EuroChallenge

Γιουροτσάλεντζ
Πρώην ονομασία	FIBA Europe League (2003–2005); FIBA EuroCup (2005–2008)
Άθλημα	Καλαθοσφαίριση
Ίδρυση	2003
Κατάργηση	2015
Αντικαταστάθηκε από	FIBA Europe Cup
Σύνθημα	We Are Basketball
Αριθμός ομάδων	32
Χώρα	Μέλη της FIBA Europe
Ήπειρος	Europe
Τελευταίος κάτοχος	Ναντέρ (1ος τίτλος)
Περισ. κατακτήσεις	12 ομάδες από έναν τίτλο
Επίπεδο	3η βαθμίδα
Προβιβασμός	Eurocup
Επίσημη ιστοσελίδα	fibaeurope.com

Το ΕuroChallenge υπήρξε διεθνής διοργάνωση καλαθοσφαίρισης μεταξύ συλλόγων με διοργανώτρια αρχή την FIBA Europe. Εθεωρείτο η τρίτη σε τάξη ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μετά την Ευρωλίγκα και το EuroCup.

Οι τελικές φάσεις του διεξάγονταν πάντα σε μορφή final four, στην έδρα της μίας εκ των τεσσάρων ημι-φιναλίστ. Το 2015 η FIBA κατήργησε το ΕuroChallenge με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας δεύτερης σε τάξη ευρωπαϊκής διοργάνωσης, με την ονομασία FIBA Europe Cup, με σκοπό να ανταγωνιστεί το EuroCup.^[1]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διοργάνωση ξεκίνησε την αγωνιστική περίοδο 2003–04 με διοργανώτρια τη FIBA,^[2] και τις 2 πρώτες χρονιές ονομαζόταν FIBA Europe League για να μετονομαστεί στη συνέχεια σε FIBA EuroCup.

Στις 2 Ιουλίου 2008 ανακοινώθηκε η συνεργασία της FIBA και της ULEB σε μία προσπάθεια επανένωσης των Ευρωπαϊκών ομοσπονδιών^[3] και αυτό σαν αποτέλεσμα είχε την από κοινού διοργάνωση του Κυπέλλου αυτού εφεξής, το οποίο πλέον ονομαζόταν EuroChallenge και δεν θα πρέπει να συγχέεται με το EuroCup Challenge το οποίο διοργάνωσε για κάποια χρόνια η FIBA και έχει πλέον καταργηθεί.

Οι τελικοί συνοπτικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος	Πόλη Final Four	Κυπελλούχος	Φιναλίστ	Σκορ
Υπό την ονομασία FIBA Europe League
2004	Καζάν	Ούνικς Καζάν	Μαρούσι	87–63 (ημ. 46–34)
2005	Κωνσταντινούπολη	Ντιναμό Αγ. Πετρούπολης	Κίεβο	85–74 (ημ. 41–33)
Υπό την ονομασία FIBA EuroCup
2006	Κίεβο	Χοβεντούτ Μπανταλόνα	Χίμκι Μόσχας	88–63 (ημ. 43–30)
2007	Χιρόνα	Χιρόνα	Αζοβμάς Μαριούπολης	79–72 (ημ. 40–36)
2008	Λεμεσός	Μπάρονς Ρίγα	Μονς-Αϊνό	63–62 (ημ. 35–28)
Υπό την ονομασία FIBA EuroChallenge
2009	Μπολόνια	Βίρτους Μπολόνια	Σολέ	77–75 (ημ. 45–39)
2010	Γκέτινγκεν	Γκέτινγκεν	Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα	83–75 (ημ. 34–28)
2011	Οστάνδη	Κρκα Νόβο Μέστο	Λοκομοτίβ Κουμπάν Κρασνοντάρ	83–77 (ημ. 43–41)
2012	Ντεμπρετσένι	Μπεσίκτας	Ελάν Σαλόν	91–86 (ημ. 44–40)
2013	Σμύρνη	Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα	Πινάρ Καρσίγιακα	77–76 (ημ. 34–46)
2014	Μπολόνια	Ρέτζιο Εμίλια	Τρίουμφ Λιούμπερτσι	79–65 (ημ. 48–32)
2015	Τραπεζούντα	Ναντέρ	Τραμπζονσπόρ	64–63 (ημ. 37–28)

Τίτλοι ανά σύλλογο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

EuroChallenge 2013

Θέση	Ομάδα	Αριθμός τίτλων	Κυπελλούχος	Φιναλίστ
1	Βίρτους Μπολόνια	1	(2009)	-
	Γκέτινγκεν	1	(2010)	-
	Κράσνιε Κρίλια Σαμάρα	1	(2013)	(2010)
	Κρκα Νόβο Μέστο	1	(2011)	-
	Μπάρονς Ρίγα	1	(2008)	-
	Μπεσίκτας	1	(2012)	-
	Ναντέρ	1	(2015)	-
	Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης	1	(2005)	-
	Ούνικς Καζάν	1	(2004)	-
	Ρέτζιο Εμίλια	1	(2014)	-
	Χιρόνα	1	(2007)	-
	Χοβεντούτ Μπανταλόνα	1	(2006)	-
2	Αζοβμάς Μαριούπολης	-	-	(2007)
	Ελάν Σαλόν	-	-	(2012)
	Καρσίγιακα	-	-	(2013)
	Κίεβο	-	-	(2005)
	Λοκομοτίβ Κουμπάν Κρασνοντάρ	-	-	(2011)
	Μαρούσι	-	-	(2004)
	Μονς-Αϊνό	-	-	(2008)
	Σολέ	-	-	(2009)
	Τραμπζονσπόρ	-	-	(2015)
	Τρίουμφ Λιούμπερτσι	-	-	(2014)
	Χίμκι Μόσχας	-	-	(2006)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο πίνακας είναι ταξινομημένος αλφαβητικά.

Τίτλοι ανά χώρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογοι από οκτώ χώρες μοιράζονται τους τίτλους. Άλλες τρεις χώρες έστειλαν ομάδα στον τελικό χωρίς να κερδίσει το κύπελλο.

Θέση	Χώρα	Tίτλοι	Φιναλίστ
1	Ρωσία ! Ρωσία	3	4
2	Ισπανία ! Ισπανία	2	-
	Ιταλία ! Ιταλία	2	-
3	Γαλλία ! Γαλλία	1	2
	Γερμανία ! Γερμανία	1	-
	Λετονία ! Λετονία	1	-
	Σλοβενία ! Σλοβενία	1	-
	Τουρκία ! Τουρκία	1	2
4	Βέλγιο ! Βέλγιο	-	1
	Ελλάδα ! Ελλάδα	-	1
	Ουκρανία ! Ουκρανία	-	2