Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αυτοκινητοβιομηχανία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
η είσοδος της Ferrari στο Maranello / Μόντενα

Με την ορολογία «αυτοκινητοβιομηχανία» εννοείται αυτή των επιβατικών οχημάτων που διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες:[1]

  • των οικονομικών σε φορολογία & κατανάλωση καυσίμου,[2][3],
  • των κατασκευασμένων με ποιοτικά χαρακτηριστικά σε ευρεία κλίμακα,[4][5]
  • και των οχημάτων premium class[6][7][8] & επιδόσεων, [9][10][11] σε μικρή κλίμακα.

Παράλληλα υπάρχει και η βιομηχανία των ελαφρών και βαρέων επαγγελματικών οχημάτων.

Η κατασκευή οχημάτων στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες έχει μία ανυπέρβλητη οικονομική διάσταση, με παγκόσμιες προεκτάσεις. Η δε πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας δουλειάς επιστημόνων και ειδικών.[12]

Η Αυτοκινητοβιομηχανία στην Ελλάδα είναι μία πονεμένη ιστορία. Ακόμη, η οικονομική πρόοδος που θα στήριζε την τεχνολογική εξέλιξη των πραγμάτων στην χώρα μας, -καθορίζοντας εξ΄ιδίας μέτρα και σταθμά, χάθηκε μάλλων ανεπιστρεπτί.

ιστορικά δεδομένα

Πρωτοπόροι κατασκευαστές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1894, Peugeot 3 hp στο Παρίσι
1903, Sunbeam
1935, Studebaker-commander

Απο τις αρχαιότερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες είναι:

Γαλλία καί Ιταλία
Γερμανία και Αυστροουγγαρία
Μεγάλη Βρετανία
  • Wolseley Motors Limited με έδρα το Μπέρμιγχαμ (1895)
  • Daimler Motor Company Limited με έδρα το Κόβεντρι (1896)
  • Sunbeam με έδρα το Γουλβερχάμπτον (1899)
  • AC Cars με έδρα το Λονδίνο (1901)
  • Rover με έδρα το Κόβεντρι (1904)
  • Austin Motor Company με έδρα το Λόνγκμπιριτζ (1905)
  • Rolls-Royce Limited με έδρα το Μάντσεστερ (1906)
  • Morris Motors στο με έδρα το Cowley/Oxfordshire (1913)
  • Bentley Motors με έδρα το Crewe (1919)
  • Triumph Motor Company με έδρα το Κόβεντρι (1923)
ΗΠΑ

Παρίσι - Ντιτρόιτ / Στουτγάρδη - Ντιτρόιτ μετ επιστροφής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γραμμή συναρμολόγησης του Ford Model T το 1913, Assembly Line in Detroit
Mirafiori 1961, συναρμολόγηση των εξακύλινδρων 1800 και 2100 της Fiat

Με την δημιουργία του κινητήρα εσωτερικής καύσης, και την απαρχή της βιοτεχνικής κατασκευής αυτοκινήτων στην Στουτγάρδη, ξεκινά και η ιστορία του αυτοκινήτου. Η Στουτγκάρδη αποτελεί από το 1886 το σημαντικότερο κέντρο δραστηριοτήτων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και των προμηθευτών της. Στη Στουτγκάρδη μεγαλούργησαν επιχειρήσεις, όπως η Robert Bosch GmbH, (1886) και η "Daimler-Motoren-Gesellschaft", (DMG) που ιδρύθηκε το 1890. [18] Ο Γκότλιμπ Ντάιμλερ, ξεκίνησε το 1886 τις τεχνολογικές του δημιουργίες στο "Bad Cannstatt", προάστιο της Στουτγκάρδης. O δεύτερος πρωτεργάτης στη δημιουργία του αυτοκινήτου ήταν ο Καρλ Μπεντς, ο οποίος ξεκίνησε επίσης το 1886 τις πρώτες του κατασκευές στο Ladenburg, σήμερα προάστιο του Μανχάιμ. Όταν το 1926 οι δύο εταιρείες Mercedes και Benz προχώρησαν σε συγχώνευση, προτιμήθηκε σαν έδρα της Mercedes-Benz η Στουτγκάρδη και το προάστιο της Untertürkheim. [19]

Η άμαξα χωρίς άλογα. σε χειροκίνητη συναρμολόγηση από έναν ή περισσότερους εργαζόμενους, θα αντικατασταθεί στο Ντιτρόιτ του Χένρυ Φορντ από την μοντέρνα γραμμή συναρμολόγησης του Ford Model T. (1908) Η γραμμή συναρμολόγησης στοχεύει στη μαζική παραγωγή και μείωση του κατασκευαστικό κόστους. Το Σκαθάρι (αυτοκίνητο) της Volkswagen, και το Citroën 2CV, οφείλουν πολλα στον Χένρυ Φορντ. Μία φορά ταξίδεψε ο Αντρέ Σιτροέν απο το Παρίσι στο Ντιτρόιτ μέχρι το Citroën C3. (1924-26) το TPV (1934-39) και το Citroën 2CV να περάσουν στην μαζική παραγωγή, και δύο φορές ο Φέρντιναντ Πόρσε απο την Στουτγάρδη στο Ντιτρόιτ για να περάσει το Σκαθάρι (αυτοκίνητο) στην μαζική παραγωγή.[20] Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ έδιναν το βήμα παραγωγής, με τους τρεις μεγάλους, (the Big Three) GM, Ford και Chrysler να γίνονται οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές αυτοκινήτων στον κόσμο. Το 1929 -με τη Μεγάλη Ύφεση, υπήρχαν 32.028.500 αυτοκίνηταστ νο κόσμο σε χρήση, εκ των οποίων οι ΗΠΑ είχαν ένα μερίδιο κοντα στο 90%. Εκείνη την εποχή, οι ΗΠΑ είχαν ένα αυτοκίνητο ανά 4,87 άτομα.[21] Μετά το 1945, οι ΗΠΑ παρήγαγαν περίπου τα τρία τέταρτα της παγκόσμιας παραγωγής αυτοκινήτων. Η Ιαπωνία πέρασε οριακά τις ΗΠΑ σε παραγωγή μετά το 2006, ενώ το 2009 η Κίνα πήρε την πρώτη θέση με 13,8 εκατομμύρια οχήματα, και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία του κόσμου. Το 2023, η Κίνα είχε περισσότερα από 30 εκατομμύρια παραγόμενα οχήματα ετησίως. Το Ντιτρόιτ, από το 1970 (140 μοντέλα) και μετά άυξησε σημαντικά τον αριθμό τους και έφτασε τα 684 μοντέλα το 2012.[22]

