Μαρία Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν
| Μαρία Λουίζα | |
|---|---|
| Πριγκίπισσα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ Πριγκίπισσα Αριβέρτου του Άνχαλτ | |
 | |
| Γέννηση | 12 Αυγούστου 1872 Αγροικία Κάμπερλαντ, Μπέρκσιρ, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο |
| Θάνατος | 8 Δεκεμβρίου 1956 (84 ετών) Μπέρκλεϊ Σκουέρ, Λονδίνο, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο |
| Τόπος ταφής | 14 Δεκεμβρίου 1956 Παρεκκλήσιο του Αγίου Γεωργίου, Κάστρο του Ουίνδσορ, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο 3 Απριλίου 1957 Βασιλικό Μαυσωλείο του Φρόγκμορ, Λονδίνο, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο |
| Σύζυγος | Αριβέρτος του Άνχαλτ (1891-1900) |
Πλήρες όνομα | |
Φραγκίσκη Ιωσηφίνα Λουίζα Αυγούστα Μαρία Χριστίνα Ελένη Αγγλικά: Frances Josephine Louise Augusta Marie Christina Helena Γερμανικά: Franziska Josepha Luise Auguste Marie Christina Helena | |
| Οίκος | Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ |
| Πατέρας | Χριστιανός του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν |
| Μητέρα | Έλενα του Ηνωμένου Βασιλείου |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Μαρία Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν (γερμ. Marie Luise von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg, 12 Αυγούστου 1872 - 8 Δεκεμβρίου 1956) ήταν πριγκίπισσα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ και έπειτα πριγκίπισσα του Άνχαλτ.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Φραγκίσκη Ιωσηφίνα Λουίζα Αυγούστα Μαρία Χριστίνα Ελένη γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1872 στην Αγροικία Κάμπερλαντ, και ήταν το τέταρτο παιδί και η δεύτερη κόρη του Χριστιανού του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και της Ελένης του Ηνωμένου Βασιλείου.[1] Ήταν εγγονή της βασίλισσας Βικτωρίας. Βαπτίστηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1872. Ανάδοχοι της ήταν ο Φραγκίσκος Ιωσήφ της Αυστρίας και η Μαρία, Βασίλισσα του Αννόβερου. Στην οικογένειά της ήταν γνωστή ως Λούι.
Ήταν παράνυφος στο γάμο της μητρικής θείας της, Βεατρίκης, με τον Ερρίκο του Μπάττενμπεργκ το 1885.
Στις 6 Ιουλίου 1891 παντρεύτηκε τον Αριβέρτο του Άνχαλτ στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Ουίνδσορ.[2] Το ζευγάρι δεν απέκτησε απογόνους. Ο γάμος τους ακυρώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1900.[3][4]
Αφιερώθηκε σε φιλανθρωπικούς οργανισμούς και την προστασία των τεχνών. Εμπνεύστηκε τη δημιουργία του "Κουκλόσπιτου της Βασίλισσας Μαρίας" (Queen Mary's Dolls' House) που παρουσιάζει τα έργα των Βρετανών τεχνιτών. Ίδρυσε το "Girl's Club" στο Μπέρμοντσεϋ που χρησίμευσε ως νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
Ήταν παρούσα σε τέσσερις στέψεις βασιλέων: του θείου της, Εδουάρδου Ζ΄, και της Αλεξάνδρας της Δανίας το 1902, του εξαδέλφου της, Γεωργίου Ε΄, και της Μαρίας του Τεκ το 1911, του ανιψιού της, Γεωργίου ΣΤ΄, και της Ελίζαμπεθ Μπόους-Λάυον το 1937, και της μικρανεψιάς της, Ελισάβετ Β΄ το 1953.
Πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου 1956 στο Μπέρκλεϋ Σκουέρ σε ηλικία 84 ετών. Αρχικά θάφτηκε στο Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Ουίνδσορ και αργότερα θάφτηκε στο Φρόγκμορ.
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1872–1891: Η Υψηλότητα Μαρία Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ
- 1891–1900: Η Υψηλότητα Πριγκίπισσα του Άνχαλτ
- 1900–1917: Η Υψηλότητα Πριγκίπισσα Μαρία Λουίζα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Σόντερμπουργκ-Αουγκούστενμπουργκ
- 1917–1956: Η Υψηλότητα Πριγκίπισσα Μαρία Λουίζα
Τιμητικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- VA: Κυρία του Τάγματος της Βικτωρίας και του Αλβέρτου 1893
- CI: Κυρία του Τάγματος του Στέμματος της Ινδίας
- RRC: Μέλος του Βασιλικού Ερυθρού Σταυρού
- GBE: Κυρία Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας 1919
- GCVO: Κυρία Μεγαλόσταυρου του Βασιλικού Βικτωριανού Τάγματος 1953
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ronald Allison and Sarah Riddell, eds., The Royal Encyclopedia (London: Macmillan, 1992).
- "Obituary: Princess Helena Victoria, Charity and Social Services," 15 March 1948, p. 7.
- "Royal Titles: German Names Dropped, British Peerages for Princes," The Times 20 July 1917, p. 7.
- ↑ This led to their being mockingly referred to as 'The Princesses of Nothing' by their cousin Victoria Mountbatten, Marchioness of Milford Haven, née Princess of Hesse and by Rhine, as her granddaughter Pamela Hicks records in her memoir "Daughter of Empire" (London 2012), p. 161.
- ↑ «Marriage». St George's Windsor. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020.
- ↑ Robert Aldrich, The Seduction of the Mediterranean: Writing, Art and Homosexual Fantasy Routledge, 1993.
- ↑ Gods, Mongrels And Demons by Angus Calder (Bloomsbury Publishing, 2004)
