Κατάλογος μοναρχών της Τοσκάνης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Οι άρχοντες της Τοσκάνης έχουν ποικίλει με την πάροδο του χρόνου: κάποιες φορές οι μαρκήσιοι της Τοσκάνης ήταν οι κυβερνήτες κομητειών και κάποιες άλλες φορές οι αρχηγοί των σημαντικότερων οικογενειών της περιοχής.
Μαρκήσιοι της Τοσκάνης, 812–1197[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Οίκος του Βονιφάτιου
- Ήταν αρχικά κόμιτες της Λούκα, που επέκτειναν την εξουσία τους με την κατάκτηση γειτονικών επαρχιών
- Βονιφάτιος Α΄, 812-823
- Βονιφάτιος Β΄ 828-834
- Άγανος, 835-845
- Αδαλβέρτος A΄, 847-886
- Αδαλβέρτος B΄, 886-915
- Γκυ, 915-929
- Λάμπερτ, 929-931
- Οίκος του Μπόζο
- Αυτοί ήταν συγγενείς του Ούγου της Άρλ βασιλιά της Ιταλίας, ο οποίος τους διόρισε στη θέση τους, αφού έδιωξε τη δυναστεία του Βονιφάτιου
- Μπόζο, 931-936
- Ουμβέρτος, 936-961
- Ούγος ο Μέγας, 961-1001
Διάφοροι
- Βονιφάτιος (Γ΄), 1004-1011
- Ράινιερ, 1014-1027
- Αυτοί ήταν απόγονοι των Κομήτων της Κανόσσα.
- Βονιφάτιος Γ΄, 1027-1052
- Φρειδερίκος, 1052-1055
- Ματθίλδη, 1052-1115
Διάφοροι
- Κόνραντ φον Σκέιερμ, 1120-1127
- Ένγκελμπερτ Γ΄, 1135-1137
- Ερρίκος Ι΄, 1137-1139
- Ούλριχ, 1139-1152
- Γουέλφ ΣΤ΄, 1152-1160
- Γουέλφ Ζ΄, 1160-1167
- Γουέλφ Η΄, 1167-1173
- Φίλιππος, 1195-1197
Μετά από αυτά η Τοσκάνη χωρίστηκε σε ανταγωνιστικές δημοκρατίες: Φλωρεντία, Πίζα, Σιένα, Αρέτσο, Πιστόια και Λούκα. Από τον 14ο αιώνα, η Φλωρεντία άρχισε να κατακτά την Πιστόια (1306, επίσημα το 1530), το Αρέτσο (1384), την Πίζα (1406), και τη Σιένα (1559). Η Λούκα ήταν μια ανεξάρτητη Δημοκρατία μέχρι τη Ναπολεόντια περίοδο, τον 19οαιώνα.
Ηγεμόνες της Φλωρεντίας, 1434-1569[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκ των πραγμάτων κυβερνήτες από τον οίκο των Μεδίκων, 1434-1531[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κόζιμο 1434-1464
- Πέτρος Α΄ ο Ποδάγρας 1464-1469
- Λαυρέντιος Α΄ ο Μεγαλοπρεπής 1469-1492
- Τζουλιάνο Α΄ 1469-1478, συγκυβερνήτης
- Πέτρος Β΄ ο Άτυχος 1492-1494
αποκατάσταση της Δημοκρατίας 1494-1512
Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα 1494-1498
Πιέρο Σοντερίνι 1502-1512, αδελφός του
- καρδινάλιος Τζοβάννι 1512-1513
- Τζουλιάνο Β΄ του Νεμούρ 1513-1516
- Λαυρέντιος Β΄ του Ουρμπίνο 1516-1519
- καρδινάλιος Τζούλιο 1519-1523
- Ιππόλυτος 1523-1527
αποκατάσταση της Δημοκρατίας 1527-1530
- Αλέξανδρος 1530-1531
Οίκος Μεδίκων: Δούκες της Φλωρεντίας, 1531-1569[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| # | Όνομα | Άρχισε | Τελείωσε | Σχέση με τους προκατόχους του |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Αλέξανδρος | 1 Μαϊ 1532 | 6 Ιαν 1537 | |
| 2 | Κόζιμο Α' | 20 Σεπ 1537 | 21 Αυγ 1569 | τέταρτος ξάδελφος του Αλέξανδρου |
Οίκος Μεδίκων: Μεγάλοι Δούκες της Τοσκάνης, 1569-1737[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| # | Όνομα | Άρχισε | Τελείωσε | Σχέση με τους προκατόχους του |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Κόζιμο Α' | 21 Αυγ 1569 | 21 Απρ 1574 | |