Όχι μόνον στις ΗΠΑ, αλλα και σε ολόκληρη την Ευρώπη η παραγωγή αυτοκινήτων μπένει σε νέα δεδομένα με υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις. Χαρακτηριστικα αναφέρεται ακόμη η περίπτωση του εργοστασίου της Fiat στο Λινγκόττο, που μεταφέρθηκε το 1939 στις εγκαταστάσεις του Mirafiori.[23]

Δομές και προϋποθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1938, από την δημιουργία δείγματος, στην μαζική παραγωγή

Πριν απο περίπου 100 χρόνια στο επίκεντρο της βιομηχανίας ήταν η προσπάθεια κατασκευής σε ευρεία κλίμακα, μοντέρνων οχημάτων σε λογική τιμή. Η αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία ξεκίνησε πρώτη αυτήν την διεργασία, με το Ford Model T, (1908) το Buick "Six", (1920) την Cadillac "Type 59", (1921) την Chevrolet "Superior", (1923) το Chrysler "Imperial", (1926) το Dodge "Victory 6", (1928) την Pontiac "6-B", (1930) και την Studebaker "Commander", (1934) όλες τους μελετημένες δημιουργίες στην διεργασία "τέχνη & τεχνολογία". Για την εποχή τους μάλιστα, άριστα κατασκευασμένα, υποδειγματικά οχήματα που συνέβαλαν στην ραγδαία άνοδο του βιοτικού επιπέδου της χώρας, την δημιουργία του φαινομένου που δικαιολογημένα ιστορικοί και συγγραφείς, (James Truslow Adams, The Epic of America, 1931) ονόμασαν το Αμερικανικό Όνειρο (American Dream).

H αυτοκινητοβιομηχανία στη Ευρώπη την εποχή του μεσοπολέμου, (1920-38) ήταν υποδεέστερη της αμερικανικής. Αυτό το επιβεβαιώνει η ετήσια παραγωγή οχημάτων για το 1935, (και σε παρένθεση για το 1985) [24] όπως μας παραθέτουν έγκυρες πηγές: USA, 3.252.200 (1985: 8.189.750) επιβατικά οχήματα

οι εγκαταστάσεις της VW do Brasil
1974, VW Golf

Οι ΗΠΑ, μετά την Γραμμή συναρμολόγησης του Ford Model T, (1908–27) πέρασαν

  • το 1932 στην μαζική παραγωγή τον πρώτο υδρόψυκτο κινητήρα V8, (Ford V8)
  • το 1939 το σύστημα κλιματισμου οχημάτων, (Packard) και
  • το 1940 το πρώτο αυτόματο σασμάνμ πλήρους λειτουργείας, (Oldsmobile)

Ακόμη μετά το 1960 τα Βιομηχανικά ρομπότ, (Industrial robot Unimate) θα αναλάβουν στην General Motors και Ford την κατασκευή και συναρμολόγηση των οχημάτων τους.Η αμερικανική Unimation, (Danbury, Connecticut) είναι η πρώτη εταιρεία κατασκευής Βιομηχανικών ρομπότ στον κόσμο.[25]

Η υλοποίηση του κάτι τι, ιδιαίτερα μέσα από κάποιον προγραμματισμό,[26] δεν είναι σε καμιά περίπτωση μια φιλολογική διεργασία, με πολλά "ΘΑ" ...

Για να υλοποιηθεί το αυτοκίνητο θα συμβάλλουν συλλογικά πολυάριθμοι ειδικοί: o ερευνητής επιστήμονας, ο ευφυής μηχανικός, ο νομικός σύμβουλος σε θέματα ευρεσιτεχνίας, ο καλλιτέχνης -στην αισθητική, ή ο άρτιος οικονομολόγος -σε θέματα υπολογισμών, ο καθένας τους ζυγίζει τις προϋποθέσεις υλοποίησης και αποφασίζει τις περαιτέρω κατασκευαστικές λεπτομέρειες.

Ένα σύμβολο, όπως ήταν το Σκαθάρι για την Volkswagen, που διατέλεσε για δεκαετίες εκπρόσωπο της ιδεολογίας κατασκευής αυτοκινήτων με τον κινητήρα πίσω και κίνηση στους πίσω τροχούς, χρειάζεται περίσκεψη και τόλμη, σύνεση και διορατικότητα κατά την ανανεωτική διαδικασία του. Το 1974 το Σκαθάρι αντικαταστάθηκε από το Volkswagen Golf, ένα αυτοκίνητο με τον κινητήρα εμπρός και κίνηση στους εμπρός τροχούς, το οποίο σαν υπόδειγμα προϊόντος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο βιομηχανικής παραγωγής.

Σήμερα η ορολογία "ευρείας κλίμακας βιομηχανική παραγωγή", σημαίνει ειδικά για την Volkswagen A.G. του 2020, την κατασκευή 40.000 οχημάτων σε 70 εργοστάσια ημερησίως, περίπου 4.000 από τα οποία είναι VW Golf παραγωγής του κεντρικού εργοστασίου του Βόλφσμπουργκ.[27]

Παραγωγή ανά κατασκευαστή 2015

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "top 10" των αυτοκινητοβιομηχανιών για το 2015.

Θέση Όμιλος Χώρα Αυτοκίνητα
1 Toyota Ιαπωνία Ιαπωνία 10.083.831
2 Volkswagen Group  Γερμανία 9.872.424
3 General Motors
(with SAIC-GM)
 ΗΠΑ 7.485.587
(9.490.835)
4 Mercedes-Benz. Γερμανία 7.988.479
5 Ford  ΗΠΑ 6.396.369
6 Nissan Ιαπωνία Ιαπωνία 5.170.074
7 Fiat Chrysler Automobiles Ιταλία /  ΗΠΑ 4.865.233
8 Honda es Ιαπωνία Ιαπωνία 4.543.838
9 Suzuki Ιαπωνία Ιαπωνία 3.034.081
10 Renault Γαλλία 3.032.652

Σύμφωνα με τον ετήσιο καταλογο (Βέρνη, 05.03.2015, 594 σελίδες) της έγκυρης εβδομαδιαίας ελβετικής εφημερίδας AUTOMOBIL REVUE, η παγκόσμια ετήσια παραγωγή επιβατικών οχημάτων για το 2014 ήταν συνολικά: 71.319.718 αυτοκίνητα.[28]

Αssembly line της Citroën το 1918.
οι εγκαταστάσεις της Mercedes-Benz στο Ζίντελφινγκεν σήμερα
Το 1970 στο Βόλφσμπουργκ

Αναλυτικά παρατίθενται τα παρακάτω στηχεία:

Αμερική

(ΗΠΑ-Καναδσς-Μεξικό, για ορισμένες στατιστικές συμψηφίζονται).

Ευρώπη
Ασία
Ωκεανία
Αφρική
Νότια Αμερική

Για το 2014 συνολικά: 71.319.718 αυτοκίνητα.

