα. Μιλούσε τρεις γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.[7]

Εκλέχθηκε βουλευτής Κοζάνης το 1961, το 1963 και το 1964 με την Ένωση Κέντρου, και έλαβε ενεργά μέρος στον Ανένδοτο Αγώνα. Στην κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου διατέλεσε υφυπουργός Εθνικής Αμύνης από τον Φεβρουάριο του 1964 μέχρι τον Ιούλιο του 1965.[8]

Μεταπολιτευτικά, ήταν γενικός γραμματέας της ΕΔΗΚ το διάστημα 1976-77, αλλά το 1978 προσχώρησε στην Νέα Δημοκρατία με την οποία διατέλεσε βουλευτής Κοζάνης (1981-93), ενώ στις εκλογές του 1993 εκλέχθηκε με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, στο οποίο τον συμπεριέλαβε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Τον Σεπτέμβριο του 1994 διαγράφτηκε από την ΝΔ με απόφαση του τότε προέδρου της Μιλτιάδη Έβερτ.

Στενός συνεργάτης του Μητσοτάκη στα χρόνια της μεταπολίτευσης, (παρόλο που είχαν βρεθεί σε διαφορετικά στρατόπεδα στην κρίση του 1965) χρημάτισε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας και υπουργός Βιομηχανίας, Έρευνας και Τεχνολογίας στην κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη από τον Ιούλιο μέχρι τον Οκτώβριο του 1989.[9] Όταν ο Μητσοτάκης σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση τον Απρίλιο του 1990, ο Παπακωνσταντίνου έγινε από τα βασικά στελέχη της, και διατέλεσε υπουργός Γεωργίας από τον Απρίλιο του 1990 έως τον Αύγουστο του 1991, υπουργός Δικαιοσύνης από τον Αύγουστο του 1991 έως τον Αύγουστο του 1992 και, τέλος, υπουργός Εξωτερικών από τον Αύγουστο του 1992 μέχρι τον Οκτώβριο του 1993 και την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.[10]

Ήταν τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και σε ξένα περιοδικά. Διετέλεσε εταίρος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, συνεργάτης του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κινήσεως[11] κ.α. Το 1995 βραβεύτηκε με το βραβείο Ιπεκτσί για την ελληνοτουρκική φιλία.

Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών το 2010.[10] Ανιψιός του, γιος του αδελφού του, είναι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου[12]. Ήταν νυμφευμένος με την Τάσα Στέφου, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες.

Το δίτομο έργο του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου «Η ταραγμένη εξαετία (1961 - 1967)» θεωρείται κλασικό για την συγκεκριμένη κρίσιμη περίοδο.

Βιβλία του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολιτική συγκρότηση και Προεδρικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες (Φέξης 1968, Εστία 1992)
  • Σύντομη Ιστορία της Κοζάνης
  • Μία βορειοελληνική πόλη στην Τουρκοκρατία. (Ιστορία της Κοζάνης 1400-1912) (Εστία 1992)
  • Η αγροτική πολιτική (1992) * Η Μακεδονία μετά τον Μακεδονικό Αγώνα (1992)
  • Η γιαγιά μου η Ρούσα (Εστία 1994, 1995)
  • Το ημερολόγιο ενός πολιτικού. Η εμπλοκή των Σκοπίων (εκδ. Εστία 1994, 1995)
  • Η πέτρινη πόλη (Εστία 1995)
  • Η ταραγμένη εξαετία 1961-1967 (2 τόμοι, 1997)
  • Το χρονικό της μεγάλης νύχτας (Εστία 1999)
  • Βαλκάνια: η άγνωστη γειτονιά μας (εκδ. Μελάνι 2002).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1095658&lngDtrID=244.
  2. Βουλή των Ελλήνων. 8d3f9107-25a7-4171-801b-d5aef14348aa. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  3. www.assembly.coe.int/nw/xml/AssemblyList/MP-Details-EN.asp?MemberID=1205.
  4. Ελληνικόν who is who, 1965, σελ. 462.
  5. Σκάι Αρχειοθετήθηκε 2012-03-08 στο Wayback Machine., Έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, 17 Ιανουαρίου 2010.
  6. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.111
  7. Βιογραφικό σημείωμα στην εισαγωγή του Α΄ τόμου του βιβλίου του «Η ταραγμένη εξαετία (1961 - 1967
  8. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.111
  9. Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.112
  10. 10,0 10,1 «Απεβίωσε ο πρώην υπουργός Μιχάλης Παπακωνσταντίνου». in.gr. 17-01-2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-20. https://web.archive.org/web/20100120051405/http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1095658&lngDtrID=244. Ανακτήθηκε στις 26-01-2010. 
  11. Βιογραφικό Αρχειοθετήθηκε 2021-12-06 στο Wayback Machine. στο ΕΚΕΒΙ.
  12. «Μιχάλης Παπακωνσταντίνου - Ενας σώφρων και ρεαλιστής πολιτικός». Το Βήμα. 2010-01-19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-20. https://web.archive.org/web/20100120221603/http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=310230&dt=19%2F01%2F2010. Ανακτήθηκε στις 2019-10-13. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.111-112

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]