Γούντροου Ουίλσον
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον (αγγλικά: Thomas Woodrow Wilson, 28 Δεκεμβρίου 1856 - 3 Φεβρουαρίου 1924) ήταν Αμερικανός πολιτικός, πανεπιστημιακός και ιστορικός, ο οποίος διετέλεσε 28ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Τόμας Γούντροου Ουίλσον γεννήθηκε στο Στώντον της πολιτείας Βιρτζίνια στις 28 Δεκεμβρίου 1856, γιος ιερέα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς και νομική στη Βιρτζίνια. Ήταν καθηγητής ιστορίας & πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, του οποίου αργότερα έγινε πρύτανης. Το 1910, ο Ουίλσον εκλέχτηκε κυβερνήτης του Νιου Τζέρσεϊ ως μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος. Το μεταρρυθμιστικό έργο του στην πολιτεία του Νιου Τζέρσεϊ τον έκανε γνωστό και τελικά έθεσε υποψηφιότητα για τον προεδρικό θώκο το 1912. Κατάφερε να κερδίσει σημαντικούς αντιπάλους όπως τον Θεόδωρο Ρούζβελτ και τον Ουίλλιαμ Ταφτ και το 1916 επανεξελέγη.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο Ουίλσον στράφηκε ενάντια στα μεγάλα οικονομικά κεφάλαια με διάφορα νομοθετικά μέτρα. Η εξωτερική του πολιτική σημαδεύτηκε από τη συνέχιση της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ στην Λατινική Αμερική και από την είσοδο των ΗΠΑ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. Ήταν από τους πρωτεργάτες της Κοινωνίας των Εθνών αλλά δεν κατάφερε να πείσει το Κογκρέσο να ψηφίσει την ένταξη της χώρας σε αυτή. Ουσιαστικά η άρνηση του Κογκρέσου σήμανε και τη διάλυση της Κοινωνίας των Εθνών. Κατά τη διάρκεια μακράς περιοδείας του στις ΗΠΑ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο και η υγεία του κλονίστηκε σοβαρά. Ανένηψε κάπως αλλά σπάνια έβγαινε πλέον από την προεδρική κατοικία και περπατούσε πάντα με τη βοήθεια μπαστουνιού. Το 1919, ο Ουίλσον τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Απεβίωσε στην Ουάσινγκτον στις 3 Φεβρουαρίου 1924 και είχε νυμφευθεί δύο φορές.
Υστεροφημία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ουίλσον θεωρείται ευρέως ένας από τους καλύτερους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών και ένας από τους πρωτεργάτες του φιλελευθερισμού, ενώ επηρέασε πολλούς άλλους ικανούς πολιτικούς, όπως ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ και ο Λύντον Μπ. Τζόνσον.