Μετάβαση στο περιεχόμενο

13 εγκλήματα ζητούν ένοχο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
13 εγκλήματα ζητούν ένοχο
The Wrong Man
Αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΆλφρεντ Χίτσκοκ
ΠαραγωγήΧέρμπερτ Κόλμαν και Άλφρεντ Χίτσκοκ
ΣενάριοΜάξγουελ Άντερσον και Άνγκους ΜακΦέιλ
Βασισμένο σεβιβλίο του Μάξουελ Άντερσον, ονόματι The True Story of Christopher Emmanuel Balestrero
ΠρωταγωνιστέςΧένρι Φόντα, Βέρα Μάιλς, Άντονι Κουέιλ, Χάρολντ Τζ. Στόουν, Nehemiah Persoff, Τάρζαν Κούπερ, Άλφρεντ Χίτσκοκ, Ντορίν Λανγκ, Νόρμα Κόνολι, Έσθερ Μιντσιότι, Φράνσις Ριντ[1], Charles Aidman[1], Βέρνερ Κλέμπερερ[1], Χένρι Μπέκμαν[1], Πέγκυ Γουέμπερ[1] και Ντέιτον Λύμμις
ΜουσικήΜπέρναρντ Χέρμαν
ΦωτογραφίαΡόμπερτ Μπερκς
ΜοντάζΤζορτζ Τομασίνι
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros.
ΔιανομήWarner Bros.
Πρώτη προβολή22 Δεκεμβρίου 1955 (ΗΠΑ)
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
ΠροϋπολογισμόςUS$1.2 εκατομμύρια
Ακαθάριστα έσοδαUS$2 εκατομμύρια
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Το τρέιλερ της ταινίας

Το 13 εγκλήματα ζητούν ένοχο (πρωτότυπος τίτλος στα αγγλικά: The Wrong Man‎‎), γνωστό και ως Ο λάθος άνθρωπος, είναι αμερικανική θρίλερ ταινία του 1956, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Χένρι Φόντα κι η Βέρα Μάιλς.[2][3] Η υπόθεση της ταινίας είναι βασισμένη στο διήγημα του Μάξγουελ Άντερσον The True Story of Christopher Emmanuel Balestrero,[4] καθώς και σε άρθρο του Χέρμπερτ Μπριν που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life το 1953 με τίτλο A Case of Identity.[5]

Η ταινία αποτελεί μια από τις λίγες του σκηνοθέτη που είναι βασισμένες σε πραγματική ιστορία και επίσης από τις λίγες στην οποία τα γεγονότα της ιστορίας δεν παραποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Η ταινία είχε επιρροή στο έργο πολλών σκηνοθετών, όπως ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Επιρροές από το έργο του Χίτσκοκ είναι εμφανείς στη σκηνοθεσία της ταινίας του Μάρτιν Σκορσέζε Ο ταξιτζής (Taxi Driver, 1976).[6]

Ο Κρίστοφερ Εμμάνουελ Μάνι Μπαλεστέρο (Χένρι Φόντα), είναι μπασίστας σε νυχτερινό κέντρο της Νέας Υόρκης, πιστός σύζυγος και πατέρας καθώς και ευσεβής καθολικός. Λαμβάνει 85 δολάρια την εβδομάδα για τη δουλειά του στο κλαμπ Στορκ με τα οποία τα βγάζει δύσκολα πέρα.

Η ζωή της οικογένειας του Μάνι θα συναντήσει μεγαλύτερες δυσκολίες όταν η σύζυγός του, Ρόουζ (Βέρα Μάιλς) θα χρειαστεί περισσότερα χρήματα για τον οδοντίατρο. Τότε ο Μάνι προσπαθεί να δανειστεί χρήματα από την ασφαλιστική στην οποία η σύζυγός του έχει κάνει ασφάλεια ζωής. Όταν όμως εμφανίζεται στα γραφεία της εταιρίας μερικοί από τους υπαλλήλους τον αναγνωρίζουν ως τον άνδρα που διέπραξε ένοπλη ληστεία εις βάρος της εταιρείας δυο φορές μερικούς μήνες πριν.

Ο Μάνι που δεν είναι ένοχος αποφασίζει να συνεργαστεί με την αστυνομία, όμως επιπλέον μάρτυρες τον αναγνωρίζουν ως ένοχο και για άλλα εγκλήματα που έλαβαν χώρα στην περιοχή Jackson Heights της Νέας Υόρκης. Όλα τα στοιχεία αποδεικνύουν την ενοχή του Μάνι, ο οποίος πρόκειται να δικαστεί. Δικηγόρος υπεράσπισης του Μάνι είναι ο Φρανκ Ο'Κόνορ (Άντονι Κουέιλ), ενώ η σύζυγός του πέφτει σε βαριά κατάθλιψη και κλείνεται σε ψυχιατρική κλινική.

