Τζουλιάνο δούκας του Νεμούρ
| Τζουλιάνο | |
|---|---|
 Ο Τζουλιάνο σε προσωπογραφία του Ραφαήλ | |
κυβερνήτης της Φλωρεντίας | |
| Περίοδος | 1492 - 1494 |
| Προκάτοχος | Τζοβάνι |
| Διάδοχος | Λαυρέντιος Β΄ |
| Γέννηση |
12 Μαρτίου 1479 Φλωρεντία |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 1516 (37 ετών) |
| Σύζυγος | Φιλιμπέρτα της Σαβοΐας |
| Επίγονοι | (νόθος) Ιππόλυτος |
| Οίκος | Μεδίκων |
| Πατέρας | Λαυρέντιος Α΄ |
| Μητέρα | Κλαρίτσε Ορσίνι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
O Τζουλιάνο, ιταλ. Giuliano, (12 Μαρτίου 1479 - 17 Μαρτίου 1516) από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν κυβερνήτης της Φλωρεντίας (1513-1516) και δούκας του Νεμούρ (1515-1516).
Πίνακας περιεχομένων
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Φλωρεντία και ήταν ο τριτότοκος γιος του Λαυρέντιου Α΄ του μεγαλοπρεπούς κυβερνήτη της Φλωρεντίας και της Κλαρίτσε Ορσίνι. Τον αποκαλούσαν και Τζουλιάνο του Λαυρέντιου (Giuliano di Lorenzo). Μεγαλύτεροί του αδελφοί ήταν ο Πέτρος Β΄ και ο πάπας Λέων Ι΄.
Όταν απεβίωσε το 1492 ο πατέρας του, τον διαδέχθηκε ο Πέτρος Β΄, αλλά μετά την άτυχη διαχείριση της διέλευσης του στρατού του Καρόλου Η΄ της Γαλλίας από την Τοσκάνη, οι Φλωρεντιανοί έδιωξαν τον Πέτρο Β΄, δύο έτη μόνο μετά που ανέλαβε. Μαζί του ο Τζουλιάνο κατέφυγε στη Βενετία. Την έξωση υποστήριξαν οι Γάλλοι. Αργότερα όμως, ο πάπας, η Ισπανία και η Αυστρία δημιούργησαν τον Ιερό Σύνδεσμο, που έδιωξε τους Γάλλους από την Ιταλία και το 1512 επανήλθε ως κυβερνήτης στη Φλωρεντία ο Τζουλιάνο· ο αδελφός του είχε αποβιώσει 9 έτη πριν.
Το 1515 νυμφεύτηκε τη Φιλιμπέρτα, κόρη του δούκα της Σαβοΐας στην Αυλή της Γαλλίας. Με την ευκαιρία αυτή -και την παρέμβαση του αδελφού του πάπα Λέοντα Ι΄- ο Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας τον έκανε δούκα του Νεμούρ.[1] Απεβίωσε το επόμενο έτος και τάφηκε στο ταφικό παρεκκλήσιο των Μεδίκων στον ναό του Σαν Λορέντσο.[2] Το ταφικό μνημείο το δημιούργησε ο Μιχαήλ Άγγελος και έχει επάνω το άγαλμα του Τζουλιάνο και κάτω τις μορφές της Νύχτας και της Ημέρας. Δεν πρέπει να συγχέεται ο τάφος του με αυτόν του θείου του Τζουλιάνο, που βρίσκεται στο ίδιο παρεκκλήσιο. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Πέτρου Β΄, ο Λαυρέντιος Β΄, ως κυβερνήτης της Φλωρεντίας.[3]
Ο Ραφαήλ, ζωγράφος που προτιμούσε ο Λέων Ι΄, του έκανε την προσωπογραφία στη Ρώμη.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1515 νυμφεύτηκε τη Φιλιμπέρτα της Σαβοΐας, κόρη του Φιλίππου Β΄ δούκα της Σαβοΐας, αλλά δεν είχε τέκνα.
Από μια εκτός γάμου σχέση του με την Πατσίφικα Μπραντάνο, γιος του ήταν ο:
- (νόθος) Ιππόλυτος 1411-1535, καρδινάλιος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ο τελευταίος δούκας του Νεμούρ Γκαστόν των Φουά απεβίωσε άγαμος και ήταν 2ος εξάδελφος του Φιλίππου Α΄.
- ↑ Peter Barenboim, Sergey Shiyan, Michelangelo: Mysteries of Medici Chapel, SLOVO, Moscow, 2006. ISBN 5-85050-825-2
- ↑ Το δουκάτο του Νεμούρ πέρασε στη σύζυγό του Φιλιμπέρτα (1516-24), μετά στην αδελφή της και σύζυγο του Φραγκίσκου Α΄, Λουίζα (1524-31) και έπειτα στον αδελφό τους Φίλιππο (1528-1533)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gilbert, Felix (1949). «Bernardo Rucellai and the Orti Oricellari: A Study on the Origin of Modern Political Thought». Journal of the Warburg and Courtauld Institutes (Warburg Institute) 12: 101–131. doi:.
- Tomas, Natalie R. (2003). The Medici Women: Gender and Power in Renaissance Florence. Aldershot: Ashgate. ISBN 0754607771.
|
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Giuliano de' Medici, Duke of Nemours της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
