Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλέξανδρος Δραγούμης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλέξανδρος Δραγούμης
Γέννηση2  Δεκεμβρίου 1891
Θάνατος22  Σεπτεμβρίου 1977
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Ιδιότητααρχιτέκτονας
ΓονείςΣτέφανος Δραγούμης
ΑδέλφιαΑλεξάνδρα Δραγούμη
Ναταλία Δραγούμη
Μαρίκα Δραγούμη
Ίων Δραγούμης
Φίλιππος Δραγούμης
Νικόλαος Σ. Δραγούμης

Ο Αλέξανδρος Δραγούμης (2 Δεκεμβρίου 1891 - 22 Σεπτεμβρίου 1977, Αθήνα) ήταν αρχιτέκτονας, εκπρόσωπος του Μοντερνισμού στην Ελλάδα. Η Οικογένεια Δραγούμη ήταν μία παλιά ελληνική οικογένεια από τη Μακεδονία στη βόρεια Ελλάδα, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτική ιστορία της μοντέρνας Ελλάδας.

Ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση πήρε μέρος σε δυο Βαλκανικούς πολέμους. Μετά όμως από ένα περιστατικό, παραιτήθηκε από το στρατό για λόγους υγείας το 1922 και έφυγε για Γερμανία, όπου σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο του Μπράουνσβαϊγκ απ ' όπου αποφοίτησε το 1925. Εκεί ήρθε σε επαφή με τη νέα τάση στην αρχιτεκτονική, το Μπάουχαους. Από το 1925 - 1928 διέμενε στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάστηκε ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, συνέχισε την οικοδομική του δραστηριότητα. Το 1931 άρχισε την κατασκευή του σπιτιού του, στην πλατεία Λυκαβηττού στο Κολωνάκι, κεντρική περιοχή της Αθήνας. Η πλαστικότητα των όγκων, αυστηρό ορθογώνιο, η σαφήνεια των μορφών, η αλληλεπίδραση μεταξύ πλήρους και κενού, τα γωνιακά ανοίγματα, η διαρρύθμιση του κήπου, μελετήθηκαν με ιδιαίτερη φροντίδα και προσοχή από τον ίδιο τον αρχιτέκτονα. Το ίδιο ισχύει και για την εσωτερική διαρρύθμιση του σπιτιού, που προορίζεται να είναι το σπίτι για μια τυπική αστική οικογένεια στην Αθήνα με τέσσερα παιδιά. Μεταξύ 1932 και 1940, διετέλεσε πρόεδρος του τμήματος της αρχιτεκτονικής του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και το 1933 συμμετείχε στο Διεθνές Συνέδριο για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική, το IV CIAM, όπου απευθύνθηκε στους συναδέλφους του κατά τη δεύτερη ημέρα του συνεδρίου (2 Αύγουστος, 1933). Αργότερα διορίστηκε επικεφαλής του Τμήματος Αστικού Σχεδιασμού του Υπουργείου για τη Διοίκηση της Πρωτεύουσας. Από το 1939 και μετά εργάστηκε για την εταιρεία σιδηροδρόμων στο τμήμα Αθήνα-Πειραιάς.

  • ένα τμήμα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης
  • το στρατιωτικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης
  • το σιδηροδρομικό σταθμό της Κορίνθου και της Πάτρας
  • τις γενικές αποθήκες της Ελλάδας
  • τις αποθήκες του ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά
  • το Γενικό νοσοκομείο στο Αργοστόλι, της Κεφαλλονιάς
  • το οικοτροφείο για μαθητές στη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]