Στη δεύτερη δίκη που θα γίνει θα αθωωθεί καθώς ο πραγματικός κακοποιός συλλαμβάνεται, όταν πραγματοποιεί ληστεία σε ένα μαγαζί. Τότε ο Μάρνι πάει στην κλινική να πει τα ευχάριστα νέα στη γυναίκα του, η οποία δείχνει να μην έχει συνέλθει ακόμα. Στο τέλος της ταινίας, ένα κείμενο, ενημερώνει το κοινό ότι η γυναίκα συνήλθε δύο χρόνια αργότερα.

Τα πραγματικά γεγονότα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πραγματικός Ο'Κόνορ ήταν γερουσιαστής της Νέας Υόρκης κατά την περίοδο της δίκης. Έγινε εισαγγελέας της συνοικίας Κουίνς στη Νέα Υόρκη, πρόεδρος του Συμβουλείου της Νέας Υόρκης καθώς και του Εφετείου. Ο Μάνι Μπαλεστέρο μετακόμισε αργότερα στη Νότια Καρολίνα, όπου και απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών,[7] ενώ η σύζυγός του Ρόουζ πέθανε στη Φλόριντα σε ηλίκια 72 ετών.[8]

Πληροφορίες παραγωγής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αντίθεση με άλλες ταινίες του σκηνοθέτη στη συγκεκριμένη, ο μετρ της αγωνίας κάνει τη σύντομή του εμφάνιση στην αρχή της ταινίας πριν τους τίτλους έναρξης, όπου προλογίζει το έργο του τονίζοντας ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία.

Πολλές από τις σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στο Jackson Heights, τη γειτονιά στην οποία έμενε ο Μάνι όταν κατηγορήθηκε. Οι περισσότερες από τις σκηνές στη φυλακή, γυρίστηκαν στη φυλακή του Κουίνς. Στη σκηνή που ο Μάνι οδηγείται στο κελί του, ένας από τους κρατούμενους αναγνώρισε τον Χένρι Φόντα που τον υποδύεται και του φώναξε: Γιατί σε έπιασαν, Χένρι;.

Η μουσική επένδυση της ταινίας έγινε από τον Μπέρναρντ Χέρμαν, μόνιμο συνεργάτη του σκηνοθέτη από την ταινία του 1955 Ποιος σκότωσε τον Χάρι; (The Trouble With Harry) μέχρι και την ταινία Μάρνι (Marnie) το 1964. Ο συνθέτης χρησιμοποίησε στοιχεία από μουσική τζαζ για να τονίσει το γεγονός ότι ο πρωταγωνιστής της ταινίας ήταν μουσικός σε νυχτερινό κέντρο.

Πρόκειται για την τελευταία ταινία που ο σκηνοθέτης έκανε για την εταιρία Warner, εφόσον μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων της έληξε και το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο σκηνοθέτης το 1948 με την εταιρία. Μετά την κυκλοφορία της ταινίας ο σκηνοθέτης επέστρεψε στην εταιρία Paramount.

Οι κριτικοί της εποχής υπέθεσαν αδίκως ότι ο σκηνοθέτης προσπαθούσε να ακολουθήσει το ρεύμα του νεορεαλισμού και του κινηματογράφου της επικαιρότητας. Το κοινό υποδέχτηκε την ταινία με ανάμεικτα συναισθήματα λόγω της χρήσης της ασπρόμαυρης φωτογραφίας και την έλλειψη του χιουμοριστικού στοιχείου που χαρακτηρίζει τις ταινίες του σκηνοθέτη.

Όσον αφορά το παρόν, η ταινία έχει βαθμολογία 89% στην ιστοσελίδα των κριτικών Rotten Tomatoes.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. Variety Film Reviews film review; January 2, 1957, page 6.
  3. Harrison's Reports and Film Reviews film review; December 22, 1956, page 204.
  4. Harris, R.A.· Lasky, M.S. (2002). The Complete Films of Alfred Hitchcock. Citadel. ISBN 9780806524276. 
  5. Brean, Herbert (June 29, 1953). "A Case of Identity". Life, p. 97.
  6. Godard on Godard, translated by Tom Milne, Da Capo Press) in his years as a critic; and in Scorsese on Scorsese (edited by Ian Christie and David Thompson), it is cited as an influence on Taxi Driver.
  7. «findagrave.com». [νεκρός σύνδεσμος]
  8. «ancientfaces.com». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]