Δωριέας ο Λακεδαιμόνιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 28: Γραμμή 28:


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
{{παραπομπές|30em}}


==Σχετική βιβλιογραφία==
==Σχετική βιβλιογραφία==

Έκδοση από την 19:44, 2 Φεβρουαρίου 2017

Δωριέας ο Λακεδαιμόνιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6ος αιώνας π.Χ.[1]
Αρχαία Σπάρτη
Θάνατος508 π.Χ.[2]
Ηράκλεια η Μινώα
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Περίοδος ακμής5ος αιώνας π.Χ.[1]
Οικογένεια
ΤέκναΕυρυάναξ[3]
ΓονείςΑναξανδρίδας Β΄[4]
ΑδέλφιαΚλεομένης Α' της Σπάρτης
Λεωνίδας
Κλεόμβροτος (αντιβασιλιάς Σπάρτης)
ΟικογένειαΔυναστεία Αγιαδών

Ο Δωριέας (αρχ.ελληνικά: Δωριεύς, 6ος αιώνας π.Χ.) ήταν Σπαρτιάτης πρίγκηπας της δυναστείας των Αγιαδών, ο οποίος ηγήθηκε των αποστολών αποικισμού στην δυτική Λιβύη και δυτική Σικελία. Αδελφός του ήταν ο μετέπειτα διάσημος από την μάχη των Θερμοπυλών, Λεωνίδας Α´, και εξάδελφος του ο στρατηγός Παυσανίας της μετέπειτα μάχης των Θερμοπυλών.[5][6] Οι κύριες πηγές της αρχαιότητας για την ζωή του είναι ο Ηρόδοτος (5ος αιώνας π.Χ.),[7] και σε μικρότερο βαθμό οι Διόδωρος ο Σικελιώτης (1ος αιώνας π.Χ.)[8] και o ιστορικός Παυσανίας (1ος αιώνας μ.Χ.).[9]

Νεαρή ηλικία

Οι γονείς του Δωριέα ήταν ο βασιλιάς Αναξανδρίδας Β´ και η πρώτη του σύζυγος -η οποία ήταν ανιψιά του, ως κόρη της αδελφής του.[7]

Πριν γεννηθεί, για πολύ καιρό η σύζυγος του Αναξανδρίδα δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει, έτσι ο βασιλιάς δέχτηκε πίεση από τους συμβούλους του, τους εφόρους, ώστε να χωρίσει την σύζυγο του και να βρει κάποια άλλη καταλληλότερη για να του δώσει απογόνους. Ο Αναξανδρίδας αρνήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, έτσι ως λύση αποφασίστηκε κατά εξαίρεση να νυμφευθεί και δεύτερη σύζυγο χωρίς να χωρίσει την πρώτη. Η δεύτερη σύζυγος του Αναξανδρίδα γέννησε τον Κλεομένη, ετεροθαλή αδελφό του Δωριέα, και πολύ σύντομα αργότερα γεννήθηκε και ο Δωριέας από την πρώτη σύζυγο του βασιλιά η οποία είχε καταφέρει να μείνει έγκυος στο εν τω μεταξύ. Από την πρώτη σύζυγο επίσης γεννήθηκαν ο Λεωνίδας, μετέπειτα βασιλιάς και διάσημος για την μάχη των Θερμοπυλών, καθώς και ο Κλεόμβροτος ο οποίος αργότερα έγινε αντιβασιλέας της Σπάρτης.[10][7][9]

(οι βασιλείς με κίτρινη σκίαση)

 
 
 
 
 
 
 
 
Λέων
βασ. της Σπάρτης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1η σύζυγος
 
 
 
Αναξανδρίδας Β΄
βασ. της Σπάρτης
 
 
 
2η σύζυγος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δωριέας
 
Λεωνίδας Α´
βασ. της Σπάρτης
 
 
Κλεόμβροτος
αντιβασιλιάς
 
Κλεομένης Α´
βασ. της Σπάρτης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ευρυάναξ
 
Πλείσταρχος
βασ. της Σπάρτης
 
Παυσανίας
στρατηγός
 
 
Γοργώ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πλειστοάνακτας
βασ. της Σπάρτης


