Fiume (καταδρομικό)
 | |
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Βαρύ καταδρομικό κλάσης Zara. |
| Ναυπηγείο | Stabilimento Tecnico Triestino, Τεργέστη |
| Έναρξη ναυπήγησης | 29 Απριλίου 1929 |
| Καθέλκυση | 22 Απριλίου 1930 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 23 Νοεμβρίου 1931 |
| Δίδυμα σκάφη | Zara, Pola, Gorizia |
| Κατάληξη | Βυθίστηκε στη ναυμαχία του Ταινάρου, στις 29 Μαρτίου 1941, μαζί με τα αδελφά πλοία Zara και Pola. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 13.944 LT (πλήρες) |
| Μήκος | 182,8 m |
| Πλάτος | 20,6 m |
| Βύθισμα | 7,2 m |
| Ταχύτητα | 33 kn |
| Αυτονομία | 5.360 ναυτικά μίλια, με ταχύτητα πλεύσης 16 kn |
| Πλήρωμα | 841 αξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 8 πυροβόλα των 203 mm 16 πυροβόλα των 100 mm 6 πυροβόλα των 40 mm 8 πολυβόλα των 13,2 mm |
| Θωράκιση | 70 mm (μέγιστη) στο κατάστρωμα 150 mm στην κύρια ζώνη θωράκισης 150 mm στους πύργους των κύριων πυροβόλων |
| Σημειώσεις | |
Τα στοιχεία αφορούν το πλοίο όταν ολοκληρώθηκε το 1929. Στην διάρκεια της επιχειρησιακής του ζωής ο οπλισμός και άλλες παράμετροι άλλαξαν. | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το Fiume ήταν ιταλικό βαρύ καταδρομικό, το δεύτερο της κλάσης Zara. Η ναυπήγησή του ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1929 και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 1931. Είχε σημαντική πολεμική δράση στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συμμετέχοντας σε πολλές αποστολές αναχαίτισης βρετανικών νηοπομπών.
Επίσης, ήταν μέλος των ιταλικών ναυτικών δυνάμεων που έλαβαν μέρος στη ναυμαχία της Καλαβρίας (Ιούλιος 1940), στη ναυμαχία του ακρωτηρίου Σπαρτιβέντο (Νοέμβριος 1940), καθώς και στη ναυμαχία του Ταινάρου (Μάρτιος 1941) στην οποία ο ιταλικός στόλος υπέστη πανωλεθρία. Στη ναυμαχία αυτή βυθίστηκαν το Fiume καθώς και τα αδελφά πλοία Zara και Pola.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
To Fiume είχε ολικό μήκος 182,8 m, πλάτος 20,62 m και βύθισμα 7,2 m. To εκτόπισμα ήταν 13.944 LT με πλήρη φόρτο μάχης, αλλά συνήθως κυμαίνονταν στους 10.000 LT, δηλαδή εντός των ορίων που επέβαλε η Ναυτική Συνθήκη της Ουάσιγκτον. Προωθούνταν από δύο ατμοστρoβίλους Parsons, είχε ισχύ 95000 shp και μέγιστη ταχύτητα 32 kn. Το πλήρωμά αποτελούνταν από 841 αξιωματικούς και ναύτες.[1] Η κύρια θωρακισμένη ζώνη ήταν πάχους 150 mm, ενώ του καταστρώματος ως και 70 mm. Η γέφυρα του πλοίου[1] και οι πύργοι των κύριων πυροβόλων, επίσης, είχαν θωράκιση πάχους 150 mm.
Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από οκτώ πυροβόλα των 203 mm, τοποθετημένα ανά δύο σε τέσσερις πύργους, οι δύο εκ των οποίων ήταν εγκατεστημένοι στο εμπρόσθιο και οι άλλοι δύο στο οπίσθιο μέρος του σκάφους. Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν 16 πυροβόλα των 100 mm, τέσσερα των 40 mm καθώς και οκτώ πολυβόλα των 12,7 mm. Η διάταξη του δευτερεύοντος οπλισμού άλλαξε πολλές φορές στη διάρκεια της επιχειρησιακής ζωής του πλοίου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, αφαιρέθηκαν δύο από τα πυροβόλα των 100 mm και όλα τα όπλα των 40 mm, προκειμένου να τοποθετηθούν στη θέση τους οκτώ πυροβόλα των 37 mm. To 1940, προστέθηκαν δύο πυροβόλα των 120 mm.[1] Μετέφερε, επίσης, δύο αναγνωριστικά υδροπλάνα IMAM Ro.43.[1][2]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το καταδρομικό πήρε το όνομά του από την ομώνυμη πόλη, η οποία σήμερα ονομάζεται Ριέκα και ανήκει στην Κροατία. Η ναυπήγηση του ξεκίνησε στην Τεργέστη, στα ναυπηγεία Stabilimento Tecnico Triestino, στις 29 Απριλίου 1929. Καθελκύστηκε μαζί με το αδελφό πλοίο Zara ένα χρόνο αργότερα, στις 27 Απριλίου 1930. Ολοκληρώθηκε και εντάχθηκε στη δύναμη του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού (Regia Marina) στις 23 Νοεμβρίου 1931.[1] Τον Ιανουάριο του 1935 διεξήχθησαν επί του Fiume δοκιμές αυτόγυρων.[3] Τον Μάιο 1938, συμμετείχε στη μεγάλη ναυτική επίδειξη, που διοργανώθηκε προς τιμήν του Αδόλφου Χίτλερ. Μαζί με το Zara πραγματοποίησαν επίδειξη με πυρά, την οποία παρακολούθησαν οι Χίτλερ και Μουσολίνι από το θωρηκτό Conte di Cavour.[4]
Β' Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την είσοδο της Ιταλίας στον Πόλεμο, στις 10 Ιουνίου 1940, το Fiume εντάχθηκε μαζί με το Zara και τέσσερα αντιτορπιλικά στην 1η Μεραρχία του Στόλου. Η μονάδα υπάγονταν στην 1η Μοίρα, υπό τον ναύαρχο Ίνιγκο Καμπιόνι (Inigo Campioni).[5] Δύο ημέρες αργότερα η 1η και η 9η Μεραρχία απέπλευσαν, προκειμένου να αντιμετωπίσουν βρετανικές επιθέσεις ενάντια σε θέσεις των Ιταλών στη Λιβύη.[6] Ενώ κατευθύνονταν προς τους στόχους τους, το βρετανικό υποβρύχιο HMS Odin, επιχείρησε ανεπιτυχώς να πλήξει το Fiume και το Gorizia.[7] Στις 7 Ιουλίου, ιταλικά αναγνωριστικά ανέφεραν την ύπαρξη βρετανικής μοίρας καταδρομικών στη Μάλτα, με αποτέλεσμα να διαταχθεί ο απόπλους της 1η Μοίρας και άλλων ναυτικών δυνάμεων προκειμένου να καλυφθεί νηοπομπή που είχε ξεκινήσει το ταξίδι της προς τη βόρεια Αφρική την προηγουμένη. Τα θωρηκτά Conte di Cavour and Giulio Cesare, παρείχαν κάλυψη από απόσταση. Δύο ημέρες αργότερα έγινε σύντομη εμπλοκή ανάμεσα στον ιταλικό και τον βρετανικό στόλο, χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα, για κάποια από τις δύο πλευρές (ναυμαχία της Καλαβρίας).[8]
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο ιταλικός στόλος, συμπεριλαμβανομένου του Fiume, επιχείρησε χωρίς επιτυχία να αναχαιτίσει βρετανική νηοπομπή που είχε αποπλεύσει από την Αλεξάνδρεια με προορισμό τη Μάλτα.[9] Τη νύχτα 11-12 Νοεμβρίου, το καταδρομικό βρίσκονταν στον ναύσταθμο του Τάραντα, αλλά δεν επλήγη κατά τη διάρκεια της βρετανικής αεροπορικής επίθεσης.[10]
Ναυμαχία του Ταινάρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ιταλικός στόλος υπό τον ναύαρχο Άντζελο Ιακίνο (Angelo Iachino), αποπειράθηκε να αναχαιτίσει βρετανική νηοπομπή νότια της Κρήτης στα τέλη Μαρτίου 1941. Η επιχείρηση είχε σαν αποτέλεσμα τη σύγκρουση με τον βρετανικό στόλο στο διάστημα 27-29 Μαρτίου. Το μεγαλύτερο μέρος της μέρας το Pola και η υπόλοιπη 3η Μεραρχία δεν ενεπλάκησαν άμεσα, γιατί βρίσκονταν στην απομακρυσμένη από τα βρετανικά πλοία πλευρά της ιταλικής παράταξης. Την παροχή αεροπορικής υποστηρίξεως ανέλαβαν μονάδες της Ιταλικής Βασιλικής Αεροπορίας (Regia Aeronautica) καθώς και το 10ο Αεροπορικό Σώμα της Luftwaffe (X. Fliegerkorps).[11] Βρετανικά αεροσκάφη τορπίλισαν το θωρηκτό Vittorio Veneto, αναγκάζοντας το να αποσυρθεί. Η 1η Μεραρχία παρέμεινε ως δύναμη προκαλύψεως του υπόλοιπου στόλου, που ξεκίνησε την αναδίπλωση του πίσω στη βάση του.[12] Δεύτερη αεροπορική επίθεση των Βρετανών, απέτυχε να εντοπίσει το μεγάλο θωρηκτό, αλλά έπληξε το καταδρομικό Pola με συνέπεια να ακινητοποιηθεί. Το Fiume μαζί με το Zara και τέσσερα αντιτορπιλικά αποσπάσθηκαν για να το προστατέψουν.[13] Χωρίς να το γνωρίζουν οι Ιταλοί, ο Βρετανικός στόλος (ο οποίος περιλάμβανε τα θωρηκτά ) απείχε μόλις 50 ναυτικά μίλια.[14]
