Φρανσίσκο Γκονζάλες-Πουλίδο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσίσκο Γκονζάλες-Πουλίδο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13  Φεβρουαρίου 1970
Πόλη του Μεξικού
Χώρα πολιτογράφησηςΜεξικό
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΣχολή Σχεδίου του Χάρβαρντ
Monterrey Institute of Technology and Higher Education
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
ζωγράφος
Αξιοσημείωτο έργοVeer Towers
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φραντσέσκο Γκονζάλες-Πουλίδο (ισπανικά: Francisco González-Pulido) (γενν. 13 Φεβρουαρίου 1970) είναι Μεξικανός αρχιτέκτονας. Από το 1992 έως το 1998 εργάστηκε κυρίως ανεξάρτητα. Το 1999, εντάχθηκε στην εταιρεία Murphy/Jahn Architects του Σικάγο (την οποία αργότερα μετονόμασε σε JAHN το 2012). Έχει εργαστεί σε ένα ευρύ φάσμα κτιριακών τυπολογιών με ιδιαίτερη έμφαση στο σχεδιασμό ουρανοξυστών και αεροδρομίων στην Αμερική, την Ευρώπη, την Ασία και τη Μέση Ανατολή.[1] Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα συνεργασίας με τον Χέλμουτ Γιαν, ο Γκονζάλες-Πουλίδο έγινε ο πρώτος εταίρος της εταιρείας το 2009 και στη συνέχεια πρόεδρος το 2012. Το 2017, ο Γκονζάλες-Πουλίδο εγκατέλειψε την JAHN για να ιδρύσει το δικό του διεθνές αρχιτεκτονικό γραφείο, το FGP Atelier.[2]

Ζωή και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκονζάλες-Πουλίδο είναι Μεξικανός αρχιτέκτονας, γεννημένος στις 13 Φεβρουαρίου 1970 στην Πόλη του Μεξικού. Σε ηλικία έξι ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο βόρειο Μεξικό.[3][4][5]

Από την παιδική του ηλικία ενδιαφερόταν πάντα τόσο για την τέχνη όσο και για την τεχνολογία, αλλά στα πρώτα του χρόνια σκεφτόταν να γίνει μουσικός του ροκ εν ρολ.[4][5] Μέχρι σήμερα συνεχίζει να συνθέτει και να ηχογραφεί μόνος του. Συλλέγει επίσης τόσο vintage κιθάρες όσο και ενισχυτές.[4][5] Ως έφηβος αποφάσισε να γραφτεί στη σχολή για να γίνει αρχιτέκτονας, πράγμα που έκανε όταν ήταν 17 ετών.[4][5] Παρακολούθησε το Tec de Monterrey στο Μοντερέι από το 1987 έως το 1991 και πήρε το πτυχίο του στον τομέα της Αρχιτεκτονικής.[1][6] Αφού δούλεψε μόνος του για λίγο, επέστρεψε στο σχολείο γιατί ήθελε να μάθει περισσότερα για σχέδια αιχμής προκειμένου να εργαστεί σε μεγαλύτερα έργα. Από το 1998 έως το 1999 φοίτησε στη Σχολή Σχεδίου του Χάρβαρντ και απέκτησε το μεταπτυχιακό του.[4][6][7]

Ο Γκονζάλες-Πουλίδο έχει περιγραφεί ως ένας άνθρωπος με «μεγάλη προσωπικότητα» και «σπουδαίες ιδέες».[3] Λέει ότι δεν ήταν αρχιτέκτονας, θα διάλεγε να γίνει συνθέτης ή σκηνοθέτης.[8]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγο μετά την αποφοίτησή του από το Tec de Monterrey, προσλήφθηκε για να χτίσει μια εξοχική κατοικία, ένα έργο που του έδωσε εμπειρία τόσο ως σχεδιαστής όσο και ως κατασκευαστής. κέρδισε γνώσεις, δεξιότητες και φήμη από αυτό το έργο και του επέτρεψε να συμμετάσχει σε διαγωνισμούς σχεδιασμού, κερδίζοντας ένα Price Waterhouse. Παρόλα αυτά, απέσυραν την προσφορά όταν ήξεραν ότι δεν είχε εταιρεία για να ολοκληρώσει το έργο.[4]

