Μετάβαση στο περιεχόμενο

British Motor Corporation

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|29|04|2025}}
British Motor Corporation
Νομική μορφήιδιωτική εταιρία
Κλάδοςβιομηχανία αυτοκίνησης
Ίδρυση1952
ΙδρυτήςAustin Motor Company
Διάλυση1966
ΈδραΜπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο
Προϊόντααυτοκίνητο
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η British Motor Corporation (BMC - Μπρίτις Μότορ Κορπορέησον) ήταν μια αυτοκινητοβιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου, που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση της Austin Motor Company και της Nuffield Organisation (που ήταν η μητρική εταιρεία της αυτοκινητοβιομηχανίας Morris, της MG, της Riley και της Wolseley), στα μέσα Απριλίου του 1952.[1][2]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ΒΜC ήταν η μεγαλύτερη βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία της εποχής της, κατέχοντας το 39% της συνολικής βρετανικής παραγωγής αυτοκινήτων και παράγοντας μια ευρεία παλέτα οχημάτων με τα σήματα Austin, Morris, MG, Austin-Healey, Wolseley, καθώς επίσης και επαγγελματικά αυτοκίνητα και αγροτικά μηχανήματα. Ο πρώτος Πρόεδρος της εταιρείας ήταν ο Λόρδος Nuffield (William Morris - Ουίλιαμ Μόρις), αλλά αντικαταστάθηκε τον Αύγουστο του 1952 από τον Leonard Lord (Λέοναρντ Λορντ) της Austin που συνέχισε στη θέση αυτή μέχρι τα 65α του γενέθλια, το 1961. Τότε παρέδωσε τα ηνία της εταιρείας (θεωρητικά τουλάχιστον) στον George Harriman (Τζωρτζ Χάριμαν) το 1956.

Η έδρα και τα γραφεία της BMC βρίσκονταν στο εργοστάσιο της Austin στο Λόνγκμπριτζ του Μπέρμιγχαμ και προφανώς η Austin είχε θέση ισχύος μέσα στην εταιρεία σε σχέση με τη Morris. Η χρήση κινητήρων Morris εγκαταλείφθηκε μετά από 3 χρόνια και όλα τα πρωτότυπα μοντέλα της εταιρείας λάμβαναν τον κωδικό ADO (ακολουθούμενο από έναν αριθμό) που ήταν συντόμευση του "Austin Drawing Office". Το εργοστάσιο του Λόνγκμπριτζ ήταν ένα από τα πιο εξελιγμένα της εποχής, ύστερα από εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης που έγιναν το 1951. Μετά από αυτό, οι συγκρίσεις με τα 16 διαφορετικά και πολλές φορές παλαιάς τεχνολογίας εργοστάσια της Nuffield που ήταν διάσπαρτα στη Βρετανία ήταν αναπόφευκτες.

Παρόλα αυτά, οι διάφορες υπηρεσίες της Austin, και κυρίως το μάρκετινγκ και ο έλεγχος του κόστους και της τιμολόγησης, δεν δούλευαν με τόσο καλό τρόπο όσο της Nuffield, και με τόσο σκληρό ανταγωνισμό το μειονέκτημα αυτό γινόταν πλέον εμφανές. Το πλέον καλοπουλημένο αυτοκίνητο της εταιρείας, το Mini, είχε τότε αναλυθεί όσο τίποτα άλλο από την ανταγωνίστρια Ford, ώστε να δει με ποιον τρόπο η BMC κατάφερε να δημιουργήσει ένα τόσο φθηνό αυτοκίνητο και να βγάλει κέρδη. Μετά από μήνες ανάλυσης, οι ερευνητές της Ford κατέληξαν έκπληκτοι: η BMC όχι μόνο δεν έβγαζε κέρδη από την πώληση κάθε Mini, αλλά αντίθετα είχε ζημιά 30 λιρών για κάθε ένα που παρήγαγε. Το αποτέλεσμα ήταν πως παρότι τα μεγέθη της παραγωγής ήταν αρκετά καλά στη BMC, το μερίδιο αγοράς έπεφτε σταθερά, όπως και η κερδοφορία. Έτσι, η έλλειψη πόρων οδήγησε στην αναστολή εξέλιξης καινούριων μοντέλων και εν τέλει στη συγχώνευση με την επιτυχημένη και κερδοφόρα Leyland Motor Corporation (LMC - Λέιλαντ Μότορς)

Την εποχή της συγχώνευσης, κάθε εταιρεία είχε ένα καλά οργανωμένο δίκτυο αντιπροσώπων για καθεμία από τις μάρκες. Άλλωστε, οι Βρετανοί αγοραστές παρουσίαζαν την τάση να μένουν πιστοί σε μία συγκεκριμένη φίρμα και οι μάρκες απευθύνονταν σε διαφορετικά τμήματα της αγοράς. Πολλές μάρκες ανταγωνίζονταν η μία την άλλη και άλλες είχαν μεγαλύτερες γκάμες οχημάτων από κάποιες άλλες. Οι φίρμες Riley και Wolseley είχαν πολύ χαμηλές πωλήσεις και η σχεδίαση των αυτοκινήτων ήταν ξεπερασμένη. Ήταν μάλιστα τόσο παλαιομοδίτικη, ώστε ο Λέοναρντ Λορντ αποφάσισε να αναθέσει τη σχεδίαση σε ξένο οίκο.