Μετά τον θάνατο του Αναξανδρίδα, ο Κλεομένης έγινε ο νέος βασιλιάς. Ο Δωριέας είχε προσπαθήσει να λάβει ο ίδιος το βασιλικό αξίωμα καθώς θεωρούσε τον εαυτό του καταλληλότερο ενώ ο Κλεομένης θεωρούνταν γενικώς ασταθής προσωπικότητα, ωστόσο δεν κατάφερε να εμποδίσει τον Κλεομένη ο οποίος είχε το κληρονομικό δίκαιο με το μέρος του καθώς ως ελαφρά μεγαλύτερος σε ηλικία ήταν ο πρωτότοκος.[7][9]

Λιβύη

Μετά την αποτυχία του να εξασφαλίσει τον θρόνο, απογοητευμένος ο Δωριέας ζήτησε από την πόλη της Σπάρτης να σταλεί ως επικεφαλής αποστολής για την ίδρυση αποικίας στην Λιβύη (βόρεια Αφρική). Η πρόταση του εγκρίθηκε και σύντομα έπειτα ανεχώρησε από την πόλη εκνευρισμένος και χωρίς καν προηγουμένως να καταφύγει για συμβουλές στο μαντείο των Δελφών κατά τα έθιμα της εποχής. Το 515 π.Χ. η αποστολή του Δωριέα έφτασε στην περιοχή του Κίνυπα ποταμού, κοντά στην σημερινή Τρίπολη, και ιδρύσαν την Κίνυπα, την δυτικότερη από τις ελληνικές αποικίες στην βόρεια Αφρική, αρκετά δυτικότερα από αυτές της Κυρήνης.[7]

Η ίδρυση της αποικίας τράβηξε την προσοχή των Καρχηδονίων οι οποίοι διατηρούσαν οικισμό σε γειτονική τοποθεσία (η μετέπειτα γνωστή ως Λέπτις Μάγκνα), και έβλεπαν καχύποπτα την εξάπλωση των ελληνικών αποικιών στην Μεσόγειο. Μετά από τρία έτη ζωής της αποικίας, οι Καρχηδόνιοι σε συμμαχία με την λιβυκή φυλή των Μακών και άλλων Λιβύων κατέλυσαν την σπαρτιατική αποικία του Κίνυπα, και οι επιζώντες αποικιστές κατέφυγαν πίσω στην Σπάρτη.[7]

Σικελία

Με την επιστροφή του στην Σπάρτη, ο Διόδωρος ξεκίνησε την οργάνωση μιας νέας αποστολής για την ίδρυση αποικίας στην Σικελία, αυτή την φορά λαμβάνοντας και την συμβουλή του μαντείου των Δελφών.[11] Στην αποστολή αυτή μετείχαν και άλλοι ονομαστοί Σπαρτιάτες της εποχής ως εποικιστές, όπως ο Θεσσαλός, ο Παραιβάτης, ο Κελέης και ο Ευρυλέοντας, καθώς και ο ολυμπιονίκης Φίλιππος ο οποίος κατάγονταν από τον Κρότωνα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, είναι πιθανό πως ο Δωριέας συμμετείχε στην άλωση του Κρότωνα από την πόλη της Συβαρίδος το 510 π.Χ. ενώ κατευθυνόταν προς την Σικελία, κάτι που οι μελλοντικοί Κροτωνιάτες επιβεβαίωναν, αλλά οι Συβαρίτες διέψευδαν.[10][7]

