Α.Ο. Νέας Αρτάκης

Α.Ο. Νέας Αρτάκης
Επίσημη ονομασία	Αθλητικός Όμιλος Νέας Αρτάκης
Σύντομο όνομα	ΑΟΝΑ
Ίδρυση	1966
Έδρα	Νέα Αρτάκη Εύβοιας, Ελλάδα
Στάδιο	Δημοτικό Στάδιο Νέας Αρτάκης, Νέα Αρτάκη, Εύβοια
Πρόεδρος	Γιάννης Βαγιάννης
Προπονητής	Δημήτρης Μαγκαφίνης
Πρωτάθλημα	Γ΄ Εθνική
	Πρώτη εμφάνιση
	Πρώτη εμφάνιση
	wikidata (π • σ • ε )

Ο Αθλητικός Όμιλος Νέας Αρτάκης^[1] είναι Ελληνικός αθλητικός σύλλογος με έδρα τη Νέα Αρτάκη της Εύβοιας, πλησίον της Χαλκίδας. Επίσημο έτος ίδρυσης του συλλόγου είναι το 1966, χρώματα του συλλόγου είναι το κόκκινο και το κίτρινο και έμβλημα η άγκυρα πλοίου. Διατηρεί τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών και παλαιότερα διατηρούσε και τμήμα στίβου.^[2]

Το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου είναι και το πιο διακεκριμένο. Έχει συμμετοχές στις ερασιτεχνικές εθνικές κατηγορίες και διακρίσεις.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αθλητικός Όμιλος Νέας Αρτάκης (Α.Ο.Ν.Α.) ιδρύθηκε το 1966. Εντάχθηκε αρχικά στην Ε.Π.Σ. Ευβοίας-Βοιωτίας. Το 1973 αναδείχθηκε πρωταθλητής και έλαβε μέρος στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ανόδου, όπου συμμετείχε στον 4ο όμιλο και έχασε την άνοδο στην Β' Εθνική κατηγορία τερματίζοντας στη 2η θέση, πίσω από τον Α.Σ. Λαμία και μπροστά από τους Ρήγα Φεραίο Βελεστίνου και Ατρόμητο Παλαμά Καρδίτσας. Το 1974 αναδείχθηκε εκ νέου πρωταθλητής Ε.Π.Σ. Ευβοίας-Βοιωτίας και συμμετείχε επίσης στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ανόδου, όπου τερμάτισε ξανά στη 2η θέση του 4ου ομίλου, πίσω από τη Δήμητρα Τρικάλων και μπροστά από τους Π.Α.Σ. Πρέβεζα, Φωκικό, Δόξα Μοσχολουρίου Καρδίτσας και Απόλλων Λάρισας και έχασε την ιστορική άνοδο στην Β' Εθνική.

Το 1974 εντάχθηκε στη νεοσύστατη Ε.Π.Σ. Ευβοίας και έκτοτε αποτελεί μέλος της.^[3] Το 1977 προβιβάστηκε στη νεοσύστατη Εθνική ερασιτεχνική κατηγορία, όπου αγωνίστηκε τις χρονιές 1977-78, 1978-79, 1979-80, 1980-81 και 1981-82. Τη σεζόν 1978-79 ισοβάθμησε στη 2η θέση του 3ου ομίλου με τον Φ.Σ. Κοζάνη, με τον οποίο και οδηγήθηκαν σε αγώνα μπαράζ όπου και ηττήθηκε με 2-1 στο γήπεδο του Βόλου και έχασε την άνοδο στην Β' Εθνική. Τη σεζόν 1982-83 αγωνίστηκε στο νεοσύστατο Εθνικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα και υποβιβάστηκε οριακά τερματίζοντας στη 12η θέση σε σύνολο 19 ομάδων.^[4] Τη σεζόν 1985-86 συμμετείχε εκ νέου στο Εθνικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, όπου τερματίζοντας στη 13η θέση σε σύνολο 19 ομάδων στον 2ο όμιλο υποβιβάστηκε.^[5] Τις χρονιές 1989-90 και 1990-91 αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα της Δ' Εθνικής κατηγορίας.^[6] Το 1993 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ε.Π.Σ. Ευβοίας και τη σεζόν 1993-94 αγωνίστηκε προσωρινά στην Δ' Εθνική όποτε και υποβιβάστηκε οριακά, έχοντας τερματίσει στην 9η θέση του 4ου ομίλου σε σύνολο 18 ομάδων.^[7]

Το 1999 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ε.Π.Σ. Ευβοίας και αγωνίστηκε στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ανόδου, όπου έχασε την άνοδο στην Δ' Εθνική τερματίζοντας τελευταία στην 3η θέση του 15ου ομίλου με αντιπάλους τους Ηλυσιακό και Αίαντα Σαλαμίνας. Το 2000 αναδείχθηκε εκ νέου πρωταθλήτρια Ε.Π.Σ. Ευβοίας και συμμετείχε στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ανόδου όπου κέρδισε την άνοδο προσωρινά στην Δ' Εθνική, όπου αγωνίστηκε στη σεζόν 2000-01 και υποβιβάστηκε.^[8] Τις χρονιές 2002-03 και 2003-04 αγωνίστηκε στην Δ' Εθνική^[9] και επανήλθε ως πρωταθλητής Ε.Π.Σ. Ευβοίας το 2006 και αγωνίστηκε εκ νέου τις χρονιές 2006-07 και 2007-08.^[10] Τη σεζόν 2013-14 αναδείχθηκε πρωταθλητής Ε.Π.Σ. Ευβοίας με 1 βαθμό διαφορά από τον Απόλλων Ερέτριας^[11] και συμμετείχε στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ανόδου, όπου έχασε την άνοδο στην Γ' Εθνική κατηγορία τερματίζοντας στην 3η θέση του 7ου ομίλου με αντιπάλους τους Οπούντιο Μαρτίνου, Παρνασσό Αράχωβας και ΑΠΟΚ Βελούχι.

Τη σεζόν 1981-82 ήταν φιναλίστ κυπέλλου Ελλάδας ερασιτεχνών όπου ηττήθηκε στον τελικό με 3-2 από τον Αιολικό Μυτιλήνης στο γήπεδο Ταύρου στην Αθήνα, έδρα του Φωστήρα. Επίσης τις χρονιές 1981-82, 2001-02, 2003-04, αναδείχθηκε κυπελλούχος Ε.Π.Σ. Ευβοίας. Τη σεζόν 2013-14 κατέκτησε για 4η φορά στην ιστορία της το κύπελλο Ε.Π.Σ. Ευβοίας, νικώντας τον Ταμυναϊκό Αλιβερίου με 1-0 στον τελικό του γηπέδου Ε.Π.Σ. Ευβοίας.^[12]^[13]