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στις ΗΠΑ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1936, Auburn Phaeton
1976, Bricklin SV-1
checker cab
1966, Ford Mustang
2013-19, Chevrolet Corvette C7
1913, Mercer Typ 35R Raceabout
1955, Packard-400
1962–63, Studebaker Avanti
1948, Tucker Torpedo
Tesla Roadster
(Acadian / General Motors of Canada, στην Όσαβα, 1962-71) [29]
Acura, από το 1986
(American Motors Corporation, στην Kenosha, 1954-87) (στην Chrysler, απο το 1987)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(Auburn Automobile Company, στο Auburn, 1900-37) [31]
(Cord (automobile), στο Auburn, Indiana & στην Ιντιανάπολις, 1929-37) [32]
(American Austin Car Company, στο Ντέλαγουερ, 1929-34)
(American Bantam Car Company, στο Butler, 1934-56) [33] #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Avanti Motor Corporation, στο Λας Βέγκας, 1999 -2008) [34]
(Bricklin Vehicle Corporation, στο Σεντ Τζον (Νιου Μπράνσγουικ), 1974-76)
(Checker Motors Corporation, στο Kalamazoo Μίσιγκαν, 1921-2010) [35]

Οι λεγόμενοι "Big 3", Chrysler-Ford-General Motors (The Big Three automakers)

Chrysler, τμήμα της Stellantis
Dodge, τμήμα της Stellantis
Jeep, τμήμα της Stellantis
Ram Trucks,  τμήμα της Stellantis
(DeSoto, μέχρι το 1961) [36]
(Fargo, μέχρι το 1972) 
(Imperial, μέχρι το 1983) [37]
(AMC, μέχρι το 1987) [38]
(Eagle, μέχρι το 1998)
(Plymouth, μέχρι το 2001)
(Trazo, 2008-09)
Ford Motor Company
Lincoln Motor Company, τμήμα της Ford Motor Company[39] 
(Mercury, τμήμα της Ford Motor Company 1939-2011) 
(Edsel, τμήμα της Ford Motor Company 1956-59)
General Motors, (GMC)
Oldsmobile, τμήμα της GMC
Buick, τμήμα της GMC
Cadillac, τμήμα της GMC
Chevrolet, τμήμα της GMC
(Pontiac, μέχρι το 2010) 
(LaSalle, 1927-40) 
(Acadian, 1962-71)
(The Cunningham Car Company, στο Ρότσεστερ (Νέα Υόρκη), 1896-1931)[40]
(Excalibur Automobile Corporation, στο Μιλγουόκι, 1963-2001)[41]
(Fisker Automotive, Κομητεία Όραντζ (Καλιφόρνια), 2007-14) 
Fisker Inc., στο Λος Άντζελες, απο το 2016 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Locomobile Company of America, στο Μπρίτζπορτ (Κονέκτικατ), 1899-1929)[42]
(Marmon Motor Car Company, στην Ιντιανάπολις, 1902-33)
(Mercer Automobile Company, στο Hamilton Township (Mercer County, N.J.), 1909-25)
(Peerless Motor Company, στο Κλίβελαντ, 1900-31)
(Pierce-Arrow Motor Car Company, στο Μπάφαλο (Νέα Υόρκη), 1901-38)
(Rambler, στο Σικάγο, 1950-83)
(Reo Motor Car Company, στο Λάνσινγκ, Μίσιγκαν, 1905-75)[43]
(Ruxton, στην Νέα Υόρκη, 1929-30)[44]
(Stutz Motor Car Company, στην Ιντιανάπολις, 1911-39)[45]
(Studebaker Brothers Manufacturing Company, στο Σάουθ Μπεντ (Ιντιάνα), 1911-54)[46]
(Studebaker-Packard Corporation, 1954-61) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Studebaker Corporation, 1961-66) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Tucker Car Corporation, στο Σικάγο,1947–1948)[47]
Tesla, Inc., στο Όστιν (Τέξας) από το 2003
(Willys, στο Τολίντο (Οχάιο), 1908-53)
1953, Chevrolet Two-Ten
1959, Chevrolet Impala
1972, Chevrolet Camaro

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Μεγάλη Βρετανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Assembly line στο Λόνγκμπριτζ
1965, Austin FL2
1967, Aston Martin DB 6
1959–67, Ford Anglia
1963, Jaguar E-Type
2024, Ineos Grenadier
1957-63, Lotus Elite
2014, McLaren MP4-12C
1967, Morris Mini Cooper S
ο σκελετός του Morgan Roadster
1999, Rolls-Royce Silver Seraph
1973, Range Rover
1967, Rover 3.5 coupe V8
1964, Sunbeam Tiger με Ford V8
1973, Triumph.dolomite.sprint
2006, TVR cerbera
1961–64, Vauxhall Victor
AC Cars, στο Thames Ditton, απο το 1901
(Albany Motor Carriage Co, στο Christchurch, 1971-81)
(Alvis Car and Engineering Company, στο Κόβεντρι 1919-67)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(David Brown, 1860-2017) 
Aston Martin Lagonda Global Holdings PLC, από το 2018#διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#² 

