Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία Λουίζα του Λάρις-Βάλερσεε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Λουίζα του Λάρις-Βάλλερζεε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marie Louise Elisabeth von Wallersee (Γερμανικά)
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1858[1][2][3]
Άουγκσμπουργκ[4]
Θάνατος4  Ιουλίου 1940[1][5][3]
Άουγκσμπουργκ[6]
Τόπος ταφήςOstfriedhof
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανικό Ράιχ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7][8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός ταινιών
αριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΌττο Μπρουκς (1897–1914)[9]
Γεώργιος Λάρις, κόμης του Μένιχ (1877–1896)[9]
ΣύντροφοςHeinrich Baltazzi
Ernst von Otto-Kreckwitz
ΤέκναΦραγκίσκος Ιωσήφ Λουδοβίκος Γεώργιος Μαρία του Λάρις-Μένιχ[10]
Μαρία Βαλέρια Φραγκίσκη Γεωργία του Λάρις-Μένιχ[10]
Μαρία Ερριέττα Αλεξάνδρα του Λάρις-Μένιχ[10]
Γεώργιος Ερρίκος Μαρία του Λάρις-Μένιχ[10]
Φρειδερίκος Κάρολος Λουδοβίκος Μαρία του Λάρις-Μένιχ[10]
Όττο Μπρουκς ο νεότερος[10]
ΓονείςΛουδοβίκος Γουλιέλμος της Βαυαρίας και Ερριέττα Μέντελ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

H Μαρία Λουίζα του Λάρις-Βάλλερζεε (γερμ. Marie Louise von Larisch-Wallersee, επίσης Marie Louise von Wallersee-Larisch[11] και Maria Freiin von Wallersee[12], γεννηθείσα Marie Louise Elisabeth Mendel, 24 Φεβρουαρίου 1858 - 4 Ιουλίου 1940) από τον Οίκο του Βίττελσμπαχ ήταν κόρη του Διαδόχου Δούκα εν Βαυαρία και με τους γάμους της έγινε κόμισσα του Μόενιχ, μετά κα. Μπρουκς και έπειτα κα. Μάυερς.

Ήταν γνωστή για την έμμεση εμπλοκή της στο περιστατικό του Μάυερλινγκ και για τα απομνημονεύματά της για την αυστριακή αυτοκρατορική οικογένεια.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Λουίζα Ελισάβετ γεννήθηκε στο Άουγκσμπουργκ και ήταν το πρώτο παιδί και η μοναχοκόρη του Λουδοβίκου Γουλιέλμου, Διαδόχου Δούκα εν Βαυαρία, που παραιτήθηκε για να νυμφευτεί μοργανατικά τη μητέρα της, την ηθοποιό Ενριέττε Μέντελ. Έτσι, γεννήθηκε νόθα, αλλά σύντομα οι γονείς της παντρεύτηκαν και από το 1859 απέκτησε τον τίτλο της κυρίας (κόμισσας) του Βάλλερζεε. Είχε και έναν μικρό αδελφό, τον Κάρολο Εμμανουήλ, που πέθανε σε βρεφική ηλικία το 1859.

Ο ελεύθερος χαρακτήρας της την έκανε, παρά την καταγωγή της, την αγαπημένη ανιψιά της αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Αυστρίας, η οποία την έχρισε κυρία της Αυλής και την είχε συνοδό σε κάποια ταξίδια της. Μάλιστα, είχε βοηθήσει τη θεία της να εκδώσει κάποια ποιήματά της με ψευδώνυμο. Είχε λάβει καλή ανατροφή, παράλληλα είχε μάθει ιππασία και ξιφασκία.

Το 1877 παντρεύτηκε τον Βοημό αριστοκράτη Γκέοργκ Λάρις, Κόμη του Μόενιχ, Βαρόνο του Έλγκοτ & Κάρβιν (1855 - 1928), και απέκτησαν τέσσερα τέκνα. Εγκαταστάθηκαν στο Τρόππαου (νυν Οπάβα) της Σιλεσίας και σύντομα ο γάμος τους αποδείχθηκε δυστυχισμένος, με τον Λάρις να επιδίδεται στην χαρτοπαιξία και τη Μαρία Λουίζα να αναζητά εραστές. Μόνο τα δύο πρώτα παιδιά ήταν από τον άνδρα της: η Μαρί Ενριέττε και ο Γκέοργκ Χάινριχ ήταν καρποί της σχέσης της με τον Ελληνοαυστριακό αξιωματικό Ερρίκο Μπαλτατζή (γερμ. Χάινριχ Μπαλτάτσι), αλλά ο σύζυγός της τα αναγνώρισε για να τηρηθούν οι τύποι. Από το 1889 ζούσαν χωριστά, οπότε η γέννηση του Φρήντριχ Καρλ ήταν πλέον εμφανώς εκτός γάμου και καρπός της σχέσης της με τον Καρλ Ερνστ φον Όττο-Κρέκβιτς. Εκείνη την εποχή ο εξάδελφός της, Ροδόλφος, Διάδοχος Πρίγκηπας της Αυστρίας, και ο Μπαλτατζής την ενίσχυαν οικονομικά.

