Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλεξάντρ Μόστοβοϊ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεξάντρ Μόστοβοϊ

Ο Μόστοβοϊ το 2008
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΑλεξάντρ Βλαντιμίροβιτς Μόστοβοϊ
Ημερ. γέννησης22 Αυγούστου 1968 (1968-08-22) (56 ετών)
Τόπος γέννησηςΛομονόσοφ, Σοβιετική Ένωση
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΕπιθετικός μέσος
Ομάδες νέων
Κρασνάια Πρέσνια
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1985-1986Κρασνάια Πρέσνια19(7)
1986-1991Σπαρτάκ Μόσχας106(34)
1992-1994Μπενφίκα9(0)
1993-1994Καέν (δανεικός)15(3)
1994-1996Στρασμπούρ61(15)
1996-2004Θέλτα235(56)
2005Αλαβές1(1)
Σύνολο446(116)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1990-1991ΕΣΣΔ13(3)
1992ΚΑΚ2(0)
1992-2004Ρωσία50(10)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αλεξάντρ Βλαντιμίροβιτς Μόστοβοϊ (ρωσικά: Алекса́ндр Влади́мирович Мостово́й)‎‎ γεννημένος στις 22 Αυγούστου 1968) είναι Ρώσος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που αγωνιζονταν ως επιθετικός μέσος.

Γνωστός ως O Zar de Balaídos («Ο Τσάρος του Μπαλαΐδος») από τη μακρά περίοδο του στη Θέλτα ντε Βίγκο, αναφέρονταν συχνά ως ένας «ιδιοφυής πλέι μέικερ» κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην ομάδα, αλλά και ως κάποιος με ένα ασταθές ταμπεραμέντο. [1] Έπαιξε επίσης επαγγελματικά στη χώρα του, την Πορτογαλία και τη Γαλλία.

Ο Μοστόβοι κέρδισε 50 συμμετοχές για την Εθνική Ρωσίας σε μια διεθνή καριέρα που διήρκησε 12 έτη κατά την διάρκεια της οποίας επιλέχθηκε για δύο Παγκόσμια Κύπελλα και άλλα τόσα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Προηγουμένως εκπροσώπησε τη Σοβιετική Ένωση και την ΚΑΚ.

Συλλογική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπαρτάκ και πρώτη περίοδος στο εξωτερικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στο Λομονόσοφ της Ρωσίας στην Σοβιετική Ένωση, ο Μόστοβοϊ υπέγραψε στην Σπαρτάκ Μόσχας από τον σύλλογο δεύτερης κατηγορίας Πρέσνια Μόσχας, κάνοντας γρήγορα καλή εντύπωση. Τον Ιανουάριο του 1992, ενώθηκε με τους συμπατριώτες του Βασίλι Κουλκόφ και Σεργκέι Γιουράν στη Μπενφίκα. Μήνες πριν φτάσει, του απονεμήθηκε αμφιλεγόμενη πορτογαλική υπηκοότητα μέσω γάμου, αλλά δεν συμμετείχε ποτέ στην πρώτη ομάδα.

Στα μέσα της σεζόν 1993–94 ο Μόστοβοϊ προσχώρησε στην ομάδα της Λιγκ 1 ΣΜ Καέν, έπειτα έφυγε μετά από τη μοναδική σεζόν του στη γαλλική ομάδα και πήγε στην ΡΚ Στρασμπούρ, όπου επανενώθηκε με τον προπονητή Ντανιέλ Ζεντουπέ. Με την τελευταία, έδειξε για πρώτη φορά αναλαμπές ενός αναδυόμενου ταλέντου.

Η μεγάλη ευκαιρία του Μόστοβοϊ ήρθε όταν υπέγραψε στην Θέλτα ντε Βίγκο το 1996, για 325 εκατομμύρια πεσέτας (περίπου 1,95 εκατ). Έκανε το ντεμπούτο του για τους Γαλικιανούς σε μια ήττα 2-0 στο εντός έδρας εναντίον της Ρεάλ Μπέτις, και το δημιουργικό του παιχνίδι και τα σημαντικά του γκολ τον έκαναν μια λατρευτική φιγούρα στο Μπαλαΐντος καθώς το κλαμπ ανέβηκε κοντά στην κορυφή της Λα Λίγκα χρόνο με το χρόνο.

