Ισαβέλλα του Ουρζέλ, δούκισσα της Κοΐμπρα
| Ισαβέλλα του Ουρζέλ, δούκισσα της Κοΐμπρα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Μαρτίου 1409 Μπαλαγέ |
| Θάνατος | 17 Σεπτεμβρίου 1469 Κοΐμπρα |
| Τόπος ταφής | Μοναστήρι της Μπατάλια |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πορτογαλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πέτρος της Πορτογαλίας (από 1428)[1] |
| Τέκνα | Πέτρος Ε΄ της Αραγωνίας Ισαβέλλα της Κόιμπρα Ιάκωβος της Πορτογαλίας Βεατρίκη της Κοΐμπρα Φιλίππη της Κοΐμπρα Ιωάννης της Κόιμπρα |
| Γονείς | Ιάκωβος Β΄ του Ουρζέλ και Ισαβέλλα της Αραγωνίας |
| Αδέλφια | Elionor d'Urgell Joana d'Urgell |
| Οικογένεια | Οίκος της Αραγωνίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
H Ισαβέλλα της Ουρζέλ, δούκισσα της Κοΐμπρα, (Ισπανική γλώσσα : Isabella de Urgell, 12 Μαρτίου 1409 - 17 Σεπτεμβρίου 1459) από τον Οίκο της Βαρκελώνης ήταν κόρη του κόμη του Ουρζέλ και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Κοΐμπρα. Ήταν η πρώτη κόρη από τα 5 παιδιά του Ιακώβου Β΄, κόμη του Ουρζέλ και της Ισαβέλλας του Οίκου της Βαρκελώνης, κόρης του Πέτρου Δ΄ της Αραγωνίας. Η Κομητεία του Ουρζέλ διαλύθηκε (1413) μετά την εξέγερση του πατέρα της εναντίον του νέου βασιλιά Φερδινάνδου Α΄. Ο Ιάκωβος Β΄ είχε περισσότερα δικαιώματα στο Στέμμα της Αραγωνίας σαν πλησιέστερος αρσενικός απόγονος του Οίκου της Αραγωνίας αλλά τελικά έχασε την εκλογή από τον Φερδινάνδο.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε το 1428 τον Πέτρο των Αβίς, δούκα της Κοΐμπρα δεύτερο γιο του βασιλιά της Πορτογαλίας Ιωάννη του Μέγα, πρίγκιπα και αντιβασιλιά της Πορτογαλίας και είχε τέκνα:
- Πέτρος Ε΄ της Αραγωνίας 1429-1466, 5ος κοντόσταυλος της Πορτογαλίας, 3ος μάγιστρος τού Τάγματος τού Αγ. Βενεδίκτου τού Αβίς και διεκδικητής βασιλιάς της Αραγωνίας (ως Πέτρος Ε΄).
- Ιωάννης της Κοΐμπρα 1431-1457, τιτουλάριος πρίγκιπας της Αντιοχείας ως σύζυγος της Καρλόττας των Πουατιέ-Λουζινιάν βασίλισσας της Κύπρου και τιτουλάριας πριγκίπισσας της Αντιοχείας.
- Ισαβέλλα της Κοΐμπρα 1432-1455, παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Αλφόνσο Ε΄ των Αβίς της Πορτογαλίας.
- Ιάκωβος της Πορτογαλίας 1433–1459, καρδινάλιος, αρχιεπίσκοπος της Λισσαβώνας και επίσκοπος Πάφου στην Κύπρο.
- Βεατρίκη της Κοΐμπρα 1435–1462, παντρεύτηκε τον Αδόλφο των Λα Μαρκ κύριο του Ράβενσταϊν.
- Φιλίππη της Κοΐμπρα 1437–1493, μοναχή στη μονή τού Οντιβέλας.
Εμφύλιες συγκρούσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Ο Πέτρος της Κοΐμπρα διετέλεσε αντιβασιλεύς της Πορτογαλίας (1439) για λογαριασμό του ανήλικου διαδόχου Αλφόνσου Ε΄, τακτοποίησε επίσης τον γάμο ανάμεσα στον ανεψιό του και την κόρη του Ισαβέλλα (1447). Ο αντίπαλος Οίκος της Μπραγκάνσα έντονα δυσαρεστημένος από τον Πέτρο κατάφερε να πείσει τον νεαρό βασιλιά να τον αφαιρέσει από τις εξουσίες του, ξέσπασε σκληρός εμφύλιος ανάμεσα στις δύο συγγενικές οικογένειες. Ο Πέτρος της Κοΐμπρα έπεσε τον Μάιο του 1449 στην "Μάχη της Αλφαλομπέιρα" και ακολούθησαν σκληρές διώξεις για την οικογένεια του. Η Ισαβέλλα της Ουρζέλ και η μικρότερη κόρη της Φιλίππη κρύφτηκαν, τα υπόλοιπα παιδιά της δραπέτευσαν στο Δουκάτο της Βουργουνδίας, στην αυλή της θείας τους Ισαβέλλας. Τις απειλές του πανίσχυρου δουκάτου της Βουργουνδίας ακολούθησαν τα παρακάλια της αδελφής τους βασίλισσας Ισαβέλλας, έπεισε τελικά τον σύζυγο της Αλφόνσο Ε΄ να συγχωρέσει την οικογένεια της. Ο βασιλιάς αγνοώντας τις απειλές των πανίσχυρων Μπραγκάνσα επέτρεψε στην πεθερά του να εγκατασταθεί στο Τεντούγκαλ, αργότερα ήρθε να μείνει μαζί της και η κόρη της Φιλίππη.[2] Ο εκπρόσωπος των αντιπάλων της Αλφόνσος της Βαλένσα προσπάθησε να την διώξει από το σπίτι της αλλά ο Αλφόνσος Ε΄ υπέκυψε για άλλη μια φορά τις εκκλήσεις της συζύγου του και τον αγνόησε.[2]
Τον Μάιο του 1455 γεννήθηκε ο διάδοχος του θρόνου, ο μελλοντικός Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας, ο βασιλιάς ενθουσιασμένος αποκατέστησε πλήρως την Ισαβέλλα και όλα τα παιδιά της. Τα οστά του συζύγου της Πέτρου μεταφέρθηκαν στο Μοναστήρι της Μπατάλα, την Νεκρόπολη του Οίκου των Αβίς και στην ίδια χορηγήθηκε σύνταξη μέχρι τον θάνατο της.[2] Η Ισαβέλλα της Ουρζέλ πέθανε στην εκκλησία της Σάντα Κρουζ στην Κοΐμπρα (17 Σεπτεμβρίου 1459).[2] Η σορός της μεταφέρθηκε στο Μοναστήρι της Μπατάλα δίπλα από τον αποκατεστημένο σύζυγο της.[3] Ο πατέρας της είχε πεθάνει φυλακισμένος στην Σάτιβα (1433)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- J. de Figueiredo (1910) O Pintor Nuno Goncalves. Lisbon: Tip. Annuario Commercial, pp. 50–53
- de Sousa, Antonio Caetano (1735). Historia genealogica da casa real portugueza (in Portuguese). 2. Lisboa Occidental. p. 101.