Τραγωδία του Μάιερλινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Λουίζα είχε μεσολαβήσει στη γνωριμία του εξαδέλφου της, Ροδόλφου, με τη βαρόνη Μαρία Βέτσερα, ενώ τους προσέφερε κάλυψη για τις συναντήσεις τους, κάτι που οδήγησε σε επίρριψη ευθυνών εναντίον της όταν, μετέπειτα, στις αρχές του 1889, ο Ροδόλφος και η Μαρία έδωσαν τέλος στη ζωή τους στο Μάιερλινγκ. Μάλιστα, ο Ροδόλφος της είχε εμπιστευτεί τη μυστική αλληλογραφία τους πριν το θάνατό του. Η αποκάλυψη πως μεσολαβούσε για τις συναντήσεις του ζευγαριού οδήγησε στον εξοβελισμό της από την αυτοκρατορική Αυλή. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ δεν της έδωσε την ευκαιρία να εξηγήσει τι συνέβη ή να απολογηθεί. Μετά από το σκάνδαλο, η αριστοκρατία εξοστράκισε τη Μαρία Λουίζα και εκείνη μετακόμισε στη Βίλλα Βαλερί στο Ρότταχ-Έγκερν της Βαυαρίας.

Απώλειες και δεύτερος γάμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1891 η μητέρα της απεβίωσε και ένα χρόνο μετά ο πατέρας της παντρεύτηκε την ηθοποιό Αντονί Μπαρτ που ήταν σαράντα χρόνια νεότερή του και δεκατρία χρόνια νεότερη από την κόρη του. Μετά από αυτό, η Μαρία Λουίζα και ο πατέρας της αποξενώθηκαν.

Το 1896 η Μαρία και ο Γκέοργκ Λάρις διαζεύχθηκαν. Το 1897 η Μαρία έκανε δεύτερο γάμο με τον Όττο Μπρουκς (1854/1858-1914), διάσημο τραγουδιστή όπερας και διευθυντή του θεάτρου του Μετς. Απέκτησε ένα τέκνο, τον Όττο. Η καριέρα του Μπρουκς πήρε την κατιούσα μετά τον γάμο τους, λόγω της κακής φήμης της Μαρίας Λουίζας από το σκάνδαλο του Μάιερλινγκ.

Μέσα σε οκτώ χρόνια (1907-1915) η Μαρία Λουίζα έχασε τρία μέλη της οικογενείας της: πρώτα την Μαρί Ενριέττε, την κόρη που είχε αποκτήσει από τον Ερρίκο Μπαλτατζή, το 1907 από ευλογιά). Το 1914 απεβίωσε ο (δεύτερος) σύζυγός της, Όττο Μπρουκς, από κίρρωση του ήπατος και έναν χρόνο αργότερα (1915) η μεγαλύτερη κόρη της, Μαρί Βαλερί, που υπηρετούσε τον Ερυθρό Σταυρό ως νοσοκόμα, από τροπική νόσο. Κατόπιν τούτων, η Μαρία Λουίζα κατετάγη ως εθελόντρια νοσοκόμα στον Ερυθρό Σταυρό υπηρετώντας τον στη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1920 συμμετείχε σε μία βουβή ταινία με θέμα τη ζωή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ, όπου υποδυόταν τον εαυτό της, ενώ το ίδιο έτος πέθανε ο πατέρας της.

Ξεκίνησε να γράφει για τις αναμνήσεις της από την Αυτοκράτειρα και την ευρύτερη οικογένεια ήδη από το 1898, μετά τη δολοφονία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ. Προσπαθούσε επί χρόνια να αποκαταστήσει το όνομά της, φτάνοντας ακόμα και στον εκβιασμό της αυτοκρατορικής οικογένειας για αποζημίωση, ενώ εξέθεσε πρόσωπα και καταστάσεις σε μια αυτοβιογραφία της, με τίτλο "Το Παρελθόν μου: η Αλήθεια για τους Αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ, Σρατ, Αυτοκράτειρα Ελισάβετ, Αντράσσυ, Διάδοχο Πρίγκηπα Ροδόλφο, Βέτσερα" (Meine Vergangenheit: Wahrheit über Kaiser Franz Josef, Schratt, Kaiserin Elisabeth, Andrassy, Kronprinz Rudolf, Vetsera), που εξέδωσε το 1913 και έγινε περιζήτητη ως και στις ΗΠΑ.

Η Μαρία Λουίζα είχε συναντηθεί με τον Τ. Σ. Έλιοτ, και μέρος της μεταξύ τους συζήτησης μπορεί να βρεθεί στο ποίημά του Η Έρημη Χώρα (1922)[13][14][15][16]:

Και σαν ήμασταν παιδιά, μέναμε στου αρχιδούκα,
Του ξαδέρφου μου, με πήρε με το έλκηθρο,
Και τρόμαξα. Κι έλεγε, Μαρία,
Μαρία, κρατήσου δυνατά. Και πήραμε την κατηφόρα.
Εκεί νιώθεις ελευθερία, στα βουνά.

Μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε ως οικιακή βοηθός, ώσπου το 1924 έφυγε στις ΗΠΑ, όπου τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε στην Ελίζαμπεθ του Νιου Τζέρσεϋ σε τρίτο γάμο τον Ουίλλιαμ Χ. Μάυερς (1859 - 1930), φυσικοπαθητικό, με τον οποίο εγκαταστάθηκαν στη Φλόριντα. Εκείνος όμως την κακομεταχειριζόταν, έτσι εκείνη έφυγε και εργαζόταν ως μαγείρισσα και καθαρίστρια στο Νιου Τζέρσεϋ.

Το 1929 επέστρεψε στη Γερμανία. Το ίδιο έτος ο Γκέοργκ Χάινριχ, γιος της από τον Μπαλτατζή, πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια μετά από την ασθένειά του από την ισπανική γρίπη, ενώ, σύμφωνα με πηγές, αυτοκτόνησε υπό το βάρος των κατηγοριών κατά της μητέρας του και της πληροφόρησης ότι ήταν νόθος. Το 1935 κυκλοφόρησε μια δεύτερη αυτοβιογραφία της με τίτλο "Η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ κι εγώ" (Kaiserin Elisabeth und ich). Το 1937 απεβίωσε ο πρώτος γιος της, Φραντς Γιόζεφ.

Απεβίωσε πολύ φτωχή το 1940 σε ηλικία 82 ετών σε ένα γηροκομείο (St. Servatiusstift) στο Άουγκσμπουργκ, έχοντας βιώσει τους θανάτους πέντε παιδιών της. Τάφηκε στο Μόναχο.

Παντρεύτηκε πρώτα το 1877 τον Γκέοργκ Λάρις, Κόμη του Μόενιχ, Βαρόνο του Έλγκοτ & Κάρβιν (1855 - 1928), και είχε πέντε τέκνα:

  • Φραντς Γιόζεφ Λούντβιχ Γκέοργκ Μαρία (1878 - 1937), Κόμης του Λάρις και Βαρόνος του Έλγκοτ & Κάρβιν, ωκεανογράφος.
  • Μαρί Βαλερί Φραντσίσκα Γκεοργκίνε (1879 - 1915), παντρεύτηκε τον Μίχαελ Καρλ Ντάβιντ Μαξιμίλιαν Ερνστ, Υποκόμη Βιζέντιν.
  • Μαρί Ενριέττε Αλεξάντρα (1884 - 1907).
  • Γκέοργκ Χάινριχ Μαρία (1886 - 1909).
  • Φρήντριχ Καρλ Λούντβιχ Μαρία (1894 - 1929).

Διαζεύχθηκαν το 1896. Το 1897 παντρεύτηκε τον Όττο Μπρουκς (1854/1858 - 1914) και απέκτησαν ένα γιο:

  • Όττο Μπρουκς ο νεότερος (1899 - 1977).

Χήρευσε το 1914. Το 1924 παντρεύτηκε τον Ουίλλιαμ Χ. Μάυερς (1859 - 1930). Δεν απέκτησαν παιδιά.

  • Sokop, Brigitte (1985). Jene Gräfin Larisch…: Marie Louise Gräfin Larisch-Wallersee: Vertraute der Kaiserin - Verfemte nach Mayerling. Verlag: Böhlau Wien, ISBN-10: 3205774841, ISBN-13: 978-3205774846
  • von Ehrenkrook, Hans Friedrich (1955). Genealogisches Handbuch des Adels: Gräfliche Häuser A Band II. Glücksburg/Ostsee: C. A. Starke Verlag. p. 245. ISBN 3-7980-0710-1
  • "04.07.1940 - Todestag Marie Louise von Larisch-Wallersee", άρθρο και ηχητική αφήγηση για τη ζωή της Μαρίας Λουίζας, εκπομπή ZeitZeichen, ραδιοσταθμός WDR, 4 Ιουλίου 2015 (γερμ.)
  • "Sisis skandalöse Nichte, Marie Louise von Wallersee", άρθρο με πληροφορίες για τη Μαρία Λουίζα, ιστότοπος ραδιοσταθμού Bayerischer Rundfunk, 12 Αυγούστου 2012 (γερμ.)
  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10742423f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 filmportal.de. ebe08e9d334b4974a03125cfc96318d1. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p32085.htm#i320841. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb10742423f. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 80619107.
  9. 9,0 9,1 p32085.htm#i320841. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  11. Υπό αυτό το όνομα κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία της
  12. Με αυτό το όνομα υπέγραψε την αυτοβιογραφία της
  13. Morris, George K. L., Partisan Review, 21 no. 2, 1954.
  14. Eliot, T.S.· Valerie Eliot (1971). The Waste Land: A Facsimile and Transcript of the Original Drafts including the annotations of Ezra PoundΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. San Diego, New York, London: Harcourt, Brace, Jovanovich. ISBN 0-15-194760-0. 
  15. Hecht, Anthony (2003). Melodies Unheard: Essays on the Mysteries of PoetryΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Johns Hopkins University Press. σελίδες "Uncle Tom's Shantih", pp. 122–130. ISBN 0-8018-6956-0. 
  16. Parker, Rickard A. «Marie, Countess Larisch». Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2015.