Neoplan

Neoplan
Κλάδος	Αυτοκινητοβιομηχανία
Ίδρυση	1 Ιουλίου 1935
Έδρα	Στουτγκάρδη, Γερμανία, Γερμανία
Σημαντικά πρόσωπα	Ιωακείμ Ρέινμουθ (Πρόεδρος)
Προϊόντα	Υπεραστικά, αστικά λεωφορεία και τρόλεϊ
Υπάλληλοι	1.300
Μητρική	MAN
Ιστότοπος	www.neoplan-bus.com
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Η Neoplan είναι γερμανική εταιρεία που παράγει υπεραστικά και αστικά λεωφορεία, καθώς και τρόλεϊ. Η εταιρεία είναι θυγατρική της MAN.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Neoplan ιδρύθηκε από τον Γκότλομπ Άουγοτερ στη Στουτγκάρδη της Γερμανίας και κατασκεύαζε αμαξώματα για σασί λεωφορείων με βάση το σασί των φορτηγών. Έπειτα από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η Neoplan έφτιαξε έναν πλήρως ατσάλινο σκελετό αμαξώματος, το οποίο ήταν κάτι καινούργιο για τα λεωφορεία της εποχής. Το 1935, η εταιρεία σταμάτησε να κατασκευάζει σασί με βάση αυτών των φορτηγών και έφτιαξε σασί αποκλειστικά για λεωφορεία. Για να γίνει αυτό μετακίνησε την μηχανή στο πίσω μέρος του οχήματος. Το 1957 εφευρέθηκε η αερανάρτηση για τα λεωφορεία, κάνοντας τη διαδρομή των επιβατών πιο άνετη.

Δεκαετία 1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1961 το λεωφορείο Hamburg παρουσιάστηκε στο Motor Show της Γενεύης. Το λεωφορείο σχεδιάστηκε από τον πρωτότοκο γιο του ιδρυτή τον Άλμπρεχτ Άουγοτερ και τον Ελβετό Μπομπ Λι ως μέρος της διατριβής τους στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Ο σχεδιασμός του λεωφορείου επέτρεπε στους επιβάτες να μπορούν να ρυθμίσουν την παροχή φρέσκου αέρα (air condition), μέσω ενός ακροφυσίου από δύο αεραγωγούς. Αυτή η λειτουργία υπάρχει μέχρι σήμερα σχεδόν σε όλα τα λεωφορεία.

Μόλις ο Άλμπρεχτ Άουγοτερ και ο Μπομπ Λι αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο προσλήφθηκαν στη Neoplan. Ο Άλμπρεχτ Άουγοτερ στη θέση του διευθυντή και ο Μπομπ Λι στη θέση του διευθυντή στο τμήμα της μηχανικής και σχεδίασης.

Το 1964, ο δεύτερος γιος του ιδρυτή Κόνραντ Άουγοτερ σχεδιάσε ένα διώροφο λεωοφορείο, ως μέρος της διατριβής του. Το "Do-Bus" είχε ελάχιστο βάρος και μπορούσε να μεταφέρει μέχρι και 100 επιβάτες. Το πρώτο διώροφο λεωφορείο της Neoplan είναι το Skyliner, το οποίο παράγεται μέχρι σήμερα.

Δεκαετία 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971, το Cityliner εισήχθη στην κυκλοφορία. Το σαλόνι των επιβατών ήταν υπερυψωμένο σε σχέση με τη θέση του οδήγου. Επίσης, το λεωφορείο διέθετε και τουαλέτα.

Το δεύτερο εργαστάσιο παραγωγής άνοιξε το 1973 στο Πίλστινγκ.

Το 1975, εισήχθη το Jumbocruiser, ένα αρθρωτό διώροφο λεωφορείο συνολικού μήκους 18 μέτρων και ύψους τεσσάρων μέτρων. Το 1979, το Spaceliner εισήχθη στην κυκλοφορία, το οποίο είχε πάρει την ιδέα για το πάτωμα των επιβατών από το Cityliner, με τη διαφορά ότι το πάτωμα στο Spaceliner ήταν εξ ολοκλήρου πάνω από τη θέση του οδηγού.

Δεκαετία 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1981 άνοιξε το εργοστάσιο παραγωγής στο Βερολίνο. Την ίδια χρονιά άνοιξε το εργαστάσιο στο Λαμάρ του Κολοράντο. Το 1984 ένα επιπλέον εργοστάσιο άνοιξε στην Πενσυλβάνια. Τα εργοστάσια στις ΗΠΑ ανήκαν σε μία ξεχωριστή εταιρεία, την Neoplan USA, η οποία πλέον έχει σταματήσει την δραστηριότητά της, και χρησιμοποιούσε τα λογότυπα της Neoplan υπό άδεια.

Δεκαετία 1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1990, η Neoplan άνοιξε εργοστάσιο παραγωγής στο Έρεχάιν.

Το 1992, το τετραξονικό Megaliner, μήκους 15 μέτρων, εισήχθη στην κυκλοφορία, με σκοπό να αλλάξει η νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να επιτρέπονται μη αρθρωτά οχήματα μήκους μεγαλύτερο από 12 μέτρα. Το 1996 κατασκευάστηκε το Starliner, το οποίο ήταν υποψήφιο για το βραβείο Λεωφορείο της χρονιάς για τα έτη 1998 και 1999.

