Physical Graffiti
| Physical Graffiti | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Στούντιο άλμπουμ από Led Zeppelin | ||||
| Κυκλοφόρησε | 24 Φεβρουαρίου 1975 | |||
| Ηχογραφήθηκε | 1970 - 1974 | |||
| Μουσικό είδος | Hard Rock | |||
| Διάρκεια | 72:15 | |||
| Παραγωγός | Τζίμι Πέιτζ | |||
| Δισκογραφική | Swan Song | |||
| Δισκογραφικό χρονολόγιο (Led Zeppelin) | ||||
| ||||
Το Physical Graffiti είναι το έκτο στούντιο άλμπουμ του χαρντ ροκ συγκροτήματος Led Zeppelin, το οποίο κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1975 μέσω της "Swan Song" σε έκδοση διπλού δίσκου βινυλίου.
Ιστορία του δίσκου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την περιοδεία για την προώθηση του "Houses of the Holy", οι Led Zeppelin μετέβησαν στο Headley Grange του Ανατολικού Χάμσαϊρ το Νοέμβριο του 1973, με το φορητό στούντιο ηχογραφήσεων του Ρόνι Λέιν, για να δουλέψουν πάνω στον επόμενο δίσκο τους. Η αρχική αυτή προσπάθεια δεν ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική αφού αναγκάστηκαν να επιστρέψουν το φορητό στούντιο για να χρησιμοποιηθεί από τους Bad Company. Τελικά, το συγκρότημα ηχογράφησε οκτώ νέα κομμάτια, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1974.
Λόγω του ότι τα νέα τραγούδια ξεπερνούσαν σε χρονικό όριο το μέγεθος ενός άλμπουμ, αποφασίστηκε ο νέος δίσκος να είναι διπλός, περιλαμβάνοντας και παλιότερες, ανέκδοτες μέχρι τότε, ηχογραφήσεις. Σε αυτές συμπεριλαμβανόταν το ακουστικό "Bron-Yr-Aur" το οποίο είχε ηχογραφηθεί στις πρόβες για το "Led Zeppelin III", τα "Night Flight", "Boogie with Stu" και "Down by the Seaside" τα οποία προοριζόταν για το "Led Zeppelin IV", όπως και τα "The Rover" και "Black Country Woman" τα οποία είχαν ηχογραφηθεί για το "Houses of the Holy".
Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 24 Φεβρουαρίου του 1975, όντας ο πρώτος τον οποίο κυκλοφόρησαν μέσω της νέας δισκογραφικής τους εταιρείας, "Swan Song". Το εξώφυλλο του σχεδιάστηκε από τον Πίτερ Κόριστον και δείχνει το μπροστινό μέρος ενός κτιρίου το οποίο βρίσκεται ανάμεσα στην 96η και την 98η όδο, στη Νέα Υόρκη, ενώ στα παράθυρα του εμφανίζονται διάφορες εικόνες συμπεριλαμβανομένων και των μελών του συγκροτήματος.
Η εμπορική επιτυχία του άλμπουμ ήταν πολύ μεγάλη, αφού ανέβηκε στην κορυφή των βρετανικών και αμερικανικών τσαρτ και έχει πλέον βραβευθεί ως 16 φορές πλατινένιος δίσκος. Το άλμπουμ συνοδευόταν από το σινγκλ "Trampled Under Foot", το οποίο ανέβηκε στο Top-40 των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ στη Μεγάλη Βρετανία. Το περιοδικό "Mojo"το κατέταξε 96ο στη λίστα του με τα εκατό καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών, τον Αύγουστο του 1995.[1] Στην λίστα του "Classic Rock" με τα εκατό καλύτερα βρετανικά ροκ άλμπουμ όλων των εποχών τον Απρίλιο του 2006, κατατάχθηκε έβδομο [2] ενώ το "Rolling Stone" κατέταξε το "Physical Graffiti" 73ο στη λίστα των 500 καλύτερων άλμπουμ όλων των εποχών.[3] Τον Ιανουάριο του 1989, το βρετανικό περιοδικό "Kerrang!" το χαρακτήρισε ως το καλύτερο άλμπουμ στην ιστορία του χέβι μέταλ[4] και 17 χρόνια αργότερα ως το τέταρτο καλύτερο άλμπουμ στην ιστορία της ροκ μουσικής.[5] Επίσης, το περιοδικό "Q" κατέταξε το "Physical Graffiti" στην 32η θέση των καλύτερων βρετανικών άλμπουμ όλων των εποχών, τον Ιούνιο του 2000[6] και το περιοδικό "Rhythm" το χαρακτήρισε ως το τρίτο καλύτερο άλμπουμ ως προς τα τύμπανα.[7]
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ξεκίνησε με δύο συναυλίες στις 11 και 12 Ιανουαρίου 1975 στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας και τις Βρυξέλλες του Βελγίου, αντίστοιχα. Στις 18 Ιανουαρίου ξεκίνησαν μία δίμηνη αμερικάνικη περιοδεία από τη Μινεσότα και μετά από 38 εμφανίσεις κατέληξαν στο Ίνγκλγουντ της Καλιφόρνια, στις 27 Μαρτίου 1975.[8] Ακολούθησαν πέντε εμφανίσεις στο "Earls Court" του Λονδίνου από τις 17 ως τις 25 Μαΐου, των οποίων τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν μέσα σε λίγες ώρες.[9] Αυτές ήταν και οι τελευταίες συναυλίες τις οποίες έδωσε το συγκρότημα μέχρι τον Απρίλιο του 1977.
