Βασιλιάς Ληρ
 | |
| Συγγραφέας | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ |
|---|---|
| Τίτλος | The Tragedy of King Lear |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| Ημερομηνία δημιουργίας | 1606 |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1608 |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
| Χαρακτήρες | Ληρ, Γκόνεριλ, Ρέγκαν, Κορντέλια και Έντμοντ |
| LC Class | OL362704W[1] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Βασιλιάς Ληρ (King Lear), είναι δράμα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που γράφτηκε το 1609.
Το θέμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το θέμα της τραγωδίας είναι η απόφαση του βασιλιά Λήρ να μοιράσει το βασίλειό του στις τρεις θυγατέρες του, τη Γονερίλη, τη Ρεγάνη και την Κορδέλια. Αυτή που θα τον πείσει για το μέγεθος της αγάπης της, θα πάρει το βασίλειο.
Παρά τις συμβουλές του Δούκα του Κεντ, αποκληρώνει την Κορδέλια κι εξορίζει τον Δούκα. Την αποκληρωμένη κόρη παντρεύεται ο Βασιλιάς της Γαλλίας.
Ο Ληρ φιλοξενείται με τη σειρά κάθε μήνα από τις δυο μεγαλύτερες κόρες. Παρόλο που έχει παραδώσει την εξουσία, εξακολουθεί να συμπεριφέρεται με αυταρχισμό. Ο Δούκας του Κεντ, μεταμφιεσμένος, μπαίνει στην υπηρεσία του και του συμπαραστέκεται στους εξευτελισμούς που υφίσταται. Τελικά οι δυο κόρες διώχνουν τον πατέρα τους Ληρ, που ακολουθούμενος από τον πιστό του Δούκα, μεταμφιεσμένο πάντα, και από τον γελωτοποιό του περιπλανιέται μέσα σε μια άγρια νύχτα με καταιγίδα και καταφεύγει σ' ένα καλύβι ξεστομίζοντας βαριές κατάρες. Από εκεί οι πιστοί του τον φυγαδεύουν στο Ντόβερ, απέναντι από τις γαλλικές ακτές.
Στο μεταξύ ο Δούκας της Κορνουάλης, σύζυγος της Ρεγάνης, σκοτώνεται σε μια συμπλοκή, ενώ ο Βασιλιάς της Γαλλίας αποβιβάζεται με στρατό στο Ντόβερ. Η Κορδέλια ειδοποιείται κι έρχεται να συναντήσει τον πατέρα της που βρίσκεται πια στα πρόθυρα της τρέλας. Η συνάντηση γίνεται στο φράγκικο στρατόπεδο. Ακολουθεί σύγκρουση των φράγκικων και αγγλικών στρατευμάτων και νικούν οι Άγγλοι. Ο Ληρ και η Κορδέλια συλλαμβάνονται και φρουρούνται. Ανάμεσα στις δυο βασίλισσες αδελφές, τη Γονερίλη και τη Ρεγάνη, ξεσπάει διχόνοια. Η Γονερίλη δηλητηριάζει τη Ρεγάνη και η ίδια αυτοκτονεί.
Η Κορδέλια δολοφονείται και ο Ληρ ξεψυχάει κρατώντας στην αγκαλιά του το σώμα της.
Γνώμες για το έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασίλης Ρώτας
«Ο Ληρ με την απόφασή του να ξεντυθεί την απολυταρχική εξουσία του - χωρίς ανάγκη και αρρώστια - μόνο επειδή έχει μπει στα χρόνια, έχει προχωρήσει πολύ πιο πέρα από καθέναν που έχει βρεθεί στην κορυφή της εξουσίας. Και η στιγμή που ζητάει από τις κόρες του να του πουν πόσο τον αγαπούν είναι μια πολύ ανθρώπινη στιγμή. Σαν να ζητάει μια εγγύηση, ένα στήριγμα για όταν δεν θα 'χει πια εξουσία, για να περάσει από την εξουσία στη μη εξουσία και να μην κακοπάθει».[2]
Από την Εγκυκλοπαίδεια «Δομή»
Περισσότερο λυρική δραματοποίηση παρά καθαυτό δράμα, η φυσιογνωμία του έκπτωτου και τρελού βασιλιά που περιφέρεται έρημος μέσα στη μαινόμενη καταιγίδα. Η τραγωδία αυτή, είναι φτιαγμένη από υλικά μιας πρωτόγονης εποποιίας, όπου πρωταγωνιστούν ο άνθρωπος και η φύση, συγκρουόμενοι σε μια αιώνια πάλη.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Αγγλικά) MusicBrainz. MetaBrainz Foundation. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Βασίλης Ρώτας, εκδόσεις Επικαιρότητα, 1990 ISBN 960-205-076-4
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 6, σελ. 47 ISBN 960-8177-78-2
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Βασιλιάς Ληρ, εκδ. «Κέδρος», ISBN 960-04-0892-0
|