Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επαρχία Καρς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 40°27′17″N 43°3′37″E / 40.45472°N 43.06028°E / 40.45472; 43.06028

Επαρχία Καρς
ΧώραΤουρκία
Διοικητική υπαγωγήΤουρκία
ΠρωτεύουσαΚαρς
Έκταση9.442 km²
Πληθυσμός288.878 (2018)[1]
Ταχυδρομικός κώδικας36000–36999
Γεωγραφικές συντεταγμένες40°27′17″N 43°3′37″E
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Επαρχία Καρς (τουρκικά: Kars ili, αζερικά: Qars Əyaləti, κουρδικά: Parêzgeha Qersê,[2] αρμενικά: Կարսի նահանգ[3]) είναι μια επαρχία της Τουρκίας, που βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας. Μοιράζεται ένα μέρος των κλειστών συνόρων με τη Δημοκρατία της Αρμενίας. Η πρωτεύουσα της επαρχίας είναι η πόλη του Καρς. Οι επαρχίες Αρνταχάν και Ιγκντίρ αποτελούσαν μέρος της επαρχίας Καρς μέχρι τη δεκαετία του 1990. Κυβερνήτης είναι ο Εγιούπ Τεπέ[4].

Στην αρχαιότητα, το Καρς (αρμενικά: Կարս) ήταν τμήμα της επαρχίας Αραράτ στο Βασίλειο της Αρμενίας. Η πρώτοι γνωστοί κάτοικοι ήταν οπαδοί του Βανάντ (Վանանդ), για τους οποίους το Καρς ήταν ο κύριος οικισμός και το φρούριο. Το 928, το Καρς έγινε η πρωτεύουσα της Αρμενίας. Το 968, η πρωτεύουσα της Αρμενίας μεταφέρθηκε στο Ανί (Անի), αλλά το Καρς παρέμεινε η πρωτεύουσα του φεουδαρχικού πριγκιπάτου του Βανάντ. Αργότερα, το 1209, γεωργιανός στρατός διέταξε από τον Νταβίντ Σοσλάν και τα αδέρφια Ιβάνε και Ζακάρε Μχαργκρζέλι κατέλαβαν το Καρς μετά από μια μακρά πολιορκία. Ο Γεώργιος Δ΄, γιος της Ταμάρ διορίστηκε γενικός κυβερνήτης της Καρς. Κατακτήθηκε στο 1242 από τους Μογγόλους και ανακαταλήφθηκε από το Γεωργιανό Βασίλειο κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Γεωργίου Β΄ του Λαμπρού (1314-1346). Παρέμεινε μέρος του Βασιλείου πριν από τη διάλυσή του, το οποία στη συνέχεια πέρασε στα χέρια των γεωργιανών Αταμπέγκ που ανήκουν στον Οίκο του Τζακελί. Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης της Περσικής Αυτοκρατορίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το φρούριο του Καρς, που βρισκόταν σε αυτό που ήταν τότε το ανατολικό τμήμα της πόλης, έπεσε σε παρακμή. Ωστόσο, καθώς το Καρς βρισκόταν μέσα σε μια παραμεθόρια περιοχή όπου οι αμυντικές δομές συχνά ανανεώνονταν, συνέχισε να προχωράει σε τέτοιο βαθμό, που στο 19ο αιώνα το Καρς ήταν γνωστό σε όλο τον κόσμο ως κάστρο.

Ως αποτέλεσμα του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1877-1878, η επαρχία του Καρς ενσωματώθηκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία ως μέρος της στρατιωτικά διοικούμενης Περιφέρειας Καρς και παρέμεινε μέρος της μέχρι το 1918. Θεωρήθηκε ως συνοριακή επαρχία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, η οποία προσπαθούσε να επεκταθεί ακόμη περισσότερο από την κατάκτηση περιοχών που ανήκουν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.[5] Την περίοδο 1878-1918 ο εποικισμός του Καρς από τις ρωσικές αρχές δημιούργησε ένα πολύ ετερογενές των Χριστιανικών πληθυσμών, συμπεριλαμβανομένων Αρμενίων, Καυκάσιων εθνών, Ελλήνων, Ρώσων, Γεωργιανών, ακόμη και μικρότερους αριθμούς από άλλες Χριστιανικές κοινότητες, όπου τότε είχαν ελάχιστους ή μηδενικούς ιστορικούς δεσμούς στην περιοχή, όπως οι εθνοτικοί Γερμανοί, Πολωνοί, Εσθονοί, Λιθουανοί, και οι ρωσικές θρησκευτικές κοινότητες των Μολοκάνων και των Ντουχομπόρων. Πολλές από τις μη-ρωσικές Ορθόδοξες κοινότητες (Γεωργιανοί, Έλληνες του Καυκάσου και η μειοψηφία των Αρμενίων που ήτα Εκμισθωτοί Ορθόδοξοι) πολέμησαν και οι ίδιοι ή συνεργάστηκαν με το Ρωσικό Αυτοκρατορικό στρατό για να καταλάβει την επαρχία Καρς από τους Μουσουλμάνους Οθωμανούς. Είδαν αυτό ως μέσο για την εκπλήρωση των φιλοδοξιών τους να ανακτήσουν τη Χριστιανική επικράτεια με τη υποστήριξη της ρωσικής αυτοκρατορικής επιχείρησης.

Δημογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Τουρκικοί και Καυκάσιοι λαοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού της επαρχίες. Προτείνεται ότι περίπου το 20% του πληθυσμού είναι Κούρδοι (έως το 2010).[6]

Διοικητικές διαιρέσεις της Επαρχίας Καρς

Η επαρχία Καρς διαιρείται σε 8 επαρχίες (ilçe), οι οποίες παίρνουν το όνομα του εκάστοτε επαρχιακού διοικητικού κέντρου.

  • Ακγιάκα
  • Αρπατσάι
  • Ντιγκόρ
  • Καγιζμάν
  • Καρς
  • Σαρικαμίς
  • Σελίμ
  • Σουσούζ

Υπάρχουν 383 χωριά σε Καρς.

Φύση, άγρια ζωή και οικοτουρισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία του Αγίου Γρηγορίου του Αμπουγκαμρέντς στο Ανί

Ο Καρς έχει πλούτο άγριας ζωής το οποίο τεκμηριώνεται από το Πρόγραμμα Βιοποικιλότητας Καρς-Ιγκντίρ της Κοινωνίας KuzeyDoga.[7] Το έργο έχει καταγράψει 323 είδη στη περιοχή, από το σύνολο 468 ειδών πουλιών στη Τουρκία. Τουλάχιστον 223 από αυτά ζουν στη λίμνη Κουγιουτσούκ,[8] Αυτός είναι ο πιο σημαντικός υδροβιότοπος της περιοχής. Τα δάση Σαρικαμίς φιλοξενούν Ινδικούς λύκους, τη Συριακή καφέ αρκούδα και άλλα ζώα. Οι ποτάμιοι υγρότοποι αποτελούν ένα βασικό χώρο στάσης για πολλά μεταναστευτικά πουλιά. Το Κέντρο Έρευνας Πουλιών και Εκπαίδευσης του Ποταμού Αράς στο χωριό Γιουκάρι Τσιιρικλί έχει καταγράψει 228 είδη πουλιών σε αυτή τη ενιαία τοποθεσία.

Η οικονομία της επαρχίας Καρς κυριαρχείται από τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη δασοκομία. Το 85% του ενεργού πληθυσμού στην Επαρχία Καρς είναι γεωργοί ή κτηνοτρόφοι. Το 60% του ακαθάριστου εγχώριου εισοδήματος λαμβάνονται από αυτούς τους τομείς. Η βιομηχανία, ο τουρισμός και το εμπόριο αναπτύσσεται.[9]

Το κλίμα περιορίζει την καλλιέργεια των φυτών στην περιοχή. Στο Καγιζμάν και τη Τουζλουτσά καλλιεργούνται βαμβάκι, ζαχαρότευτλα, φασόλια και φακές. Η κηπουρική λαχανικών και οι οπωρώνες δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένοι. Το σιτάρι, το κριθάρι και το βαμβάκι και σε μικρή ποσότητα ο καπνός καλλιεργούνται στην επαρχία.

Η Κτηνοτροφία στην επαρχία είναι πιο σημαντική από τη γεωργία. Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις, τα λιβάδια και η πλούσια βλάστηση οδήγησαν στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας. Οι λειμώνες και τα λιβάδια, που αποτελούν το 70% της επαρχίας Καρς, είναι σε θέση να παρέχουν τουλάχιστον δέκα φορές τις σημερινές δυνατότητες αναπαραγωγής της κτηνοτροφίας. Το Καρς είναι η μεγαλύτερη κτηνοτροφική επαρχίας στην Τουρκία, και είναι το κέντρο του εμπορίου ζώων. Καταβάλλονται προσπάθειες για την αύξηση της αναπαραγωγής χηνών, οι οποίες είναι πολύ ιδιαίτερες στην επαρχία Καρς. Επίσης το κρέας παίρνει μια ξεχωριστή θέση στη κουζίνα του Καρς, και το συκώτι της χήνας και άλλα κτηνοτροφικά προϊόντα ήδη έχουν αρχίσει να εξάγονται προς την Ευρώπη.[10][11]

Η επαρχία Καρς δεν έχει άφθονα δάση, αν και η περιοχή είναι ευνοϊκή για τα δάση. Μόνο το 4% της επαρχίας είναι καλυμμένο με δάση. Η δασική πεύκη, η ερυθρελάτη και η σημύδα είναι τα είδη δέντρων που απαντώνται περισσότερο στο Καρς. Γύρω στα 15.000 κυβικά μέτρα ξυλείας παράγονται από το κόψιμο δέντρων.

