Ιερά Μητρόπολις Ρούσε
| Ιερά Μητρόπολις Ρούσε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Xώρα | Βουλγαρία |
| Έδρα | Ρούσε |
| Υπαγωγή | Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Ναοί | 229 |
| Μονές | 4 |
| Μητροπολιτικός Ναός | Καθεδρικός Ναός Αγίας Τριάδας Ρούσε |
| Ιεραρχία | |
| Μητροπολίτης | Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ) |
Η Ιερά Μητρόπολις Ρούσε (βουλγαρικά: Русенска митрополия) είναι μία από τις Μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ως τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν επισκοπή της Μητρόπολης Τορνόβου, η οποία υπαγόταν στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και αναφερόταν ως επισκοπή Τσερβένου, Τζερβενού ή Τζερβενών.
Έδρα της είναι η πόλη Ρούσε και Μητροπολίτης της από τις 23 Μαρτίου 2014 ο Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ).
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επισκοπή Τσερβενού ή Τζερβενών ήταν μία από τις αρχαιότερες επισκοπές της Μητροπόλεως Τορνόβου[1]. Το όνομά της προέρχεται από το σημερινό χωριό Τσερβέν, ενώ έδρα της ήταν το Ρουστσούκι, ελληνοποιημένο όνομα της τουρκικής ονομασίας της πόλης Ρούσε.
Τον Μάιο του 1865 προήχθη σε ανεξάρτητη Μητρόπολη επί Πατριαρχίας Σωφρονίου Γ΄. Στις 28 Φεβρουαρίου 1870, με το φιρμάνι του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ που επέτρεψε την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, οριζόταν η επισκοπή Τσερβένου ως μία από τις 15 επισκοπές της. Το ίδιο έτος αποφασίστηκε η ένωση των επισκοπών Δοροστόλου και Τσερβένου σε ενιαία Μητρόπολη Δοροστόλου-Τσερβένου, με έδρα το Ρουστσούκι (Ρούσε), και το 1872 εξελέγη ο πρώτος επίσκοπος της νέας επισκοπής. Ακολούθησε οξύς ανταγωνισμός μεταξύ της πατριαρχικής και της εξαρχικής μητρόπολης για τον προσεταιρισμό των ρουμανικών ορθόδοξων κοινοτήτων[2].
Τον Αύγουστο του 1875 ανετέθη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προεδρικώς ή διαποίμανση της Μητρόπολης στον Μητροπολίτη Βάρνης[1], και αργότερα εγκαταλείφθηκε. Βούλγαροι Μητροπολίτες που χειροτονούνταν από την Εξαρχία ως το 1945 θεωρούνταν σχισματικοί. Το 1927 εξελέγη Μητροπολίτης Δοροστόλου και Τσερβένου ο Μιχαήλ (Τοντόρωφ Τσαβντάρωφ), επί των ημερών του οποίου ήρθη το σχίσμα (1945) και η Βουλγαρική Εκκλησία εξυψώθηκε σε Πατριαρχείο (1953).
Στις 17 Δεκεμβρίου 2001 η Μητρόπολη διαιρέθηκε εκ νέου στη Μητρόπολη Ρούσε και τη Μητρόπολη Δοροστόλου.