Aston Martin, στο Gaydon / Ουόρικσαϊρ, από το 1913
(Aston Martin-Lagonda, 1935-89)#διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
(Austin Motor Company, Λόνγκμπριτζ, Μπέρμιγχαμ 1905-52) 
(BMC, British Motor Corporation 1952-68) #διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82) #διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
(Austin Rover Group, 1982-86) #διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
(Rover Group, 1986-2000) #διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
(MG Rover Group, 2000-05) #διάδοχος εταιρεία της προηγούμενης#²
Bentley, στο Crewe, από το 1919
(Bristol Cars Ltd, στο Filton, 1946-2020)
Caterham Cars, στο Dartford, από το 1973
Coleman Milne, στο Bolton, από το 1953
Crayford Engineering, στο Λονδίνο, από το 1962
(Daimler Motor Company, στο Κόβεντρι 1910-2010)
David Brown Automotive, στο Silverstone, από το 2010 ref>
(Dutton Cars, στο Worthing, 1970-89)
Ford Motor Company (Essex) Ltd. , στο Dagenham / Λονδίνο, από το 1909 [48]
Ginetta Cars, στο Λιντς (Αγγλία), από το 1958
(Donald Healey Motor Company, στο Γουόρικ, 1946-54)
(Nash-Healey, στο Γουόρικ 1951-54) 
(Austin-Healey, στο Γουόρικ / Abingdon-on-Thames, 1952-68)
(Jensen Motors, στο West Bromwich, 1935-76) 
(Jensen-Healey, στο West Bromwich, 1972-76)
(Hillman, 1907-35) 
(Rootes Motors Limited, 1935-70) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Chrysler United Kingdom, 1970-79) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Talbot, 1979-93) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Humber Limited, στο Κόβεντρι 1887-1967) 
(Rootes Motors Limited, 1935-70) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Ineos Grenadier, με εγκαταστάσεις στο Αμπάς (Μοζέλ), από το 2022
(Swallow Sidecar Company, 1922-45)
(Jaguar Cars, 1945-2013) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Land Rover, 1948-2013) 
Jaguar Land Rover, από το 2013 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Lister Cars, στο Κέιμπριτζ, από το 1954
Lotus Cars, στην κοινότητα Hethel του Νόριτς από το 1952
McLaren Automotive, από το 1989
Marcos Cars, στο Λούτον, από το 1959
MG, Morris Garages στην Οξφόρδη από το 1923
(BMC, British Motor Corporation 1952-68) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Austin Rover Group, 1982-86) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Rover Group, 1986-2000) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(MG Rover Group, 2000-05) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Mini (1959), στο Λόνγκμπριτζ, 1959-2000
Mini (2001), στο Cowley της Οξφόρδης, από το 2001
Morgan Motor Company, στο Malvern (Worcestershire), από το 1909
(Morris Motors Limited, στο Cowley της Οξφόρδης, 1913-52) 
(BMC, British Motor Corporation 1952-68) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Austin Rover Group, 1982-86) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Rover Group, 1986-2000) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(MG Rover Group, 2000-05) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Proteus Sports & Racing Cars Limited, στο Bolton (Greater Manchester), από το 1982
(Railton Cars, στο Cobham / Σάρρεϋ, 1933-39)[49]
(Reliant, στο Tamworth, 1935 - 2001)
(Riley, στο Κόβεντρι 1895-1952) 
(BMC, British Motor Corporation 1952-68) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-69) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Rolls-Royce Motor Cars, στο Μάντσεστερ από το 1904[50]
(Rover, στο Κόβεντρι 1896-1968) 
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Austin Rover Group, 1982-86) <#διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Rover Group, 1986-2000) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(MG Rover Group, 2000-05) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Standard Motor Company, στο Κόβεντρι 1903-68) 
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82)#διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Singer Motors Limited, στο Κόβεντρι 1901-56) 
(Rootes Motors Limited, 1956-70) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Clement Talbot Ltd, στο Λονδίνο, 1903-38)[51]
(Sunbeam-Talbot, στο Λονδίνο, 1938-54) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Sunbeam, στο Γουλβερχάμπτον 1899-67)[52]
(Rootes Motors Limited, 1967-70) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Chrysler United Kingdom, 1970-79) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Talbot, 1979-93) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Triumph Motor Company, στο Κόβεντρι 1886-84) 
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-82) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Austin Rover Group, 1982-86) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Rover Group, 1986-2000) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(MG Rover Group, 2000-05) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
TVR Motor Company, στο Σάρρεϋ απο το 1947
Vauxhall Motors, στο Λούτον απο το 1857[53]
General Motors UK (GM) απο το 1925-2017 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Stellantis απο το 2017 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Wolseley Motors Limited, στο Μπέρμιγχαμ 1895-68) 
(BLMC, British Leyland Motor Corporation 1968-75) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
1936, MG TA
1962, MG MGA
1974, MG MGB

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Γαλλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2024, Alpine A290
2004, Bugatti Veyron 16.4
1903, De Dion-Bouton Type W
1939, Delahaye Type 165
1954, Ford Comète Monte-Carlo
Peugeot 302
1938–51, Salmson S4E
1923, ο André Lefèbvre στο τιμόνι της Voisin-C6-Laboratoire
Alpine, με έδρα την Διέππη απο το 1955 [54][55]
(Amilcar, με έδρα το Σαιν-Ντενί (Σεν-Σαιν-Ντενί), 1909-46)[56]

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(Établissements Ballot, με έδρα το Παρίσι, 1905-32)
(Bugatti, 1909-63)
Bugatti Automobiles, απο το 1998 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Citroën απο το 1919, σήμερα με έδρα το Πουασί
DS Automobiles απο το 2014, σήμερα με έδρα το Παρίσι
(Darracq, με έδρα το Συρέν, 1896-1922)[57]
(Talbot-Darracq, 1922-30) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(De Dion-Bouton, με έδρα το Πυτώ, (1882-56)[14][58]
Delage, με έδρα το Λεβαλουά-Περέ, απο το 1905
(Delahaye, με έδρα το Παρίσι, 1894-1954)
(Facel-Vega, 1939-64)
(Ford France / Ford SAF, 1916-54)
(Simca, 1934-71) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Chrysler Europe, 1971-79) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Talbot, 1979-93) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Gordini, με έδρα τo Λεζ Υλίς, απο το 1946
(Grégoire, με έδρα τo Ανιέρ-συρ-Σεν, 1945-72)
(Hotchkiss et Cie, με έδρα τo Σαιν-Ντενί (Σεν-Σαιν-Ντενί), 1903-55)
Ligier, με έδρα το Abrest, απο το 1969
(Lorraine-Dietrich, στο Λυνεβίλ, 1905-41)[59]
(Mathis, στο Στρασβούργο, 1910-54)
(Matra Simca, 1973–80)
(Matra, στο Romorantin-Lanthenay, 1941-2003)
(Monica (entreprise), με έδρα το Balbigny, 1967-75)
(Panhard & Levassor, με έδρα το Παρίσι, 1891-1967)[60]
Peugeot απο το 1891, σήμερα με έδρα το Βελιζί-Βιλακουμπλαί
(Automobiles L. Rosengart, στο Νεϊγί-συρ-Σεν, 1928-55)
Renault απο το 1899, σήμερα με έδρα το Παρίσι / Μπουλόν-Μπιγιανκούρ
(Salmson, στο Παρίσι, 1912-57)
(Vespa, με έδρα την Ντιζόν, 1957-61)
(Aéroplanes G. Voisin,  στο Ισί-λε-Μουλινώ, 1906-39)[61]
1950, Citroën 11cv
1973, Citroën D Spécial
1973, Citroën SM

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Ιταλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1969, Abarth Scorpione
1991, Ferrari F40
1970, Lamborghini Miura
1974, Lancia Stratos HF
1967, Maserati Ghibli
Abarth, από το 1949
(A.L.F.A., 1910-18) [62]
Alfa Romeo, στο Μιλάνο, από το 1918 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(Autobianchi, 1955-95)
(Bugatti Automobili S.p.A., 1987-95)
(Cisitalia, 1943-64)
(De Tomaso, 1959-2012)
Ferrari, από το 1947
Fiat, από το 1899
(Isotta Fraschini, 1900-48)
(Innocenti, 1947-97)
Lamborghini, από το 1948
Lancia, από το 1906
Maserati, από το 1914
(Moretti, 1925-89)
1970, Fiat Dino spider
1975, Fiat 124 Abarth Rally
1977, Fiat X 1/9