Στα μεταλλεύματα περιλαμβάνεται το αλάτι, το αρσενικό, ο αμίαντος, ο μαγνησίτης, ο γύψος και ο περλίτης τα οποία διερευνώνται, ωστόσο εξορύσσεται μόνο το αλάτι.

Τα κύρια βιομηχανικά εργοστάσια του Καρς είναι αυτά της επεξεργασίας κρέατος, της επεξεργασίας ζωοτροφών, εργοστάσια νημάτων, βυρσοδεψεία, εργοστάσια υποδημάτων, τσιμέντα και εργοστάσια κρέατος.

Ανάμεσα στα πιο διάσημα προϊόντα διατροφής που παράγονται στην επαρχία Καρς είναι το μέλι Καρς, το κασέρι του Καρς, το τυρί γραβιέρας του Καρς, το οποίο έχει γεύση σαν Ελβετικό τυρί έμενταλ και η ψητή χήνα στυλ Καρς.[12][13][14]

Το Καρς περιέχει πολυάριθμα μνημεία, με πιο αξιοσημείωτα την κατεστραμμένη αρμενική πόλη Άνι και η Εκκλησία των Αποστόλων του 9ου αιώνα.

Στο δημοφιλή πολιτισμό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Καρς ήταν επίσης ο τόπος του δημοφιλούς μυθιστορήματος Χιόνι από τον Ορχάν Παμούκ. Η Πολιορκία του Καρς, το 1855, είναι ένα βιβλίο που δημοσιεύθηκε από το Stationery Office, το 2000, και είναι ένα αναφορά της άμυνας και της συνθηκολόγησης, όπως αναφέρθηκε από ένα Στρατηγό Γουίλιαμς, ένας από τους πολλούς Βρετανούς αξιωματικούς που δάνεισαν φυλάκια και εκπαίδευσαν στρατεύματα στους Τούρκους στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.

  • Κατάλογος κατοικημένων περιοχών στην Επαρχία Καρς
  • Γιαζίντι στην Αρμενία
  1. «Population of provinces by years - 2000-2018». Ινστιτούτο Στατιστικής της Τουρκίας. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2019.
  2. «Li Qersê 12 kes hatin desteserkirin» (στα ku). Rûdaw. 23 July 2019. https://www.rudaw.net/kurmanci/kurdistan/230720196. Ανακτήθηκε στις 27 April 2020. 
  3. «111-ամյա տատիկը՝ ծննդավայր Կարսի կարոտով» (στα hy). Azatutyun. 24 April 2020. https://www.azatutyun.am/a/30575053.html. Ανακτήθηκε στις 27 April 2020. 
  4. Müdürlüğü, Kars Valiliği Bilgi İşlem Şube. «T.C. Kars Valilği». www.kars.gov.tr. 
  5. Coene, Frederik, 'The Caucasus - An Introduction', (2011)
  6. Watts, Nicole F. (2010). Activists in Office: Kurdish Politics and Protest in Turkey (Studies in Modernity and National Identity). Seattle: University of Washington Press. σελ. 167. ISBN 978-0-295-99050-7. 
  7. «kuzeydoga». kuzeydoga. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2019. 
  8. «リピーターになるほどの風俗嬢を、まずは見つけよう!». www.kuyucuk.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2019. 
  9. «Kars-Ekonomik Faaliyetler» (στα Turkish). Coğrafya Dünyası. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  10. Küpeli, Mustafa (2011-12-11). «Kaz Kars, Ardahan ve Bölge için Bir Ekonomik Potansiyeldir» (στα Turkish). Serhat'ın Sesi Siyasal Birikim. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-06. https://archive.today/20130706141933/http://www.siyasalbirikim.com.tr/artikel.php?artikel_id=1450. Ανακτήθηκε στις 2013-04-07. 
  11. «Kars'tan Almanya'ya Kaz Tüyü İhraç Edildi» (στα Turkish). Yeni Umut Gazetesi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-03-28. https://web.archive.org/web/20130328004730/http://www.yeniumut.net/haber-155-KARSTAN-ALMANYAYA-KAZ-TUYU-IHRAC-EDILDI.html. Ανακτήθηκε στις 2013-04-07. 
  12. Yaşin, Mehmet (2007-01-21). «Kars’ta kaz kebabı ziyafeti» (στα Turkish). Hürriyet Yazarlar. http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/5811427.asp?m=1. Ανακτήθηκε στις 2013-04-07. 
  13. Taşdemir, Yüksel Turan. «Kars Kazı, Kars Kars kaşarı , Kars Grevyeri, Kars Balı ve Bu Yöreye Özel Besinler» (στα Turkish). Tavsiye Ediyorum. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  14. «Kars usulu Kaz / Kars style roasted goose». Turkish cuisine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]