Πέτρος Ε΄ της Αραγωνίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Πέτρος Ε΄ της Αραγωνίας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pedro de Portugal (Πορτογαλικά) |
| Γέννηση | 1429 (περίπου)[1][2][3] Πορτογαλία |
| Θάνατος | 29 Ιουνίου 1466[4] Γκρανολιές |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Βαρκελώνη |
| Ψευδώνυμο | o Condestável de Portugal |
| Παρατσούκλι | el Conestable de Portugal |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Αραγωνίας Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά Καταλανικά Πορτογαλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός συγγραφέας στρατιωτικός[5] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Πέτρος της Πορτογαλίας και Ισαβέλλα του Ουρζέλ, δούκισσα της Κοΐμπρα |
| Αδέλφια | Ισαβέλλα της Κόιμπρα Βεατρίκη της Κοΐμπρα Φιλίππη της Κοΐμπρα Ιωάννης της Κόιμπρα Ιάκωβος της Πορτογαλίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Αβίς |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πέτρος Ε΄ της Αραγωνίας (Pedro de Coimbra, 1429 – 29 Ιουνίου 1466) από τον Οίκο των Αβίς ήταν ο 5ος κοντόσταυλος της Πορτογαλίας και ο 3ος αρχηγός του τάγματος του Αβίς (μεγάλος Μάγιστρος του Τάγματος του Αγ. Βενεδίκτου του Αβίς).
Το Συμβούλιο των 100 αργότερα χορήγησε στον Πέτρο το στέμμα της Αραγωνίας, που το διεκδίκησε από το 1463 ως το 1466 σε αντίθεση με τον Ιωάννη Β΄. Μερικές φορές καλείται Πέτρος Ε΄ ως βασιλιάς της Αραγωνίας, όμως αυτό αμφισβητείται μαζί με άλλους διεκδικητές τού θρόνου του Ιωάννη Β΄.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρώτος γιος του ινφάντη Πέτρου δούκα της Κοΐμπρα και της Ισαβέλλας του Οίκου της Βαρκελώνης, κόρης του Ιακώβου Β΄ κόμη του Ουρζέλ. Η διεκδίκησή του στο στέμμα της Αραγωνίας προήλθε από τον πάππο του Ιάκωβο β΄ κόμη του Ουρζέλ, που ήταν ο τελευταίος άρρην του Οίκου της Βαρκελώνης και διάδοχος του στέμματος σύμφωνα με την εξ αρρενογονίας διαδοχή.
Την εποχή της ωριμότητάς του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θέση του πατέρα του ως αντιβασιλιά της Πορτογαλίας, του έδινε πλεονεκτήματα. Το 1443, μετά το τέλος του εξαδέλφου του Ντιόγκο κοντόσταυλου, και με την υποκίνηση του πατέρα του, ο Πέτρος εξελέγη κοντόσταυλος της Πορτογαλίας, πράγμα που τον έκανε τον πιο ισχυρό στρατιωτικά άνδρα του βασιλείου. Ο Αλφόνσος μαρκήσιος της Βαλένσα, γιος του ετεροθαλούς θείου του Αλφόνσου δούκα της Μπραγκάνσα, περίμενε να γίνει κοντόσταυλος, αλλά ο Πέτρος δούκας της Κοΐμπρα διόρισε τον Πέτρο (Ε΄). Η πολιτική κίνηση αυτή και ο γάμος του Αλφόνσου Ε΄ της Πορτογαλίας με την Ισαβέλλα της Κοΐμπρα, αδελφή του Πέτρου (Ε΄), αντί για την κόρη του δούκα της Μπραγκάνσα, κατέστρεψε τη φιλία αυτών των πρώην συμμάχων.
Το 1448, όταν ο Αλφόνσος Ε΄ ενηλικιώθηκε και ανέλαβε την εξουσία, ο δούκας της Κοΐμπρα παραιτήθηκε από αντιβασιλιάς. Ο Αλφόνσος Ε΄, επηρεασμένος από τον δούκα της Μπραγκάνσα, εχθρό πια του δούκα, ακύρωσε όλους τους νόμους που δημιουργήθηκαν επί αντιβασιλείας του δούκα της Κοΐμπρα. Οι διαφωνίες τους οδήγησαν στη μάχη της Αλφαρομπέιρα, όπου απεβίωσε ο δούκας της Κοΐμπρα και ο Πέτρος (Ε΄) εξορίστηκε στην Καστίλη.
Το 1454 ο Πέτρος (Ε΄) συμφιλιώθηκε με τον Αλφόνσο Ε΄ και τον δούκα της Μπραγκάνσα. Έτσι επέστρεψε στην Πορτογαλία και ανέκτησε τις προηγούμενες ιδιοκτησίες της οικογένειάς του. Για να βελτιώσει περαιτέρω τη σχέση του με τον Αλφόνσο Ε΄, ο Πέτρος (Ε΄) τον βοήθησε να καταλάβει τις πόλεις Αλκάσερ, Σεγούερ (1458) και Τανγίερς (1460).
Βασιλιάς της Αραγωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1463 τα Καταλανικά ιδρύματα, που ήταν σε εμφύλιο πόλεμο με τον Ιωάννη Β΄ της Αραγωνίας, πρόσφεραν το στέμμα τους στον Πέτρο. Επιλέχθηκε βασιλιάς της Αραγωνίας & Βαλένθια και κόμης της Βαρκελώνης από το Συμβούλιο των Εκατό. Βασίλευσε de facto στην Καταλωνία, τη Βαρκελώνη και σε μέρη της Αραγωνίας, μόνο όμως de jure στη Βαλένθια, που την είχε καταλάβει ο Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας.
Με την υποστήριξη της θείας του Ισαβέλλας των Αβίς σύζυγο του Φιλίππου Γ΄ δούκα της Βουργουνδίας, μνηστεύθηκε τη Μαργαρίτα της Υόρκης, στέλνοντάς της ένα δαχτυλίδι αρραβώνων και ένα συμβόλαιο γάμου. Τελικά η Μαργαρίτα θα παντρευτεί τον γιο της Ισαβέλλας, τον Κάρολο δούκα της Βουργουνδίας.
Το τέλος του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από μία σειρά στρατιωτικών προβλημάτων, ο Πέτρος Απεβίωσε από ασθένεια (ή δηλητήριο λένε ορισμένοι ιστορικοί) το 1465, στο Γκρανογιέρ. Τάφηκε στην εκκλησία της Σάντα Μαρία ντελ Μαρ στη Βαρκελώωνη της Καταλωνίας. Μετά το τέλος του οι Καταλανοί πρόσφεραν το στέμμα στον Ρενέ των Βαλουά-Ανζού.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. 119204487. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Άαρον Σβαρτς: (Αγγλικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Τσεχικά, Κροατικά, Τελούγκου) Open Library. OL2325960A. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Ισπανικά) Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. 70682. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ ler
.letras .up .pt /uploads /ficheiros /4854 .pdf. - ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
|