Ανάλυση τραγουδιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο δίσκος ξεκινάει με το "Custard Pie" το οποίο είναι βασισμένο σε μπλουζ τραγούδια όπως το "I Want Some Of Your Pie" του Blind Boy Fuller και το "Custard Pie Blues" του Brown McGhee. Το συγκεκριμένο κομμάτι δεν παίχτηκε ποτέ ζωντανά από το συγκρότημα, αλλά από τους Black Crowes όταν ο Τζίμι Πέιτζ συνεργάστηκε μαζί τους, τη δεκαετία του '90.
Ακολουθεί το "The Rover", ένα τραγούδι το οποίο ξεκίνησε να γράφει ο Πέιτζ στο Bron-yr-Aur το 1970 δίνοντας του αρχικά ακουστική μορφή, για να εξελιχθεί σε ένα ατμοσφαιρικό ροκ τραγούδι. Τρίτο τραγούδι του δίσκου είναι το "In My Time of Dying", το οποίο είναι βασισμένο στο "Jesus Make Up My Dying Bed" του Blind Willie Johnson και είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε διάρκεια τραγούδια του συγκροτήματος ξεπερνώντας τα έντεκα λεπτά.
Επόμενο κομμάτι είναι το ομώνυμο του πέμπτου δίσκου των Led Zeppelin, "Houses of the Holy", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στο πνευματικό συναίσθημα των συναυλιών του συγκροτήματος, με τους "οίκους των αγίων" να είναι τα στάδια και οι χώροι στους οποίους εμφανίστηκε ζωντανά το συγκρότημα. Ακολουθεί το "Trampled Under Foot", το κομμάτι το οποίο οι Led Zeppelin επέλεξαν να είναι το σινγκλ του δίσκου. Οι στίχοι του είναι βασισμένοι σε αυτούς του "Terraplane Blues" του Ρόμπερτ Τζόνσον και έγινε αμέσως μέρος των ζωντανών εμφανίσεων του συγκροτήματος.
Το πρώτο μέρος του "Physical Graffiti" κλείνει με το "Kashmir", ένα από τα διασημότερα τραγούδια του συγκροτήματος. Οι στίχοι γι' αυτό το κομμάτι γράφτηκαν από το Ρόμπερτ Πλαντ το 1973 ενώ βρισκόταν καθ' οδόν για το Μαρόκο και ο αρχικός του τίτλος ήταν "Driving To Kashmir". Οι Led Zeppelin το συμπεριέλαβαν σε όλες τις συναυλίες τους από το 1975 μέχρι και τη διάλυση τους το 1980.
Το δεύτερο μέρος του δίσκου ανοίγει με το "In the Light", ένα τραγούδι το οποίο συνέθεσε ο Τζον Πωλ Τζόουνς σε συνθεσάιζερ και ήταν βασισμένο στο "In The Morning" το οποίο είχαν γράψει παλιότερα οι Led Zeppelin με αρχικό τίτλο "Take Me Home". Το "Bron-Yr-Aur" είναι ένα δίλεπτο ακουστικό κομμάτι ηχογραφημένο στις πρόβες για το τρίτο άλμπουμ του συγκροτήματος, στην περιοδεία του οποίου, το 1970, οι Led Zeppelin το συμπεριέλαβαν στο set list των συναυλιών τους.
Τρίτο τραγούδι του δεύτερου LP της συγκεκριμένης κυκλοφορίας είναι το "Down by the Seaside", του οποίου η αρχική ιδέα ήταν να είναι ακουστικό κομμάτι αλλά τελικά η ηχογράφηση του, η οποία είχε γίνει το 1970 για τον τέταρτο τους δίσκο, έγινε σε ηλεκτρική μορφή. Ακολουθεί το "Ten Years Gone", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται σε μία πρώην φίλη του Ρόμπερτ Πλαντ η οποία τον υποχρέωσε να επιλέξει ανάμεσα σε αυτήν ή τη μουσική. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στις ζωντανές εμφανίσεις τους μέχρι το 1977, όταν και το εγκατέλειψαν λόγω των περίεργων οργάνων τα οποία έπρεπε να χρησιμοποιούν.
