Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αποκρισάριος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο αποκρισάριος ή αποκρισιάριος (σε λατινοποιημένη μορφή apokrisiarios) ήταν υψηλόβαθμος διπλωματικός αξιωματούχος κατά την Ύστερη Αρχαιότητα και τον πρώιμο Μεσαίωνα. Ο αυθεντικός αντίστοιχος λατινικός όρος ήταν responsalis («ο απαντών»[1] ). Ο τίτλος χρησιμοποιούνταν από Βυζαντινούς πρεσβευτές, καθώς και από εκπροσώπους επισκόπων στις κοσμικές αρχές[2]. Το πλησιέστερο σύγχρονο αντίστοιχο αξίωμα είναι ο παπικός νούντσιος. Ο τίτλος apocrisiarius εξακολουθεί να χρησιμοποιείται από την Αγγλικανική Εκκλησία.

Βυζαντινοί αποκρισιάριοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο αποκρισιάριος ήταν ένας κληρικός που υπηρετούσε ως εκπρόσωπος (περιγραφόμενος επίσης ως λεγάτος, λιγότερο ακριβής όρος) ενός πατριάρχη ή άλλου επισκόπου στη βυζαντινή αυτοκρατορική αυλή της Κωνσταντινούπολης. Το αξίωμα υπήρχε από τον 5ο αιώνα, αλλά θεσμοθετήθηκε με νόμο για πρώτη φορά επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α' (527–565). Αρκετές από τις σημαντικότερες εκκλησιαστικές έδρες διατηρούσαν μόνιμους αποκρισάριους στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα[1]. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ήταν οι παπικοί (περίπου από το 452 έως το 743). Ο τίτλος χρησιμοποιούνταν επίσης για τον αντιπρόσωπο ενός μητροπολίτη στην αυλή του «επιχώριου» πατριάρχη του είτε στην Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξάνδρεια, στην Αντιόχεια ή στα Ιεροσόλυμα και για κοσμικούς αξιωματούχους που μετέφεραν αλληλογραφία του Βυζαντινού αυτοκράτορα[3].

Φράγκοι αποκρισιάριοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τη βασιλεία του Καρλομάγνου (768–814), η αυλή του Φράγκου βασιλιά/αυτοκράτορα περιλάμβανε κληρικούς ως μέλη, οι οποίοι ονομάζονταν apocrisiarii. Ωστόσο, ήταν απλώς βασιλικοί αρχιερείς που έφεραν τον τιμητικό τίτλο των αρχαίων παπικών απεσταλμένων, αφού δεν εκτελούσαν διπλωματικά καθήκοντα. 

Αγγλικανική Εκκλησία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σύγχρονη Αγγλικανική Κοινωνία, οι εκπρόσωποι του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ σε διάφορες εκκλησίες ονομάζονται apocrisiarioi[4].

  1. 1,0 1,1 Kazhdan 1991.
  2. Kazhdan 1991; Parry & Hinnells 1999.
  3. Parry & Hinnells 1999.
  4. Diocese in Europe (20 Μαΐου 2011). «Partners - Apocrisiaroi». Diocese in Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2011. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]