Στάμος Παπαδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Αφαίρεση κατηγοριών καταγωγής από πόλη / περιοχή βάσει συζήτησης στην Αγορά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Στάμος Παπαδάκης''' ήταν αρχιτέκτονας, ο οποίος θεωρείται από τους κατεξοχήν εκπροσώπους της γενιάς του '30. |
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Στάμος Παπαδάκης''' ήταν αρχιτέκτονας, ο οποίος θεωρείται από τους κατεξοχήν εκπροσώπους της γενιάς του '30. |
||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
||
Έκδοση από την 18:05, 8 Ιανουαρίου 2016
| Στάμος Παπαδάκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1906[1] Αθήνα |
| Θάνατος | 1992[1] New Milford |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιτέκτονας[2] spatial planner[2] ποιητής[2] καθηγητής πανεπιστημίου[2] |
Ο Στάμος Παπαδάκης ήταν αρχιτέκτονας, ο οποίος θεωρείται από τους κατεξοχήν εκπροσώπους της γενιάς του '30.
Βιογραφία
Γιος της Ιωάννας και του Ιωάννη Παπαδάκη, πολύ γνωστού αρχιτέκτονα της εποχής, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906. Το 1924 μεταναστεύει στο Παρίσι, όπου και σπουδάζει στην Ecole Spéciale d'Architecture από το 1925 έως το 1929. Είναι φανερές οι επιρροές του από τον καθηγητή της Ecole Spéciale, Robert Mallet-Stevens.
Θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του Μοντέρνου Κινήματος στην Ελλάδα και ήταν επικεφαλής των νέων αρχιτεκτόνων που συγκρότησαν την ελληνική ομάδα για το 4ο CIAM (Διεθνές Συνέδριο Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής) που έγινε στην Αθήνα το 1933. Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αυτήν ήταν ο Ιωάννης Δεσποτόπουλος, ο Βασίλειος Δούρας, ο Αλέξανδρος Δραγούμης, ο Γ.Καλύβας, ο Πάτροκλος Καραντινός, ο Gustav Eglau και ο Isaac Saporta.
Το 1935 μεταναστεύει στη Νέα Υόρκη, όπου γνωρίζει και τη δεύτερη σύζυγό του, Audrey Papadaki-Skaling. Εκτός απο την εξάσκηση του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα, δούλεψε και σαν καλλιτεχνικός επιμελητής του περιοδικού Architectural Forum (1948-1960), ήταν Καθηγητής Αρχιτεκτονικής και σχεδιασμού στο Brooklyn College και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (City University of New York)(1948-1960), ήταν επιμελητής έκδοσης των περιοδικών Plus και Progressive Architecture και έγραψε πολλά βιβλία, βιβλιοκριτικές και δύο ποιητικές συλλογές.
Πιο συγκεκριμένα, έγραψε δυο βιβλία για τον Βραζιλιάνο αρχιτέκτονα Όσκαρ Νίεμαϊερ και επιμελήθηκε το βιβλίο του Λε Κορμπυζιέ "Le Corbusier, Architect, Painter, writer". Υπήρξε μέλος της κριτικής επιτροπής στον διαγωνισμό για το πολεοδομικό σχέδιο της νέας πρωτεύουσας της Βραζιλίας, Μπραζίλια (1958).
Πέθανε το 1992 στο New Milford του Κονέκτικατ.
Έργα του
- Οικία Φακίδη στην οδό Διαδόχου Παύλου στη Γλυφάδα (1932-1933)
- Καφέ-εστιατόριο "Eden" στο Παλαιό Φάληρο (1932-1933)
- Κατάστημα μάλλινων ειδών "Αλεξανδράκης" στην οδό Ερμού (1933-1934)
- Αρχαιολογικό Μουσείο του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο (1981)
- Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή στην Άνδρο (1986)
Επιπλέον, στο βιβλίο "Gli elementi dell' architectura funzionale" του Alberto Sartoris, μπορούμε να δούμε μία σειρά από σχέδια από μη υλοποιημένες εργασίες του Στάμου Παπαδάκη. Ενδεικτικά αναφέρουμε το φάρο-μνημείο στο Χριστόφορο Κολόμβο (1928-σπουδαστικό θέμα μαζί με τον G. Ovide Leclercq), το φάρο για το αεροδρόμιο του Τατοΐου (1929-1932), ένα μικρό εργαστήριο βιοτεχνίας με κατοικία (οικία Παπαηλίου), καθώς επίσης και μία σειρά προσχεδίων για το ελληνικό περίπτερο στην Biennale (Διεθνής Έκθεση) της Βενετίας.
Βραβεία
- Χάλκινο μετάλλιο από τον Υπουργό Εμπορίου της Γαλλίας στην "Έκθεση Μοντέρνων Διακοσμητικών και Βιομηχανικών Τεχνών", για το σχεδιασμό ενός επίπλου που ονομάζει "Γραφείο χωρίς συρτάρια" (1925)
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 106752830X. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 106752830X. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2020.