Ομονομαζόμενος με αγάπη «Ο Τσάρος των Μπαλαΐντος» από τους οπαδούς, ο Μόστοβοϊ σχημάτισε μια εντυπωσιακή συνεργασία στο κέντρο του γηπέδου με τον συμπατριώτη του Βαλέρι Κάρπιν και βοήθησε την Θέλτα να κερδίσει το Κύπελλο Ιντερτότο του 2000. Ο τελικός ήταν μια συνολική νίκη 4-3 απέναντι στην Ζενίτ.[2] [3] Ωστόσο, δεν μπόρεσε να σώσει την ομάδα την σεζόν 2003-04, η οποία υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία μετά το γεγονός ότι ο παίκτης εμφανίστηκε σε 24 αγώνες (λιγότερες στη καριέρα του με την Θέλτα). [4] Οι 235 αγώνες του στην πρώτη κατηγορία για την Θέλτα ήταν ένα ρεκόρ σύλλογου μέχρι που ο Χιούγκο Μάγιο το έσπασε το 2021.

Καθώς δεν είχε παίξει για περισσότερους από οκτώ μήνες, και σε ηλικία 36 ετών, ο Μόστοβοϊ υπέγραψε συμβόλαιο με την Ντεπορτίβο Αλαβές του Ντμίτρι Πίετρμαν στις αρχές Μαρτίου του 2005, αρχικά μέχρι το τέλος της σεζόν. [5] Το πρώτο και μοναδικό παιχνίδι του ήρθε εναντίον της Κάδιθ ΚΦ στο οποίο μπήκε ως αλλαγή, στο 78ο λεπτό – σημείωσε το μοναδικό γκολ των Βάσκων (και σχεδόν ένα δεύτερο) σε μια ήττα με 1–3.

Έχοντας μείνει στον σύλλογο μόνο 30 ημέρες, ο Μόστοβοϊ εξέφρασε στους διευθυντές του συλλόγου την πρόθεσή του να αποσυρθεί ισχυριζόμενος ότι υπέφερε από προβλήματα στην πλάτη.

Ο Μόστοβοϊ έπαιξε για τη Σοβιετική εθνική ομάδα, την Εθνική ΚΑΚ και τη Ρωσία διεθνώς. Σε άλλη μια καυσαρία, αποστάλθηκε πίσω από τον προπονητή της ομάδας, Γκεόργκι Γιάρτσεφ, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του τελευταίου στο Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2004, αφού αμφισβήτησε τις μεθόδους του.[5] [6] Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1996 και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και επιλέχθηκε επίσης για το Παγκοσμιο Κούπελο του 2002, αλλά δεν έπαιξε στο τελευταίο τουρνουά λόγω τραυματισμού.

Η μη επιλογή του Μόστοβοϊ για την εθνική ομάδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 συνέβη μετά την ήττα με 0–1 στη φάση των ομίλων από την Ισπανία. Υποτίθεται ότι ο παίκτης μίλησε με τα μέσα μετά τον αγώνα και έδωσε συνέντευξη λέγοντας ότι ο Γιάρτσεφ δεν ήταν καλός προπονητής και δεν καταλάβαινε τίποτα. Αυτό αποδείχτηκε αργότερα ψευδές, αφού ο Μόστοβοϊ έδωσε άλλη μια συνέντευξη και εξήγησε ότι απλώς είπε ότι ο Γιάρτσεφ καταπονούσε τους παίκτες κατά τη διάρκεια της προπόνησης, οπότε δεν είχαν την απαραίτητη ενέργεια για να παίξουν καλά στους αγώνες. [7] Συνολικά, το ηθικό της ομάδας έπεσε μετά το περιστατικό και η Ρωσία έχασε το δεύτερο παιχνίδι από τη διοργανώτρια Πορτογαλία.

Το 2009, ο Μόστοβοϊ ήταν μέρος της ομάδας της Ρωσίας που κέρδισε το Κύπελλο Θρύλων.

Αφού αποσύρθηκε ως παίκτης, το 2005 ο Μόστοβοϊ πείστηκε από τον τότε πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης Σαμίλ Ταρπίστσεφ να παίξει ποδόσφαιρο άμμου για τη Ρωσική εθνική ομάδα. [8]

Ο Μόστοβοϊ έχει επανειλημμένα δηλώσει την επιθυμία και την προθυμία του να ηγηθεί ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου ως προπονητής. Ωστόσο, ο Μόστοβϊ δεν έχει τα απαραίτητα διπλώματα της UEFA, τα οποία δεν θέλει να αποκτήσει. Από το 2011, έχει εκφράσει διάφορους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή την απόφαση: από αμφιβολίες για την απόκτηση νέων γνώσεων σε μαθήματα προπονητικής έως διεφθαρμένα σχήματα για την απόκτηση αυτής της άδειας από άλλους ειδικούς. [9] [10]

Ο Μόστοβοϊ (δεξιά) και ο μουσικός Ιγκόρ Μπούτμαν σε αγώνα χόκεϊ επί πάγου διασημοτήτων το 2017

