Βασίλης Βουράκης
| Βασίλης Βουράκης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1940 Πειραιάς |
| Θάνατος | 21 Αυγούστου 2010 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διαιτητής ποδοσφαίρου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (διαιτητής ποδοσφαίρου) |
Ο Βασίλης Βουράκης (1940, Πειραιάς – 21 Αυγούστου 2010, Πειραιάς) ήταν Έλληνας διεθνής[1] διαιτητής ποδοσφαίρου, μετέπειτα παράγοντας διαιτησίας και πολιτικός στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επαγγελματικά, διατηρούσε κοσμηματοπωλείο στην πειραιώτικη συνοικία Πηγάδα.[2] Δραστηριοποιήθηκε στα κοινά της πόλης, εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος το 2006 και διατέλεσε αντιδήμαρχος Πειραιά.[3] Απεβίωσε στις 21 Αυγούστου 2010 σε ηλικία 70 ετών, ύστερα από επιπλοκές εγκεφαλικού επεισοδίου που είχε υποστεί το Μάιο.[4]
Σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως διαιτητής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σε εγχώριο επίπεδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υπήρξε μέλος του Συνδέσμου Διαιτητών Ποδοσφαίρου Πειραιά και την αγωνιστική περίοδο 1972-73 έλαβε το χρίσμα να μετέχει σε συναντήσεις πρωταθλήματος Α΄ Εθνικής.[5] Για τη συγκεκριμένη διοργάνωση διεύθυνε 44 αγώνες και επί 10 χρόνια:[6]
|
|
|
|
με τελευταίο τον Πανιώνιος Σμύρνης-Ηρακλής Θεσσαλονίκης 2-3 στις 30 Μαΐου 1982,[3] ενώ εκείνο το ποδοσφαιρικό έτος σε περισσότερους είχε οριστεί μόνον ο Αντώνης Βασσάρας (10). Αποσύρθηκε ταυτόχρονα με τον Κωνσταντίνο Δέδε (σχεδόν 40 αναμετρήσεις από το 1977) σε ένα κύμα παραιτήσεων έμπειρων ή και διεθνών στελεχών, το οποίο είχε αρχίσει με τον Μανώλη Πλατόπουλο (80 περίπου από το 1969) για να ακολουθήσει ο Νίκος Ζλατάνος (133 από το 1967).[7] Τον περασμένο Ιανουάριο, ο πρώτος είχε υπάρξει διαιτητής με επόπτες –σήμερα βοηθούς– τους Βουράκη και Ζλατάνο στο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός Πειραιώς 3-2 (παράταση, 2-2 η κανονική διάρκεια),[2] ένα νοκ άουτ ντέρμπι κυπέλλου μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων που δημοσιογραφικά καταγράφηκαν πλήθος αμφισβητούμενων αποφάσεων σε βάρος και των δύο.[8] [9]
Διεύθυνε τον τελικό του ίδιου θεσμού το 1980 ΑΓΣ Καστοριάς-Ηρακλής 5-2, όπου πρώτη φορά επαρχιακός σύλλογος κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας.