BMC και Πινινφαρίνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1958, η BMC αποφάσισε να αναθέσει στον Μπαττίστα Πινινφαρίνα τον ανασχεδιασμό ολόκληρης της παλέτας των αυτοκινήτων της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών διαφορετικών σεντάν αυτοκινήτων, καθένα από τα οποία έλαβε θέση στην παλέτα κάθε φίρμας της BMC.

Το μικρότερο από τα τρία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1958, με το Austin A40, το πρώτο αυτοκίνητο τύπου χάτσμπακ. Το δεύτερο Austin A40 εμφανίστηκε το 1961 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1967. Αυτά τα μοντέλα χρησιμοποιούσαν τους κινητήρες Σειράς Α.

Τα μεσαίου μεγέθους εμφανίστηκαν το 1958 με το Wolseley 15/60. Άλλα ίδια μοντέλα περιελάμβαναν τα Riley 4/68, Austin A55 Cambridge Mk. II, MG Magnette Mk. III και Morris Oxford V. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιούσαν τους κινητήρες Σειράς Β.

Τα περισσότερα από αυτά τα αυτοκίνητα έμειναν στην παραγωγή μόνο μέχρι το 1961. Αντικαταστάθηκαν από νέα (σχεδιασμένα από τον ίδιο οίκο) αυτοκίνητα και τα περισσότερα μετονομάστηκαν. Αυτά ήταν τα Austin A60 Cambridge, MG Magnette Mk. IV, Morris Oxford VI, Riley 4/72 και τα Wolseley 16/60. Τελικώς έμειναν στην παραγωγή μέχρι το 1968, χωρίς να παραχθεί αντικαταστάτης τους με κίνηση στους πίσω τροχούς.

Τέλος, ένα επιπλέον αυτοκίνητο της μεγάλης κατηγορίας δημιουργήθηκε. Εμφανίστηκε το 1959 ως Austin A99 Westminster, Vanden Plas Princess 3-Litre και Wolseley 6/99, ενώ χρησιμοποιούσε τους μεγάλους κινητήρες Σειράς C.

Μοντέλα της BMC

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μοντέλα που εξελίχθηκαν πριν τη δημιουργία της BMC

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Austin

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Austin A125 Sheerline, 1947 - 1954
  • Austin A135 Princess, 1947 - 1956
  • Austin A40 Sports, 1950 - 1953
  • Austin A70 Hereford, 1950 - 1954
  • Austin A30, 1951 -1956
  • Austin A40 Devon, 1947 - 1952

MG

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • MG TD 1949 - 1953
  • MG Y 1947 - 1953

Morris

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Morris Minor, 1948 - 1971
  • Morris Oxford (Series MO), 1948 - 1954
  • Morris Six, 1948 - 1953

Riley

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Riley RM series, 1945 - 1955

Wolseley

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Wolseley 4/50, 1948 - 1953
  • Wolseley 6/80, 1948 - 1954
  • Wolseley Oxford Taxi, 1947 - 1955

Μοντέλα εξελιγμένα υπό την αιγίδα της BMC

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Austin

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Austin A40 Somerset, 1952 - 1954
  • Austin A40 Cambridge, 1954 - 1958
  • Austin A90 Westminster, 1954 - 1968
  • Austin Metropolitan, 1954 - 1961
  • Austin A35, 1956 - 1959
  • Austin Princess IV, 1956 - 1959
  • Austin A40 Farina, 1958 - 1967
  • Austin A55 Cambridge, 1959 - 1969
  • Austin Mini, 1959 - 2000
  • Austin 1100/1300, 1963 - 1974
  • Austin 1800, 1964 - 1975
  • Austin 3-Litre, 1967- 1971

Austin-Healey

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Austin-Healey 100, 1953 - 1959
  • Austin-Healey 3000, 1959 - 1968
  • Austin-Healey Sprite, 1958 - 1971

MG

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • MG A, 1955 - 1962
  • MG Magnette ZA/ZB, 1953 - 1956
  • MG Magnette Mk III/Mk IV, 1959 - 1968
  • MG Midget, 1961 - 1974
  • MGB, 1962 - 1980
  • MG, 1100/1300 1962 - 1973
  • MGC, 1967 - 1969

Morris

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Riley

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Riley Pathfinder, 1953 - 1957
  • Riley 2.6, 1958 - 1959
  • Riley 1.5, 1957 - 1965
  • Riley 4/68, 1959 - 1961
  • Riley 4/72, 1961 - 1969
  • Riley Elf, 1961 - 1969
  • Riley Kestrel, 1965 - 1969

