Δημήτριος Νταλίπης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
διόρθωση γουικισυνδέσμου προς σελίδα ανακατεύθυνσης
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
|γενικά =
|γενικά =
}}
}}
Ο '''Δημήτριος Νταλίπης''' (... - [[19 Νοεμβρίου]] [[1906]]) ήταν [[σλαβόφωνοι της Μακεδονίας|σλαβόφωνος]]<ref name="AGM"/> [[Έλληνες|Έλληνας]] [[Μακεδονικός Αγώνας#Μακεδονομάχοι|μακεδονομάχος]], οπλαρχηγός από το [[Γάβρος Καστοριάς|Γάβρο]] [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]].
Ο '''Δημήτριος Νταλίπης''' (... - [[19 Νοεμβρίου]] [[1906]]) ήταν [[Σλαβόφωνοι στην οθωμανική Μακεδονία|σλαβόφωνος]]<ref name="AGM"/> [[Έλληνες|Έλληνας]] [[Μακεδονικός Αγώνας#Μακεδονομάχοι|μακεδονομάχος]], οπλαρχηγός από το [[Γάβρος Καστοριάς|Γάβρο]] [[Νομός Καστοριάς|Καστοριάς]].


== Βιογραφικά στοιχεία ==
== Βιογραφικά στοιχεία ==

Έκδοση από την 20:21, 7 Μαρτίου 2019

Δημήτριος Νταλίπης
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔημήτριος Κεχαγιάς ή Κωνσταντινίδης
μέσα 19ου αιώνα
Γάβρος Καστοριάς
Θάνατος19 Νοεμβρίου 1906
ΚατοικίαΑντάρτικο (Ζέλοβο) Φλώρινας
ΕθνικότηταΕλληνική
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΟπλαρχηγός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΜακεδονικός Αγώνας

Ο Δημήτριος Νταλίπης (... - 19 Νοεμβρίου 1906) ήταν σλαβόφωνος[1] Έλληνας μακεδονομάχος, οπλαρχηγός από το Γάβρο Καστοριάς.

Βιογραφικά στοιχεία

Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στο Γάβρο Καστοριάς από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κεχαγιάς. Προσέλαβε το προσωνύμιο "Νταλίπης" από τον ξακουστό κλέφτη και επαναστάτη Στέφανο Νταλίπη, ενός από τους πρωτεργάτες της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς στα Κορέστια που αγωνίστηκαν για την υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το 1903 στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από την ΕΜΕΟ, όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, με τον Κώττα Χρήστου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό του Παύλου Μελά. Μετά το θάνατο του τελευταίου το 1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο Κύρου και Γ. Κατεχάκη, το 1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε με τον Γεώργιο Τσόντο (Βάρδα). Σκοτώθηκε σε συμπλοκή με τον Οθωμανικό στρατό στο Ζέλοβο (Αντάρτικο) Φλώρινας στη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμρίου του 1906. [2][1]

Γιος του ήταν ο συνταγματάρχης, μέλος της οργάνωσης ΕΕΕ και υφυπουργός Βορείου Ελλάδος (Γενικός Διοικητής Δυτικής Μακεδονίας) της κυβέρνησης Δημητρίου Μαξίμου, Αναστάσιος Νταλίπης.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 76
  2. Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 107, 111, 155, 297