Μονή Βροντοχίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Μονές του νομού Λακωνίας (με το HotCat) |
||
| Γραμμή 21: | Γραμμή 21: | ||
[[Κατηγορία:Βυζαντινές εκκλησίες στην Ελλάδα]] |
[[Κατηγορία:Βυζαντινές εκκλησίες στην Ελλάδα]] |
||
[[Category:Μυστράς]] |
[[Category:Μυστράς]] |
||
[[Κατηγορία:Μονές του νομού Λακωνίας]] |
|||
Έκδοση από την 22:32, 28 Νοεμβρίου 2018
| Μονή Βροντοχίου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | μοναστήρι |
| Αρχιτεκτονική | βυζαντινή αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 37°4′34″N 22°22′1″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Σπάρτης |
| Τοποθεσία | Μυστράς |
| Χώρα | Ελλάδα |
| δεδομένα (π) | |
Η Μονή Βροντοχίου είναι μοναστήρι στον Μυστρά της Ελλάδας[1]. Ήταν πνευματικό κέντρο του Μυστρά και χώρος ταφής των δεσποτών.
Τμήματα του μοναστηριακού συγκροτήματος του Βροντοχίου, αποτελούν οι Άγιοι Θεόδωροι και η Παναγία η Οδηγήτρια, οι μεγαλύτερες και πιο εντυπωσιακές εκκλησίες του Μυστρά.
Οι Άγιοι Θεόδωροι είναι ένας σταυροειδής οκταγωνικός ναός και προηγούνται χρονολογικά. Η ανέγερσή τους άρχισε γύρω στο 1290, για να ολοκληρωθεί το 1295 από τους μοναχούς Δανιήλ και Παχώμιο[2]. Ο Παχώμιος, το 1310, σε μια περίοδο που η μονή είχε ανοδική πορεία, έχτισε το λαμπρό ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας, ο οποίος συγκέντρωσε γύρω του το κτήριο της μονής (Τράπεζα και κελιά). Ο Παχώμιος -όπως και ο δεσπότης Θεόδωρος Α΄ Παλαιολόγος- έχει ταφεί στο βορειοδυτικό παρεκκλήσιο της Οδηγήτριας. Στην εξωτερική όψη των Αγίων Θεοδώρων κυριαρχούν ο τεράστιος τρούλος και οι σειρές από τούβλα ανάμεσα στην τοιχοδομία και στα τόξα των παραθύρων. Στο εσωτερικό του ναού σώζονται λίγα γλυπτά, αντιπροσωπευτικά της γλυπτικής τέχνης στην περιοχή κατά τα τέλη του 13ου αι. Λίγες και όχι καλά διατηρημένες είναι και οι τοιχογραφίες που σώζονται σε διάφορα σημεία του ναού.
Ο μεγαλοπρεπής και επιβλητικός ναός της Παναγίας της Οδηγήτριας ή Αφεντικού, ο οποίος και αποτελεί το καθολικό της μονής Βροντοχίου[3], χαρακτηρίζεται από ένα σύνθετο τύπο: εξωτερικά είναι διώροφος πεντάτρουλος σταυροειδής ναός, ενώ εσωτερικά έχει τη μορφή μιας ιδιόμορφης βασιλικής. Το κτηριακό συγκρότημα πλαισιώνουν μια σειρά παρεκκλήσια και ένα τριώροφο καμπαναριό. Στο εσωτερικό του ναού ξεχωρίζουν η διακόσμηση των τοίχων με την πολυέξοδη τεχνική της ορθομαρμάρωσης (επένδυση των τοίχων με πολύχρωμες πλάκες μαρμάρων), καθώς και πολλές αξιόλογες τοιχογραφίες.
Η Οδηγήτρια είχε μεγάλη περιουσία και σημαντικά εισοδήματα. Ταυτόχρονα, χαρακτηριζόταν ως σταυροπηγιακή (υπαγόταν, δηλαδή, απευθείας στο Πατριαρχείο) και ήταν απαλλαγμένη από φόρους. Στους τοίχους του νοτιοδυτικού παρεκκλησίου διακρίνονται τμήματα από αντίγραφο των χρυσόβουλων που κατοχυρώνουν αυτά τα προνόμια της μονής. Η δυνατότητά της να ελέγχει την περιουσία της και να μην πληρώνει φόρους ή, κατ' άλλους, η απεικόνιση του δεσπότη Θεόδωρου με αυτοκρατορικά σύμβολα της έδωσαν το όνομα "Αφεντικό".
Παραπομπές
- ↑ Lauren S. Bahr, Bernard Johnston (M.A.), Collier's encyclopedia: with bibliography and index, τόμος 5, σελ. 71, P.F. Collier (1993)
- ↑ Άγιοι Θεόδωροι Μυστρά Οδυσσεύς
- ↑ Chris Hellier, Monasteries of Greece, Tauris Parke Books (1996) ISBN 978-1-85043-264-7