Δίσκος βινυλίου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 LP (Long Play) | |
| Κωδικοποίηση | Κοχλιοειδής αυλακιά |
|---|---|
| Χωρητικότητα | ~22 λεπτά ανά πλευρά |
| Μηχανισμός ανάγνωσης | Παλμοευαίσθητη βελόνα |
| Διαστάσει | Διάμετρος 12 ιντσών (30 cm) και 10 ιντσών (25 cm) |
| Χρήση | Αποθήκευση και αναπαραγωγή ήχου |
| Επεκταμένο από | 1948 |
| Επεκταμένο σε | Σήμερα |
Ο δίσκος βινυλίου LP (long play) ή δίσκος 33 στροφών είναι ένα είδος φωνογραφικού αποθηκευτικού υλικού, που χρησιμεύει ως μέσο αποθήκευσης και αναπαραγωγής αναλογικού ήχου. Εισήχθη από την Columbia Records το 1948 και υιοθετήθηκε σύντομα ως νέο πρότυπο από το σύνολο της δισκογραφικής βιομηχανίας. Εκτός από σχετικά μικρές βελτιώσεις και την σημαντική μεταγενέστερη προσθήκη της ικανότητας αναπαραγωγής στερεοφωνικού ήχου, έχει παραμείνει τυποποιημένο πρότυπο για δίσκους βινυλίου. Κατά την αναπαραγωγή του ο δίσκος LP περιστρέφεται με 33 στροφές/λεπτό (ακριβέστερα με 33⅓), εξού και η εναλλακτική ονομασία "δίσκος 33 στροφών".
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σάγος, Γεώργιος (2020). Το Αναλογικό Πικάπ και οι Δίσκοι Βινυλίου. Εκδόσεις Bookstars. ISBN 978-960-571-377-5.