Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννης Α΄ της Βραβάντης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Α΄ της Βραβάντης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1252
Βρυξέλλες
Θάνατος3  Μαΐου 1294
Μπαρ-λε-Ντυκ
Τόπος ταφήςBruxella 1238
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
πολιτικός
συνθέτης
ποιητής
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαργαρίτα της Γαλλίας, δούκισσα της Βραβάντης (από 1270)[1][2]
Μαργαρίτα του Νταμπιέρ (από 1273)[1][2]
ΤέκναΙωάννης Β΄ της Βραβάντης[1]
Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα του Λουξεμβούργου[1]
Μαρία της Βραβάντης, κόμισσα της Σαβοΐας
Jean Meeuwe
Marguerite de Tervueren[3]
Gilles van der Balcht
Jean van der Plasch
Jean Pylyser
Jan van Mechelen, Bastaard van Brabant[4]
Jean Meeuwe bastaard van Brabant, Heer van Dongelberghe & Wavrin[4]
ΓονείςΕρρίκος Γ΄ της Βραβάντης[1] και Αδελαΐδα της Βουργουνδίας, δούκισσα της Βραβάντης[1]
ΑδέλφιαΜαρία της Βραβάντης[1]
Ερρίκος Δ΄ της Βραβάντης[1]
Γοδεφρείδος της Βραβάντης
ΟικογένειαΟίκος του Ρέγκιναρ και House of Brabant
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωάννης Α΄ ο νικηφόρος (Jean Ier de Brabant, 1253 - 3 Μαΐου 1294) από τον Οίκο του Ρέγκιναρ ήταν δούκας της Βραβάντης και του Λοτιέ (1267-94). Επίσης του Λίμπουργκ (1288-94). Κατά τον 19ο αι. λατρεύτηκε ως ένας λαϊκός ήρωας του Βελγίου.

Γεννήθηκε στη Λουβέν και ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ερρίκου Γ΄ δούκα της Βραβάντης και του Λοτιέ και της Αδελαΐδας, κόρης του Ούγου Δ΄ δούκα της Βουργουνδίας. Το 1261 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο πρεσβύτερος αδελφός του Ερρίκος Δ΄, που λόγω της διανοητικής υστέρησής του εκτοπίστηκε το 1267 για χάρη του Ιωάννη Α΄[5].

Η μεγαλύτερη στρατιωτική νίκη του ήταν η μάχη του Βόριγκεν το 1288, με την οποία εξουσίασε το δουκάτο του Λίμπουργκ: οι εχθροί υπερείχαν αριθμητικά κατά πολύ, αλλά κατεύθυνε την εισβολή στη Ρηνανία με επιτυχία και νίκησε την ομοσπονδία τους. Το 1288 το Λίμπουργκ ενοποιήθηκε επίσημα με τη Βραβάντη[5].

Λεγόταν ότι ήταν το πρότυπο φεουδαρχικού πρίγκιπα: γενναίος, περιπετειώδης, υπερείχε σε κάθε δραστηριότητα, λάτρευε την επίδειξη και ήταν γενναιόδωρος με μέτρο. Εθεωρείτο ο πιο χαρισματικός πρίγκιπας της εποχής του[5]. Αυτό τον έκανε πολύ δημοφιλή στην ποίηση και τη λογοτεχνία του Μεσαίωνα. Ως σήμερα υπάρχει ωδή σε αυτόν, τόσο δημοφιλής, που ήταν υποψήφια για εθνικός ύμνος της βόρειας Βραβάντης. Χαιρόταν τις κονταρομαχίες και λάμβανε με προθυμία μέρος σε αυτές[5]. Ακόμη ήταν διάσημος για τα νόθα τέκνα του.

Σε μία γαμήλια εορτή το 1294, ο Ιωάννης Α΄ πληγώθηκε θανάσιμα στο χέρι από τον αντίπαλό του Πιέρ ντε Μπωσνέ[5]. Τάφηκε στο ναό του Μίντερμπρόεντερς των Βρυξελλών, αλλά την περίοδο της εικονοκλαστικής Μεταρρύθμισης (1566) δεν έμεινε τίποτε από τον τάφο του.

Ο δούκας μνημονεύεται στο λαϊκό τραγούδι Χαρμπαλορίφα, που παραμένει δημοφιλές[6][7]. Η λαϊκή Ολλανδική μπύρα δούκας Ιωάννης (hertog Jan) ονομάστηκε από τον δούκα.

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1270 την Μαργαρίτα των Καπετιδών, κόρη του Λουδοβίκου Θ΄ της Γαλλίας[8]. Όταν γέννησε η σύζυγός του, το παιδί και η ίδια απεβίωσαν.

Το 1273 νυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη Μαργαρίτα των Νταμπιέρ, κόρη του Γκυ κόμη της Φλάνδρας[9] και είχε τέκνα[5]:

Από εκτός γάμου σχέσεις είχε πέντε φυσικά τέκνα, μεταξύ των οποίων:

  • (νόθος) Ζαν Μεβ, κύριος του Βαβρ και του Ντόνγκελμπεργκ[10].
  • (νόθη) Μαργαρίτα του Τερβούρεν, παντρεύτηκε τον Ζαν ντε Ρόντε ντε Λάντβυκ.
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «Kindred Britain»
  2. 2,0 2,1 p362.htm#i3618. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Ανακτήθηκε στις 2  Οκτωβρίου 2016.
  4. 4,0 4,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «John I. of Brabant and Lorraine» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 15 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 445 
  6. Het lied van Hertog Jan Αρχειοθετήθηκε 2018-09-07 στο Wayback Machine. www.codeximperium.be
  7. Harrie Beex www.bossche-encyclopedie.nl
  8. Douglas Richardson, Plantagenet Ancestry: A Study In Colonial And Medieval Families, 2nd edition, ed. Kimball G. Everingham, (Genealogical Publishing Company, 2004), 121.
  9. J.F. Verbruggen, The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302), ed. Kelly DeVries, transl. David Richard Ferguson, (Boydell Press, 2002), 8.
  10. "Messager des sciences historiques...", p. 194, Retrieved 6 October 2009.