Neoplan Skyliner

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Neoplan Skyliner
Γενικά στοιχεία
ΚονσέρνMAN
Γερμανία
ΚατασκευαστήςNeoplan
Γερμανία, Τουρκία
Παραγωγή1967 - Σήμερα
Καθιστοί70 - 85
Θέσεις για αναπηρικό καρότσι2
Υποχρεωτική άδεια οδήγησηςD
Γενικά χαρακτηριστικά
ΑμαξοστοιχείαNeoplan
ΚινητήραςMAN D2676 LOH
Εκπομπή αερίωνEuro 6
Ίπποι460 hp
Ισχύς368 kW
Μέγιστη ροπή στρέψης2.500 Nm
Κιβώτιο ταχυτήτωνMAN TipMatic, 12 ταχυτήτων
ΜετάδοσηΑυτόματο
Μέγιστη ταχύτητα100 χλμ/ώρα
ΚαύσιμοDiesel
Διαστάσεις
Μήκος14.000 mm
Πλάτος2.550 mm
Ύψος4.000 mm
Μεταξόνιο6.700 mm
1.470 mm
Μπροστινή προεξοχή2.690 mm
Πισινή προεξοχή3.140 mm
Εσωτερικό ύψος1.680 mm (πάνω)
1.840 mm (κάτω)
Χώρος αποσκευών11.0 m³
Κύκλος στροφής23.316 mm
Βάρος
Απόβαρο26.000 kg

Το Neoplan Skyliner είναι διώροφο τριαξονικό λεωφορείο της Neoplan, το οποίο κατασκευάζεται από το 1967. Αρχικά κατασκευαζόταν στο εργαστάσιο της πόλης Πλάουεν, της Γερμανίας ενώ, πλέον, κατασκευάζεται στην Άγκυρα της Τουρκίας.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη γενιά του Skyliner κατασκευάστηκε το 1967 και ο κινητηράς ήταν ο OM 403 X της Mercedes-Benz. Αρχικά η κατασκευή του λεωφορείου γινόταν στην Στουτγκάρδη, ενώ από το 1973 γινόταν στο Πίλστινγκ. Από το 1981, το Skyliner κατασκευάζοταν και στο Λαμάρ του Κολοράντο από την Neoplan USA. Από το 1991, η παραγωγή του Skyliner γίνεται στο εργαστάσιο της πόλης Πλάουεν.

Το 1979 ξεκίνησε να κασκευάζεται το μοντέλο N 424 και στα τέλη του 1982 το N 426/3 (τριαξονικό), τα οποία ήταν αστικού και προαστιακού τύπου.[1]

Το 1994, ξεκίνησε η παραγωγή των μοντέλων N 4024 και N 4026 (τριαξονικό), τα οποία ήταν αστικού και προαστικού τύπου[2]

Δεύτερη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1989, παρουσιάστηκε η δεύτερη γενιά του Skyliner, η οποία είχε τον κινητήρα OM 442 LA 524-hp της Mercedes-Benz. Στη δεύτερη γενιά υπήρχε καινούργια μάσκα, ο σχεδιασμός ήταν παρόμοιος με τα μοντέλα Starliner, Cityliner και Transliner. Επίσης, το εσωτερικό είχε πιο σύγχρονο εξοπλισμό. Το 2000, κατασκευάστηκε το μοντέλο N 122/3 (τριαξονικό).

Τρίτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004, παρουσιάστηκε η τρίτη γενιά του Skyliner.[3] Η τρίτη γενιά είχε δύο εκδόσεις το Skyliner C (13 μέτρα) και το Skyliner L (14 μέτρα). Ο κινητήρας είναι της MAN και όχι της Mercedes-Benz, εξ' αιτίας της εξαγοράς της Neoplan από την MAN. Το μοντέλο της τρίτης γενιάς είναι το N 1122/3 (τριαξονικό).

Τέταρτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2011, παρουσιάστηκε η τέταρτη γενιά του Skyliner. Τα λεωφορεία της τέτατρης γενιάς διαθέτουν θέση για αναπηρικό καροτσάκι. Από το 2015, ο κινητήρας του Skyliner είναι σύμφωνος με τις προδιαγραφές του Euro 6. Την ίδια χρονιά στο εργοστάσιο της Πλάουεν κατασκευάστηκε το τελευταίο Skyliner. Πλέον η παραγωγή του λεωφορείου γίνεται στην Άγκυρα της Τουρκίας. Το μοντέλο της τέταρτης γενιάς είναι ένα (σε αντίθεση με την προηγούμενη γενιά) το N1222.

Το 2016, το Skyliner κέρδισε τα βραβεία IBC και IBNP.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

O κινητήρας του Skyliner έχει ισχύς 368 kW, ίππους 460 hp και η μέγιστη ροπή στρέψης είναι 2.500. Επίσης, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι αυτόματο και έχει 12 ταχύτητες. Το λεωφορείο διαθέτει ABS, ASR, EBS, ESP, ACC και LGS.

Από το 2015, ο κινητήρας του Skyliner είναι σύμφωνος με τις προδιαγραφές του Euro 6.

Skyliner C

O κινητήρας του Skyliner C είναι ο MAN D2676 LOH 02, ο οποίος έχει ισχύς 353 kW, ίππους 473 hp και η μέγιστη ροπή στρέψης είναι 2.300. Επίσης, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι αυτόματο και έχει 12 ταχύτητες. Το μήκος του είναι 12.44 μέτρα, το πλάτος 2.55 μέτρα και το ύψος 4 μέτρα. Τέλος, το μεταξόνιο είναι 5.550 και 1.300 mm.

Skyliner L

O κινητήρας του Skyliner L είναι ο MAN D2676 LOH 02, οποίος έχει ισχύς 353 kW, ίππους 473 hp και η μέγιστη ροπή στρέψης είναι 2.300. Επίσης, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι αυτόματο και έχει 12 ταχύτητες. Το μήκος του είναι 13.79 μέτρα, το πλάτος 2.55 μέτρα και το ύψος 4 μέτρα. Τέλος, το μεταξόνιο είναι 6.900 και 1.300 mm.

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Neoplan Doppeldecker». omnibusarchiv.de. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017. 
  2. «Neoplan Doppeldecker». omnibusarchiv.de. http://www.omnibusarchiv.de/include.php?path=article&contentid=362&page=11. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017. 
  3. «Neoplan Doppeldecker». omnibusarchiv.de. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2017. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]