Στεργιουίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ βελτίωση εμφάνισης |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Πληροφορίες ορυκτού |
{{Πληροφορίες ορυκτού |
||
|Όνομα = |
|Όνομα = Στεργιουίτης |
||
|Εικόνα = [[Αρχείο:Stergiouite.jpg|320px]] |
|Εικόνα = [[Αρχείο:Stergiouite.jpg|320px]] |
||
|Λεζάντα = |
|Λεζάντα = Στεργιουίτης. Προέλευση: «Φιλόνι 80», Ορυχεία Πλάκας [[Λαυρεωτική|Λαυρεωτικής]], [[Ελλάδα]] |
||
|Κατηγορία = Αρσενικικά |
|Κατηγορία = Αρσενικικά |
||
|Χημικός τύπος = CaZn<sub>2</sub>(AsO<sub>4</sub>)<sub>2 |
|Χημικός τύπος = CaZn<sub>2</sub>(AsO<sub>4</sub>)<sub>2</sub>·4H<sub>2</sub>O |
||
|Πυκνότητα = 3,18 gr/cm<sup>3</sup> |
|Πυκνότητα = 3,18 gr/cm<sup>3</sup> |
||
|Χρώμα = |
|Χρώμα = Άγχρωμο ως υπόλευκο |
||
|Σύστημα κρυστάλλωσης = Μονοκλινές |
|Σύστημα κρυστάλλωσης = Μονοκλινές |
||
|Κρύσταλλοι = Συμπλέγματα λεπτών πλακιδόμορφων κρυστάλλων |
|Κρύσταλλοι = Συμπλέγματα λεπτών πλακιδόμορφων κρυστάλλων |
||
Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
|Σχισμός = |
|Σχισμός = |
||
|Θραύση = |
|Θραύση = |
||
|Λάμψη = |
|Λάμψη = Μαργαριτώδης |
||
|Γραμμή κόνεως = Λευκή |
|Γραμμή κόνεως = Λευκή |
||
|Διαφάνεια = Διαφανής |
|Διαφάνεια = Διαφανής |
||
|Παρατηρήσεις = Δεν φθορίζει |
|Παρατηρήσεις = Δεν φθορίζει |
||
|Ανευρίσκεται = Στα ορυχεία της Πλάκας («Φιλόνι 80»)στο [[Λαύριο]] |
|Ανευρίσκεται = Στα ορυχεία της Πλάκας («Φιλόνι 80») στο [[Λαύριο]] |
||
|Παραλλαγές = |
|Παραλλαγές = |
||
}} |
|||
Ο '''στεργιουίτης''' ([[αγγλικά]]: stergiouite) είναι υπεργενετικό ένυδρο αρσενικικό ορυκτό του [[ασβέστιο|ασβεστίου]] και του [[ψευδάργυρος|ψευδαργύρου]]. |
|||
Το ορυκτό εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2018 από τον ορυκτολόγο Μπράνκο Ρίεκ στο μεταλλείο της Πλάκας («Φιλόνι 80») της Λαυρεωτικής<ref>{{cite journal |author1-last=Rieck |author1-first=B. |author2-last=Giester |author2-first=G. |author3-last=Lengauer |author3-first=C. |author4-last=Topa |author4-first=D |year=2019 |title=IMA Commission on New Minerals, Nomenclature and Classification (CNMNC) Newsletter 47: New minerals and nomenclature modifications approved in 2018 and 2019 |journal=European Journal of Mineralogy |volume=31 |pages=199-204 |url=https://pubs.geoscienceworld.org/eurjmin/article/31/1/197/568608/IMA-Commission-on-New-Minerals-Nomenclature-and |accessdate=2021-01-31}}</ref><ref>{{cite journal|author1-first=B. |author1-last=Rieck |author2-first=G. |author2-last=Giester |author3-last=Lengauer |author3-first=L.C. |author4-last=Chanmuang N. |author4-first=C. |author5-last=Topa |author5-first=D. |title=Stergiouite, CaZn<sub>2</sub>(AsO<sub>4)</sub><sub>2</sub>·4H</sub>2</sub>O – A new mineral from the Lavrion Mining District, Greece |journal=Mineralogy and Petrology |volume=114 |year=2020 |pages=319-327 |url=https://link.springer.com/article/10.1007/s00710-020-00702-2 |accessdate=2021-01-31}}</ref>. |
|||