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Γερμανία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1939, Adler 2,5 Liter Limousine
1972, Audi 80
1914, Benz 16-40
1968, BMW Glas 3000 Frua V8
1995, Hotzenblitz
1977, NSU Ro 80
2003-05, Smart Roadster Brabus
Porsche 911 Targa
VW Porsche 914
2011, Wiesmann Roadster
(Adlerwerke vorm. H. Kleyer AG, στην Φραγκφούρτη, 1902-40)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

Alpina Burkard Bovensiepen GmbH + Co. KG, στην Buchloe, απο το 1965
(Amphicar, στο Βερολίνο, (Berlin-Wittenau) 1961-68)
Audi, απο το 1909
(Audi, τμήμα της Auto Union AG, Κέμνιτς, 1932-48) 
(DKW, τμήμα της Auto Union AG, Κέμνιτς, 1932-48) 
(Horch, τμήμα της Auto Union AG, Κέμνιτς, 1932-48) <
(Wanderer, τμήμα της Auto Union AG, Κέμνιτς, 1932-48)
(Benz & Cie, 1883-1926)
Mercedes-Benz, απο το 1926 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Bitter Automotive GmbH, στο Ennepetal, απο το 1971
(Borgward, 1929-63)
BMW, απο το 1916
Brabus, στο Μπότροπ, απο το 1977
(Daimler-Motoren-Gesellschaft, 1890-1926) 
Mercedes-Benz, απο το 1926 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Dixi, στην πόλη Άιζεναχ 1904-32)
(DKW, στο Κέμνιτς, 1932-48)
Ford-Werke GmbH, στην Κολωνία, απο το 1925 [63] 
(Taunus, 1930-70) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Ford Taunus TC, 1970-82) #διάδοχος τ ύ π ο ς οχήματος της ως άνω#²
(Fuldamobil, 1950-69) <
(Hannoversche Maschinenbau AG, Hanomag, στο Αννόβερο, 1925–41)
(Hans Glas GmbH, 1883-1966)
(Horch, στο Τσβίκαου, 1902-45)
(Hotzenblitz, 1993–96)
(Lloyd, 1905/1949-61)
(Maybach-Motorenbau GmbH, στο Φρίντριχσχαφεν, 1918-66) [64]
(Maybach-Manufaktur, στην Στουτγκάρδη / Ζίντελφινγκεν, 2002-12) #διάδοχος της ως άνω#²
(NSU-Fiat / Neckar, στην πόλη Χαϊλμπρόν 1929-73)
(NSU Motorenwerke, στο Νέκαρζουλμ 1873-1965) [65]
(Audi Auto Union AG, 1965-69) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Audi NSU Auto Union AG, 1969-85) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Opel, απο το 1863
General Motors (GM), απο το 1929 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Groupe PSA, απο το 2017 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Stellantis, απο το 2021 #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
Porsche, απο το 1931, 
(1931-37: Dr. Ing. h.c. F. Porsche GmbH) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(1937-72: Dr. Ing. h.c. F. Porsche KG) #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
απο το 1972: Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG #διάδοχος εταιρεία της ως άνω#²
(Röhr Auto AG, με έδρα το Όμπερ-Ράμστατ 1926-35))[66]
(Simson Supra, στο Ζουλ, 1924-34)[67]
Smart (αυτοκινητοβιομηχανία), με έδρα το Böblingen απο το 1998
(Smart Fortwo, * (C 450-451-453) κατασκευή στο Αμπάς (Μοζέλ) 1998–2024) 
(Smart Forfour, * (W 454) κατασκευή στο Born της Ολλανδίας απο το 2004–06) 
(Smart Forfour, * (W 453) κατασκευή στο Νόβο Μέστο απο το 2014–21) 
(Smart Roadster/Roadster-Coupé, * (R 452/C 452) κατασκευή στο Αμπάς (Μοζέλ) 2002-05)
(Stoewer, Στσέτσιν / Stettin, 1899-1945)
(Szawe, Ehrhardt-Szawe Automobilwerk AG, στο Βερολίνο, 1904-24)[68]
(Veritas, 1949-52)
Volkswagen AG, απο το 1938
(VW-Porsche 914, στην πόλη Οσναμπρύκ / Στουτγκάρδη 1969-74)
(Wanderer, με έδρα το Siegmar-Schönau, 1885-48)
(Wiesmann, 1988-2014)
VW 1200 Karmann Cabriolet του 1961
1971,Volkswagen 1302 στις ΗΠΑ
VW 1303 Karmann Cabriolet του 1979

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Ευρώπη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1927, Austro-Daimler AS 20
1972, DAF 55
1952, EMW 327
2022, Moskvitch 3
2019, Polestar 2
1975-81, Seat 1200 Sport
1977, Škoda 110 R
1940, Tatra 87
1956-70, Volvo Amazon (121-123)
(Aero (Automobilhersteller), στην Πράγα, 1929-47)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

AvtoVAZ, στην Μόσχα, απο το 1966
Austro-Daimler / Bergmeister / AD Automobil GmbH,[69][70]
(Apal, στην Blegny / Λιέγη (επαρχία), 1961-2008)
(Bulgaralpine. στην Σόφια, 1968-70)
(Daimler-Motoren-Gesellschaft, Wiener Neustadt, 1899-1909) 
(Austro-Daimler, 1909-28) 
(Austro-Daimler-Puchwerke AG, 1928-34)
(Steyr Daimler Puch, 1934-98)
Dacia, απο το 1966
(EMW, στην Άιζεναχ, 1945-55)
GAZ, στο Νίζνι Νόβγκοροντ, απο το 1932
KTM / Pierer Mobility AG, στο Βελς / Γκρατς, απο το 2008
Koenigsegg Automotive AB, απο το 1994
Lada / Schiguli, στο Τολιάττι, απο το 1966
Melkus, στην Δρέσδη, απο το 1955
(Minerva, 1897-1956)
(DAF, 1959-76) 
DAF Trucks, απο το 1928
Moskvitch, στην Μόσχα, απο το 1929
Polestar, απο το 2017
(Portaro, 1975-95)
(Praga, στην Πράγα, 1905-45)[71]
(SAAB Automobile, 1949-2012)
(Sachsenring, 1956–59)
Seat, απο το 1950
Seat Cupra S.A.U, Martorell / Καταλονία, απο το 2018
Škoda Auto, απο το 1895
(Steyr-Werke, στο Στάιρ της Αυστρίας, 1869-1934)[72]
(Tatra, στην Kopřivnice / Τσεχία, 1924-99)[73]
(Trabant, 1957-91)
Valmet Automotive, στο Uusikaupunki / Φινλανδία, απο το 1968[74]
Volvo (αυτοκινητοβιομηχανία), απο το 1927
(Walter automobiles, στην Πράγα, 1911-25) [75]
(Wartburg (μάρκα), 1956-91)
(Wiener Automobil-Fabrik GmbH, στην Βιέννη, 1911-46) [76]
(Zastava, 1953-2008)
(ZiL, στην Μόσχα, 1916-2013)
1960, Saab 96
1970, Saab 99
2007, Saab 9-5

