Πέρσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Βασιλείς της ελληνικής μυθολογίας" (HotCat)
Markopoulo (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] με το όνομα '''Πέρσης''' είναι γνωστά τα παρακάτω τρία πρόσωπα:
{{Θεότητα|όνομα=Τιτάνας Πέρσης|τύπος=Ελληνική|γονείς=[[Τιτάνες|Τιτάνας]] [[Κρίος|Κρείος]] (ή Κριός) και [[Ευρυβία]]|αδέλφια=[[Αστραίος]] και [[Πάλλαντας|Πάλλας]]|τέκνα=[[Εκάτη|Θεά Εκάτη]]|σύζυγος=[[Αστερία]]}}Στην [[ελληνική μυθολογία]] με το όνομα '''Πέρσης''' είναι γνωστά τα παρακάτω τρία πρόσωπα:



# Ο πρωτότοκος γιος του [[Περσέας|Περσέως]] και της [[Ανδρομέδα (μυθολογία)|Ανδρομέδας]]. Ο Πέρσης έδωσε το όνομά του στον λαό των [[Πέρσες|Περσών]], των οποίων ήταν ο μυθικός γενάρχης. Ο Πέρσης παρέμεινε στην [[Ασία]] κοντά στον [[Κηφέας|Κηφέα]] όταν οι γονείς του πήγαν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη ''[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου]]'', από αυτόν τον Πέρση κατάγονταν οι βασιλείς των Περσών.
# Ο πρωτότοκος γιος του [[Περσέας|Περσέως]] και της [[Ανδρομέδα (μυθολογία)|Ανδρομέδας]]. Ο Πέρσης έδωσε το όνομά του στον λαό των [[Πέρσες|Περσών]], των οποίων ήταν ο μυθικός γενάρχης. Ο Πέρσης παρέμεινε στην [[Ασία]] κοντά στον [[Κηφέας|Κηφέα]] όταν οι γονείς του πήγαν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη ''[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου]]'', από αυτόν τον Πέρση κατάγονταν οι βασιλείς των Περσών.
# Γιος του [[Κρίος|Κρίου]] και της [[Ευρυβίη|Ευρυβίης]], αδελφός του [[Αστραίος|Αστραίου]] και του [[Πάλλαντας|Πάλλαντα]], σύζυγος της [[Αστερίη|Αστερίης]] και πατέρας της [[Εκάτη|Εκάτης]].
# Γιος του [[Κρείος|Κρείου]] και της [[Ευρυβία|Ευρυβίης]], αδελφός του [[Αστραίος|Αστραίου]] και του [[Πάλλαντας|Πάλλαντα]], σύζυγος της ξαδέρφης του, της [[Αστερία|Αστερίης]], και πατέρας της πανίσχυρης [[Εκάτη|θεάς Εκάτης]] (η οποία τιμήθηκε από τον [[Δίας (μυθολογία)|θεό Δία]] όσο καμιά άλλη θεά ή θεό), θεά της ερημιάς, των σταυροδρομίων, της [[Μαγεία|μαγείας]] και των [[Τοκετός|τοκετών]].
# Γιος του θεού [[Ήλιος (μυθολογία)|Ηλίου]] και της [[Πέρση|Πέρσης]] ή Περσηίδας, αδελφός του βασιλιά της Κολχίδας [[Αιήτης|Αιήτη]], της γνωστής από την ''[[Οδύσσεια]]'' μάγισσας [[Κίρκη|Κίρκης]] και της [[Πασιφάη|Πασιφάης]]. Ο Πέρσης εξεθρόνισε τον Αιήτη και βασίλευσε στην [[Κολχίδα]] μέχρι που τον σκότωσε η [[Μήδεια]]. Σύμφωνα όμως με άλλες παραδόσεις ο Πέρσης σκοτώθηκε από τον γιο της Μήδειας, τον [[Μήδος|Μήδο]].
# Γιος του θεού [[Ήλιος (μυθολογία)|Ηλίου]] και της [[Πέρση|Πέρσης]] ή Περσηίδας, αδελφός του βασιλιά της Κολχίδας [[Αιήτης|Αιήτη]], της γνωστής από την ''[[Οδύσσεια]]'' μάγισσας [[Κίρκη|Κίρκης]] και της [[Πασιφάη|Πασιφάης]]. Ο Πέρσης εξεθρόνισε τον Αιήτη και βασίλευσε στην [[Κολχίδα]] μέχρι που τον σκότωσε η [[Μήδεια]]. Σύμφωνα όμως με άλλες παραδόσεις ο Πέρσης σκοτώθηκε από τον γιο της Μήδειας, τον [[Μήδος|Μήδο]].



Έκδοση από την 17:02, 3 Αυγούστου 2017

Τιτάνας Πέρσης
Σύζυγος-οιΑστερία
ΓονείςΤιτάνας Κρείος (ή Κριός) και Ευρυβία
ΑδέλφιαΑστραίος και Πάλλας
ΤέκναΘεά Εκάτη

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πέρσης είναι γνωστά τα παρακάτω τρία πρόσωπα:

  1. Ο πρωτότοκος γιος του Περσέως και της Ανδρομέδας. Ο Πέρσης έδωσε το όνομά του στον λαό των Περσών, των οποίων ήταν ο μυθικός γενάρχης. Ο Πέρσης παρέμεινε στην Ασία κοντά στον Κηφέα όταν οι γονείς του πήγαν στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, από αυτόν τον Πέρση κατάγονταν οι βασιλείς των Περσών.
  2. Γιος του Κρείου και της Ευρυβίης, αδελφός του Αστραίου και του Πάλλαντα, σύζυγος της ξαδέρφης του, της Αστερίης, και πατέρας της πανίσχυρης θεάς Εκάτης (η οποία τιμήθηκε από τον θεό Δία όσο καμιά άλλη θεά ή θεό), θεά της ερημιάς, των σταυροδρομίων, της μαγείας και των τοκετών.
  3. Γιος του θεού Ηλίου και της Πέρσης ή Περσηίδας, αδελφός του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη, της γνωστής από την Οδύσσεια μάγισσας Κίρκης και της Πασιφάης. Ο Πέρσης εξεθρόνισε τον Αιήτη και βασίλευσε στην Κολχίδα μέχρι που τον σκότωσε η Μήδεια. Σύμφωνα όμως με άλλες παραδόσεις ο Πέρσης σκοτώθηκε από τον γιο της Μήδειας, τον Μήδο.


Πηγή

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969