Τσαγίροβα
| Άγιος Θεόδωρος Αμμοχώστου | |
|---|---|
| Κοινότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας | |
  Άγιος Θεόδωρος Αμμοχώστου | |
| Χώρα | Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου |
| Διοικητική μονάδα | Επαρχία Ισκέλε |
| Υψόμετρο | 36 μέτρα |
| δεδομένα | |
Συντεταγμένες: 35°21′58.54345″N 34°1′45.93382″E / 35.3662620694°N 34.0294260611°E
| Τσαγίροβα | |
|---|---|
 Τσαγίροβα | |
| Χώρα | Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου |
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία Ισκέλε |
| Υψόμετρο | 36 μέτρα |
| Πληθυσμός | 810 (1973)[1] |
Ο Άγιος Θεόδωρος (τουρκ.:Τσαγίροβα, Çayırova) είναι κοινότητα της επαρχίας Αμμοχώστου στην Κύπρο. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, το χωριό δεν ελέγχεται από την Κυπριακή Δημοκρατία. Το έδαφος της κοινότητας ανήκει εκ του νόμου (de jure) στην Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ εκ των πραγμάτων (de facto) ανήκει στην Επαρχία Ισκέλε του μη αναγνωρισμένου κράτους της Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την καταστροφή της αρχαίας πόλης Ελαία, που βρισκόταν κοντά στο ακρωτήριο Ελαία, από έναν μεγάλο σεισμό το 343, οι επιζώντες μετακόμισαν στην ενδοχώρα στην τοποθεσία του Αγίου Θεοδώρου, που πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο Χριστιανό μάρτυρα, Ρωμαίο στρατιώτη[2]. Όταν μουσουλμάνοι πειρατές κατέστρεψαν τη γειτονική Αγία Θεοδώρα, οι κάτοικοί της μετακόμισαν στον Άγιο Θεόδωρο. Κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας (1489 έως 1570/71) το χωριό έγινε το αγροτικό κέντρο της περιοχής, αλλά ερήμωσε κατά την πρώιμη Οθωμανική εποχή.
Τον 18ο αιώνα είχε λίγους μόνο κατοίκους, αλλά το 1831 υπήρχαν περί τους 31 Τούρκοι και 34 Έλληνες. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο οικισμός μεγάλωσε και ο πρώτος τηλεγραφικός σταθμός από εδώ συνέδεσε το νησί με τη Συρία. Το 1891 υπήρχαν ήδη 258 Έλληνες και 69 Τούρκοι, δέκα χρόνια αργότερα ήταν ήδη 375 και 96 αντίστοιχα. Το 1911 ο αριθμός αυξήθηκε σε 507 και 122. Από τότε οι Τούρκοι μειώθηκε από 85 το 1921, σε 60 το 1931 και 66 το 1946, ενώ οι Έλληνες αυξήθηκαν από 517 και 512 σε 782 αντίστοιχα στις ίδιες καταμετρήσεις. Το 1958 οι περισσότεροι Τούρκοι εγκατέλειψαν την περιοχή. Το 1960 ζούσαν εκεί 805 Έλληνες και 23 Τούρκοι, αλλά οι τελευταίοι διέφυγαν τελικά το 1963 στο Μεχμετσίκ/Γαλάτεια και στο Σαζλίκιοϊ/Λειβάδια. Το 1973 δεν ζούσαν πια Τούρκοι στο χωριό.
Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τον πληθυσμό του χωριού σύμφωνα με τις απογραφές πληθυσμού που πραγματοποιήθηκαν στην Κύπρο έως το 1973. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 δεν πραγματοποιήθηκε απογραφή στο χωριό από την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού το έδαφος του δεν ελέγχεται από αυτήν.
| Ιστορικό απογραφών | Διάγραμμα Εξέλιξης Πληθυσμού | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Πληροφορίες για τον πληθυσμό και το διάγραμμα από τα δεδομένα. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Στις 14 Αυγούστου 1974, οι περισσότεροι Ελληνοκύπριοι εκδιώχθηκαν από τον τουρκικό στρατό και κατέφυγαν στη Δεκέλεια, όπου βρισκόταν μια βρετανική φρουρά. Περίπου 150 οικογένειες ζουν τώρα στη Μεγάλη Βρετανία. Οι τρεις εκκλησίες του χωριού λεηλατήθηκαν. Από τους 810 Έλληνες, οι 30 παρέμειναν μέχρι τον Οκτώβριο του 1975. Τον Σεπτέμβριο του 1976, μόνο πέντε Έλληνες παρέμεναν στον Άγιο Θεόδωρο. Ο τελευταίος από αυτούς έφυγε από το χωριό τον Δεκέμβριο του 1981.
Οι Έλληνες αντικαταστάθηκαν από Τούρκους, από τους οποίους 324 ζούσαν εκεί το 1978. Προέρχονταν κυρίως από τα Λεύκαρα και την Κοφίνου, από όπου είχαν διαφύγει. Μερικοί προέρχονταν επίσης από τον κοντινό τουρκικό θύλακα του Αγίου Ευσταθίου/Ζεϊμπέκκιοϊ. Το 1976 και το 1977 εγκαταστάθηκαν κάποιες οικογένειες από την Τουρκία. Το 2006 αναφέρονταν 430 Τούρκοι κάτοικοι.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Cyprus census 1973» (Αγγλικά) Στατιστική Υπηρεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
- ↑ Λεωνίδου, Λεωνίδας (2015). Ο Άγιος Θεόδωρος Καρπασίας: τόπος και άνθρωποι (2ē Ekdosē έκδοση). Λευκωσία. ISBN 978-9963951178.
- ↑ Πληροφορίες για τον πληθυσμό και το διάγραμμα από τα Wikidata.
- ↑ 4,0 4,1 «Census of Cyprus, 1881». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1881. 4 Απριλίου 1881. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2018. σελ. 3.
- ↑ «Census of Cyprus, 1891». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1891. 6 Απριλίου 1891. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2018. σελ. 15.
- ↑ «Census of Cyprus, 1901». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1901. 31 Μαρτίου 1901. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2018. σελ. 14.
- ↑ «Census of Cyprus, 1911». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1911. 2 Απριλίου 1911. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2018. σελ. 14.
- ↑ «Census of Cyprus, 1921». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1921. 24 Απριλίου 1921. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2018. σελ. 13.
- ↑ «Census of Cyprus, 1931». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1931. 27 Απριλίου 1931. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018. σελ. 11.
- ↑ «Census of Population and Agriculture 1946». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1946. 10 Νοεμβρίου 1946. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018. σελ. 6.
- ↑ «Census of Population and Agriculture 1960». (Αγγλικά) Απογραφή Πληθυσμού 1960. 11 Δεκεμβρίου 1960. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2018. σελ. 10.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «Agios Theodoros». www.prio-cyprus-displacement.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018.
| |||||