Ο Μόστοβοϊ αποφοίτησε από το κολέγιο ως ηλεκτρολόγος και αργότερα έγινε μέλος μιας αθλητικής ακαδημίας στη Μόσχα, η οποία προπονούσε νέους παίκτες με πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Μετά την ήττα στον τελικό του Κόπα ντελ Ρέι του 2001, μια ομάδα υποστηρικτών της Θέλτα συγκέντρωσε τέσσερα εκατομμύρια πεσέτας για να αναθέσει ένα άγαλμα του Μόστοβοϊ. Ο παίκτης το ενέκρινε και ο Μαξίν Πικάλο επιλέχθηκε ως γλύπτης, αλλά το έργο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς ο Μόστοβοϊ πίστευε ότι η πτώση της φόρμας του το 2003 επηρέασε τον ενθουσιασμό των οπαδών για την προσπάθεια.[11]

Παντρεύτηκε τη Στεφανί στο Στρασβούργο κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πόλη.[12] Ο γιος του με το ίδιο όνομα, γνωστός από το υποκοριστικό Σάσα, δοκιμάστηκε από την Μπενφίκα Β το 2016.[13]

Στατιστικά καριέρας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εμφανίσεις και γκολ ανά ομάδα, σεζόν και διοργάνωση[14]
Ομάδα Σεζόν Πρωτάθλημα Εθνικό κύπελλο[α] Ηπειρωτικά Σύνολο
Κατηγορία Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ Εμφανίσεις Γκολ
Κρασνάια Πρέσνια 1986 Δεύτερη Κατηγορία Σοβιετικής Ένωσης 19 7 1 0 20 7
Σπαρτάκ Μόσχας 1987 Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ΕΣΣΔ 18 6 4 0 4[β] 3 26 9
1988 27 3 4 2 4[γ] 0 35 5
1989 11 3 2 0 2[β] 0 15 3
1990 23 9 3 5 4[β] 0 30 14
1991 27 13 2 1 7[δ] 3 36 17
Σύνολο 106 34 15 8 21 6 142 48
Μπενφίκα 1992–93 Πριμέιρα Λίγα 9 0 3 2 3[γ] 0 15 2
1993–94 0 0 1 0 0 0 0 0
Σύνολο 9 0 4 2 3 0 16 2
Καέν (δανεικός) 1993–94 Λιγκ 1 15 3 0 0 15 3
Στρασμπούρ 1994–95 Λιγκ 1 29 6 4 1 33 7
1995–96 32 9 3 1 6[γ] 2 41 12
Σύνολο 61 15 7 2 6 2 74 19
Θέλτα 1996–97 Πριμέρα Ντιβισιόν 31 5 6 1 37 6
1997–98 34 8 3 1 37 9
1998–99 33 6 1 0 7[γ] 3 41 9
1999–2000 26 6 1 0 7[γ] 2 34 8
2000–01 30 9 6 2 9[γ] 2 45 13
2001–02 30 10 0 0 1[γ] 3 31 13
2002–03 27 5 0 0 4[γ] 1 31 6
2003–04 24 6 2 0 8[ε] 2 34 8
Σύνολο 235 55 19 4 36 13 290 72
Αλαβές 2004–05 Σεγούντα Ντιβισιόν 1 1 0 0 1 1
Σύνολο καριέρας 446 116 42 14 64 20 552 150
  1. Περιλαμβάνει Κύπελλο ΕΣΣΔ, Κύπελλο Πορτογαλίας, Σούπερ Καπ Πορτογαλίας, Κύπελλο Γαλλίας και Κύπελλο Ισπανίας
  2. 2,0 2,1 2,2 Εμφανίσεις στο Κύπελλο Πρωταθλητριών
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Εμφανίσεις στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ
  4. Εμφανίσεις στο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης
  5. Εμφανίσεις στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ
Αλεξάντρ Μόστοβοϊ: Διεθνή γκολ
Αριθμός Ημερομηνία Γήπεδο Αντίπαλος Σκορ Αποτέλεσμα Διοργάνωση
1 30 Νοεμβρίου 1990 Εστάντιο Ντοροτέο Γκουαμούχ Φλόρες, Πόλη της Γουατεμάλας, Γουατεμάλα Γουατεμάλα 0–1 0-3 Φιλικό
2 30 Μαΐου 1991 Στάδιο Λουζνικί, Μόσχα, Σοβιετική Ένωση Κύπρος 1–0 4-0 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1992
3 28 Αυγούστου 1991 Στάδιο Ούλεβααλ Νορβηγία 0–1 0-1 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1992
1 6 Οκτωβρίου 1993 Διεθνές Στάδιο του Βασιλιά Φαντ, Ριγιάντ, Σαουδική Αραβία Σαουδική Αραβία 0–1 4-2 Φιλικό
2 6 Οκτωβρίου 1993 Διεθνές Στάδιο του Βασιλιά Φαντ, Ριγιάντ, Σαουδική Αραβία Σαουδική Αραβία 3–2 4-2 Φιλικό
3 6 Σεπτεμβρίου 1995 Σβανγκασκάρο, Τόφτιρ, Νησιά Φερόε Νήσοι Φερόες 0–1 2-5 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1996
4 9 Φεβρουαρίου 1996 Λάνσντοουν Ρόουντ, Δουβλίνο, Ιρλανδία Ιρλανδία 0–1 0-1 Φιλικό
5 25 Μαΐου 1996 Διεθνές Στάδιο Καλίφα, Ντόχα, Κατάρ Κατάρ 2-5 Φιλικό
6 19 Ιουνίου 1996 Άνφιλντ, Λίβερπουλ, Αγγλία Τσεχία 2–1 3-3 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1996
7 10 Οκτωβρίου 1998 Στάδιο Λουζνικί, Μόσχα, Ρωσία Γαλλία 2–2 2-3 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2000
8 19 Μαΐου 1999 Στάδιο Άρσεναλ (Τούλα), Τούλα, Ρωσία Λευκορωσία 1-1 Φιλικό
9 28 Μαρτίου 2001 Στάδιο Λουζνικί, Μόσχα, Ρωσία Νήσοι Φερόες 1–0 1-0 Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 2002
10 10 Σεπτεμβρίου 2003 Στάδιο Λοκομοτίβ, Μόσχα, Ρωσία Ελβετία 4–1 4-1 Προκριματικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 2004

