Μετάβαση στο περιεχόμενο

Tupolev Tu-134

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
TU-134
Tupolev Tu-134 των Ουγγρικών Αερογραμμών MALÉV στο μουσείο του Sinsheim, Γερμανία.
ΤύποςΠολιτική αεροπορία
ΚατασκευαστήςTupolev
ΣχεδιασμόςTupolev
Παρθενική πτήση29 Ιουλίου 1963
Πρώτη παρουσίασηΣεπτέμβριος 1968 με την Aeroflot
ΑποσύρθηκεΑναμένεται
ΚατάστασηΣε υπηρεσία
Κύριος χειριστήςAeroflot
Παραγωγή1966-1984
Μονάδες που παρήχθησαν852
Αναπτύχθηκε απόTupolev Tu-124

Το Tupolev Tu-134 (Κωδική Ονομασία ΝΑΤΟ: Crusty) είναι ένα Ρωσικό δικινητήριο αεροσκάφος, παρόμοιο με το Αμερικάνικο Douglas DC-9.

Αν και ο αριθμός των Tu-134 μειώνεται συνεχώς λόγω περιορισμών στο θόρυβο των αεροσκαφών, ήταν ένα από τα πλέον δημοφιλή αεροσκάφη από τα κράτη-μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Γενικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Tu-134 σχεδιάστηκε ως αντικαταστάτης του Tu-124, το οποίο λόγω των μειωμένων δυνατοτήτων του δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στην αυξανόμενη επιβατική κίνηση. Με δυνατότητα μεταφοράς από 64 έως 96 επιβάτες και τυπική ακτίνα 2400 km, ήταν η "σπονδυλική στήλη" του Σοβιετικού (και ύστερα Ρωσικού αερομεταφορέα Aeroflot. Η πρώτη εμπορική πτήση εκτελέστηκε από τη Μόσχα προς τη Στοκχόλμη στις 12 Σεπτεμβρίου του 1967.

Σχεδιάστηκε ως το τελευταίο επιβατικό αεροσκάφος της Tupolev με γυάλινο ρύγχος, και η μετέπειτα Σειρά "Β", αντί για γυάλινο ρύγχος είχε το ραντάρ καιρού. Το γυάλινο ρύγχος χρησίμευε ως παρατηρητήριο από ειδικευμένο μέλος του πληρώματος, τον πλοηγό, ο οποίος ήλεγχε την πορεία του αεροσκάφους, και ενημέρωνε τους πιλότους εάν παρέκκλιναν από την πορεία τους. Το ραντάρ καιρού στα μοντέλα της Σειράς "Α" ήταν σε κουβούκλιο κάτω από το ρύγχος του αεροσκάφους.

Συγκρινόμενο με τα Δυτικά αεροσκάφη μικρών αποστάσεων, τα φτερά του Tu-134 είχαν μεγαλύτερη οπισθόκλινη κλίση (35 μοίρες, σε αντίθεση με τις 25 ή 28 των Δυτικών). Όπως και με πολλά άλλα Tupolev, το Tu-134 είχε ενισχυμένο τριπλό σύστημα προσγείωσης με λάστιχα χαμηλής πίεσης, ενώ οι φωλεές των τροχών ήταν σε ειδικά εξογκώματα στα φτερά (για τους κυρίως τροχούς) και στην κοιλιά για το ρηνιαίο σκέλος. Αυτό βοηθούσε το αεροσκάφος να εκτελεί τον αρχικό σκοπό του, δηλ. να από/προσγειώνεται από εδάφη χωρίς ασφαλτοστρωμένο τροχόδρομο και πλάγιους ανέμους που έφταναν τα 20 m/s. Πάνω από 1000 Tu-134 κατασκευάστηκαν, και το μοντέλο χρησιμοποιείται ακόμη σε πολλές χώρες της πρώην ΕΣΣΔ και τη Ρωσία. Αρκετά Tu-134 χρησιμοποιούνται από επιχειρηματίες ως Business-Jets.

Μοντέλα Παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όλα τα μοντέλα της Σειράς "Α" έχουν το χαρακτηριστικό γυάλινο ρύγχος, μερικά όμως αναβαθμίστηκαν με ειδικές τροποποιήσεις σε Σειρά "Β", οπότε και το ρύγχος τους είναι πλέον μεταλλικό.

