Χρήστος Χωμενίδης
| Χρήστος Χωμενίδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Xρήστος Xωμενίδης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 3 Αυγούστου 1966[1] Αθήνα[2] |
| Κατοικία | Κυψέλη[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά Ρωσικά Ελληνικά[3] |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας μυθιστοριογράφος |
| Συγγενείς | Βασίλης Νεφελούδης (παππούς) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου (2021)[4] |
Ο Χρήστος Χωμενίδης (Αθήνα, 3 Αυγούστου 1966) είναι Έλληνας πεζογράφος και συγγραφέας, ο οποίος έχει τιμηθεί για το έργο του με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο το 2015[5] και το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2021.[6][7]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου μεγάλωσε και με υποτροφία ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Αθηνών.
Είναι εγγονός του συνιδρυτή του ΕΑΜ Χρήστου Χωμενίδη και του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ προπολεμικά Βασίλη Νεφελούδη. Αδελφός της γιαγιάς του από την πλευρά του πατέρα του ήταν ο Δημήτρης Γληνός.
Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1990. Συνέχισε τις σπουδές του στη νομική στη Ρωσία, και στην επικοινωνιολογία στην Αγγλία. Το 1993 εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο Το σοφό παιδί, που έγινε δεκτό κυρίως με θετικές κριτικές. Ακολούθησαν άλλα δεκατρία μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και δύο συλλογές κειμένων. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες.
Ο Χωμενίδης έχει καταπιαστεί στα γραπτά του με ετερόκλιτα θέματα, από τη βιομηχανία του λαϊκού τραγουδιού στη Φωνή μέχρι την προομηρική Ελλάδα στο Λόγια–Φτερά. Για το μυθιστόρημα Νίκη, ένα βιβλίο-χρονικό μιας οικογένειας, του έχει απονεμηθεί το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας, το βραβείο του περιοδικού Αναγνώστης και το βραβείο αναγνωστών "Public". Τον Δεκέμβριο του 2021, στη Νίκη απονεμήθηκε το Prix du livre Européen, το Ευρωπαϊκό Βραβείο Μυθιστορήματος. Στο μυθιστόρημα Ο Φοίνικας έχει απονεμηθεί το βραβείο αναγνωστών "Public".
Για τη Νίκη και για τον Φοίνικα δημοσιεύτηκαν εξαιρετικά θετικές κριτικές σε εφημερίδες της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Στις 12 Ιουλίου 2023, η Le Monde αφιέρωσε ολόκληρη την πρώτη σελίδα του ένθετου βιβλίου της στον Φοίνικα.[1][8]
Δημόσιες παρεμβάσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χρήστος Χωμενίδης υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς το 2010. Εξελέγη μέλος της Κεντρικής, καθώς και της Διοικούσας Επιτροπής της. Στις 12 Ιουνίου του 2013 αποχώρησε από τη ΔΗΜΑΡ.[9] Δηλώνει πολιτικά φιλελεύθερος σοσιαλδημοκράτης, δεν έχει ενταχθεί ωστόσο έκτοτε σε κανένα κόμμα.[10][11] Στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 είχε ταχθεί υπέρ του «Ναι».[12]
Αρθρογραφεί εδώ και τριάντα χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά. Από το 2015 έχει εβδομαδιαία συνεργασία με την εφημερίδα Τα Νέα και τον ιστότοπο Capital. Από το 2002 μέχρι το 2010 διατηρούσε καθημερινή εκπομπή στο ραδιόφωνο. Από την άνοιξη του 2020 κάνει το δικό του πόντκαστ στην πλατφόρμα pod.gr.
Τον Οκτώβριο 2023, μετά τη σφαγιαστική επίθεση της Χαμάς και πριν εκδηλωθεί η αντεπίθεση του Ισραήλ, δημοσίευσε στα Νέα άρθρο συμπαράστασης προς τους αθώους νεκρούς και την ισραηλινή δημοκρατική κοινωνία των πολιτών. Στο ίδιο άρθρο χαρακτήρισε το Ισραήλ ως "προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού" και υποστήριξε ότι "θα καθαρίσει για όλους μας".[13] Έκτοτε έχει απευθύνει επανειλημμένα εκκλήσεις σε εβραϊκό ακροατήριο για τερματισμό του πολέμου και σεβασμό από το Ισραήλ των άμαχων Παλαιστινίων: "Παίρνω το θάρρος να σας εξορκίσω. Να σας ικετέψω. Υπερβείτε το 'οφθαλμόν αντί οφθαλμού'. Ιχνηλατείστε [sic] εσείς το μονοπάτι προς την ειρήνη. Μπείτε στη θέση των άμαχων άλλων. Αυτός θα είναι ο μέγιστος ηθικός θρίαμβός σας".[14] Σε άρθρο του στο Capital, καταδίκασε όσους διέκοψαν την συμμετοχή της ισραηλινής πρεσβείας στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης του 2025, κατηγορώντας τους για αντισημιτισμό.[15]
Προσωπικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ζει στην Κυψέλη και δεν είναι νυμφευμένος. Ομιλεί αγγλικά και ρωσικά.
Εργογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το σοφό παιδί (εκδ. «Εστία», 1993), ISBN 9789600504828
- Το ύψος των περιστάσεων (εκδ. «Εστία», 1995), ISBN 9789600506624
- Η φωνή (εκδ. «Εστία», 1998), ISBN 9789600508147
- Υπερσυντέλικος (εκδ. «Εστία», 2003), ISBN 9789600510782
- Το σπίτι και το κελλί (εκδ. Πατάκη, 2005), ISBN 9789601618036
- Λόγια-Φτερα (εκδ. Πατάκη, 2009), ISBN 9789601633220
- Ο Κόσμος στα Μέτρα του (εκδ. Πατάκη, 2012), ISBN 9789601644158
- Νίκη (εκδ. Πατάκη, 2014), ISBN 9789601652481
- Νεαρό άσπρο ελάφι (εκδ. Πατάκη, 2016), ISBN 9789601663760
- Ο φοίνικας (εκδ. Πατάκη, 2018), ISBN 9789601678603
- Ο Βασιλιάς της (εκδ. Πατάκη, 2020) ISBN 978-960-16-8722-3.
- Ο Τζίμης στην Κυψέλη (εκδόσεις Πατάκη, 2021) ISBN 9789601698014
- Η δίκη Σουάρεφ (εκδόσεις Πατάκη, 2023)
- Πανδώρα (εκδόσεις Πατάκη, 2024)
Συλλογές διηγημάτων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεν θα σου κάνω το χατίρι (εκδ. «Εστία», 1997), ISBN 9789600507461
- Δεύτερη ζωή, (εκδ. «Εστία», 2000), ISBN 9789600509083
- Στη Δευτέρα Παρουσία ας μας βάλουν απουσία (εκδ. Πατάκη, 2010), ISBN 9789601639604
Συλλογές κειμένων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Όσο πιο δυνατά με έδερνε, τόσο πιο δυνατά του τραγουδούσα (εκδ. Πατάκη, 2017), ISBN 9789601676012
- Ξέρει η Πάπια πού είναι η Λίμνη (εκδόσεις Πατάκη, 2024)
Μεταφράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- La jeune sage (Γαλλικά, 1997)
- La hauteur des circonstances (Γαλλικά, 1998)
- La Voix Volee (Γαλλικά, 2001)
- Ιl Bambino Sagio (Ιταλικά, 2000)
- Sirket (Τουρκικά, 2008)
- Petinos Dixos Eleos (Εβραϊκά 2009)
- To Sofo Pedi (Εβραϊκά, 2012)
- "Niki" (Γαλλικά 2021)
- "Niki" (Αγγλικά, 2023)
- "Niki" (Ολλανδικά, 2024)
- "Le Phenix" (Γαλλικά 2023)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Πολωνικά) MAK. 9810693190105606.
- ↑ 2,0 2,1 BiblioNet. 1441. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 131763830. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ www
.kathimerini .gr /culture /561587677 /i-eyropaiki-niki-toy-christoy-chomenidi /. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021. - ↑ «Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Χρήστος Χωμενίδης και Θόδωρος Γρηγοριάδης νικητές στο μυθιστόρημα». ProtoThema. 8 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2025.
- ↑ Παρίδης, Χρήστος (30 Απριλίου 2014). «Χρήστος Χωμενίδης». LiFO.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Λοβερδου, Μυρτω (25 Ιουλίου 2018). «Χρήστος Χωμενίδης: «Δεν ήθελα να γίνω συγγραφέας. Ήθελα να γίνω πρωθυπουργός»». BOVARY. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «« Le Phénix », de Christos A. Chomenidis : un été apollinien» (στα γαλλικά). 2023-07-12. https://www.lemonde.fr/livres/article/2023/07/12/le-phenix-de-christos-a-chomenidis-un-ete-apollinien_6181700_3260.html. Ανακτήθηκε στις 2025-05-15.
- ↑ Ανάρτηση του Χρήστου στο Facebook όπως αναδημοσιεύεται στο "Παραιτήθηκε ο Χρ.Χωμενίδης από την Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ", Το Βήμα, 12 Ιουνίου 2013, ανακτήθηκε 17 Μαΐου 2025.
- ↑ Μανδηλαρά, Τίνα (16 Νοεμβρίου 2021). «Χρήστος Χωμενίδης: Γιατί νίκησε η «Νίκη»». ProtoThema. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2025.
- ↑ Φραγκάκης, Κίμων (2 Ιουνίου 2015). «Χρήστος Χωμενίδης: "Ποτέ δεν παράστησα τον γλυκούλη"». Andro. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2025.
- ↑ «Χωμενίδης: Δεν θα παραδώσω στην κόρη μου ένα ερείπιο -Θα ψηφίσω «Ναι» και θα κρατήσω την Ελλάδα όρθια». iefimerida.gr. 4 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ Χρήστος Χωμενίδης, "Το Ισραήλ θα αντέξει", Τα Νέα, 14 Οκτωβρίου 2023, ανακτήθηκε 17 Μαΐου 2025.
- ↑ Χρήστος Χωμενίδης, "Εμείς τι θα κάναμε στη θέση τους", Capital.gr, 5 Φεβρουαρίου 2024, ανακτήθηκε 17 Μαΐου 2025.
- ↑ Χρήστος Χωμενίδης, "Εθελουσίως βλάκες, τζάμπα μάγκες", Capital.gr, 12 Μαΐου 2025, ανακτήθηκε 17 Μαΐου 2025.