Isonami (αντιτορπιλικό, 1927)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 5°26′S 123°4′E / 5.433°S 123.067°E / -5.433; 123.067

Isonami
Το αντιτορπιλικό Isonami (1939)
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΑντιτορπιλικό κλάσης Fubuki.
Έναρξη ναυπήγησης19 Οκτωβρίου 1926
Καθέλκυση24 Νοεμβρίου 1927
Ένταξη σε υπηρεσία30 Ιουνίου 1928
ΚατάληξηΤορπιλίστηκε από το υποβρύχιο USS Tautog και βυθίστηκε.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα1.750 LT (1.780 t)
2.050 LT (2.080 t)
Μήκος115,3 m (στην γραμμή της ισάλου)
118,41 m (ολικό)
Πλάτος10,4 m
Βύθισμα3,2 m
Πρόωσητο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 50.000 ihp
Ταχύτητα38 kn
Αυτονομία5.000 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.
Πλήρωμα219 αξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός6 πυροβόλα των 127 mm
έως και 22 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 25 mm
έως και 10 αντιαεροπορικά πολυβόλα των 13 mm
τορπιλοσωλήνες των 610 mm
36 βόμβες βυθού
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Isonami (ιαπωνικά: 磯波)[1] ήταν το ένατο από τα εικοσιτέσσερα αντιτορπιλικά κλάσης Fubuki που ναυπηγήθηκαν για το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν εντάχθηκαν σε υπηρεσία τα πλοία αυτής της κλάσης ήταν τα ισχυρότερα αντιτορπιλικά στον κόσμο.[2] Ήταν πλοία πρώτης γραμμής σε όλη την δεκαετία του 1930 και παρέμειναν αξιόμαχα ως οπλικά συστήματα και κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση των προηγμένων αντιτορπιλικών της κλάσης Fubuki εγκρίθηκε στα πλαίσια του ευρύτερου προγράμματος ενίσχυσης του Ιαπωνικού Ναυτικού ξεκινώντας από το οικονομικό έτος 1923· στόχος ήταν η Ιαπωνία να αποκτήσει ποιοτικό πλεονέκτημα διαθέτοντας τα πλέον σύγχρονα πολεμικά πλοία.[3] Οι δυνατότητες των νέων αντιτορπιλικών ήταν σημαντικά ανώτερες σε σύγκριση με προγενέστερες σχεδιάσεις, σε τέτοιο βαθμό που ονομάστηκαν Αντιτορπιλικά Ειδικού Τύπου (ιαπωνικά: 特型). Το μεγάλο μέγεθος, το προωστικό σύστημα, η υψηλή ταχύτητα πλεύσης και η μεγάλη ακτίνα δράσης τους σε συνδιασμό με τον ισχυρότατο οπλισμό τους προσέδιδαν ισχύ εφάμιλλη με αυτή πολλών ελαφρών καταδρομικών τότε σε υπηρεσία με διάφορες ναυτικές δυνάμεις ανά την υφήλιο.[4]

Η ναυπήγηση του Isonami ξεκίνησε στις 19 Οκτωβρίου 1926, η καθέλκυσή του έλαβε χώρα στις 24 Νοεμβρίου 1927 και η ένταξή του στον στόλο στις 30 Ιουνίου 1928.[5]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την ολοκλήρωσή του το Isonami καθώς και τα αδελφά Uranami, Shikinami και Ayanami εντάχθηκαν στην 19η Μοίρα Αντιτορπιλικών υπό τον 2ο Στόλο του Αυτοκρατορικού Ναυτικού. Κατά τον Β΄ Σινοϊαπωνικό Πόλεμο το Isonami συμμετείχε στην κάλυψη των δυνάμεων που πραγματοποίησαν αμφίβιες αποβάσεις σε Σαγγάη και Χανγκτσόου. Από το 1940 ανέλαβε αποστολές περιπολίας και καλύψεως αποβατικών ενεργειών στη νότια Κίνα.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν έγινε η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, που σηματοδότησε την είσοδο της Ιαπωνίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το Isonami ανήκε στη 19η Μοίρα Αντιτορπιλικών του 1ου Στόλου και είχε σταλεί από τη Ναυτική Περιοχή Κούρε στη Samah της νήσου Χαϊνάν. Από τις 4 Δεκεμβρίου 1941 ως τις 30 Ιανουαρίου 1942 το Isonami ήταν ένα από τα σκάφη συνοδείας των βαρέων καταδρομικών Suzuya, Kumano, Mogami και Mikuma που συμμετείχαν στις επιθετικές επιχειρήσεις ενάντια σε Μαλαισία, Μπάνγκα-Παλεμπάνγκ και τα νησιά Ανάμπας. Τους επόμενους μήνες εντάχθηκε στις ναυτικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην εισβολή της Ιάβας, της βόρειας Σουμάτρας και των νήσων Ανταμάν. Κατά την διάρκεια των ιαπωνικών επιδρομών στον Ινδικό Ωκεανό, το Isonami ανέλαβε αποστολές περιπολίας και συνοδείας στα ανοικτά του Πορτ Μπλαιρ. Το διάστημα 13-22 Απριλίου 1942 έπλευσε μέσω Σιγκαπούρης πίσω στο Κούρε προκειμένου να πραγματοποιηθούν εργασίες συντήρησης.[6]