Σε διεθνές επίπεδο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επιλέχθηκε από την UEFA για δύο συναντήσεις –εντός τριών εβδομάδων– ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων (με τονισμένα οι προκριθέντες):[10] [11]
| Περίοδος | Διοργάνωση | Σκέλος, γύρος | Αγώνας | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1980-81 | Κύπελλο UEFA | Επαναληπτικός 1ου (φάση των 64) |  Ραντνίτσκι Νις |
 ΛΑΣΚ Λιντς |
4-1 |
| Κύπελλο Πρωταθλητριών | Α΄ αγώνας 2ου (φάση των 16) |  Σπαρτάκ Μόσχας |
 Έσμπιεργκ ΦΒ |
3-0 | |
ενώ διαιτήτευσε ισάριθμα φιλικά εθνικών ομάδων:[12] [13]
| Έτος | Πόλη | Αγώνας | ||
|---|---|---|---|---|
| 1980 | Αθήνα |  Ελλάδα |
 Αυστραλία |
3-3 |
| 1981 | Βουκουρέστι |  Ρουμανία |
 Βουλγαρία |
1-2 |
Ο αγώνας του γηπέδου Παναθηναϊκού, αποτέλεσε τον πρώτο του Μίμη Δομάζου με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα για περισσότερα από 3½ χρόνια και ο αποχαιρετιστήριος (τον τίμησαν πριν από την έναρξη οι ποδοσφαιρικές αρχές), συνοδεύτηκε με τέρμα του 39ετούς παίκτη και επίσης εσφαλμένες υποδείξεις κατά αμφότερων των ομάδων.[14] [15]
Ως παράγοντας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διατέλεσε υψηλόβαθμος παράγοντας του διαιτητικού χώρου σε θεσμικό επίπεδο, μεταξύ άλλων πρόεδρος στην Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας (ΚΕΔ) της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας ("αρχιδιαιτητής") το 1998 –τουλάχιστον–[16] και το διάστημα 2001-2003.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Φύλλο εφημερίδας "Αθλητική Ηχώ" της 9 Σεπτεμβρίου του 1981, σελ. 1: "Ο Βουράκης με το σήμα της ΦΙΦΑ"[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ 2,0 2,1 Ο Παναθηναϊκός 3-2, αντί 0-3 ο Ολυμπιακός, ιστολόγιο Αποδυτηριάκιας
- ↑ 3,0 3,1 Έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Βουράκης, εφημ. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 21.10.2010
- ↑ 4,0 4,1 Έφυγε από την ζωή ο Βουράκης Αρχειοθετήθηκε 2012-10-05 στο Wayback Machine., soccerplus.gr
- ↑ Το έπος της Α΄ Εθνικής, Γιώργος Παγιωτέλης, περιοδ. Οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ, τχ. 20 (Αύγ 1995), σελ. 29
- ↑ Το έπος της Α΄ Εθνικής, ό.π, τχ. 20-35 (Αύγ 1995-Νοε 1996)
- ↑ Το έπος της Α΄ Εθνικής, ό.π, τχ. 35 (Νοέ 1996), σελ. 39
- ↑ Το ντέρμπι των πέναλτυ, εφημ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 14.01.1982, σελ. 10
- ↑ Ανδρέας Μπόμης, Αυτή είναι η ιστορία της Εθνικής Ελλάδας (και πώς φτάσαμε στην Αφρική), Εκδόσ. Ερεχθηίδας, Αθήνα 2009, ISBN 960-9912-50-8, σελ. 308
- ↑ Vasilis Vourakis, βάση δεδομένων worldfootball.net (Αγγλικά)
- ↑ Vasilios Vourakis[νεκρός σύνδεσμος], βάση δεδομένων mackolik.com (Τουρκικά)
- ↑ Βασίλης Βουράκης, βάση δεδομένων eu-football.info (Αγγλικά)
- ↑ Vasilis Vourakis > Palmares[νεκρός σύνδεσμος], βάση δεδομένων διαιτητών worldreferee.com (Αγγλικά)
- ↑ 10 φιλικοί αγώνες που έγραψαν ιστορία • Μίμης Δομάζος/Γιώργος Δεληκάρης, Ελλάδα-Αυστραλία 3-3, Αθήνα, 11/11/1980, Αντρέας Κίκηρας, popaganda.gr
- ↑ Μπόμης, ό.π, σελ. 307
- ↑ Η επαγγελματική διαιτησία διχάζει Αρχειοθετήθηκε 2008-03-05 στο Wayback Machine., Άγγ. Αθανασόπουλος-Ι. Βομπίρης, εφημ. ΤΟ ΒΗΜΑ 04.10.1998 [αναδημοσίευση από τον ιστότοπο diaitisia.gr]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γιώργος Παγιωτέλης, Το έπος της Α΄ Εθνικής, σειρά άρθρων αφιερωμάτων αθλητικού περιοδ. Οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ
- Ανδρέας Μπόμης, Αυτή είναι η ιστορία της Εθνικής Ελλάδας (και πώς φτάσαμε στην Αφρική), Εκδόσεις Ερεχθηίδας, Αθήνα 2009, ISBN 960-9912-50-8.