Εταιρείες αραγωγής αυτοκινήτων στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1968, Attica 200
1965, Attica / Sabra Carmel
1980, BIAMAX O 302
(Alta A.B.E, απο το 1962-78)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(Attica (αυτοκινητοβιομηχανία) Μοσχάτο, απο το 1958-77)
(Αυτοκινητοβιομηχανία Ελλάδος, απο το 1975-84)
(Automeccanica, απο το 1979-95)
(Βιαμάξ, απο το 1956-84)
(Βιοτεχνία Ελληνικών Τρίκυκλων (Β.Ε.Τ.), απο το 1965-75)
(DIM (οχήματα), απο το 1977-83)
(Εμπορική Αυτοκινήτων, απο το 1968-85)
(Enfield-Neorion Ε.Π.Ε, απο το 1972-76)[77]
(MAVA-Renault, απο το 1979-85)
(ΜΕΒΕΑ, απο το 1960)
(Ν. Θεολόγου, απο το 1918-25)
(Namco (αυτοκινητοβιομηχανία), απο το 1972)
(Όμιλος Επιχειρήσεων Σαρακάκη, απο το 1962-90)
(PANCAR, απο το 1968-94)
(Πετρόπουλος (εταιρεία), απο το 1922-94)
(SCAVAS, απο το 1969-96)
(ΤΕΜΑΞ, απο το 1965)
(Βασίλης Θεοχαράκης-NISSAN, ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ στον Βόλο, απο το 1980-95) [78]
(ΣΤΑΓΙΕΡ ΕΛΛΑΣ ΑΒΕ, Θεσσαλονίκη απο το 1972-87)
Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων, απο το 1987 (διαδοχος της ΣΤΑΓΙΕΡ ΕΛΛΑΣ ΑΒΕ)
Replicar Hellas, απο το 2007

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Ιαπωνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1970, Isuzu 117 Coupe
1969, Subaru 1000 / FF-1
1968, Toyota 2000 GT
Acura, από το 1986
(Datsun, 1933-86) 
(Datsun, 2014-22)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

Daihatsu, απο το 1951
Honda, από το 1963
Isuzu, απο το 1916
Mazda, απο το 1920
Mitsubishi Motors, απο το 1917
(Prince Jidōsha Kōgyō, 1947-66)
Nissan, απο το 1933
Subaru, απο το 1953
Suzuki, απο το 1909
Toyota, απο το 1937
1966, Honda Sports 360
1981, Honda City / Jazz
2000, Honda S2000

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Ασία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1974, Anadol A1
2023, "Togg T10F"
1967–2005, Paykan
1957–2014, Hindustan Ambassador
1995, Daewoo Espero
1974, Hyundai Pony
BYD Dolphin
Geely Binyue
η παραγωγή του smart #1 και smart #3 απο την Geely στο Σεντσέν
NIO EC6
2005, Proton απο την Μαλαισία
2x TCMA / Datsun 120Y απο την Μαλαισία

γεωγραφικός προσανατολισμός στην λίστα αναζήτησης χωρών / αυτοκινητοβιομηχανιών: από την Μικρά Ασία πάμε όλο ανατολικά μέχρι Αυστραλία, επιστρέφουμε μέσω Αφρικής στην Νότια Αμερική

(Anadol, στην Κωνσταντινούπολη, 1966-91) 
Ford Otosan, στο Κοτζάελι (επαρχία), απο το 1959
Etox, στην Άγκυρα, απο το 2006
Oyak Renault Otomobil Fabrikaları, στην Προύσα, απο το 1969 <
(TOFAS, στην Κωνσταντινούπολη, 1968-2003) 
Groupe PSA / Stellantis, στην Προύσα, απο το 2003
Togg, στο Γκέμπτζε, απο το 2018
(Paykan, στην Τεχεράνη 1967–2005) 
Iran Khodro, στην Τεχεράνη, απο το 1962
Pars Khodro, στην Τεχεράνη 1956-97) 
SAIPA, στην Τεχεράνη, απο το 1966
(Datsun, 2014-22) 
Renault Nissan Automotive India Pvt. Ltd., στο Τσεννάι, απο το 2010
(Ford India, απο το 1995-2021)
Hindustan Motors, στην Καλκούτα, απο το 1942
Maruti Suzuki India Ltd., στην Χαρυάνα, απο το 1981
(Premier Ltd, στο Μουμπάι, 1944-2018)
Tata Motors, στο Μουμπάι, απο το 1945
(Asia Motors. στην Γκουάνγκτζου, 1965-99)
(Daewoo, στην Σεούλ, 1967-99)
GM Korea Company, στην Ίντσον, απο το 1972
Hyundai Motor Group, στην Σεούλ, απο το 1947
Kia Motors, στην Σεούλ, απο το 1944
SsangYong, στην Pyeongtaek / Γκιόνγκι-ντο, απο το 1954
Beijing (Automarke), απο το 1958
(Borgward, 2016-22)
BYD Company Limited, BYD, στο Σεντσέν απο το 1995
FAW-Volkswagen, στο Τσανγκτσούν απο το 1991
Geely, στο Χανγκτσόου απο το 1986
The Great Wall Motors απο το 1984
GAC Fiat Chrysler Automobiles Co., Ltd. απο το 2010
GAC Honda Automobile,
GAC Toyota Motor,
Geely απο το 1986
Hongqi, απο το 1958
MG (chinesische Automarke), απο το 2007
Nio Inc., στην Σαγκάη απο το 2014
Roewe, απο το 2006
Seres, απο το 2016
Xiaomi SU7, στο Πεκίνο, απο το 2023
PT. Astra Daihatsu Motor, στην Τζακάρτα, απο το 1992
Esemka / Chery Automobile, στην Σουρακάρτα, απο το 2012
PT. Gaya Motor, στην Τζακάρτα, απο το 1927
Indomobil Group, στην Τζακάρτα, απο το 1976
PT. Isuzu Astra Motor Indonesia, στην Τζακάρτα, απο το 1974


Proton, στην Proton City / Μαλαισία, απο το 1985
Tan Chong Motor, στην Κουάλα Λουμπούρ, απο το 1968

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Αυστραλία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1956-1959, Holden FC
1973-76, Leyland P76
(British Motor Corporation (Australia), στην Μελβούρνη, 1954-68)
(Leyland Motor Corporation of Australia Ltd., στην Μελβούρνη, 1968-82)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