Οι σπαρτιατικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στο βορειοδυτικό άκρο της Σικελίας και εκεί προσπάθησαν να ιδρύσουν αποικία με το όνομα Ηράκλεια, κοντά στην πόλη Έρυξ. Η αποικία ιδρύθηκε, ωστόσο πάρα πολύ σύντομα οι συνδυασμένες δυνάμεις των Καρχηδονίων στην Σικελία και των ντόπιων Σεγέστιων συγκρούστηκαν με τους Σπαρτιάτες οι οποίοι υπέστησαν πανωλεθρία. Ο Δωριέας σκοτώθηκε στη μάχη μαζί με όλους τους υπόλοιπους επικεφαλής της αποστολής. Ο μόνος που κατάφερε να διαφύγει ήταν ο Ευρυλέοντας, ο οποίος κατόρθωσε να διαφύγει μαζί με τα υπολείμματα του στρατού και να γίνει τύραννος στην Μινώα αποσπώντας την αποικία από τους Σελινούντιους, πριν ανατραπεί και δολοφονηθεί σύντομα έπειτα.[7]

Ο Ηρόδοτος σχολιάζει πως, καθώς ο Κλεομένης πέθανε λίγο καιρό αργότερα, εάν ο Δωριέας παρέμενε στην Σπάρτη θα τον διαδεχόταν ως ο νέος βασιλιάς γιατί ο Κλεομένης δεν είχε αρσενικούς απογόνους παρά μόνο μια κόρη, την Γοργώ. Έτσι αυτό που συνέβη, ήταν ότι με τους θανάτους του Κλεομένη και του Δωριέα ο Λεωνίδας έγινε ο νέος βασιλιάς, παντρεύτηκε την Γοργώ, και αργότερα συμμετείχε στους περσικούς πολέμους πεθαίνοντας ένδοξα στην μάχη των Θερμοπυλών.[7]

Ο Δωριέας ωστόσο είχε έναν γιο, τον Ευρυάνακτα, ο οποίος πολέμησε μετέπειτα στην μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ. υπό την διοίκηση του εξαδέλφου του, του στρατηγού Παυσανία. Ο Ευρυάναξ σκοτώθηκε κατά την διάρκεια της μάχης, ωστόσο είναι άγνωστο γιατί δεν ανέλαβε αυτός τα βασιλικά καθήκοντα μετά τον θάνατο του Λεωνίδα. Η υπόθεση που γίνεται από τον ιστορικό του 19ου αιώνα Καρλ Ότφριντ Μίλερ, είναι πως ο Δωριέας φεύγοντας από την Σπάρτη είχε αυτόματα απεμπολήσει το δικαίωμά του ως διάδοχος, και έτσι και ο γιος του ο Ευρυάναξ δεν το είχε ούτε και αυτός,[12] ενώ άλλες νεότερες εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο πατέρας του μπορεί να ήταν κάποιος άλλος Δωριέας.[13]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου: (Αγγλικά) Library of Congress Name Authority File. no00070960. Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2021.
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 123284309. Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2021.
  3. «Euryanax» (Ρωσικά)
  4. 4,0 4,1 «Dorieus» (Ρωσικά)
  5. «Dorieus - Livius». www.livius.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  6. «Ηρόδοτος, Ἰστορίαι, 9.10». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 7,8 Ηρόδοτος, Ἰστορίαι, 5.39–48
  8. Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη 4.23.3
  9. 9,0 9,1 9,2 Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησης 3.3.9-3.4.1, 3.4.7, 3.16.4-5
  10. 10,0 10,1 Malkin, Irad (17 Ιουλίου 2003). Myth and Territory in the Spartan Mediterranean. Cambridge University Press. ISBN 9780521520249. 
  11. Irwin, Elizabeth· Greenwood, Emily (23 Αυγούστου 2007). Reading Herodotus: A Study of the Logoi in Book 5 of Herodotus' Histories. Cambridge University Press. ISBN 9781139466745. 
  12. «A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology, Dorieus». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2017. 
  13. Hornblower, Simon (1 Ιανουαρίου 2004). Thucydides and Pindar: Historical Narrative and the World of Epinikian Poetry. Oxford University Press. ISBN 9780199249190. 

Σχετική βιβλιογραφία

  • Lévy, Edmond (2003). «Sparte. Histoire politque et sociales jusqu'a à la conquête romaine». Éditions du Seuil. pp. 165-166. ISBN 978-2-02-032453-3.
  • The Wandering King, Stephen Bradford Marte, ISBN:1514769476 (Μυθιστόρημα βασισμένο στον Ευρυάναξ)