Το "Night Flight" είχε ηχογραφηθεί το 1971 και οι στίχοι του μιλούν για έναν άντρα ο οποίος αποφεύγει την επιστράτευση του και είναι ένα από τα ελάχιστα τραγούδια στη δισκογραφία του συγκροτήματος το οποίο δεν περιέχει σόλο κιθάρας. Ακολουθεί το "The Wanton Song" με αντίστροφη ηχώ στην κιθάρα του Πέιτζ και σεξουαλικού περιεχομένου στίχους, το οποίο συμπεριλήφθηκε σε κάποιες ζωντανές εμφανίσεις τους το 1975, αλλά δεν αποτέλεσε βασικό στέλεχος του set list τους.
Το "Boogie with Stu" αναφέρεται στο μάνατζερ των Rolling Stones, Ίαν Στιούαρτ, ο οποίος συμμετείχε στο κομμάτι παίζοντας πιάνο όταν ηχογραφήθηκε, το 1971. Ο Ρόμπερτ Πλαντ έπαιξε κιθάρα και ο Τζίμι Πέιτζ μαντολίνο, ενώ οι στίχοι προέρχονται από το τραγούδι "Ooh My Head" του Ρίτσι Βάλενς. Ακολουθεί το ακουστικό "Black Country Woman", του οποίου ο αρχικός τίτλος ήταν "Never Ending Doubting Woman Blues" και χρησιμοποιούνταν ως πρελούδιο για το "Bron-Y-Aur Stomp" στην αμερικανική περιοδεία του 1977. Το δίσκο κλείνει το τραγούδι "Sick Again", του οποίου οι στίχοι αναφέρονται στις οπαδούς του συγκροτήματος (groupies) και είναι ένα από τα ελάχιστα τραγούδια τους το οποίο έχει Glam Rock επιρροές.
Τραγούδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
LP 1
1. Custard Pie (Page, Plant) - 4:13
2. The Rover (Page, Plant) - 5:37
3. In My Time of Dying (Page, Plant, Jones, Bonham) - 11:04
4. Houses of the Holy (Page, Plant) - 4:02
5. Trampled Under Foot (Page, Plant, Jones) - 5:37
6. Kashmir (Page, Plant, Bonham) - 8:32
LP 2
7. In the Light (Page, Plant, Jones) - 8:46
8. Bron-Yr-Aur (Page) - 2:06
9. Down by the Seaside (Page, Plant) - 5:13
10. Ten Years Gone (Page, Plant) - 6:32
11. Night Flight (Page, Plant, Jones) - 3:36
12. The Wanton Song (Page, Plant) - 4:10
13. Boogie with Stu (Page, Plant, Jones, Bonham, Stewart, Valens) - 3:53
14. Black Country Woman (Page, Plant) - 4:24
15. Sick Again (Page, Plant) - 4:42
Θέσεις τσαρτ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Physical Graffiti (άλμπουμ) Επίσημη κυκλοφορία: 24 Φεβρουαρίου 1975
|
Trampled Under Foot (σινγκλ) Επίσημη κυκλοφορία: 2 Απριλίου 1975
|
Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Physical Graffiti (άλμπουμ)
Ηνωμένες Πολιτείες (RIAA Certification): 16 φορές πλατινένιος
Ηνωμένο Βασίλειο (BPI Certification): 2 φορές πλατινένιος
Γαλλία (SNEP Certification): Χρυσός
Αργεντινή (CAPIF Certification): Χρυσός
Γερμανία (BVMI Certification): Χρυσός
Μέλη των Led Zeppelin[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Physical Graffiti ηχογραφήθηκε από τους εξής μουσικούς:
Ρόμπερτ Πλαντ - φωνητικά, φυσαρμόνικα
Τζίμι Πέιτζ - ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα
Τζον Πωλ Τζόουνς - μπάσο, πλήκτρα
Τζον Μπόναμ - τύμπανα
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ MOJO: THE 100 GREATEST ALBUMS EVER MADE
- ↑ Classic Rock's 100 Greatest British Rock Album Ever
- ↑ Rolling Stone's 500 Greatest Albums of all time
- ↑ Kerrang! 100 Greatest Heavy Metal Albums Of All Time
- ↑ «Kerrang (UK) - The 100 Greatest Rock Albums (2006)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2013.
- ↑ Greatest British Albums Q's 100 Greatest British Albums Ever
- ↑ «Rhythm's Best Drum Albums of All Time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2013.
- ↑ Λίστα συναυλιών των Led Zeppelin, το 1975
- ↑ Earls Court, 25/5/1975
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
|
| ||||||||||||||||||||