Ford Motor Company of Australia, στο Campbellfield (Victoria) απο το 1925
(Holden, στην Μελβούρνη, 1908-2012)
(Rootes Australia, στην Μελβούρνη, 1945-65) 
(Chrysler Australia, στην Αδελαΐδα, 1951-80)
(Mitsubishi Motors Australia Ltd. στην Αδελαΐδα, 1980-2008)
(Nissan Motor Manufacturing Co. (Australia) Ltd., στο  Dandenong, 1976-92)
(Toyota Australia, στην Μελβούρνη, 1958-2017)
(Volkswagen Australia, στο Clayton, Victoria, 1953-77)

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην Αφρική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1973, BMW 2004
1972, Ford Cortina Perana
1969, Ford Perana
VW citi golf στο Port Elizabeth
1968-73, Ramsis
BMW South Africa (Pty) Ltd., στο Rosslyn, από το 1975
Ford Motor Company of Southern Africa, στην Πρετόρια από το 1923
(Leyland Motor Corporation of South Africa, Blackheath / Kapstad, 1949-69)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

Nissan, στο Rosslyn, από το 2016
Sigma Motor Corporation, στην Πρετόρια από το 1985
Stellantis, στην Coega, από το 2024
Toyota στην Prospecton, από το 2023
Volkswagen of South Africa Ltd, στο Uitenhage/Kariega, από το 1966 
Coscharis, στο Ikeja / Λάγος από το 2015
Globe Motors / Hyundai, στο Λάγος από το 2018
Peugeot Automobiles Nigeria, στην Kaduna
Volkswagen of Nigeria Ltd, στο Λάγος από το 1972
BYD,
Fiat, στην Casablanca από το 1980
PSA Group στην Ameur Seflia από το 2015
Renault, στην Casablanca από το 1959
(Egyptian Automotive Company, 1958-73)
General Motors Egypt, στην Giza από το 1983

Εταιρείες παραγωγής αυτοκινήτων στην λατινική Αμερική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1971, FNM Alfa Romeo 2150
1968-81, Puma Coupe
(Fábrica Nacional de Motores/Alfa Romeo, στο Duque de Caxias, 1942-88)

Σε παρένθεση, εταιρείες χωρίς κατασκευαστική παρουσία σήμερα (12/2024) [30]