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ίδρυσε την 2MX3,[6][9] εργαζόμενος ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας στο Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι: το U2 Studio στο Δουβλίνο, το Casa Zárate και το Museo M+M στην Οαχάκα, το Casa Palmas στην Ταμαουλίπας , το General Motors Centro Técnico S XXI στην Πόλη του Μεξικού.[7] Ακόμη και μετά την αποδοχή του στο Χάρβαρντ συνέχισε να εργάζεται ατομικά και στο διάστημα αυτό κατέκτησε την 1η θέση σε έναν διαγωνισμό ιδεών που διοργάνωσε ο Vicente Fox που εκείνη την περίοδο ήταν υποψήφιος για την προεδρία του Μεξικού. Το έργο του Γκονζάλες-Πουλίδο ονομάστηκε La Casa Sintética και οριζόταν ως ένα αρθρωτό σχέδιο προκατασκευασμένης κατοικίας, βασισμένο στις έννοιες του ελαστικού χώρου.[9]

Το 1999, μετά την αποφοίτησή του από το Χάρβαρντ, ο giorgoskalkan@gmail.com μετακόμισε στο Σικάγο και άρχισε τη συνεργασία του με τους Μέρφι/Γιαν.Το γραφείο αναγνωρίζεται ως ένα από τα σημαντικότερα στον κόσμο και ο Χέλμουτ Γιαν[9] ως ένας από τους αρχιτέκτονες με τη μεγαλύτερη επιρροή στο Σικάγο.[3][10] Ο Γκονζάλες-Πουλίδο είχε ακούσει για τη συλλογική ιδέα του Γιαν για το «Archi-Neering», που συνδυάζει τη μηχανική και την αρχιτεκτονική για να δημιουργήσει ένα συμβιωτικό αποτέλεσμα μέσω μιας συνεργικής διαδικασίας. Το αρχικό του σχέδιο ήταν να εργαστεί στην εταιρεία για μικρό χρονικό διάστημα και να προχωρήσει.[4][6] Το όραμα, οι δεξιότητές του, η ηγεσία, η ορμή και η αποφασιστικότητά του τον τοποθέτησαν στην κορυφή και το 2003, έγινε εκτελεστικός αντιπρόεδρος και στη συνέχεια διευθυντής σχεδιασμού από το 2006 έως το 2012.[3] Με την εταιρεία Μέρφι/Γιαν, ο Γκονζάλες-Πουλίδο εργάστηκε σε έργα όπως ο πύργος ΝΤΟΧΑ, οι πύργοι Βιρ, το Λέιτοπ Πλάζα[6][7][10]

Μετά από μια σειρά επιτυχημένων έργων και σε στενή συνεργασία με τον Χέλμουτ Γιαν, έγινε ο πρώτος συνεργάτης του το 2009.[3][4][6] Το 2012 διορίστηκε πρόεδρος της εταιρείας, υπεύθυνος σχεδιασμού, διαχείρισης, λειτουργιών και επιχειρηματικής ανάπτυξης.[3][9]

Ο Γκονζάλες-Πουλίδο δηλώνει ότι του αρέσει να είναι πρακτικός και να συνεργάζεται με εργολάβους, κατασκευαστές και πελάτες για την επίλυση προβλημάτων.[9] Εκτός από τη δημιουργία μεγαλεπήβολων έργων, εργάζεται επίσης σχεδιάζοντας έπιπλα που ταιριάζουν με την αρχιτεκτονική του κτιρίου όπου βρίσκονται τα κομμάτια. Ένα κοινό στοιχείο σε αυτό το έργο είναι η διαφάνεια, ώστε να υπάρχει καλύτερη σύνδεση με το περιβάλλον του κτιρίου. Για παράδειγμα, τα έπιπλα που χρησιμοποιήθηκαν σε ένα οικολογικό ξενοδοχείο στο Χονγκ Κονγκ, σε έναν πύργο στο Κατάρ και στον Εθνικό Βοτανικό Κήπο στην Οαχάκα[10]