Υπό την κάλυψη του σκοταδιού, καθοδηγούμενα από το ραντάρ τα βρετανικά πλοία προσέγγισαν το Pola. Ταυτόχρονα το προσέγγιζε από την αντίθετη κατεύθυνση η ιταλική δύναμη. Στις 10:27 οι προβολείς του HMS Warspite φώτισαν το Fiume και ταυτόχρονα το θωρηκτό έπληξε τον στόχο του, προκαλώντας του σοβαρές ζημιές. Το καταδρομικό δέχτηκε στη συνέχεια πλήγματα και από το Valiant, με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολοσχερώς. Παρόμοια τύχη είχαν λίγο αργότερα το Zara, το Pola και τα αντιτορπιλικά Alfieri και Carducci. Η όλη δράση ήταν διάρκειας μερικών λεπτών.[15][16] Πολλοί Ιταλοί ναυαγοί διασώθηκαν τις επόμενες μέρες από ελληνικά και βρετανικά αντιτορπιλικά, καθώς και από το ιταλικό νοσοκομειακό πλοίο Gradisca.[17][18][19][20]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Gardiner & Chesneau 1980, σελ. 292.
- ↑ Brescia 2012, σελ. 76.
- ↑ Cernuschi & O'Hara 2007, σελ. 68.
- ↑ Lowry & Wellham 2000, σελ. 42.
- ↑ Brescia 2012, σελ. 42.
- ↑ Rohwer 2005, σελ. 28.
- ↑ Rohwer 2005, σελ. 27.
- ↑ Rohwer 2005, σελ. 32.
- ↑ Rohwer 2005, σελ. 43.
- ↑ Lowry & Wellham 2000, σελ. 119.
- ↑ Garzke & Dulin 1985, σελ. 384.
- ↑ Bennett 2003, σελίδες 121-124.
- ↑ Garzke & Dulin 1985, σελ. 388.
- ↑ Smith 2008, σελ. 138.
- ↑ Smith 2008, σελίδες 139-141.
- ↑ Bennett 2003, σελίδες 125-131.
- ↑ O'Hara 2009, σελ. 97.
- ↑ «Giorgio Giogis». marina.difesa.it. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Cernuschi, Brescia & Bagnasco 2010, σελ. 30.
- ↑ Fioravanzo 1959, σελίδες 480-481.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bennett, Geoffrey (2003). Naval Battles of World War II. Barnsley: Pen & Sword. ISBN 0850529891.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini’s Navy: A Reference Guide to the Regia Marina 1930–1945. Barnsley: Seaforth. ISBN 1848321155.
- Cernuschi, Enrico· Brescia, Maurizio· Bagnasco, Erminio (2010). Le Navi Ospedale Italiane 1935–1945. Albertelli. ISBN 8887372861.
- Cernuschi, Enrico; O'Hara, Vincent (2007). Jordan, John, επιμ. «Search For A Flattop: The Italian Navy and the Aircraft Carrier, 1907–2007». Warship 2007 (London: Conway Maritime Press): 61-80. ISBN 9781844860418. https://archive.org/details/warship20070000unse.
- Fioravanzo, Giuseppe (1959). La Marina italiana nella seconda guerra mondiale. II – La guerra nel Mediterraneo – Le azioni navali – Tomo Primo: dal 10 giugno 1940 al 31 marzo 1941. Rome: Ufficio Storico della Marina Militare. OCLC 561483188.
- Gardiner, Robert· Chesneau, Roger (1980). Conway's All the World's Fighting Ships, 1922–1946. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-913-8.
- Garzke, William H.· Dulin, Robert O. (1985). Battleships: Axis and Neutral Battleships in World War II. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-101-3.
- Lowry, Thomas P.· Wellham, John (2000). The Attack on Taranto: Blueprint for Pearl Harbor. Mechanicsburg: Stackpole. ISBN 0811726614.
- O'Hara, Vincent P. (2009). Struggle for the Middle Sea: The Great Navies at War in the Mediterranean Theater, 1940–1945. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-648-3.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea, 1939–1945: The Naval History of World War Two. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
- Smith, Peter Charles (2008). The Great Ships: British Battleships in World War II. Mechanicsburg: Stackpole Books. ISBN 9780811735148.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Fiume (ship, 1931) στο Wikimedia Commons
| ||||||||
