Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 31 Μαρτίου 1912[1] Πιτροφός Άνδρου |
| Θάνατος | 7 Δεκεμβρίου 1997[1] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ορθόδοξος ιερέας |
Ο Διονύσιος Ψαριανός υπήρξε Μητροπολίτης της Ιεράς Μητρόπολης Σερβίων και Κοζάνης της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1957 έως το 1997.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος (Ψαριανός), κατά κόσμον Νικόλαος Ψαριανός, γεννήθηκε στον Πιτροφό της Άνδρου στις 31 Μαρτίου του 1912. Ήταν το πρώτο από τα δεκαπέντε παιδιά του ιερέα Λεωνίδα Ψαριανού και της πρεσβυτέρας Μαριγώς. Από πολύ νέος, είχε επιδείξει εκτός από τα άλλα του προσόντα και καλλιτεχνική προδιάθεση. Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Πιτροφό και πήγε Γυμνάσιο στη Χώρα της Άνδρου, σε απόσταση έξι χιλιομέτρων από τον Πιτροφό.
Είχε την τύχη να έχει θείους του τους μουσικούς Νικόλαο και Κωνσταντίνο Λάβδα, οι οποίοι είχαν ιδρύσει τη Αθηναϊκή Μανδολινάτα Αρχειοθετήθηκε 2020-08-12 στο Wayback Machine.. Το 1927 τον κάλεσαν κοντά τους στην Αθήνα, οπότε συνέχισε τις σπουδές του στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και σπούδασε μουσική στη Μανδολινάτα. Ο πατέρας του όμως είχε ανάγκη από τη βοήθειά του και τον κάλεσε στο χωριό όπου επί δύο χρόνια ασχολήθηκε με αγροτικές δουλειές, ενώ παράλληλα έψαλλε στην εκκλησία του Άγιου Παντελεήμονα και στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στη Χώρα της Άνδρου.
Αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του στο Ναυτικό, το 1934 χειροτονήθηκε με την ευχή του πατέρα του διάκονος στον Πόρο, στη συνέχεια ιερέας και κατόπιν πήρε το οφίκκιο του αρχιμανδρίτη. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1942. Υπηρέτησε ως πρωτοσύγκελλος στην Ιερά Μητρόπολη Μαντινείας και το 1949 μετατέθηκε στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπου διακρίθηκε για τα διοικητικά, ιερατικά και λειτουργικά του προσόντα. Το 1952 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ρωγών και το 1957 εξελέγη Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης. Το 1990 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών[2]. Από τη θέση του Μητροπολίτη διακονούσε για σαράντα χρόνια την τοπική εκκλησία μέχρι το θάνατό του το 1997, μετά από πολύμηνη ασθένεια. Την πλούσια προσωπική βιβλιοθήκη του (15.000 τίτλους) τη δώρισε στην Κοβεντάρειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης[3].
Παράλληλα με το ποιμαντικό και πνευματικό του έργο ως αρχιερέας, δημιούργησε πλούσιο συγγραφικό έργο, έμμετρο και πεζό, ενώ διακρινόταν και για την αγάπη του για την παραδοσιακή, τη βυζαντινή και τη λόγια μουσική. Ο Διονύσιος ασχολήθηκε με πολλές μορφές λόγου γράφοντας σονέτο, τροπάριο, μουσική, ποίηση, κήρυγμα, διήγημα, μελέτη και δοκίμιο. Κάποια από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν, όπως το ποίημα ο "Αργαλειός" από τον συνθέτη Φίλιππο Τσαλαχούρη[4] και από τον ανιψιό του Παναγιώτη Δημόπουλο. Οι κριτικοί είχαν διακρίνει το γνήσιο ταλέντο του και την επίμονη φροντίδα του για την επιμελημένη φράση και τη λογοτεχνική έκφραση[5].
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Επί Πτερύγων Ανέμων, τ. Α΄, Ραδιοφωνικές Ομιλίες: 1983, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος Δ., Αθήνα 2011, σελ. 286, ISBN 978-960-8034-33-4
- Επί Πτερύγων Ανέμων, τ. Β΄, Ραδιοφωνικές Ομιλίες: 1984, Εκδόσεις Νεκτάριος Παναγόπουλος Δ., Αθήνα 2012, σελ. 318 ISBN 978-960-8034-35-8
- Ο Λόγος του θεού. Ομιλίες στις ακίνητες εορτές της Εκκλησίας, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 2007, σελ. 660, ISBN 978-960-315-571-3
- Ο Λόγος του θεού. Ομιλίες στις κινητές εορτές της Εκκλησίας, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 2007, σελ. 652, ISBN 978-960-315-572-0
- Ποιμαντικά Κείμενα, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 2001, σελ. 179, ISBN 960-315-466-0
- Εικόνες έμψυχοι. Εξαπλά Β: Κηρύγματα αγιολογικά, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 2000, σελ. 458, ISBN 960-315-433-4
- Η Θεία Λειτουργία, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1996, σελ. 437, ISBN 960-315-241-2
- Ο Μικρός Συναξαριστής, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1995, ISBN 960-315-219-6
- Το σπίτι μας. Εις βοήθειαν και διαδοχήν του γένους των ανθρώπων, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1990, σελ. 251.
- (μετάφραση) Η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 2001, σελ. 93, ISBN 960-315-129-7
- (επιμέλεια) Αρχιερατικόν. Περιέχον τας θείας και ιεράς Λειτουργίας Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Βασιλείου του Μεγάλου και την των Προηγιασμένων έτι δε τας Τάξεις πασών των χειροτονιών, τας ακολουθίας του αρραβώνος και του γάμου, της κηδείας και του μνημοσύνου και ετέρων τινών ευχών διατάξεις, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα 1994, σελ. 141, ISBN 960-315-151-3.
- (επιμέλεια) Ακολουθία και βίος της οσιομάρτυρος του Χριστού μητρός ημών Φιλοθέης της Αθηναίας ψαλλομένη τη 19η Φεβρουαρίου, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σελ. 77, ISBN 960-315-240-4.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 17851610r. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Ο Μητροπολίτης Κοζάνης κ. Διονύσιος επίτιμος διδάκτορας Θεολογικής Σχολής». xronos-kozanis.gr. 3 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Δωρεά βιβλιοθήκης Διονυσίου Ψαριανού». kozlib.gr. Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015.
- ↑ «ο ¨Αργαλειός" του Διονυσίου Ψαριανού μελοποιημένος από τον Φ. Τσαλαχούρη». Ιδιωτική Οδός. 5 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015.
- ↑ «Διονύσιος Λ. Ψαριανός, Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2015.