Έβα Ντεμάρτσικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έβα Ντεμάρτσικ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ewa Demarczyk (Πολωνικά)
Γέννηση16  Ιανουαρίου 1941[1]
Κρακοβία[2]
Θάνατος14  Αυγούστου 2020[3]
Κρακοβία[2]
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Ρακοβίτσκι[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΠολωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[5]
ΣπουδέςΕθνική Ακαδημία Θεατρικών Τεχνών της Κρακοβίας «Στανίσουαφ Βισπιάνσκι» (έως 1966)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[2]
τραγουδίστρια[2]
μουσικός ηχογραφήσεων
τραγουδίστρια-τραγουδοποιός[6]
Περίοδος ακμής1961 - 1999
Οικογένεια
ΣύντροφοςPaweł Rynkiewicz[7]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΔιοικητής με Αστέρι του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας‎ (2017)
Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (2000)
Ιππότης του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1979)
Χρυσός Σταυρός της Αξίας (1971)
Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis (2005)
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1977)
ετήσιο βραβείο του Υπουργού Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς της Πολωνίας (2012)
d:Q28675761 (1987)
Βραβείο της Πόλης της Κρακοβίας (1978)
Ειδικό Βραβείο Φριντέρικ (2010)
Ιστότοπος
www.demarczyk.pl
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Έβα Μάρια Ντεμάρτσικ (πολωνικά: Ewa Maria Demarczyk) (16 Ιανουαρίου 1941 – 14 Αυγούστου 2020) ήταν Πολωνή τραγουδίστρια, η οποία γενικά συνδέθηκε με το είδος της τραγουδιστικής ποίησης και το καμπαρέ Piwnica pod Baranami.

Η Ντεμάρτσικ αναγνωρίστηκε ως μία από τους πιο ταλαντούχες και χαρισματικές τραγουδίστριες στην ιστορία της πολωνικής μουσικής.[8] Έλαβε επαίνους για τις μοναδικές ερμηνείες, την έκφραση και την ασυνήθιστη σκηνική της προσωπικότητα. Στη δεκαετία του 1960, συγκρίθηκε με την Εντίθ Πιάφ. Στην Πολωνία, την αποκαλούσαν συχνά ως «ο Σκοτεινός Άγγελος».[9]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ντεμάρτσικ ξεκίνησε την καριέρα της το 1961, όταν εντάχθηκε στο φοιτητικό καμπαρέ Cyrulik της Ιατρικής Σχολής του Γιαγκιελόνιου Πανεπιστημίου. Μετά από ένα χρόνο άφησε το Cyrulik για το Piwnica pod Baranami, όπου γνώρισε τον Ζίγκμουντ Κονιέτσνι, με τον οποίο θα δούλευε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν μια εμφάνιση στο Εθνικό Φεστιβάλ Πολωνικού Τραγουδιού του Οπόλε το 1963, όπου έλαβε βραβείο για τα τραγούδια «Karuzela z madonnami» (Καρουζέλ με Παναγίες), «Taki pejzaż» και «Czarne anioły» (Μαύροι Άγγελοι). Αργότερα την ίδια χρονιά, τραγούδησε στο Διεθνές Φεστιβάλ Τραγουδιού του Σόποτ και ανακηρύχθηκε η καλύτερη καλλιτέχνις του 1963 από Πολωνούς δημοσιογράφους. Το 1964 πήρε τη δεύτερη θέση στο Σόποτ για το «Grande Valse Brillante». Στη συνέχεια εμφανίστηκε στο Olympia στο Παρίσι, μετά από πρόσκληση του Μπρουνό Κοκατρίξ,[10] καθώς και σε μια τελετή για τον εορτασμό της 20ής επετείου των Ηνωμένων Εθνών.

Το 1966, η Ντεμάρτσικ αποφοίτησε από την Ακαδημία Δραματικών Τεχνών «Λούντβικ Σόλσκι» (ωστόσο, δεν είχε ποτέ κανέναν κινηματογραφικό ρόλο). Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με έναν άλλο συνθέτη, τον Άντζεϊ Ζαρίτσκι. Το 1967 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego, το οποίο αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία και αργότερα πιστοποιήθηκε ως πλατινένιο για την πώληση άνω των 100.000 αντιτύπων.[11]

Στο γύρισμα των δεκαετιών 1960 και 1970, ταξίδεψε εκτενώς σε όλο τον κόσμο σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Κούβα, η Βραζιλία, το Μεξικό, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Φινλανδία. Έπαιξε σε πολλές αίθουσες συναυλιών, συμπεριλαμβανομένου του Carnegie Hall στη Νέα Υόρκη και Θεάτρου του Σικάγο.[12]

Η Ντεμάρτσικ έφυγε από το Piwnica pod Baranami το 1972. Δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε το επόμενο άλμπουμ της, που περιελάμβανε μερικά νέα πολωνικά τραγούδια και τέσσερις ρωσόφωνες εκδόσεις των προηγούμενων επιτυχιών της. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στη Ρωσία από την κρατική εταιρεία Melodiya και πούλησε αρκετά εκατομμύρια αντίτυπα. Αργότερα, στη δεκαετία του 1970, της απονεμήθηκε τιμητικό βραβείο στο Φεστιβάλ του Οπόλε και το Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας.