Μετά την ίδρυση της FGP Atelier, ο González-Pulido επικεντρώθηκε στην Tecnano, εργαστήριο νανοτεχνολογίας 30.000 M2 και εταιρικός επιταχυντής στο Monterey Tec που θα ολοκληρωθεί το 2020. Shenzhen Gate, υπό κατασκευή συγκρότημα γραφείων και λιανικών πωλήσεων 240.000 M2 ύψους 200 μέτρων που θα ολοκληρωθεί το 2018. Land Rover HQ Shanghai, υπό κατασκευή συγκρότημα γραφείων και λιανικών πωλήσεων 200.000 M2 που θα ολοκληρωθεί το 2018. Διεθνές Χρηματοοικονομικό Κέντρο της Σαγκάης, 550.000 Μ2 και 220 μέτρα ύψος, συγκρότημα γραφείων, εκθέσεων και εμπορικών συναλλαγών υπό κατασκευή που θα ολοκληρωθεί το 2018. Διεθνές Πολιτιστικό Κέντρο της Γκουανγκζού (GICC), κτίριο γραφείων 150.000 Μ2 και 320 μέτρων που θα ολοκληρωθεί το 2020 και το Πρυτανείο στο Πανεπιστήμιο του Μοντερέι με την ανακαίνιση του ιστορικού κτιρίου διοίκησης που θα ολοκληρωθεί το 2018.[2]

Τον Μάρτιο του 2019, το στάδιο Alφρέντο Χαρπ Χιλού, σχεδιασμένο από τον Γκονζάλες-Πουλίδο και το FGP Atelier σε συνεργασία με τον τοπικό αρχιτέκτονα Taller ADG, εγκαινιάστηκε με επιτυχία στην Πόλη του Μεξικού.[11]

Επιρροές και στυλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκονζάλες-Πουλίδο έχει δηλώσει ότι θαύμαζε το έργο του μέντορά του από τότε που ήταν φοιτητής στο Μεξικό και ότι έχει πολλά κοινά σημεία μαζί του. Ωστόσο, παραδέχεται ότι μοιράζονται μια καλή δόση δημιουργικής έντασης που κάνει τη συνεργασία τους ανταποδοτική.[9][4]

Ο Γκονζάλες-Πουλίδο δεν πιστεύει σε στυλ, τάσεις ή στην προσπάθεια συμμόρφωσης με συγκεκριμένες αισθητικές προκαταλήψεις, είτε αυτές προέρχονται από τύπους είτε από την κουλτούρα.[4][5] Πιστεύει ότι το να προσπαθείς να ακολουθήσεις ή να ξεκινήσεις μια τάση δημιουργεί ένα κακό αποτέλεσμα.[5] Αντίθετα, εργάζεται για να βρει μια μοναδική λύση σε ένα μοναδικό πρόβλημα με στόχο την ομορφιά ως αποτέλεσμα ενός αρμονικού συνδυασμού πειραματικών, ουσιαστικών και εξελισσόμενων σχεδιαστικών κριτηρίων.[12] Σκέφτεται με όρους αλληλουχίας και σεναρίων, τοποθετώντας τον εαυτό του στο κέντρο του προβλήματος και της λύσης και πιστεύει ότι η οικοδόμηση του φωτός δεν είναι μόνο μια θεωρητική αλλά και μια ηθική θέση.[4]

Η ελαφρότητα είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στις διαλέξεις, τα γραπτά και τον σχεδιασμό του. Έχει συσχετίσει την ελαφρότητα με την αισθητική και τη φυσική του ελάχιστου, την αναζήτηση ορίων. Η ενασχόλησή του με τη δημιουργία αρχιτεκτονικής που ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κοινού τον έχει οδηγήσει στο σχεδιασμό ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων που έχουν υπερβεί τα ενεργειακά πρότυπα.[10] Στις αρχικές φάσεις του σχεδιασμού, διαβάζει και γράφει εκτενώς. Οι ιδέες αναπτύσσονται με τη μορφή φυσικών μοντέλων και τρισδιάστατων ψηφιακών μελετών. Σχεδιάζει μόνο όταν έχει μια σαφή ιδέα για το τι θέλει να κάνει. [7]

Το πρώτο έργο που ο Γκονζάλες-Πουλίδο διηύθυνε πλήρως με το δικό του όραμα με τους Μέρφι/Γιαν ήταν οι πύργοι Βιρ στο Λας Βέγκας, οι οποίοι έχουν διακριθεί για τον τολμηρό, αντισυμβατικό σχεδιασμό τους.[3][9] Χαρακτήρισε τους πύργους Βιρ ως ένα «μίγμα ουτοπίας, σουρεαλισμού και μεγάλης φιλοδοξίας…».[8]

Ολοκληρωμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Veer Towers, Λας Βέγκας, ΗΠΑ
Αεροδρόμιο Suvarnabhumi. Μπανγκόκ, Ταϊλάνδη
Κοσμοπολίτικος. Βαρσοβία, Πολωνία

Έργα υπό κατασκευή ως κύριος σχεδιαστής και υπεύθυνος συνεργάτης:

Diablos Rojos del México Ballpark, Πόλη του Μεξικού. Μεξικό
  • Συνεδριακό Κέντρο Ντόχα, Ντόχα, Κατάρ
  • Qiantan 14, Mix-Use, Σαγκάη, Κίνα
  • SIFC, έδρα, Σαγκάη, Κίνα
  • Diablos Rojos del México, Ballpark, Πόλη του Μεξικού, Μεξικό

Δημοσιεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το μουσείο Bilbao Guggenheim και άλλες περιπτωσιολογικές μελέτες στη διαχείριση έργου για το Harvard Graduate School of Design. (συνεισφέρων)
  • Helmut Jahn, Αρχιτεκτονική-Μηχανική - Birkhauser.
  • Helmut Jahn, Process and Progress - Birkhauser.
  • Σχεδιασμός χαρτοφυλακίου: Δεύτερη και Τρίτη Έκδοση - Norton.
  • Murphy Jahn Six Works - Εκδόσεις Εικόνες.
  • Κεντρικά γραφεία της Bayer - Birkhauser.
  • Post Tower-Bonn - Birkhauser.
  • State Street Village - Birkhauser.
  • Visionary Chicago Architecture: Δεκατέσσερις εμπνευσμένες ιδέες για την τρίτη χιλιετία.

Αναγνώριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δουλειά του έχει εκτεθεί στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο, στο Unbuilt Chicago και στο U2 Studio στο Δουβλίνο. Το 2005 κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Εταιρείας από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων.[7]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Vuelven EXATEC a su alma máter». Tec de Monterrey. 30 Σεπτεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. 
  2. 2,0 2,1 Rodriguez, Laura. «Top Mexican architect in Chicago takes his designs worldwide» (στα es). Hoy. http://www.chicagotribune.com/hoy/ct-hoy-top-mexican-architect-in-chicago-takes-his-designs-worldwide-20170928-story.html. Ανακτήθηκε στις 2018-03-28. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Robert Channick (October 27, 2012). «Architect Helmut Jahn renames firm, promotes successor: Longtime protege Francisco Gonzalez-Pulido elevated to president». The Chicago Tribume. http://articles.chicagotribune.com/2012-10-27/business/ct-biz-1027-jahn-20121027_1_sony-center-rika-mansueto-library-architect-helmut-jahn. Ανακτήθηκε στις September 20, 2014. 
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 Alejandra A Reyes (February 11, 2013). «Entrevista / Francisco González-Pulido / Dibuja su destino con éxito». Reforma: σελ. 68. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Francisco Gonzalez Pulido: Artífice su éxito». El Imparcial. July 6, 2013. http://www.elimparcial.com/EdicionesEspeciales/Suplementos/Archivos/Espacios/Espacios_30062013.pdf. Ανακτήθηκε στις September 20, 2014. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 «JAHN; Leading Global Architectural Firm Murphy/Jahn Announces New Name And Expanded Leadership». Journal of Engineering: 1477. November 7, 2012. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Francisco González Pulido». Obras Web. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. 
  8. 8,0 8,1 «Ten questions for Francisco Gonzalez Pulido» (PDF). CAF Members magazine. Chicago Architecture Foundation. Fall–Winter 2013. σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 21 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. 
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 Chris Bentley (October 26, 2012). «Protege Rising». The Architects’ Newspaper. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-06. https://web.archive.org/web/20141006124204/http://archpaper.com/news/articles.asp?id=6323#.VBzRXJR5NAA. Ανακτήθηκε στις September 20, 2014. 
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 «Francisco González Pulido y las ciudades verticales». Fundación Alfredo Harp Helú. 29 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2014. 
  11. «Estadio Diablos: la integración comunitaria». México Design (στα Ισπανικά). 5 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2019. 
  12. Miguel Angel Perez Velazquez (December 10, 2012). «Orgullosamente Mexicano». El Universal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-10-06. https://web.archive.org/web/20141006124235/http://www.eluniversal.com.mx/articulos/75260.html. Ανακτήθηκε στις September 20, 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]