Στις 4 και 5 Ιουνίου το Isonami συμμετείχε στη Ναυμαχία του Μίντγουεϊ, όντας ένα από τα σκάφη της κύριας δύναμης υπό το ναύαρχο Ισορόκου Γιαμαμότο. Κατά την επιστροφή από τη ναυμαχία συγκρούστηκε με το Uranami με συνέπεια να χρειαστεί να πλεύσει στη Γιοκοσούκα για τις αναγκαίες επισκευές, που κράτησαν μέχρι τα τέλη Ιουλίου. Το διάστημα Αυγούστου-Σεπτεμβρίου ανέλαβε εκπαιδευτικά καθήκοντα με τα αεροπλανοφόρα Jun'yō και Hiyō στη θάλασσα του Σέτο, τα οποία και συνόδευσε στις αρχές Οκτωβρίου στην ατόλη Τρουκ.[6] Μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 1943 ανέλαβε απόστολές περιπολίας στα ανοικτά της Τρουκ και μετείχε επίσης σε απόστολές ενίσχυσης των ιαπωνικών στρατευμάτων στις νήσους του Σολομώντα, το περίφημο Τόκιο Εξπρές.[6]

Την 1η Δεκεμβρίου υπέστη ζημιές εξαιτίας αεροπορικής επίθεσης των Αμερικανών στα ανοικτά της Νέας Γουινέας.[7] Στις 18 του ίδιου μήνα διέσωσε ναυαγούς από το τορπιλισμένο καταδρομικό Tenryū.

Στις αρχές του Ιανουαρίου το Isonami επέστρεψε στο Κούρε για επισκευές. Τον Φεβρουάριο συνόδευσε νηοπομπή από το Μπούσαν στο Παλάου και στην συνέχεια στο Wewak. Στις 25 Φεβρουαρίου εντάχθηκε στη δύναμη του Νοτιοδυτικού Στόλου Περιοχής, με βάση τη Σουραμπάγια και κύρια καθήκοντα αυτά της συνοδείας νηοπομπών στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες.

Στις 9 Απριλίου 1943, ενώ συνόδευε νηοπομπή από Σουραμπάγια, τορπιλίστηκε από το αμερικανικό υποβρύχιο USS Tautog. Επτά μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν και εννέα ακόμα τραυματίστηκαν.[8] Την 1η Αυγούστου 1943 το Isonami διεγράφη από τη δύναμη του στόλου.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Nelson. Japanese-English Character Dictionary. Page 654
  2. Globalsecurity.org. «IJN Fubuki class destroyers». 
  3. Fitzsimons, Illustrated Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare p.1040
  4. Peattie & Evans, Kaigun page 221-222.
  5. Nishidah, Hiroshi (2002). «Fubuki class 1st class destroyers». Materials of the Imperial Japanese Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2009. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Nevitt, Allyn D. (1997). «IJN Isonami: Tabular Record of Movement». Long Lancers. Combinedfleet.com. 
  7. Cressman, Robert (2000). «Chapter IV: 1942». The official chronology of the U.S. Navy in World War IIΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-55750-149-3. OCLC 41977179. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2007. 
  8. D’Albas. Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II.
  9. Nishidah, Hiroshi (2002). «Fubuki class destroyers». Materials of the Imperial Japanese Navy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2009. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • D'Albas, Andrieu (1965). Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II. Devin-Adair Pub. ISBN 0-8159-5302-X. 
  • Brown, David (1990). Warship Losses of World War Two. Naval Institute Press. ISBN 1-55750-914-X. 
  • Howarth, Stephen (1983). The Fighting Ships of the Rising Sun: The Drama of the Imperial Japanese Navy, 1895–1945. Atheneum. ISBN 0-689-11402-8. 
  • Jentsura, Hansgeorg (1976). Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. US Naval Institute Press. ISBN 0-87021-893-X. 
  • Nelson, Andrew N. (1967). Japanese–English Character DictionaryΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Tuttle. ISBN 0-8048-0408-7. 
  • Watts, Anthony J (1967). Japanese Warships of World War II. Doubleday. ISBN 978-0-3850-9189-3. 
  • Whitley, M J (2000). Destroyers of World War Two: An International Encyclopedia. London: Arms and Armour Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]