Το ζωντανό της άλμπουμ του 1982, με τον απλό τίτλο Live, αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία, κερδίζοντας χρυσή πιστοποίηση στην Πολωνία.[11] Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η Ντεμάρτσικ ίδρυσε το δικό της θέατρο στην Κρακοβία. Παρά τις τυπικές δυσκολίες, σύντομα έκλεισε, αν και προκάλεσε ενδιαφέρον.[13] Στη δεκαετία του 1990 τα άλμπουμ της επανακυκλοφόρησαν σε CD και η Ντεμάρτσικ έλαβε μια σειρά από βραβεία που αναγνώριζαν τη συμβολή της στην πολωνική κουλτούρα. Συνέχισε να παίζει ζωντανά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Έδωσε την τελευταία της συναυλία στις 8 Νοεμβρίου 1999 στο Μεγάλο Θέατρο του Πόζναν και στη συνέχεια αποσύρθηκε εντελώς από τη δημόσια ζωή. Το 2001 δημιουργήθηκε ένα ίδρυμα, το Θέατρο Έβα Ντεμάρτσικ. Πέθανε στις 14 Αυγούστου 2020, σε ηλικία 79 ετών.

Στυλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ρεπερτόριο της Ντεμάρτσικ αποτελούνταν από απαιτητικές, μη εύκολα προσβάσιμες ερμηνείες ποιημάτων. Δεδομένου ότι τα τραγούδια της βασίζονταν συχνά σε έργα «κλασικών» ποιητών – τόσο Πολωνών όπως ο Γιούλιαν Τούβιμ και ο Κσίστοφ Κάμιλ Μπατσίνσκι όσο και διεθνών όπως ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, ο Όσιπ Μαντελστάμ, ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε, καθώς και αβάν-γκαρντ συγγραφέων όπως ο Μίρον Μπιαουοσέφσκι – το είδος που η Ντεμάρτσικ συνδέεται ονομάζεται τραγουδιστική ποίηση.

Στις παραστάσεις της ένωσε τόσο τη δραματική θεατρική έκφραση όσο και τη φωνητική τέχνη (ήταν απόφοιτος και δραματικής σχολής και ωδείου, όπου σπούδασε πιάνο). Τα τραγούδια που ερμήνευσε ήταν ουσιαστικά σύντομα, έντονα μουσικά δράματα.

Βραβεία και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Έβα Ντεμάρτσικ το 1966

Άλμπουμ:

  • 1967: Ewa Demarczyk śpiewa piosenki Zygmunta Koniecznego
  • 1974: Ewa Demarczyk
  • 1982: Live

Singles:

  • 1963: Karuzela z madonnami / Czarne anioły / Taki pejzaż
  • 1964: Grande Valse Brillante
  • 1968: Grande Valse Brillante / Tomaszów
  • 1974: Groszki i róże / Sur le pont d'Avignon / Jaki śmieszny / Cyganka / Zmory wiosenne

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) SNAC. w6rb8b3m. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1076364926. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2023.
  3. ↑ «Ewa Demarczyk is dead.». (Αγγλικά) 15  Αυγούστου 2020.
  4. ↑ 4,0 4,1 Ανακτήθηκε στις 16  Αυγούστου 2022.
  5. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2015873850. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jo2015873850. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  7. ↑ «Demarczyk prawdę o drugim mężu ukrywała aż do śmierci. Dopiero teraz to wyszło». (Πολωνικά) Ανακτήθηκε στις 8  Ιουνίου 2023.
  8. ↑ «Ewa Demarczyk - Biografia». muzyka.onet.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2011. 
  9. ↑ «Why did Ewa Demarczyk, the ‘Dark Angel of Polish Song’ disappear from public eye at the height of her career?». https://www.thefirstnews.com/article/why-did-ewa-demarczyk-the-dark-angel-of-polish-song-disappear-from-public-eye-at-the-height-of-her-career-4244. Ανακτήθηκε στις 2019-09-21. 
  10. ↑ «Nie widziałem jej blisko 40 lat». muzyka.onet.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2011. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Ewa Demarczyk >>www.demarczyk.pl>> Dyskografia». www.demarczyk.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2011. 
  12. ↑ «Ewa Demarczyk». https://culture.pl/en/artist/ewa-demarczyk. Ανακτήθηκε στις 2018-04-05. 
  13. ↑ «Ewa Demarczyk - wielka artystka, wielka zagadka». www.kobieta.pl (στα Πολωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Angelika Kuźniak, Ewelina Karpacz-Oboładze: Czarny Anioł. Opowieść o Ewie Demarczyk: Znak, Społeczny Instytut Wydawniczy Sp.z oo: 2015: (ISBN 978-83-240-2049-2)
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έβα_Ντεμάρτσικ&oldid=10052304"