(Gurgel, στο Rio Claro της Βραζιλίας, 1969-96)
(Lafer S.A. Indústria e Comércio, στο Σάο Πάολο, 1972-2009)
(Malzoni/Automóveis Lumimari, στο Σάο Πάολο, 1964-66)
(Industrial Santa Matilde, στο Conselheiro Lafaiete, 1916-2005)
(Puma, στο Σάο Πάολο, 1964-95)
(Vemag/DKW, στο Σάο Πάολο, 1945-67)
Volkswagen do Brasil, στο São Bernardo do Campo/Σάο Πάολο, από το 1953
1969, Volkswagen Fusca
1972-76, VW SP2
1973-82, VW Brasilia
1970, IKA / Renault Argentina
1966-91, IKA / Renault Torino
1978, Ford Corcel
(Industrias Kaiser Argentina, στην Santa Isabel District, Río Cuarto, 1956-75)
Renault Argentina, απο το 1975
Renault-Nissan-Mitsubishi (RNM) Alliance, απο το 1999
Ford Motor Argentina, στο General Pacheco, απο το 2021
General Motors de Argentina, στην Alvear, Santa Fe, απο το 1920 <
Honda Motor de Argentina S.A. στην Campana / Μπουένος Άιρες, από το 2020
Mercedes-Benz Argentina, στο Virrey del Pino, απο το 1950
Stellantis Argentina S.A., στο El Palomar, Argentina, απο το 1954
Toyota Argentina S.A., στο Zárate / Μπουένος Άιρες, από το 2021
Volkswagen Argentina, στην Κόρδοβα (Αργεντινή) απο το 1980
1982, VW Golf / Caribe
Honda de México, στην Πόλη του Μεξικού, απο το 1985
(Fabrica Nacional de Automoviles S.A., στο Μοντερρέι 1967-70)
(Vehículos Automotores Mexicanos, στην Πόλη του Μεξικού, 1946-89)
Volkswagen de México S.A. de C.V, στην Πουέμπλα, απο το 1964
2003, Σκαθάρι last Edition
1986, VW Atlantic
2013, VW Golf Variant από το Μεξικο
  1. American Heritage Dictionary of the English Language (Fifth ed.). Houghton Mifflin Harcourt Publishing. 2011. ISBN 978-0-547-04101-8
  2. 40 Jahre Polo. Highlights aus fünf Generationen. Volkswagen AG, Wolfsburg 2015. (Broschüre, erhältlich im Automuseum Volkswagen)
  3. KBA, Verzeichnis zur Systematisierung von Kraftfahrzeugen und ihren Anhängern, 7. Ausgabe, Stand: Juni 2012, Teil A 1B
  4. «Job, batch and flow production – Production methods – GCSE Business Revision – Other». BBC Bitesize (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2021.
  5. European Commission classification (PDF-Datei; 114 kB)
  6. content4reprint: A Brief History Of Rolls-Royce
  7. An Introduction to Possibility: The World of Bespoke. In: rolls-roycemotorcars.com. Abgerufen am 28. April 2023.
  8. Klaus Nesser: Maybach – Der Relaunch einer einzigartigen Traditionsmarke im Markenportfolio der DaimlerChrysler AG. In: Bernd Gottschalk, Ralf Kambach, Jan Dannenberg (Hrsg.): Markenmanagement in der Automobilindustrie – Die Erfolgsstrategien internationaler Top-Manager. 2., überarbeitete Auflage. Gabler, Wiesbaden 2005, ISBN 978-3-409-22460-4
  9. ferrari.com – Geschichte der Firma Ferrari (deutsch, englisch, italienisch)
  10. Technische Daten (http://cars.mclaren.com/), abgerufen am 24. September 2015
  11. Adrian Streather: Ford GT – Then, and Now. Veloce Publishing, Dorchester 2006, ISBN 978-1-84584-054-9
  12. Lucius Burckhardt, Design ist unsichtbar: Mit Beitr. v. Alberto Abriani, Paul-Armand Gette u. a.., Cantz Verlag / German Design Council 1995, σελίδες 15-24, ISBN 3-89322-765-2
  13. Anthony Bird: De Dion Bouton – First automobile Giant. Ballantine's Illustrated History of the Car marque book No 6, 1971, Ballantine Books Inc. 101 Fifth Ave., New York, Nr. 02322-6
  14. 14,0 14,1 4,62 Millionen Dollar. Ältestes Auto der Welt versteigert (Memento vom 2. November 2016 im Internet Archive) Auf n24.de vom 11. Oktober 2011
  15. Bernard Vermeylen: Panhard & Levassor entre tradition et modernité. E-T-A-I, Boulogne-Billancourt 2006, ISBN 2-7268-9406-2 (französisch)
  16. George Nick Georgano (Hrsg.): Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present. Dutton Press, New York, 2. Auflage, 1973; ISBN 0-525-08351-0
  17. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919–1939, σελιδες 364-368, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3-444-10348-4
  18. Amtsgericht Stuttgart. HRA 140. Abgerufen am 20. September 2022.
  19. Werner Oswald, Deutsche Autos 1920-1945, Motorbuch Verlag, Stuttgart 1987, σελίδες 49-50, και 204-205, ISBN 978-3879435197
  20. Claude Lichtenstein, Franz Engler, Stromlinienform, σελίδα 250, Katalogbuch zur gleichnamigen Ausstellung: Museum für Gestaltung Zürich 1992, ISBN 390670047X
  21. «U.S. Makes Ninety Percent of World's Automobiles». Popular Science 115 (5): 84. November 1929. https://books.google.com/books?id=FSgDAAAAMBAJ&q=U.S.+makes+ninety+percent+of+world's+automobiles&pg=PA84. Ανακτήθηκε στις 6 August 2013. 
  22. Aichner, Thomas; Coletti, Paolo (2013). «Customers' online shopping preferences in mass customization». Journal of Direct, Data and Digital Marketing Practice 15 (1): 20–35. doi:10.1057/dddmp.2013.34. 
  23. Rosario Murgida: Gruppo FCA - A luglio parte la produzione della Fiat 500 elettrica a Mirafiori. In: quattroruote.it. 22. Mai 2020, abgerufen am 24. Mai 2020 (italienisch).
  24. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδα 34, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  25. Jarvis, Alice-Azania (24 Σεπτεμβρίου 2010). «The Timeline: Car manufacturing». The Independent. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2024. 
  26. https://www.pdcnet.org/philinquiry/content/philinquiry_2005_0027_40545_0230_0247
  27. file:///C:/Users/hp17bs025ng/Downloads/Flyer_Besucherdienste_Wolfsburg-1.pdf
  28. Katalog der AUTOMOBIL REVUE 2015, σελίδες 35-36, Hallwag Verlag Bern 2015, ISBN 9783613307926
  29. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 74, London 1973, ISBN 0852230486
  30. 30,00 30,01 30,02 30,03 30,04 30,05 30,06 30,07 30,08 30,09 30,10 Auto Plus, LE QUIDE 2024, Reworld Media 2024
  31. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 110, London 1973, ISBN 0852230486
  32. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 208, London 1973, ISBN 0852230486
  33. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 93, London 1973, ISBN 0852230486
  34. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 119, London 1973, ISBN 0852230486
  35. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 184, London 1973, ISBN 0852230486
  36. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 246, London 1973, ISBN 0852230486
  37. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 377, London 1973, ISBN 0852230486
  38. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 92, London 1973, ISBN 0852230486
  39. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 228-232, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  40. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 221 London 1973, ISBN 0852230486
  41. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 285 London 1973, ISBN 0852230486
  42. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 333-334, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  43. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 309-310, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  44. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 321-323, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  45. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 343-346, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  46. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδα 655 London 1973, ISBN 0852230486
  47. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδες 684-685 London 1973, ISBN 0852230486
  48. G.N. Georgano, The Complete Encyclopedia of Motorcars, 1885 to the Present, σελίδες 305-306, London 1973, ISBN 0852230486
  49. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 303-305, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  50. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 316-320, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  51. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 361-364, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  52. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 346-349, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  53. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 369-372, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  54. Frédérick Lhospied: Alpine Renault A310, Boulogne, ISBN 2-7268-8452-0
  55. Ulrich Bethscheider-Kieser: Autos, die Geschichte machten – Renault Alpine. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 1991, ISBN 3-613-01407-6
  56. Gilles Fournier, David Burgess-Wise: Amilcar. Dalton Watson, Deerfield 1994, ISBN 1-85443-218-4.
  57. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 353-360, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  58. Anthony Bird: De Dion Bouton - First automobile Giant. Ballantine's Illustrated History of the Car marque book No 6, 1971, Ballantine Books Inc. 101 Fifth Ave., New York, Nr. 02322-6
  59. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 235-238, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  60. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 288-293, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  61. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 372-380, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  62. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 43-54, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  63. Joachim Kuch: Ford in Deutschland seit 1925. Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2003, ISBN 3-613-02345-8.
  64. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 244-251, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  65. Peter Schneider: Die NSU-Story – Die Chronik einer Weltmarke. 1. Auflage, Motorbuch Verlag, Stuttgart 1997, ISBN 3-613-01853-5.
  66. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 312-316, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  67. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 323-326, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  68. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 350-352, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  69. https://www.austrodaimler.com/austro-daimler/
  70. https://www.austrodaimler.com/
  71. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 301-303, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  72. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 336-340, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  73. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελίδες 364-368, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  74. Auto Plus, LE QUIDE 2024, σελίδα 340, Reworld Media 2024
  75. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 383-385, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  76. Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, σελιδες 381-382, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  77. https://www.kathimerini.gr/k/travel/563406334/i-anaviosi-tis-viomichanikis-klironomias-tis-syroy/
  78. https://www.stereaeconomy.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%BF%CF%87%CE%B1%CF%81/
  • Werner Oswald, Deutsche Autos 1920-1945, Motorbuch Verlag, Stuttgart 1987, ISBN 978-3879435197
  • Werner Oswald, Deutsche Autos 1945-1975, Motorbuch Verlag Stuttgart 1976, ISBN 3613041022
  • Ferdinand Hediger, Hans-Heinrich von Fersen, und Michael Sedgwick, Klassische Wagen 1919 - 1939, Bern & Stuttgart Hallwag 1988, ISBN 3444103484
  • Roger Gloor, NACHKRIEGSWAGEN, Personenautos 1945-1960, Originalausgabe: Hallwag Verlag Bern und Stuttgart 1980, -Lizenzausgabe für den Benedikt Taschen Verlag, 1994, ISBN 3444102631
  • Roger Gloor, PERSONENWAGEN DER 60ER JAHRE, Originalausgabe: Hallwag Verlag Bern und Stuttgart 1984, -Lizenzausgabe für den Benedikt Taschen Verlag, 1994, ISBN 3444103077
  • Roger Gloor, PERSONENWAGEN DER 70ER JAHRE, Hallwag Verlag Bern und Stuttgart 2005, ISBN 3613024403
  • Roger Gloor, PERSONENWAGEN DER 80er JAHRE, Motorbuch Verlag Stuttgart 2012, ISBN 978-3-613-03144-3
  • Katalog der AUTOMOBIL REVUE 2015, Hallwag Verlag Bern 2015, ISBN 9783613307926
  • Auto Plus, LE QUIDE 2024, 372 σελίδες, Reworld Media 2024