Σπαρτάκ Μόσχας

Μπενφίκα

Στρασμπούρ

Θέλτα

Σοβιετική Ένωση

Ρωσία

  1. Lotina fights for Vigo job, but CV lacks imagination; Scotsman, 28 November 2002
  2. Bravo, Alberto (22 August 2020). «La Intertoto celeste cumple 20 años» (στα Spanish). El Desmarque. https://eldesmarque.com/vigo/celta/noticias/149186-la-intertoto-celeste-cumple-20-anos. Ανακτήθηκε στις 29 January 2022. 
  3. «Alexander Mostovoi» (στα Ισπανικά). Yo Jugué en el Celta. 2 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2015. 
  4. Valero, Rafa (23 June 2021). «Hugo Mallo llega a la treintena batiendo récords». Marca. https://www.marca.com/futbol/celta/2021/06/23/60d2f988268e3e700d8b45f5.html. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  5. 5,0 5,1 Mostovoi makes a comeback; UEFA.com, 12 March 2005
  6. Aleksandr Mostovoi – International Appearances; at RSSSF
  7. Zlatan lovers; UEFA.com, 19 June 2004
  8. «ПЛЯЖНЫЙ ФУТБОЛ• СОХРАНИТСЯ ЛИ РУССКАЯ КОМАНДА-МЕЧТА?• БРАЗИЛИЯ ВПЕРЕДИ ПЛАНЕТЫ ВСЕЙ• "НА КРАСНУЮ ПЛОЩАДЬ НЕ ПУЩАТЬ!"• ПЛЯЖНАЯ DREAM TEAM• ТРЕБУЮТСЯ ВЫСОКИЕ И ПОДЖАРЫЕ• СКАЗКА С НЕСЧАСТЛИВЫМ КОНЦОМ». sport-express.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2023. 
  9. ««Всю жизнь играл в футбол, а бумажки нет этой». Вечная преграда Мостового – лицензия PRO» ["All my life I've been playing football, but I don't have that piece of paper. Mostovoi's eternal obstacle is the PRO license]. Sports.ru (στα Russian). Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  10. Петерсон, Григорий. «Александр Мостовой рассказал, почему не получил тренерскую лицензию» [Alexander Mostovoi told why he did not get a coaching license]. www.championat.com (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2022. 
  11. Martín Reboredo, Marcos (22 August 2021). «La estatua de Mostovoi que nunca fue» (στα Spanish). Atlántico Diario. https://www.atlantico.net/articulo/celtismo/mostovoi-cumple-53-anos-que-fue-estatua-vigo/20210822174135859791.html. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  12. Larsimont, Frédéric (13 June 2002). «La Belgique a brisé le rêve d'ado de Mostovoï» (στα French). Le Soir. https://plus.lesoir.be//art/la-belgique-a-brise-le-reve-d-ado-de-mostovoi_t-20020613-Z0LYNG.html. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  13. Bravo, Alberto (26 February 2016). «Sacha Mostovoi a prueba en el Benfica» (στα Spanish). El Desmarque. https://eldesmarque.com/vigo/celta/noticias/1360-sacha-mostovoi-a-prueba-en-el-benfica. Ανακτήθηκε στις 29 August 2021. 
  14. (Γαλλικά) «Προφίλ του Αλεξάντρ Μόστοβοϊ». footballdatabase.eu. 
  15. «Strasbourg-Wacker 1995». uefa.com. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]