Το ορυκτό εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2018 από τον Ορυκτολόγο Ερευνητή [https://www.mindat.org/user-21446.html Dr. Branko Rieck] στο μεταλλείο της Πλάκας («Φιλόνι 80») Λαυρεωτικής που περιλαμβάνεται στα [[Μεταλλεία Λαυρίου]]. |
|||
Ο |
Ο στεργιουΐτης σχηματίζεται με υπεργενετικές διαδικασίες από [[σφαλερίτης|σφαλερίτη]] και αυτοφυές [[αρσενικό]], σε πολυμεταλλικά υδροθερμικά κοιτάσματα πλούσια σε [[ψευδάργυρος|ψευδάργυρο]] και [[αρσενικό]] και τη διάλυση του περιβάλλοντος [[ασβεστίτης|ασβεστίτη]]. |
||
Στη Λαυρεωτική |
Στη Λαυρεωτική βρίσκεται στα ορυχεία της Πλάκας (βλ. [[Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου|σχετικό κατάλογο]]), μαζί με [[δολομίτης|δολομίτη]], [[γαληνίτης|γαληνίτη]], [[σφαλερίτης|σφαλερίτη]], αυτοφυές [[αρσενικό]] και [[θείο]], [[φαρμακολίτης|φαρμακολίτη]], [[κοτιγγίτης|κοτιγγίτη]], [[πικροφαρμακολίτης|πικροφαρμακολίτη]] και [[χορνεσίτης|χορνεσίτη]]. Δεν έχουν αναφερθεί εμφανίσεις του ορυκτού σε άλλα σημεία του πλανήτη. |
||
Η δομή του έχει τη μορφή λεπτών πλακιδόμορφων κρυστάλλων. Tα περισσότερα πλακίδια έχουν πάχος μικρότερο από 2 μm. Είναι άγχρωμο έως υπόλευκο, με μαργαριτώδη λάμψη και λευκή γραμμή κόνεως. Το ορυκτό δεν έχει μελετηθεί ακόμη πλήρως ως προς τις οπτικές του ιδιότητες και οι έρευνες σε αυτό το πεδίο συνεχίζονται. |
|||
⚫ | Η ονομασία του προέρχεται από το όνομα του [[Ελλάδα|Έλληνα]] συλλέκτη ορυκτών και ερευνητή Βασίλη Στεργίου (γεν. 1958), σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην [[ορυκτολογία]] των κοιτασμάτων της Λαυρεωτικής. Το όνομα εγκρίθηκε από τη Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση (International Mineralogical Association) το 2019. |
||
Δεν έχουν αναφερθεί εμφανίσεις του ορυκτού σε άλλα σημεία του πλανήτη. Το ορυκτό δεν έχει μελετηθεί ακόμη πλήρως ως προς τις οπτικές του ιδιότητες και οι έρευνες σε αυτό το πεδίο συνεχίζονται. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι == |
|||
== Πηγές == |
|||
* Rieck, B., Giester, G., Lengauer, C. and Topa, D. (2019) IMA 2018-051a. CNMNC Newsletter No. 47, February 2019, page 203; European Journal of Mineralogy, 31: 199–204 |
|||
*Rieck, B., Giester, G., Lengauer, L.C., Chanmuang, C., Topa, D. (2020): Stergiouite, CaZn2(AsO4)2·4H2O – a new mineral from the Lavrion Mining District, Greece. Mineralogy and Petrology: 114 ([https://link.springer.com/article/10.1007/s00710-020-00702-2#auth-1 online]). |
|||
*[http://www.mineralienatlas.de/lexikon/index.php/MineralData?mineral=Stergiouite Mineralien Atlas] |
*[http://www.mineralienatlas.de/lexikon/index.php/MineralData?mineral=Stergiouite Mineralien Atlas] |
||
*[https://www.mindat.org/min-53372.html Mindat.org] |
*[https://www.mindat.org/min-53372.html Mindat.org] |
||
Γραμμή 43: | Γραμμή 42: | ||
== Δείτε επίσης == |
== Δείτε επίσης == |
||
* [[Κατάλογος ορυκτών]] |
* [[Κατάλογος ορυκτών]] |
||
* [[Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου]] |
* [[Κατάλογος ορυκτών των μεταλλείων Λαυρίου]] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Ορυκτά Λαυρίου}} |