Δεκαετία 2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Starliner κέρδισε το βραβείο Λεωφορείο της χρονιάς το έτος 2000. Το 2001, η Neoplan εξαγοράστηκε από την MAN, θυγατρική της MAN Truck & Bus, με συνέπεια να δημιουργηθεί και η Neoplan Bus, η οποία κατασκεύαζε αστικά λεωφορεία.

Το 2003, κατασκευάστηκε το Tourliner. Το 2004, το Starliner ανακατασκευάστηκε και περιείχε και το σύστημα ESP. Επίσης, την ίδια χρονιά κατασκευάστηκε και το Trendliner.

Το έτος 2005, κατασκευάστηκε μία νέα έκδοση των 13 μέτρων μήκους στα μοντέλα Tourliner και Trendliner. Από το 2006, ο κινητήρας του Cityliner είναι σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Euro 4.

To 2007, κυκλοφόρησε το νέο Cityliner και πήρε το βραβείο Red Bot για τη σχεδίασή του.^[1] Την ίδια χρονιά, άνοιξε το μουσείο Άουγοτερ στο Λαντάου της Γερμανίας.

Στις 1 Φεβρουαρίου του 2008, η Neoplan Bus συγχωνεύτηκε με την MAN Truck & Bus και έπαψε να υφίσταται μόνη της. Πλέον, η παραγωγή των λεοφορείων γίνεται στα εργαστάσια της Πλάουεν και του Πίλστινγκ.

Δεκαετία 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011, το Skyliner ανακατασκευάστηκε και κυκλοφόρησε το 2012.^[2] Το 2012, η ανακατασκευή του μοντέλου κέρδισε το βραβείο Red Dot, το οποίο αφορά τη σχεδίασή του. Είναι η 8η βράβευση του Skyliner από το 2002 και μετά.^[3]

Από τον Μάρτιο του 2015, η παραγωγή του εργαστασίου της Πλάουεν μεταφέρθηκε στην Άγκυρα της Τουρκίας. Πλέον, τα μοντέλα Starliner, Cityliner και Jetliner κατασκευάζονται στην Τουρκία.^[4]

Το 2016, ανακατασκεύασε και το Tourliner.^[5] Την ίδια χρονιά, το Skyliner κέρδισε τα βραβεία IBC και IBNP.

Μοντέλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τωρινά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπεραστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Tourliner

Tourliner
Tourliner C (πολλαπλών αξόνων)
Tourliner L (πολλαπλών αξόνων)

Cityliner

Cityliner
Cityliner C (πολλαπλών αξόνων)
Cityliner L (πολλαπλών αξόνων)

Skyliner

Skyliner
Skyliner C (διώροφο, πολλαπλών αξόνων)
Skyliner L (διώροφο, πολλαπλών αξόνων)

Αστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Centroliner
Electroliner (ηλεκτρικό τρόλεϊ)
Airliner (αστικό αεροδρομίου)
Tropicliner

Παλαιότερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυστυχήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Μαΐου του 2013, στη νότια Γαλλία ανετράπη ένα Skyliner σε αυτοκινητόδρομο σκοτώνοντας 28 ανθρώπους.^[6]

Τον Ιανουάριο του 2007, ένα Skyliner, της National Express ανετράπη σε αυτοκινητόδρομο, κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο Χίθροου σκοτώνοντας 2 επιβάτες,^[7] ένας τρίτος πέθανε έξι μήνες μετά λόγω των τραυμάτων του από το τροχαίο.^[8] Έπειτα η National Express επέσυρε, προσωρινά, και τα δώδεκα της Skyliner από την κυκλοφορία.^[9] Μετά από έρευνα διαπιστώθηκε ότι τα αίτια του δυστυχήματος ήταν η υπερβολική ταχύτητα και ο οδηγός κατηγορήθηκε για τρεις θανάτους από υπερβολική ταχύτητα.^[10] Η ποινή του οδηγού ήταν 5 χρονιά φυλάκιση και αφαίρεση της άδειας οδήγησης για τρίτα επιπλέον χρόνια^[11]

Στις 28 Μαΐου του 2008, στην Ιαπωνία, ένα από τα δύο Megaliner της εταιρείας West JR Bus έπιασε φωτιά κατά τη διάρκεια δρομολογίου. Από τη φωτιά κανένας επιβάτης δεν τραυματίστηκε.

Στις 16 Μαρτίου του 2009, στην Ιαπωνία, ένα από τα δύο Megaliner της εταιρείας JR Kanto Bus έπιασε φωτιά την ώρα που εκτελούσε το δρομολόγιο Οσάκα - Τόκυο. Και οι 77 επιβάτες, καθώς και ο οδηγός, δεν τραυματίστηκαν. Έπειτα από αυτό το τροχαίο και οι δύο εταιρείας απέσυραν από τη κυκλοφορία τα δεύτερα Megaliner τους.

Στις 23 Ιουνίου του 2013, κοντά στην πόλη Ποντγκόριτσα, ένα Tourliner έπεσε από γέφυρα, η οποία είναι σε στενό ορεινό δρόμο, σε φαράγγι 40 μέτρων σκοτώνοντας 19 ανθρώπους, όλοι Ρουμάνοι. Τα αίτια του δυστυχήματος είναι άγνωστα, ωστόσο οι επιζώντες ισχυρίζονται ότι ο οδηγός είχε αναπτύξει υπερβολική ταχυτήτα. Επίσης, ο δρόμος ήταν υγρός εξαιτίας καταιγίδας που προηγήθηκε.^[12]