Επισκοπικός κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
|---|---|---|
| Ιερεμίας | ~ 1590[1] | |
| Γρηγόριος | ~ 1616[1] | |
| Καλλίνικος | ~ 4 Νοεμβρίου 1620[1] | |
| Γρηγόριος | ~ Μάιος 1635[3] | |
| Γαβριήλ | πριν τις 24 Σεπτεμβρίου 1638[4] – μετά τον Ιούνιο 1653[3] | |
| Ιωσήφ | ~ Ιούλιος 1668 – Ιανουάριος 1671[3] | |
| Χρύσανθος | ~ 1η Μαΐου 1679[5] | |
| Διονύσιος | 3 Ιανουαρίου 1685[6] ~ 1703[7] | |
| Κοσμάς | ~ 1708[8] | |
| Σεραφείμ | ~ 1710[9] | |
| Νεόφυτος Α' | ~ 1769 – Ιανουάριος 1772 | καθαιρέθηκε[3] |
| Νεόφυτος Β' | Ιανουάριος 1772[3] – 1780 | καθαιρέθηκε[10] |
| Κύριλλος | Μάρτιος 1780[10] – Ιούλιος 1804 † | |
| Νεόφυτος Γ' | Ιούλιος 1804 – Μάιος 1813 | επαύθη |
| Ιάκωβος | Μάιος 1813 – 1 Απριλίου 1818 | παραιτήθηκε |
| Θεόκλητος | Απρίλιος 1818 – 24 Φεβρουαρίου 1828 | από Διοκλείας |
| Νεόφυτος Δ' | Μάρτιος 1828 – 21 Οκτωβρίου 1832 | το 1829 κατέφυγε στη Ρωσία μαζί με τον αποχωρούντα Ρωσικό στρατό, επαύθη |
| Νεόφυτος Ε' (Χατζηαθανασίου) | 22 Οκτωβρίου 1832 – πριν τον Μάιο 1840 † | |
| Κύριλλος (Πλακομύτης) | Μάιος 1840 – 1 Σεπτεμβρίου 1842 | παραιτήθηκε[3] |
| Συνέσιος | 27 Οκτωβρίου 1842 – 15 Απριλίου 1865 | από Μελιτουπόλεως, εγκατέλειψε τη Μητρόπολη, κατόπιν Ρόδου |
| Παΐσιος | 1 Μαΐου 1865 – 11 Μαρτίου 1868[11] | από Περιστεράς, κατόπιν Σκοπίων |
| Νεόφυτος (Νικόλωφ Δημητρώφ) | 17 Δεκεμβρίου 2001 – 24 Φεβρουαρίου 2013 | κατόπιν Πατριάρχης Βουλγαρίας |
| Ναούμ (Αντώνωφ Δημητρώφ) | 23 Μαρτίου 2014 – σήμερα | από Στοβίου |
Μονές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μονή Αγίου Δημητρίου Μπασάμποβο
- Μονή Αγίας Μαρίνας Καρανβαρμπόφ
- Μονή Αγίας Πέτκα Κόπριβετς
- Μονή Αγίας Μαρίνας Σιανόφσκι
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Σάρδεων 1937, σελ. 173.
- ↑ Κοντογεώργης 2008.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Σάρδεων 1937, σελ. 174.
- ↑ Fedalto 1988, σελ. 353.
- ↑ Vaporis, M. A Study of the Ziskind MS No.22 of the Yale University Library: Some Aspects of the History of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople in the Seventeeth and Eighteenth Centuries. – Greek Orthodox Theological Review, 13, 1968, Supplement, 54.
- ↑ Κοτζαγεώργης 2020, σελ. 71.
- ↑ Тютюнджиев 1999, σελ. 40–42.
- ↑ Тютюнджиев 1999, σελ. 28–31.
- ↑ Тютюнджиев 1999, σελ. 31–32.
- ↑ 10,0 10,1 Снегаров, И. Старият търновски църковен кодекс. – Годишник на Софийския униврситет: Богословски факултет, 11, 1934, 2[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Σάρδεων 1937, σελ. 175.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σάρδεων, Γερμανός (1937). «Επισκοπικοί κατάλογοι των επαρχιών της Βορείου Θράκης και εν γένει της Βουλγαρίας από της Αλώσεως και εξής». Θρακικά 8. https://www.he.duth.gr/erg_laog/thrakika/Thrakika08.pdf. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
- Κοντογεώργης, Δημήτριος (2008). «Δρύστρας μητρόπολη». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Εύξεινος Πόντος. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
- Fedalto, G. (1988). Hierarchia ecclesiastica orientalis: series episcoporum ecclesiarum christianarum orientalium. Padova.
- Κοτζαγεώργης, Φωκίων Π. (2020). «Μια Οθωμανική πηγή για την ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά το β´ μισό του 17ου αιώνα». Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών 21. https://www.academia.edu/45626760/%CE%9C%CE%B9%CE%B1_%CE%9F%CE%B8%CF%89%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%A0%CE%AE%CE%B3%CE%AE_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%AE%CE%BD_%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%9F%CF%81%CE%B9%CE%B1_%CF%84%CE%9F%CF%85_%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85%CE%9C%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%9F%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%9F%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1_%CF%84%CE%9F_%CE%92_%CE%9C%CE%B9%CF%83%CE%9F_%CF%84%CE%9F%CF%85_17%CE%9F%CF%85_%CE%B1%CE%B9%CF%89%CE%BD%CE%B1_%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F_%CE%9A%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%A1%CE%9F%CE%A5_%CE%9C%CE%99%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%A9%CE%9D_%CE%A3%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%A9%CE%9D. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
- Тютюнджиев, Ив. (1999). Търновската митрополия през 17. и първата половина на 18 век. Велико Търново: Slovo. ISBN 9544394214.