{{Ορυκτά Λαυρίου}} |
||
{{DEFAULTSORT: |
{{DEFAULTSORT:στεργιουιτης}} |
||
[[Κατηγορία:Ορυκτά του αρσενικού |
[[Κατηγορία:Ορυκτά του αρσενικού]] |
||
[[Κατηγορία:Ορυκτά του ασβεστίου]] |
[[Κατηγορία:Ορυκτά του ασβεστίου]] |
||
[[Κατηγορία:Ορυκτά του αργιλίου]] |
[[Κατηγορία:Ορυκτά του αργιλίου]] |
Έκδοση από την 02:29, 1 Φεβρουαρίου 2021
Στεργιουίτης. Προέλευση: «Φιλόνι 80», Ορυχεία Πλάκας Λαυρεωτικής, Ελλάδα | |
Γενικά | |
---|---|
Κατηγορία | Αρσενικικά |
Χημικός τύπος | CaZn2(AsO4)2·4H2O |
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
Πυκνότητα | 3,18 gr/cm3 |
Χρώμα | Άγχρωμο ως υπόλευκο |
Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές |
Κρύσταλλοι | Συμπλέγματα λεπτών πλακιδόμορφων κρυστάλλων |
Διδυμία | Άγνωστο |
Σκληρότητα | 3 |
Λάμψη | Μαργαριτώδης |
Γραμμή κόνεως | Λευκή |
Διαφάνεια | Διαφανής |
Παρατηρήσεις | Δεν φθορίζει |
Ανευρίσκεται | Στα ορυχεία της Πλάκας («Φιλόνι 80») στο Λαύριο |
Ο στεργιουίτης (αγγλικά: stergiouite) είναι υπεργενετικό ένυδρο αρσενικικό ορυκτό του ασβεστίου και του ψευδαργύρου.
Το ορυκτό εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2018 από τον ορυκτολόγο Μπράνκο Ρίεκ στο μεταλλείο της Πλάκας («Φιλόνι 80») της Λαυρεωτικής[1][2].
Ο στεργιουΐτης σχηματίζεται με υπεργενετικές διαδικασίες από σφαλερίτη και αυτοφυές αρσενικό, σε πολυμεταλλικά υδροθερμικά κοιτάσματα πλούσια σε ψευδάργυρο και αρσενικό και τη διάλυση του περιβάλλοντος ασβεστίτη.
Στη Λαυρεωτική βρίσκεται στα ορυχεία της Πλάκας (βλ. σχετικό κατάλογο), μαζί με δολομίτη, γαληνίτη, σφαλερίτη, αυτοφυές αρσενικό και θείο, φαρμακολίτη, κοτιγγίτη, πικροφαρμακολίτη και χορνεσίτη. Δεν έχουν αναφερθεί εμφανίσεις του ορυκτού σε άλλα σημεία του πλανήτη.
Η δομή του έχει τη μορφή λεπτών πλακιδόμορφων κρυστάλλων. Tα περισσότερα πλακίδια έχουν πάχος μικρότερο από 2 μm. Είναι άγχρωμο έως υπόλευκο, με μαργαριτώδη λάμψη και λευκή γραμμή κόνεως. Το ορυκτό δεν έχει μελετηθεί ακόμη πλήρως ως προς τις οπτικές του ιδιότητες και οι έρευνες σε αυτό το πεδίο συνεχίζονται.
Η ονομασία του προέρχεται από το όνομα του Έλληνα συλλέκτη ορυκτών και ερευνητή Βασίλη Στεργίου (γεν. 1958), σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στην ορυκτολογία των κοιτασμάτων της Λαυρεωτικής. Το όνομα εγκρίθηκε από τη Διεθνή Ορυκτολογική Ένωση (International Mineralogical Association) το 2019.
Παραπομπές
- ↑ «IMA Commission on New Minerals, Nomenclature and Classification (CNMNC) Newsletter 47: New minerals and nomenclature modifications approved in 2018 and 2019». European Journal of Mineralogy 31: 199-204. 2019. https://pubs.geoscienceworld.org/eurjmin/article/31/1/197/568608/IMA-Commission-on-New-Minerals-Nomenclature-and. Ανακτήθηκε στις 2021-01-31.
- ↑ «Stergiouite, CaZn2(AsO4)2·4H2O – A new mineral from the Lavrion Mining District, Greece». Mineralogy and Petrology 114: 319-327. 2020. https://link.springer.com/article/10.1007/s00710-020-00702-2. Ανακτήθηκε στις 2021-01-31.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Δείτε επίσης
|