  • Tu-134 - Το πρώτο μοντέλο, με το κλασσικό γυάλινο ρύγχος. Αρχικά, είχε θέσεις για 64 επιβάτες, αργότερα μέχρι 72. Κατά τη σχεδίαση, είχε τον κωδικό Tu-124A.
  • Tu-134A - Η αναβαθμισμένη Σειρά Α, με νέους κινητήρες, όργανα ναυτιλίας και θέσεις για 84 επιβάτες.
  • Tu-134A-2 - Το γυάλινο ρύγχος αντικαταστάθηκε.
  • Tu-134A-3 - Νέοι turbofan κινητήρες τύπου Soloviev D-30.
  • Tu-134B - Η Σειρά "Β", με 80 θέσεις και νέο, μεταλλικό ρύγχος.
  • Tu-134B-1 - Δεν υπάρχουν στοιχεία.
  • Tu-134B-3 - Αναβαθμισμένη Σειρά "Β", με 96 θέσεις.
  • Tu-134BV - Για αποκλειστική χρήση της Σοβιετικής Διαστημικής Υπηρεσίας, με ερευνητικό ρόλο για το Σοβιετικό Διαστημικό Λεωφορείο.
  • Tu-134LK - Για την εκπαίδευση κοσμοναυτών, από την ανωτέρω υπηρεσία.
  • Tu-134UBL - Εκπαιδευτική έκδοση για τα πληρώματα του Tupolev Tu-160.
  • Tu-134BSh - Για τη ρύθμιση επίγειων οργάνων ναυσιπλοϊας.
  • Tu-134SKh - Για εναέριους ελέγχους των καλλιεργειών.
  • Tu-135 - Tu-134 με νέο ουραίο πτερύγιο.

Ορισμένα μοντέλα της Σειράς "Β" έχουν μεγαλύτερες δεξαμενές καυσίμων για περισσότερη ακτίνα δράσεις. Οι δεξαμενές αυτές φαίνονται σαν μεγάλα εξογκώματα στα φτερά.

  • Χώρα προέλευσης: Ρωσία
  • Κατασκευαστής: Tupolev
  • Πρώτη πτήση: 1962
  • Πλήρωμα: 3
  • Θέσεις επιβατών: 76
  • Διάμετρος ατράκτου: 2,9 μ.
  • Συνολικό μήκος: 37,1 μ.
  • Συνολικό ύψος: 9,0 μ.
  • Άνοιγμα φτερών: 29,0 μ.
  • Μέγιστο Βάρος Απογείωσης: 47,6 τόνοι
  • Ωφέλιμο φορτίο: 8,2 τόνοι
  • Προώθηση: Δύο κινητήρες τύπου turbofan, μοντέλο Soloviev D30 απόδοσης 64,5 kN)
  • Επιχειρησιακή ταχύτητα: 750 χλμ/ώρα (670 μαω)
  • Μέγιστη ταχύτητα: 900 χλμ/ώρα (560 μαω)
  • Ακτίνα δράσης με φορτίο: 2.500 χλμ.
  • Επιχειρησιακό ύψος: 12.000 μ.

Αεροπορικές Εταιρείες με Tu-134

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ακόλουθες εταιρείες χρησιμοποιούν ή χρησιμοποίησαν κάποια έκδοση του Tu-134:

Adjarian Airlines, Aeroflot, Aeroflot-Don, Aeroflot-Nord, Aeroflot-Plus, Aero Rent, Air Baltic, Air Koryo, Air Lithuania, Air Moldova, Air Ukraine, Alania, Albanian Airlines, Alrosa, Armenian Airlines, Astrakan, Astral, Atlant Soyuz, Atyrau Airways, Aurela, Aviaprima, AVL Arkhangelsk, Azerbaijan Airlines, Aviogenex, Balkan Bulgarian, Bashkirian Airlines, Belair Belarussian, Belavia, Benin Gulf Air, Black Sea Airlines, Cheboksary, Chernomorskie Airlines, CSA, Dagestan Airlines, Donavia, Egyptair, Enkor, Estonian Air, Gazpromavia, Georgian National, Gomelavia, Harka Air, Hemus Air, Interflug, Iraqi Airways, Kaliningradavia, Karat, Kazair West, Kharkov Air, Kirov Air, KMV, Kolavia, Kolkov Air, Komi Avia, Kyrgyzstan Airlines, Lat Charter, Lithuanian Airlines, LOT, Malev, Marsland Aviation, Moscow Airways, NAPO, Orbi Georgian, Orenburg Airlines, Orient Avia, Perm Airlines, Polet, Progress, Pulkovo, Rossija, Rusline, Samara Airlines, Sibaviatrans, Syrianair, Tajikistan Airlines, Tatarstan Air, UM air, UT air, UTAGE, Vietnam Airlines, Volga Aviaexpress, Voronezh Avia, Yamal Airlines, Yukos Avia

Πολεμικές Αεροπορίες με Tu-134

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αγκόλα, Ανατολική Γερμανία, Βόρεια Κορέα, Βουλγαρία, Καζακστάν, Μολδαβία, Ουκρανία, Ουγγαρία, Πολωνία, Ρωσία, Συρία.

Παρόμοια Αεροσκάφη: Douglas DC-9

Προηγούμενα και Μεταγενέστερα μοντέλα της Tupolev: Tu-128 - Tu-130 - Tu-133 - Tu-134 - Tu-135 - Tu-136 - Tu-138


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]