| 2 | Φραγκίσκος Α' | 21 Απρ 1574 | 19 Οκτ 1587 | γιος του Κόζιμου Α' |
| 3 | Φερδινάνδος Α΄ | 19 Οκτ 1587 | 7 Φεβ 1609 | αδελφός του Φραγκίσκου Α' γιος του Κόζιμου Α΄ |
| 4 | Κόζιμο Β΄ | 7 Φεβ 1609 | 28 Φεβ 1621 | γιος του Φερδινάνδου Α΄ |
| 5 | Φερδινάνδος Β΄ | 28 Φεβ 1621 | 23 Μαϊ 1670 | γιος του Κόζιμου Β΄ |
| 6 | Κόζιμο Γ΄ | 23 Μαϊ 1670 | 31 Οκτ 1723 | γιος του Φερδινάνδου Β΄ |
| 7 | Ιωάννης Γκαστόνε | 31 Οκτ 1723 | 9 Ιουλ 1737 | γιος του Κόζιμου Γ΄ |
Οίκος Αψβούργων-Λωρραίνης: Μεγάλοι Δούκες της Τοσκάνης, 1737-1801[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| # | Όνομα | Άρχισε | Τελείωσε | Σχέση με τους προκατόχους του |
|---|---|---|---|---|
| 8 | Φραγκίσκος Β΄ | 12 Ιουλ 1737 | 18 Αυγ 1765 | 5ος απόγονος του Φραγκίσκου Α΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης[1] |
| 9 | Λεοπόλδος Α΄ | 18 Αυγ 1765 | 22 Ιουλ 1790 | δεύτερος γιος του Φραγκίσκου Β΄ |
| 10 | Φερδινάνδος Γ' | 22 Ιουλ 1790 | 3 Αυγ 1801 | δεύτερος γιος του Λεοπόλδου Α΄ |
Οίκος Βουρβόνων-Πάρμας: Βασιλείς της Ετρουρίας, 1801-1807[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| # | Όνομα | Άρχισε | Τελείωσε | Σχέση με τους προκατόχους του |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Λουδοβίκος Α' | 3 Αυγ 1801 | 27 Μαϊ 1803 | εγγονός του Φραγκίσκου Β΄ |
| 2 | Λουδοβίκος Β' | 27 Μαϊ 1803 | 10 Δεκ 1807 | γιος του Λουδοβίκου Α' |
Η Τοσκάνη κατακτήθηκε από τη Γαλλία το 1807. Το 1809 δόθηκε στην Ελίζα Βοναπάρτη, αδελφή του Ναπολέοντα Α΄, με τον τιμητικό τίτλο της μεγάλης δούκισσας της Τοσκάνης (1809-14), αν και η Ελίζα δεν κυβέρνησε πραγματικά την περιοχή αυτή. Το 1814 η Τοσκάνη επεστράφη στον Φερδινάνδο Γ΄.
Οίκος Αψβούργων-Λωρραίνης: Μεγάλοι Δούκες της Τοσκάνης, 1814-1860[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| # | Όνομα | Άρχισε | Τελίωσε | Σχέση με τους προκατόχους του |
|---|---|---|---|---|
| 10 | Φερδινάνδος Γ' | 27 Απρ 1814 | 18 Ιουν 1824 | αποκαταστάθηκε |
| 11 | Λεοπόλδος Β' | 18 Ιουν 1824 | 21 Ιουλ 1859 | γιος του Φερδινάνδου Γ' |
| 12 | Φερδινάνδος Δ' | 21 Ιουλ 1859 | 22 Μαρτ 1860 | γιος του Λεοπόλδου Β' |
Ο Λεοπόλδος Β' διώχθηκε από την Τοσκάνη από την επανάσταση της 21 Φεβρουαρίου του 1849 και πάλι στις 27 Απριλίου του 1859. Αυτός παραιτήθηκε και άφησε στη θέση του στον γιο του Φερδινάνδο Δ΄, στις 21 Ιουλίου του 1859. Ο Φερδινάνδος Δ΄ δεν αναγνωρίστηκε ποτέ στην Τοσκάνη και καθαιρέθηκε από την προσωρινή κυβέρνηση της 16ης Αυγούστου 1859. Τελικά η Τοσκάνη κατακτήθηκε από το Βασίλειο της Σαρδηνίας στις 22 Μαρτίου του 1860.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Φραγκίσκος Α΄ μεγάλος δούκας της Τοσκάνης > Μαρία Μεδίκων > Λουδοβίκος ΙΓ΄της Γαλλίας > Φίλιππος Α΄ δούκας της Ορλεάνης > Ελισάβετ-Καλόττα της Ορλεάνης > Φραγκίσκος Γ΄ δούκας της Λωρραίνης, (Α΄ της Γερμανίας jure uxoris)