Vanden Plas

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Vanden Plas 3 litre, 1959 - 1964
  • Vanden Plas 1100/1300, 1963 - 1974
  • Vanden Plas Princess 4 litre R, 1964 - 1968

Wolseley

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Wolseley 4/44, 1952 - 1956
  • Wolseley 6/90, 1954 - 1959
  • Wolseley 15/50, 1956 - 1958
  • Wolseley 1500, 1957 - 1965
  • Wolseley 15/60, 1958 - 1961
  • Wolseley 16/60, 1961 - 1971
  • Wolseley 6/99, 1959 - 1961
  • Wolseley 6/110, 1961 - 1968
  • Wolseley Hornet, 1961 - 1969
  • Wolsleley 1100/1300, 1965 - 1973
  • Wolseley 18/85, 1967 - 1972

Κωδικοί Πρωτοτύπων BMC

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα περισσότερα πρωτότυπα μοντέλα της BMC ακολουθούσαν την ίδια πατέντα ονομασίας με την Austin, με κωδικό "ADO" (Austin Design Office). Έτσι, αυτοκίνητα που είχαν παραπάνω από ένα εμπορικά ονόματα (π.χ. Austin Se7en και Morris Mini Minor, το γνωστό Mini) είχαν τον ίδιο κωδικό ADO:

  • ADO6 Austin FX4 Taxi
  • ADO8 Austin A40 Farina
  • ADO9 Austin A55 Cambridge
  • ADO10 Austin A90 Westminster
  • ADO13 Austin-Healey Sprite
  • ADO14 Austin Maxi
  • ADO15 Mini
  • ADO16 1100/1300
  • ADO17 1800/2200
  • ADO20 Mini MkIII και Clubman
  • ADO23 MGB
  • ADO26 Austin-Healey 3000 MkIII
  • ADO27 Austin Kimberley
  • ADO28 Morris Marina
  • ADO31 MGA 1600
  • ADO34 Σχέδιο του Pininfarina για ρόουντστερ 2 θέσεων βασισμένο στο Mini
  • ADO37 Vanden Plas Princess 3 litre
  • ADO40 Wolseley 24/80
  • ADO41 Austin-Healey Sprite MkII
  • ADO47 MG Midget MkI
  • ADO50 Mini Cooper and Cooper S
  • ADO52 MGC
  • ADO53 Austin A110 Westminster
  • ADO59 Morris Minor 1000
  • ADO61 Austin 3-Litre
  • ADO66 Vanden Plas Princess 4-litre R
  • ADO67 Austin Allegro

Το τέλος της BMC

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1966, η BMC και η εταιρεία Pressed Steel Company συγχωνεύθηκαν με τη Jaguar, δημιουργώντας την British Motor Holdings (BMH). Η συγχώνευση των δύο εταιρειών ήταν στρατηγικής σημασίας, αφού η Pressed Steel παρήγαγε τις πλατφόρμες και τα αμαξώματα για τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες, τη Rover, την Triumph, την MG, τη Jaguar, την Alvis, τη Rolls-Royce και άλλες. Αυτό σήμαινε ότι η BMΗ είχε στην κατοχή της όλα τα μυστικά των ανταγωνιστών της. Έτσι, το 1968 ένα νέο κύμα συγχωνεύσεων έφερε τη συγχώνευση με την ανθούσα αυτοκινητοβιομηχανία Leyland Motor Corporation (LMC) που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της British Leyland Motor Corporation (BLMC). Τότε η MG, η Austin και η Morris ενώθηκαν στην τομέα Austin Morris της νέας εταιρείας. Το 1975, η BLMC κρατικοποιήθηκε και έγινε British Leyland Limited (BL Ltd.).

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Morris-Austin Merger Company Named. The Times, Friday, 29 February 1952; pg. 9; Issue 52248
  2. ↑ City News in Brief. The Times, Monday, 21 April 1952; pg. 9; Issue 52291

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η άνοδος και η πτώση της British Leyland - αυτοκινητοβιομηχανίες και μάρκες - +/−
Φίρμα 1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1980 1990 2000 2006
Jaguar SS Cars Jaguar Jaguar BMH British Leyland Jaguar Ford
Daimler Daimler BSA BSA
Lanchester Lanchester
Mini BMC Austin

Rover (ΑRG)

BAe BMW BMW/MINI
Riley Riley Nuffield
Organisation 		BMW
MG Morris Garages (MG) BMW MGR Nanjing
Morris Morris Morris
Wolseley Wolseley
Austin Austin Austin
Vanden Plas Vanden Plas Ford
Rover Rover Rover Rover BMW/MGR Ford
Land Rover Ford
Alvis Alvis BAE Systems
Standard Standard Standard Triumph Leyland BMW/Triumph
Triumph Dawson Triumph
                                                                                                                                                                    
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=British_Motor_Corporation&oldid=11061941"